1)Kodowanie ma spełniać następujące warunki:

- proces kodowania musi wprowadzać jak najmniejszą utratę informacji,

- kodowanie powinno być funkcją wzajemnie jednoznaczną, tzn. odbiornik po zdekodowaniu powinien odtworzyć sygnał oryginalny,

- parametry impulsów sygnału kodowego powinny być niezależne od charakteru sygnału kodowanego.

Próbkowanie polega na zamianie ciągłego sygnału analogowego na impulsy o amplitudzie równej chwilowej wartości sygnału w momencie próbkowania i określonej częstotliwości powtarzania

Kwantowanie jest właściwym procesem cyfryzacji sygnału. W tej operacji następuje zamiana analogowej wartości próbki sygnału na liczbę, jedną spośród ograniczonego zbioru. Zasada kwantowania jest następująca:

1.Określamy wartość minimalną i maksymalną sygnału wejściowego wyznaczając w ten sposób zakres przetwarzania.

2.Dzielimy zakres przetwarzania na N przedziałów zwanych przedziałami kwantowania i przyporządkowujemy im numery - liczby binarne.

3.Sprawdzamy, w którym przedziale znajduje się próbka sygnału i zamiast niej do dalszych czynności wykorzystujemy numer owego przedziału kwantowania.

Kodowanie polega na przyporządkowaniu numerowi przedziału kwantowania czyli liczbie, ciągu impulsów, przy czym długość ciągu jest stała i nie zależy od wartości kodowanego sygnału.

2)Dopełnienie dodatnie - Przy dopełnianiu dodatnim zakłada się, iż maksymalne przepływności wszystkich sygnałów wejściowych podlegających zwielokrotnieniu są mniejsze od przepływności, jaka jest przewidziana do transmisji tych sygnałów w sygnale zbiorczym. Sygnały wejściowe przechodzą przez układy synchronizujące, które określają, o ile trzeba zwiększyć ich przepływność, ażeby stały się one synchroniczne z sygnałem grupy wyższego rzędu

Elastyczna pamięć wejściowa, znajdująca się w każdym układzie synchronizującym, pozwala na dopełnienie sygnału wejściowego o pewną liczbę bitów. Informacja o występowaniu bitów dopełniających przekazywana jest do stacji odbiorczej, w której bity te zostaną pominięte, jako zbędne, ponieważ nie niosą one informacji

3)Ramka i wieloramka 2 mega - Sygnał zbiorczy, który formuje krotnica ma strukturę cykliczną. W ramce sygnału trwającej 125μs znajdują się 32 szczeliny kanałowe. Szczelina zerowa w ramkach parzystych zawiera sygnał synchronizacji ramki. W ramkach nieparzystych znajduje się w tym miejscu sygnał negacji synchronizacji ramki ( 2 bit jest jedynką ). Zapobiega to fazowaniu ramki do innej szczeliny czasowej, gdyż ciąg 010101... składający się z drugich bitów kolejnych próbek PCM dowolnego kanału telefonicznego nie występuje. Jest to bowiem reprezentacja składowej o częstotliwości 4kHz, której w sygnale telefonicznym nie ma. Szesnasta szczelina czasowa wykorzystywana jest do celów sygnalizacji kanałowej ( przydział szczeliny w poszczególnych ramkach ilustruje rysunek ). Wynika stąd konieczność numeracji ramek i utworzenia tzw. wieloramki składającej się z szesnastu ramek. W ramce zerowej przesyłany jest w szesnastej szczelinie czasowej sygnał fazowania wieloramki ( pierwsze cztery bity są zerami ) umożliwiający numerację ramek i prawidłowe przyporządkowanie ciągów bitów sygnalizacyjnych w 16-tych szczelinach czasowych kolejnych ramek.

4)Kody liniowe w systemach PDH: Sygnał liniowy w systemach PDH jest kodowany za pomocą kodu liniowego AMI, HDB-3 albo CMI. Ich wprowadzenie ma na celu przede wszystkim lepsze dopasowanie widma sygnału do do widma kanału transmisyjnego. Reguły kodowania wykluczają, by w sygnale liniowym występowały pewne sekwencje impulsów. W szczególności , w przypadku kodu AMI kolejno występujące po dobie impulsy o wartości niezerowej powinny mieć przeciwną polaryzację. Jeżeli tak nie jest, to wystąpił błąd. W przypadku kodu HDB-3 ta reguła również obowiązuje, ale dodatkowo jest zabronione występowanie pod rząd więcej niż trzech kolejnych impulsów o zerowej wartości amplitudy. Każde odstępstwo od tych reguł również świadczy o błędach. Dla kodu CMI impuls o polaryzacji dodatniej albo ujemnej nie może trwać dłużej niż 1,5 okresu nadawania impulsów, a ponadto w środku szczeliny czasowej zmiana polaryzacji może być tylko z ujemnej na dodatnią. Jeśli tak nie jest to wystąpiły błędy binarne.

