Wpust - służy do przenoszenia momentu obrotowego. Połączenia wpustowe służą do osadzenia piast na czopach wałów.

Technologie wykonywania rowków wpustowych na frezarkach wspornikowych:
a) Frezowanie frezem krążkowym trzystronnym- stosowane przy rowkach przelotowych. Frezowanie rowków trzystronnymi frezami tarczowymi jest bardzo wydajne, jednak mało dokładne. Wskutek niewłaściwego ustawienia freza w płaszczyźnie prostopadłej do osi wałka następuje rozbicie rowka, przy czym różnice między szerokością rowka i freza dochodzą do 0,1 mm. Pewną poprawę dokładności można uzyskać stosując dwa frezy tarczowe zamocowane na jednym trzpieniu, między którymi umieszcza się cienką podkładkę, co daje możność regulowania szerokości rowka. Frezami tarczowymi można frezować zarówno rowki przelotowe otwarte, jak również jednostronnie lub dwustronnie zamknięte powierzchnie o promieniu równym promieniowi freza.

b)Frezowanie frezem specjalnym tarczowym- rowki Woodruffa. Rowki typu Woodruffa, tak zwane czółenkowe, wykonuje się specjalnymi frezami tarczowymi. Przedmiot ma ruch posuwowy w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu ostrzy freza , a wykonanie rowka odbywa się przez wgłębianie freza. Obie omówione odmiany frezowania frezami tarczowymi spotyka się w produkcji jednostkowej.

c)Frezowanie frezem palcowym- Rowki nieprzelotowe frezuje się na specjalnej frezarce pracującej ruchem wahadłowym. Frez przemieszcza się w rowku ruchem postępowo zwrotnym, a przy każdym nawrocie zagłębia się o niewielką wartość – głębokość hDi. Wartość zagłębienia zależna jest od ukształtowania ostrzy na czole frezu palcowego i wynosi zazwyczaj (0,025÷0,08) mm.

d)Frezowanie specjalnym frezem palcowym- ta metoda jest najdokładniejsza; wymaga jednak specjalnych obrabiarek, w których ruch posuwowy wykonuje wrzeciono frezarki (a nie stół z przedmiotem obrabianym). Narzędziem jest tu specjalny frez o 2 lub 3 zębach.

Frezarka:
1. Korpus maszyny. 2. Skrzynka posuwów. 3. Skrzynka prędkości 4. Wrzeciono 5. Pulpit sterujący wiszący. 6. Stół
7. Zderzaki ruchu wzdłużnego stołu 8.Zderzaki ruchu pionowego stołu 9. Pokrętło ręcznego przesuwu wzdłużneg stołu. 10. Pokrętło ręcznego przesuwu pionowego stołu. 11. Suport poprzeczny. 12.Wspornik. 13.Podpory okularów. 14.Podtrzymka. 15. Belka. 16. Pokrętło ręcznego przesuwu poprzecznego stołu. 17. Śruba posuwu pionowego stołu. 18.Zderzak ruchu poprzecznego stołu. 19. Wprowadzenie do napędu podzielnicy uniwersalnej

Podzielnica: stosuje się je do podziału obwodu koła na części. Typowymi operacjami wykonywanymi z użyciem podzielnic są: nacinanie uzębień na kołach , frezowanie rowków śrubowych na wiertłach krętych , nacinanie ostrzy na frezach itp.
Schemat podzielnicy
1.Wrzeciono 2.Przekładnia ślimakowa 3.Korbka ręczna 4.Dziurkowana tarcza 5.Kołek zapadkowy w zatrzasku 6.Rygiel

zasady działania podzielnicy

Podzielnica uniwersalna: Wrzeciono 1 jest napędzane przekładnią ślimakową 2 , poruszaną korbką ręczną 3 . Na korpusie podzielnicy jest osadzona dziurkowana tarcza 4 . W otworki tarczy wchodzi kołek zapadkowy w zatrzasku 5. Rygiel 6 służy do unieruchamiania tarczy 4 przy podziale zwyczajnym. Przekładnia ślimakowa 2 ma zwykłe przełożenie wynoszące i=40:1 (czasem60:1) . Aby wykonać obrót wrzeciona, należy więc obrócić 40 lub 60 razy korbka ręczną .

elementy z podzespołami szlifierek

1) tarcza ścierna 2)kółko do ręcznego posuwu promieniowego tarczy ściernej 3) stół 4) kółko do poprzecznego posuwu stołu 5) kółko do ręcznego posuwu wzdłużnego stołu.

1. Kadłub 2. Podstawa 3. Wspornik 4. sanie poprzeczne stołu 5. sanie wzdłużne stołu 6. Belka 7. podtrzymka trzpienia frezarskiego 8. końcówka wrzeciona 9. śruba do przesuwu pionowego wspornika 10. osłona napędu

Klasyfikacja kół zębatych:

1. Podział kół zębatych ze względu na kształt zębów: a) Koła zębate stożkowe proste b) Koła zębate stożkowe skośne.

2. Podział kół o zębach krzywoliniowych: a) Koła stożkowe o zębach łukowych (zęby w kształcie łuków kołowych)

b) Koła stożkowe o zębach palloidalnych (zęby o kształcie ewolwenty) c) Koła stożkowe o zębach eloidalnych (zęby w kształcie cykloidy)

Ściernice tarczowe:
płaskie, jednostronnie stożkowe, dwustronnie stożkowe, cienkie(do pił), z dwustronnym wybraniem, talerzowe
ściernice garnkowe:
cienkościenne, cienkościenne dwustronne, grubościenne, cienkościenne zbieżne, grubościenne zbieżne

Metody wykonywania kół zębatych:
Metoda kształtowa – nacinanie zębów narzędziem kształtowym, którego zarys odpowiada zarysowi wrębu. Ze względu na fakt, iż kształt zęba zależy od modułu i liczby zębów, należałoby dla każdego modułu i każdej liczby stosować osobne narzędzie. W praktyce dla danego modułu stosuje się komplet narzędzi składających się z 8, 15 lub 28 frezów. Metoda kształtowa jest obecnie rzadko stosowana z powodu konieczności używania dużej liczby frezów i trudności wykonania uzębień, gdy liczba zębów w kole nacinanym jest mała.

Metoda obwiedniowa – nacinanie zębów narzędziem w kształcie zębatki, koła zębatego lub freza ślimakowego. Narzędzie wykonuje ruchy robocze skrawające, a jednocześnie zespół: narzędzie i przedmiot obrabiany wykonują ruchy odpowiadające współpracy dwóch kół zębatych, co zapewnia uzyskanie właściwego kształtu zębów. Stosowanie metod obwiedniowych umożliwia wykonywanie kół zębatych o różnej liczbie zębów jednym narzędziem (dla danego modułu), zapewniając przy tym dużą dokładność kształtu oraz dobrą gładkość powierzchni. W celu polepszenia warunków współpracy uzębień, zmniejszenia obciążenia dynamicznego oraz mniej hałaśliwej pracy przekładni stosuje się obróbkę wykańczającą (np. szlifowanie lub docieranie). Zwiększa to również dokładność kształtu i gładkości powierzchni zarysu zęba.