Podstawowe wiadomości z rysunku technicznego

Rodzaje rysunków

w/g sposobu wykonania

odręczne

za pomocą przyborów technicznych[kreślarskich(linijka,itp.)]

w/g złożoności

rysunki części(wykonawcze)

rysunki podzespołów

rysunki zespołów

rysunki złożeniowe całości

ofertowe

Arkusze rysunkowe

A-5 210x148

A-4 210x297- format stojący

A-3 420x297-

A-2 420x594-

A-1 841x594-

A-0 841x1189-od formatu A-3 do formatu A-0 formaty leżące

Przybory rysunkowe

Rysownica

Przymiar kreskowy (linijka)

Zestaw trójkątów

Kątomierz

Zestaw krzywików

Cyrkiel

Ołówki/ grafity dzielą się na: miękkie(B), średnie(F), twarde(H)

Grafion

Rapidograf

Pióro redis

Gumka

Tusz

Materiały rysunkowe

Szkicówka

Karton rysunkowy (Bristol)

Kalka techniczna

Kalka płócienna

Papier pakowy

Zasady rzutowania aksonometrycznego

Izometria

Dimetria

Dimetria ukośna

Wymiarowanie rysunków technicznych

Zasady wymiarowania

Zasada wymiarów koniecznych	Na rysunku przedmiotów podaje się wyłącznie wymiary konieczne do jego wyprodukowania
Zasada nie powtarzania wymiarów	Każdy wymiar powinien być podany na rysunku tylko jeden raz. Nie można powtarzać wymiarów na tym samym rzucie, ani na różnych rzutach, na których ten sam przedmiot jest przedstawiony. Dotyczy to zarówno wymiarów kątowych jak i liniowych.
Zasada nie zamykania wymiarów	Nie należy zamykać tzw. łańcuchów wymiarowych tzn. wymiarów wszystkich elementów składających się na wymiar całości.
Zasada pomijania wymiarów oczywistych	Na rysunkach pomija się wymiary np. kątów 0 i 90 stopni linie rysunkowe prostopadłe

Podziałki rysunkowe

Definicja podziałki rysunkowej

Stosunek liczbowy wymiarów liniowych przedstawionych na rysunku do odpowiednich rzeczywistych wymiarów liniowych przedmiotów nazywamy podziałką rysunkową

Rodzaje podziałek rysunkowych

Rozróżniamy następujące podziałki rysunkowe

Powiększające(100:1;50:1;20:1;10:1;5:1;2:1)

Rzeczywista(1:1)

Zmniejszające(1:2;1:5;1:10;1:20;1:50;1:100)

Podstawowe zasady z mechaniki

Ruch obrotowy

Gdy ciało sztywne dokonuje obrotu do o koła osi, wówczas wszystkie punkty położone na tym ciele zakreślają łuki kołowe lub koła o promieniach równych odległościom tych punktów od osi obrotu koła.

Prędkość obwodowa

Prędkości liniowe punktów leżących w różnych odległościach od osi nie mogą być równe, punkty położone najdalej (leżące na obwodzie ciała), będą się poruszały z największą prędkością, którą nazywamy prędkością obwodową

Wzór na prędkość obwodową

$v = \frac{s}{t}$

Wzór na prędkość obrotową

$v = \frac{s}{t} = \frac{\pi D n}{6D}$[m/s]

n- prędkość obrotowa Obr./min.

s-droga

t- czas

D- średnica

Momentem M siły F względem punktu 0 (bieguna) jest iloczyn tej siły przez jej ramie „r” [M=F•r]. Jednostką momentu siły jest „Nm”

9. Wektory

   1. Skalarowe

      • Skalar to wielkość mechaniczna, którą możemy jednocześnie określić przez podanie jej wartości liczbowej. Skalarem są np.: takie wielkości ja : czas, masa, temperatura, moc, itp.

        Wektorowe

        Wektorem nazywamy taka wielkość mechaniczną, którą można przedstawić za pomocą usytuowanego w przestrzeni odcinka mającego określony kierunek i zwrot.

10. Podstawowe właściwości sił

    Siłą nazywamy mechaniczne oddziaływanie jednego ciała na drugie. Oddziaływanie to może być bezpośrednie lub pośrednie.

    Siła jest wektorową wielkością mechaniczną, do jej określenia należy podać następujące cechy:

    Wartość, kierunek czyli linię działania, zwrot działania i punkt zaczepienia (położenia).

    Jeżeli siły pochodzą od innych ciał znajdujących się na zewnątrz danego ciała to nazywamy je siłami zewnętrznymi. Siły zewnętrzne dzielą się na czynne (dążą one do wywołania ruchu ciała lub zmiany jego kierunku), oraz siły bierne przeciw działające ruchowi, występujące w miejscach podparcia(tzw. reakcje).

    Reakcje pojawiają się w miejscach podparcia w chwili przyłożenia sił czynnych i znikają w chwili odciążenia ciała z tych sił czynnych

    Podział sił

Zewnętrzne:

Czynne

Bierne(reakcje)

Wewnętrzne

Międzycząsteczkowe

napięcia

10. układy sił i ich podział

    1. w zależności od położenia linii działania sił układy możemy podzielić na dwa rodzaje:

       • układy płaskie

       • układy przestrzenne

układ płaski- wszystkie siły tworzące ten układ leżą w jednej płaszczyźnie

1. układ płaski dzielimy na:

   układ płaski zbieżny

układ płaski zbieżny- jest to zbiór sił, których linie działania przecinają się równolegle

układy równoległe

układ płaski równoległy- jest to zbiór sił, których linie działania są do siebie równoległe

układy płaskie dowolne- to zbiór sił o różnych kierunkach działania

10. więzy. Rodzaje więzów.

    1. Ciało, które może dowolnie przemieszczać się w przestrzeni nazywamy ciałem swobodnym.

    2. Ciałem nieswobodnym nazywamy ciało, które nie może wykonywać dowolnych ruchów.

    3. Więzy- czynniki ograniczające swobodę ciała nazywamy więzami. Wprowadzając więzy odbieramy ciału pewną liczbę stopni swobody. Każde ciało działa na więzy ograniczające jego swobodę pewnymi siłami. Zgodnie z zasadą działania i przeciwdziałania więzy oddziaływują na ciało z siłą równą naciskowi na więzy lecz z zwrócone przeciwnie. Siły jakimi więzy oddziałują na ciało nieswobodne nazywamy reakcjami więzów.

    4. Podstawowe grupy więzów:

       Podpory ruchome( podparcie na idealnie gładkiej powierzchni, na ostrzu i łożysku ruchomym)

       Więzy wiotkie(liny, sznury, łańcuchy) siła w takich więzach jest zawsze skierowana wzdłuż osi tych więzów

       Podpory stałe (uniemożliwiają przesunięcie ciała, lecz umożliwiają obrót wokół punktu podparcia)

    5. Reakcja w podporze stałej jest zaczepiona w punkcie styczności ciała z podporą i ma na ogół kierunek nie prostopadły do płaszczyzny ciała podpierającego

    6. W technice ważnym zagadnieniem jest określenie nacisku ciał działających a więzy. W takim przypadku określamy najpierw reakcję więzów. Te zaś zgodnie z zasadą działania i przeciwdziałania, są równe co do wielkości i kierunku szukanym naciskom na więzy.