• Stewart Komunikacja werbalna

Trzy sposoby ujmowania języka:

• 1. Język jako system symboli ("słowo nie jest rzeczą") Język jako system = najstarszy punkt widzenia (język tworzą różne rodzaje słów i reguły rządzące ich kombinacjami); ważną cechą symboli jest ich arbitralność: brak koniecznego związku między słowem a rzeczą, którą ono symbolizuje; „urzeczowianie” słów to reifikacja. Istnieją trzy rodzaje reifikacji:

• Ewaluacja statyczna- związana z ignorowaniem faktu, że używamy wciąż tego samego słowa w odniesieniu do nieustannie zmieniającej się rzeczywistości;

• Mijanie się- używanie różnych słów w tym samym znaczeniu, albo tego samego słowa w różnych znaczeniach. Nazywa się to mijaniem się, ponieważ komunikujący mijają się wzajemnie zamiast wchodzić w kontakt;

• Etykietowanie- występuje, gdy reagujemy na szczególny wybór słowa zamiast na rzecz, którą to słowo symbolizuje lub reprezentuje. Symbole, etykietki są traktowane jako rzeczywiste zjawiska.

• Umiejętności językowe- pamiętajmy o tym, że słowo nie jest rzeczą, którą symbolizuje!. 3 sposoby rozwiązania problemów wynikających z tendencji do zapominania, że słowo nie jest rzeczą:

• Datowanie- oznacza, że pewne nasze stwierdzenia opatrujemy datą lub jakimiś współrzędnymi czasowymi („Taka jest moja percepcja w tej chwili”); używanie języka tak, aby podkreślić fakt, iż zjawiska, które są symbolizowane przez słowa są zmienne w czasie, chociaż słowa nie ulegają zmianie;

• Indeksowanie- indeksowanie werbalne w celu podkreślenia różnic indywidualnych („Zrobiłem aż siedemdziesiąt tysięcy mil na Michalinach, więc jeżeli jeździsz podobnie do mnie, powinieneś także je wybrać”);

• Eufemizmy- słowa neutralne, raczej pozyt. lub wieloznaczne nazwy stosowane w odniesieniu do negatywnych rzeczy. Stosując eufemizm, negatywne wrażenie, które jest prawdopodobne skojarzone z danym terminem, ulega zawieszeniu.

• 2. Język jako aktywność (akty mowy)- wypowiedzi jako swego rodzaju działanie

• 7 czynności mowy: obietnica, życzenie, groźba, oferta, rozkaz, komplement, powitanie

• Znaczna część analiz konwersacji przyjmuje perspektywę akcji lub interakcji lub transakcji

• Para przyległa- jest to sekwencja dwu akcji komunikacyjnych, zazwyczaj występujących jedna po drugiej, z których każdą tworzy inny mówiący, w ten sposób, że kiedy wystąpi pierwsza akcja, konsekwencja lub zdrowy rozsądek wskazuje, że powinna po niej wystąpić jakaś wersja drugiej akcji

• 3. Język jako zupa (wszechogarniające medium czy środowisko, które otacza człowieka od narodzin do śmierci) = język w ścisłym związku z kulturą; pozwala nam to dostrzec, jak ściśle powiązane są ze sobą język i percepcja, a także w jaki sposób granice czyjegoś języka wyznaczają granice jego świata; kultura, w której żyjemy, nasze definicje specyficznego kontekstu i role, jakie gramy, są pierwotnie zdefiniowane przez sposób, w jaki mówimy.

• Hipoteza Sapira-Whorfa: Język percepcja: wpływ języka na percepcję. Język kształtuje nasze myślenie, kieruje nami zgodnie ze schematami tkwiącymi w słowach, strukturach syntaktycznych i wzorcach intonacyjnych; umożliwia nam selekcjonowanie i kategoryzację świata

Późniejsze badania: istnieje współzależność, wzajemny związek między językiem a percepcją: język wpływa na to, jak spostrzegamy, a nasza percepcja odzwierciedla to, jak mówimy i piszemy oddziaływanie obustronne

• Granice mojego języka są granicami mojego świata

• Znaczeń nie ma słowach, ale nie ma ich także w ludziach. Jeżeli znaczenia istnieją gdziekolwiek, to istnieją pomiędzy ludźmi

• Jak respektować różnice między ludźmi? Przez myślenie niewykluczające i używanie niewykluczającego języka- opiera się to na uznaniu, że różni ludzie mogą mieć znaczny wkład w komunikację i nikomu nie można zamykać ust

• Bubera krąg trzech celów podstawowych: MÓWIENIE, BYCIE, CZYNIENIE

… Reszta jest nieważna…

---