Kanianka koniczynowa

Rodzina: koniczynowate

Biologia: roslina jednoroczna, pasożyt całkowity- bezzielona , bezlistne łodygi owijają się wokół roślin żywicielskich, z których czerpie soki za pomocą ssawek Piętro: średnie (wysokie), do 1m

Łodyga: nitkowata, silnie rozgałęziona, bezlistna, zaopatrzona w ssawki, czerwonawa Kwiatostan: główkokształtne kłębiki

Owoc: 2-komorowa torebka Nasiona: drobne, prawie kuliste, szarobrunatne Uprawy: koniczyna; tymotka, lnowa- na lnie, lucernie, konopiach, pospolita- konopie, chmiel, ziemniaki.

Perz właściwy(Elymus repens) rodzina-trawy-Poaceae-trawa wieloletnia(wys 40-100cm) system korzeniowy rozłogowy, piętro średnie. Źdźbła gładkie,nagie, wzniesione. Liście płaskie, na górnej stronie szorstkie.U nasady blaszki Liściowej uszka o kształcie sierpowatym, obejmujące źdźbło. Języczek liściowy krótki,błonkowaty, białawy. Pochwa liściowa owłosiona. Kłos Krótki, wąski, jajowato lancetowaty. Owoc-ziarniak oplewiony zakończony ością. Gleba-wszystkie, pulchne lekkie, żyzne , wilgotne, dobrze napowietrzone. Rośliny- wszystkie rosliny, ogrody, sady, miejsca ruderalne. Chwast pospolity na swiecie. Siewka- 1liśc wąski, po obu stronach i na brzegach krótko owłosiony. Pochwa 1liscia czerwono nabiegła owłosiona. Następne liście podobne, dłuższe z krótkimi białymi, błoniastymi języczkami. Wyraźny nerw środkowy. Szkodliwośc- duża zdolnośc konkurencyjna o światło i skł. Pokarmowe, b. żywotna i ekspansywna.- pełnie rozwoju generatywnego i wegetatywnego osiąga w oziminach. W jarych jego cykl jest skrócony, w okopowych zaś przerywany pielęgnacjami, że rozmnaża się gł. Wegetatywnie.-bogaty w skł. Odżywcze. –roślina lecznicza.

Miotła zbożowa (Apera spica-venti) – Rodzina: trawy (wiechlinowate); Biologia: roślina jednoroczna jara lub ozima, z przewagą form ozimych; Piętro: średnie do wysokiego, wysokość: 30-100 (120)cm; Łodyga(Źdźbło) :wyprostowana, zgięta w kolankach, wznosząca się, gładka; Liście: płaskie, wąskie, lekko szorstkie, nagie, śrubowo skręcone; Kwiatostan: wiecha, silnie rozgałęziona; Owoc: ziarniak, oplewiony; Gleby: lżejsze, wilgotne, zakwaszone, piaszczyste lub piaszczysto-gliniaste; Uprawy: zboża ozime, rzepak ozimy, koniczyny, okopowe; Szkodliwość: znaczny spadek plonu, podrażnienie przewodu pokarmowego zwierząt, zanieczyszcza ziarno. Przytulia czepna- Galium aparine- rodzina: marzanowate- Rubiaceae Roślina roczna, ozima lub jara, osiągająca 30-100(150)cm wysokości. Łodyga 4-kanciasta, sztywno owłosiona , w węzłach zgrubiała. Liście charakterystyczne ułożone po 6-8 w okółkach, klinowatolancetowate. Kwiatostany baldachokształtne, 2-3 kwiatowe, znaczne dłuższe od liści. Korony kwiatów białe lub zielonobiałe, o średnicy ok. 2,0mm Materiałem rozmnożeniowym są kuliste rozłupki o śr.2-3,5mm, pokryte gęstymi, haczykowatymi szczecinkami osadzonymi na stożkowatych brodawkach, barwy szerozielonawej do szarobrunatnej. Występuje jako pospolity chwast zwłaszcza na wilgotnych ,gliniastych glebach. Występuje w zbożach a także na nieużytkach, w lasach, ogrodach. Siewka: Łodyżka podliścieniowa walcowata dł.20mm, w górnej części niekiedy z czerwono fioletowym zabarwieniem. Liście jajowato eliptyczne, na szczycie lekko wycięte nagie długości 12-18mm. Pierwsze liście w okółku owalne lub odwrotnie jajowate zaostrzone na szczycie dł.6-8mm, prawie siedzące. Liście oraz międzywęźla pokryte haczykowatymi szczecinkami. Dalsze liście podobne, skupione również w okółkach. Przytulia czepna, zawierająca szkodliwą kumarynę, również posiada nasiona drażniące przewód pokarmowy. Powój polny(Convolvulus arvensis L.),rodzina:powojowate-ConvolvulaceaeRoślina trwała,wieloletnia,oplata roślinyuprawne.SIEWKALiścienie:odwrotnie jajowate,w zarysie czworokątne,nagie,ciemnozielone,na szczycie szeroko wcięte ,z wyraźnym siatkowanym unerwieniem i czerwono nabiegłymi ogonkami.Pierwsze liście: trójkątnie jajowate,w nasadzie klinowate,nagie, skrętoległe, z zaokrąglonym lub tępym szczytem.Korzeń: palowy, głęboki z odchodzącymi od niego korzeniami bocznymi.Łodyga:wys20-100cm,okrągława,wijąca się w lewo,pełzająca,krótko owłosiona. Liście:równowąskie,podługowato lancetowate,w nasadzie strzałkowate,całobrzegie,na wyraźnie długich ogonkach.Kwiaty:po 1 lub2w kątach liści,na długich szypułkach,z oddalonymi podkwiatkami,kolor bladoróżowy.Owoc:torebka2-komorowa.Nasiona:odwrotnie jajowate,u dołu zwężone,z jednej strony półokrągłe,z drugiej2-graniaste z wyraźnym brodawkowaniem,ciemnoszare lub brunatno czarne.Występowanie:na glebach ciężkich,lekkich,suchych i ciepłych.Zachwaszcza rośliny uprawne,jednoroczne i wieloletnie,rośnie w zbożach,lnie,roslinach okopowych,na plantacjach truskawek i krzewów jagodowych,w ogrodach,na pastwiskach,miedzach,w widnych zaroślach i na przydrożach. Szkodliwość:konkuruje z rośliną uprawną o światło i przestrzeń,sprzyja wyleganiu,trująca zwłaszcza dla koni,zawiera konwolwuline,kumarynę,garbniki.

