INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 1
„Otrzymywanie proszków metali nieżelaznych: Cu i Ag, w wyniku elektrolizy z roztworów wodnych”
Metody wytwarzania proszków.
Wytwarzanie proszków obejmuje zespól procesów mechanicznych i fizykochemicznych, które mają na celu uzyskanie określonego materiału w postaci proszku. Proszek może być produktem mechanicznego rozdrobnienia materiału bez zmiany jego składu chemicznego lub produktem reakcji chemicznych z innych substancji. Obecnie z każdego metalu o znaczeniu technicznym można uzyskać proszek.
Metody wytwarzania proszków:
mechaniczne | fizykomechaniczne | fizyczne | chemiczne | fizykochemiczne |
|
|
|
|
|
Elektrolityczne wytwarzanie proszków metali odbywa się:
w roztworach wodnych
- elektrolizer z anodą rozpuszczalną,
- elektrolizer z anodą nierozpuszczalną.
w solach stopionych
Metodą elektrolizy roztworów wodnych otrzymuje się proszki: miedzi, niklu, kobaltu, chromu, cyny
i srebra.
W wyniku elektrolizy stopionych soli otrzymujemy m.in. proszki: wanadu, tytanu, cyrkonu, tantalu.
Otrzymywanie proszków miedzi i srebra metodą elektrolizy (proces z rozpuszczalnymi anodami
– elektrorafinacja)
Przykładem elektrolizera z anodą rozpuszczalną jest wanna do elektrorafinacji miedzi. Zachodzą tam reakcje:
Cu = Cu2+ + 2e (anoda)
Cu2+ + 2e = Cu (katoda)
Dodając do siebie obie reakcje elektrodowe otrzymamy: CuΑ = CuΚ
Pod wpływem przepływającego przez elektrody prądu następuje roztwarzanie metalu z anody
w elektrolicie, a następnie wydzielenie metalu na katodzie. Metal z anody przechodzi do roztworu
w postaci kationów, a potem kationy ulegają zobojętnieniu w przestrzeni katody i osadzają się na jej powierzchni. W zależności od gęstości prądu na katodzie i anodzie oraz od stężenia elektrolitu można uzyskać różny stopień granulacji proszku.
W praktyce w procesie elektrolizy stosujemy napięcie 3 V, potrzebne do pokonania oporów omowych i napięć na elektrodach. Pod wpływem przepływającego przez elektrody prądu następuje roztwarzanie metalu z anody w elektrolicie, a następnie wydzielenie metalu na katodzie. Metal z anody przechodzi do roztworu w postaci kationów, które ulegają zobojętnieniu w przestrzeni katody i osadzają się na jej powierzchni. W zależności od gęstości prądu oraz stężenia elektrolitu można uzyskać różny stopień granulacji proszku.
Wykonanie ćwiczenia:
wyznaczyć powierzchnię katody,
obliczyć wymagane natężenie prądu katodowego,
zamontować układ do przeprowadzenia procesu elektrolizy zgodnie ze schematem nr 1,
obliczyć teoretyczną masę proszku wydzielonego na katodzie (I prawo Faraday’a):
m = k • I • t ∖ n
wyznaczyć wydajność procesu elektrorafinacji metali, określoną przez współczynnik wydajności prądowej:
$$\mathbf{\eta =}\frac{\mathbf{m}_{\mathbf{\text{uzyskana}}}}{\mathbf{m}_{\mathbf{\text{teoretyczna}}}}\mathbf{\bullet 100\%}$$
Tab. 1. Parametry elektrolizy
Rodzaj elektrolizy |
|
Parametry procesu |
---|---|---|
Elektrorafinacja miedzi | Cu: 10-18 [g/l] H2SO4: 130-200 [g/l] |
temperatura |
40 - 50 °C | ||
Elektrorafinacja srebra | Ag: 60 [g/l] HNO3: 130 [g/l] |
35 - 45 °C |
Rys. 1 Schemat elektrolizera
Reakcje jakie zachodzą podczas elektrorafinacji:
miedzi:
Anoda: Cu = Cu2+ + 2e−
Katoda: Cu2+ + 2e− = Cu
srebra:
Anoda: Ag = Ag+ + e−
Katoda: Ag+ + e− = Ag
SPRAWOZDANIE:
Opisać proces otrzymywania proszków srebra/miedzi metodą elektrolizy.
Przedstawić schemat procesu (elektrolizera) oraz zachodzące w nim reakcje chemiczne.
Obliczyć teoretyczną ilość srebra/miedzi, jaka powinna wydzielić się na katodzie.
Obliczyć wydajność elektrolizy w oparciu o pomiar masy wydzielonego osadu katodowego lub ubytku masy anody.
Przedstawić własne wnioski.