5)Dopełnienie impulsowe - nazywa się metodę wyrównywania zmiennej przepływności zwielokrotnianego sygnału cyfrowego do pewnej przepływności odniesienia, którą w tym przypadku jest przepływność grupy wyższego rzędu w przeliczeniu na jeden sygnał cyfrowy niższego rzędu.

6)Realizację kompandorowania przeprowadza się w sposób analogowy lub cyfrowy. W metodzie analogowej w kompresorze następuje zmniejszenie dynamiki analogowego sygnału wejściowego z 60dB (zakres dozwolonych poziomów wejściowych sygnału -50÷+10dB) do 30dB (-22,5÷+7,5dB), w ekspandorze dynamika osiąga poprzednią wartość (rys.1.11).

7)Błąd kwantyzacji - różnica między sygnałem zdekodowanym a sygnałem pierwotnym nosi nazwę błędu kwantyzacji. Błąd kwantyzacji wprowadza do zrekonstruowanego sygnału zniekształcenie

zwane szumem kwantyzacji

Szum kwantyzacji- 2-krotne zmniejszenie przedziału kwantyzacji, powoduje 4 – krotne zmniejszenie mocy szumu kwantyzacji. Szum ten ma charakter zniekształceń sygnału, a nie zakłóceń. Nie zależy on również od wielkości amplitudy próbki, ale jedynie od wielkości przedziału kwantyzacji.

8)System 8Mbit/s.

System zwielokrotnienia cyfrowego o przepływności 8448kbit/s przeznaczony jest do zwielokrotnienia czterech plezjochronicznych sygnałów cyfrowych o nominalnej przepływności 2048kbit/s. Ramka składa się z 4 grup, z których każda zawiera 212 bitów. W ramce, składającej się z 848 bitów, 24 bity przeznacza się do celów fazowania ramki, dopełniania i sterowania procesem dopełniania. Do przesyłania informacji z grup pierwotnych przeznacza się 824 bity, to znaczy po 206 dla każdej z grup. Odpowiada to przepływności binarnej 2052,2kbit/s, czyli większej od 2048kbit/s z maksymalną dodatnią odchyłką.

9)System 34Mbit/s.

System zwielokrotnienia cyfrowego o przepływności 34368kbit/s przeznaczony jest do zwielokrotnienia 4 plezjochronicznych sygnałów grupy wtórnej o przepływności 8448kbit/s

Ramka grupy trójnej składa się z 4 grup po 384 bity każda. Sygnał kontroli dopełniania jest rozłożony w ramce podobnie jak w ramce systemu 2 rzędu a jego postać jest identyczna, podobnie jak sygnału fazowania ramki i bitów służbowych.

10)System 140Mbit/s.

System zwielokrotnienia cyfrowego o przepływności 139,264Mbit/s przeznaczony jest do zwielokrotnienia cyfrowego 4 grup trójnych o przepływności 34,368Mbit/s każda. Zasada działania systemu jest podobna jak krotnic rzędu 2 i 3. Ramka składa się z 6 grup po 488 bitów każda. Sygnał fazowania ramki składa się z 12 bitów (1111 1010 0000) umieszczonych na początku grupy 1. Do celów kontroli dopełniania przewidziane są sekwencje pięciobitowe, które dają zabezpieczenie przed dwoma przekłamaniami. Do celów służbowych przeznaczone są cztery bity.

11)Wady PDH:

- konieczność stosowania kaskady demultiplekserów i multiplekserów do wydzielenia jednego sygnału ze strumienia

- dopełnianie występuje nawet po zsynchronizowaniu wszystkich urządzeń sieci – praca zawsze w trybie plezjochronicznym

- brak wbudowanych w urządzeniach mechanizmów umożliwiających zarządzanie sieciami PDH

- brak możliwości tworzenia dodatkowych kanałów transmisyjnych na potrzeby operatora albo użytkownika

- sztywna struktura sieci, trudna jej rekonfiguracja

- brak jednolitego, spójnego standardu międzynarodowego

- zawodność i energochłonność urządzeń

- stosunkowo mała maksymalna przepływność binarna sygnału liniowego

12)Dopełnienie ujemne