Mniszek lekarski – Taraxacum offcinale

Rodzina: Astrowate (Złożone)

Asteraceae (Compositae)

ROŚLINA DOROSŁA Korzeń: palowy, rozgałęziony, silny.

Łodyga: wysokość 5-50 cm, zmienna.

Liście: lancetowate lub podługowate, zebrane w przyziemną

różyczkę, żywozielone, zatokowo, pierzasto wcinane, o łatkach

trójkątnych zwróconych w tył, nagie lub lekko owłosione.

Kwiatostan: koszyczek, średnica około 5 cm, szypułki koszyczków

wewnątrz puste.

Kwiat: kwiaty języczkowe, obupłciowe, żółte.

Kwitnienie: od maja do czerwca.

Owoc: niełupka, jasnobrunatna, czworograniasta, podłużnie

żeberkowana, z kończykiem na szczycie, długość 3-4 mm, odpadający dzióbek jest 3-4 krotnie dłuższy od owocu.

Nasienie: wypełnia niełupka.

WYSTĘPOWANIE uprawy: trawy, koniczyny, lucerny, ogrody, nieużytki, rumowiska.

gleby: gliniaste, próchniczne, zasobne w składniki pokarmowe,

nie kwaśne.

SZKODLIWOŚĆ Bardzo pospolity chwast konkurujący o powierzchnię życiową

i składniki pokarmowe z innymi gatunkami.

CIEKAWOSTKI Rozsiewa się za pomocą lotnych niełupek, ale może odrastać

ze ściętych korzeni dzięki pączkom kalusowym. Roślina lecznicza i trująca

Biologiczna kalsyfikacja chwastów wg długości cyku życiowego:

1.Efemerydy- rośliny o bardzo krótkim cyklu życiowym(4-6tyg) w ciagu jednego sezonu wegetacyjnego w sprzyjająjących warunkach mogą wydać kilka pokoleń:gwiazdnica pospolita, wiechlina roczna

2.Jare właściwe-cykl rozwojowy przechodzą w ciągu jednego okresu wegetacyjnego, wschodzą wiosna lub latem, wytwarzają pęd kwiatowy i po wydaniu nasion zamierają, siewki jesienne gina od wczesnych przymrozków lub podczas zimy.

- jare wczesnych wschodów- kiełkują masowo w niższych temperaturach przed ukazaniem się wschodów lub nawet przed siewem roślin uprawnych:gorczyca polna, rzodkiew świrzepa, oweis głuchy

- jare średnio wczesnych wschodów- kiełkuja przy wyższej temperaturze, po ukazaniu się wschodów zbóż jarych: komosa biała, rdest powojowaty

- jare późnych wschodów- gatunki ciepłolubne kiełkują w temperaturze >10stC: chwastnica jednostronna.

3.Zimujące-gatunki chwastów, które w zależności od pory kiłkowania zachowują się jak formy jare lub ozime.

-kiełkujące wiosną lub latem nie tworzą rozety, strzelają od razu w pęd, dojrzewają w wydają nasiona przed zimą

- kiełkujące jesienią tworzą rozetę- poprzezimowaniu w roku nastepnym wydają nasiona, mogą one przetrwać zimę, ale zimowanie nie jest warunkiem koniecznycm do ich owocowania.

- o przewadze form jarych:fiołek polny, tasznik pospolity

- o przewadze form ozimych:rumain polny, marunna bezwonna, chaber bławatek, mak polny, miotła zbożowa

4.Ozime właściwe- podobnie jak zboża ozime kiełkują jesienią i zimują w postaci rozety, na wiosnę wytwarzają pęd kwiatowy i potem wydają nasiona. Umownie do tej grupy zalicza się te gatunki, które większość typów jest ozimych.

5.dwuletnie- do kwitnienia i wytworzenia nasion potrzebują dwóch pełnych okresów wegetacyjnych. W pierwszym roku kiełkują, tworzą zgrubiały korzeń oraz rozetę liściową, w następnym roku rozwijają pęd kwiatowy, owocuja i zamierają:

Wieloletnie(trwałe, byliny)-nie zamierają po pierwszym wydaniu nasion, lecz życie osobnicze przedłużają za pomocą pączków przybyszowych wytwarzanych na organach zimujących, owocuja wielokrotnie, rozmanżaja się generatywnie i wegetatywnie