Hymny:
RV. 10. 121 Złoty zarodek/embrion Hiranyayarbha. SKANY SĄ NA PEGAZIE.
Rv. 10. 90 Purusza-sukta
Rv.10.125 Mowa
Rv.10.129 Nasadija
Teksty czytamy przed zajęciami! Na zajęcia przynosimy prace! Podsumowanie, transkrypt zajęć; interpretacja, omówienie filozoficznych tekstów indyjskich! (Krótko)
Rigveda - najstarsza z 4 wed. 1500 r. p.n.e. to umowna data redakcji. Pewne elementy filozofii pochodzą spoza Indii, przynieśli je ze sobą Ariowie.
Upaniszady - rodzaj tekstów, należą do tekstów świętych, tak jak Rigwedy, choć są od nich późniejsze. Tyczą bardziej filozoficznych tematów. Upaniszada - gatunek literacki. Są tworzone do dzisiaj.
W Indiach nie ma osobnych terminów oddzielających filozofię i religię. Filozofia indyjska nie dokonuje nigdy analizy dla samego analizowania. Jeśli jest analiza, to zawsze po coś - by człowiek stał się tym, czym ma się stać.
Każda darśana ma swoją yogę (dosł. praktyka) - swoją praktykę. Jest nieodłączną częścią każdego systemu religijnego. Zyskiwanie coraz pełniejszej kontroli nad ciałem i poznawanie go jest przygotowaniem, kształceniem metody, którą później stosuje się do umysłu.
Om jako sylaba jest używana jako rozpoczęcie hymnów, symboliczne przejście ze sfery profanum do sacrum. Om jest tym co pierwsze, arche, tym z czego świat się wywodzi. Dzieli się na a, u, m i czwartą część niesłyszalną. Jest to pranaava - pradźwięk.
Śiwa swym tańcem wywołał wibracje, z których powstał świat (wg Śiwaizmu). A wibracja to dźwięk. W Om jest początek i w nim jest esencja. W nim jest cała rzeczywistość i dlatego medytacja nad tą sylabą jest kluczem do poznania rzeczywistości.
Wg filozofii indyjskiej w darśanie należy wyjść od siebie i do siebie wrócić (z czego pierwszą część zrobił Kartezjusz).
1500 p.n.e. - redakcja Rigvedy. Jest to okres wedyjski.
od 900-800 p.n.e. - powstają Upaniszady (które należą do objawienia). Powstają w nich zupełnie nowe wątki.
5-3 w. p.n.e. - pierwsze sutry (indyjskie, to co innego niż buddyjskie!). Budda, Sind.
4-2 w.p.ne. - eposy oraz literatura filozoficzna
do IV-2 p.n.e. do XII w. n.e. - okres klasyczny filozofii
po XVI w. - imperia muzułmańskie, dialog z islamem (mieczami i słowami).
XIX-XXw. - okres filozofii "indo-europejskiej".
itihaasa - dosł. "tak właśnie było", historia (też jako przedmiot), opowieść.
Na południu Indii w II w. n.e. powstała komuna chrześcijańska, założona przez misjonarza, która istnieje do dziś.
Konwersja na hinduizm jest teoretycznie niemożliwa, choć zależy to od aśramu. Urodzenie się Hindusem jest wynikiem zasług, karmana, a jeśli ktoś nim się nie urodził, to widać nie dojrzał jeszcze do osiągnięcia wyzwolenia. Narodziny w kaście braminów są efektem wyjątkowych zasług karmicznych.
Jeden z V-wiecznych mistrzów mówi, że studiowanie gramatyki jest bezpośrednią drogą do oświecenia.