Ściśliwość – zmiany objętości pod wpływem zmiany ciśnienia przy stałej temperaturze nazywany ściśliwością; zakładając że pewna masa

płynu znajdująca się pod działaniem ciśnienia p₁ zajmuje objętość v₁. Jeżeli zwiększymy ciśnienie do wartości p₂ to objętość masy zmaleje

do wartości v₂; więc ∆V = V₁ – V₂; ∆p=p₁ – p_{2 ;} Współczynnik ściśliwości – średnim w przedziale {p₁,p₂} nazywamy zmianę objętości jednos.

płynu przy zmianie ciśnienia o jego jednostkę ξ_1-2=-1/v₁*∆V/∆p [m²/N]; Jeśli lim_∆p->0 to ξ₁ =-(1/V₁₎ lim_{∆p->0 (}∆V/∆p) =-1/v₁ dV/dp

współczynnik ten maleje ze wzrostem ciśnienia i jego wartość zależy od temp. Cieczy V₂=V₁(1- ξ_1-2∆p).///Lepkość – jest to opór stawiany

zewnętrznym siłą ścinającym;, siły te wywołują w płynie naprężenia styczne (τ); istotą powstawania tych naprężeń jest tarcie wewnętrzne,

wg Newtona są one proporcjonalne do gradientu prędkości: ∆T=-η(dv/dn)∆F; wzór na naprężenia styczne τ= lim_∆F->0 (∆T/∆F)=- η(dv/dn).///

Wsp. Lepkości dynamicznej (η) – η=µ zależy od rodzaju płynu, temperatury i ciśnienia, nie zależy od prędkości i jej gradientu [N*s/m²]

Kinematyczny wsp. Lepkości (ν) – określony jest następującą zależnością: ν = η/ρ [m/s]./// Siły działające w płynach – siły powierzchniowe

(ciśnieniowe), objętościowe (masowe); Siły masowe - działają wówczas gdy płyn znajduję się w polu sił; cechą charakt. tych sił jest to, że

działają one na wszystkie cząstki rozpatrywanej obj. płynu; jednostkową siłę masową definiujemy w postaci : q^-> - siła masowa (q^->=

lim_∆m->0 ∆Q^->/∆m =1/ρ lim_∆V->0 ∆Q^->/∆V = 1/ρ * dQ^->/dV); wektor elementarnej powierzchni: dF^->=n^->dF. Siły powierzchniowe – działają na

powierzchnie wydzielonej masy płynu i są proporcjonalne do tej powierzchni; siła powierzchniowa przypadają na jednostkę obj. wynosi:

P^-> = śPx^-> /śx + śPy^-> /śy + śPz^-> /śz, natomiast siła powierzchniowa działająca na sześcian wynosi: (śPx^-> /śx + śPy^-> /śy + śPz^-> /śz)dV

P^-> = div τ^{-> ->} – dywergencja tensora naprężeń; więc wektor siły powierzchniowej działającej na jednostkę objętości płynu równa się

dywergencji tensora naprężeń. ///Siły działające w płynach, które znajdują się w równowadze – masowe (Fm=ρ*q^->); powierzchniowe

(Fs= div τ); ponieważ ciecz znajduje się w równowadze ρ*q^->+ div τ=0; warunek równowagi płynu: div τ – grad p = 0 – wektorowo;

ρq_x-śp_x/śx=0 ρq_y-śp_y/śy=0 ρq_z-śp_z/śz=0 – skalarnie. ///dywergencja-rozbieżność wektora, pochodna kier. wekt. divR = śR_x/śx+ śR_y/śy+

śR_z/śz. ///dywergencja tensora naprężeń- P= div τ –wektor siły powierzchniowej działającej na jednostkę objętości płynu równa się

dywergencji tensora naprężeń. ///Gradient - zmiana prędkości normalnej w kierunku prostopadłym dv/dn, gradф=i^-(śф/śx)[x,y,z] +

j^-(śф/śy) [x,y,z] + k^-(śф/śz) [x,y,z];. ///

Rotacja – wielkość wektorowa, będąca produktem iloczynu wektorowego nabla i wektora A(x,y,z);

opisuje wirowość pola wektorowego czyli regularną zmianę jego kierunku od punktu do punktu. ///Płyn idealny – odznacza się brakiem

występowania naprężeń stycznych (τ), jest zatem płynem nielepkim, ponadto jest nieściśliwy; brak ściśliwości ogranicza się jedynie do

cieczy; ciecz idealna – to ciecz nielepka i nieściśliwa; gaz idealny jest nielepki i ściśliwy, który spełnia równanie Clapeyrona: p=ρRT (R- temp.

Stała gazowa, T – temp. Bezwzględna, ρ- gęstość gazu). ///Płyn nieściśliwy/ściśliwy- brak/istnienie podatność plynu na zmiany objętość

podczas zmian cisnienia. ///Linia prądu – nazywamy taką linię, która tworzy punkty i do której w każdym punkcie istnieje wektor styczny;

oznaczając element linii prądu przez ds. mamy: ds^->=i^->dx+j^->dy+k^->dz ;linia prądu spełnia równanie: V^-> x ds^->=0 (x-symbol mnożenia

wektorowego) stąd wynika: dx/vx=dy/vy=dz/vz; metoda wędrowna- indywidualne traktowanie poszczególnych elementów płynu. ///

Metoda Lagrange’a – punkt płynny, linia płynna, powierzchnia płynna; trzy równania toru płynnego: x=x(t,x₀,y₀,z₀,t₀), y=y(t,x₀,y₀,z₀,t₀),

z=z(t,x₀,y₀,z₀,t₀). ///Metoda Eulera – punkt kontrolny, powierzchnia kontrolna, obszar kontrolny; polega na przedstawieniu prędkości w

funkcji czasu i współrzędnych położenia (x,y,z) punktów przestrzeni; v=v(r,t) lub v_x=v_x(x,y,z,t), v_y=v_y(x,y,z,t), v_z=v_z(x,y,z,t). ///Wypór

hydrostatyczny - Ciężar ciała zanurzonego zmniejsza się o ciężar cieczy wypartej o to ciało P=G-W=γ₁V₁- γV; jeżeli ciało swobodne jest w

równowadze (tzn. ciężar jest zrównoważony przez wypór) to P=0 więc γ₁V₁= γV. ///Ciśnienie -W płynie pozostającym w równowadze

względem ścian naczynia ciśnienie działające na element powierzchniowy, umieszczony w dowolnym punkcie, Jednostką miary ciśnienia

jest: 1Pa=N/m²