UNIWERSYTET
TECHNOLOGICZNO – PRZYRODNICZY
im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich
w Bydgoszczy
LABORATORIUM
EKSPLOATACJI MASZYN
Ćw. nr 5 „Identyfikacja rodzajów zużycia metalowych elementów maszyn”
Wykonali:
Alicja Zacharek
Paula Jurek
Marcin Mikołajczyk
Dawid Haiza
Krystian Szulerecki
Transport, sem IV
Grupa F
1.Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest nabycie umiejętności identyfikacji rodzajów zużycia wybranych elementów maszyn oraz poznanie zasad ich klasyfikacji.
2. Zużycie – jest rezultatem procesu tarcia polegającym na [1]:
- zmianie wartości cech warstwy wierzchniej elementów maszyn,
- pogorszeniu stanu powierzchni ciernych elementów maszyn, tzn. zwiększeniu chropowatości, powstaniu rys, bruzd, pęknięć powierzchniowych i ubytków materiału powstałych po wyrwanych cząstkach materiału.
3. Identyfikacja rodzajów zużycia elementów maszyn .
Najprostszym i wystarczająco dokładnym sposobem opisu rodzaju zużycia jest określenie stanu powierzchni roboczych elementów maszyn za pomocą obserwacji okiem nieuzbrojonym lub przy niedużych powiększeniach. Stan warstwy wierzchniej w sposób jednoznaczny wskazuje rodzaj zużycia [2].
a) zużycie adhezyjne – jest to zjawisko niszczenia warstwy wierzchniej ciał współpracujących w procesie tarcia w wyniku powstawania i rozrywania połączeń adhezyjnych tworzących się między wierzchołkami nierówności współpracujących elementów maszyn. Zużycie to pojawia się pojawia się praktycznie przy każdej współpracy elementów w procesie tarcia, z wyjątkiem przypadków, gdy są one całkowicie oddzielone warstwą smarującą.
b) zużycie przez utlenianie – jest to zjawisko niszczenia warstwy wierzchniej, polegające na powstawaniu powierzchniowych ubytków materiału w wyniku tworzenia się tlenków w procesie tarcia oraz ich usuwania pod działaniem siły tarcia. Zachodzi przy tarciu ślizgowym i tocznym. Taki rodzaj zużycia zachodzi wtedy, gdy szybkość tworzenia się warstewek tlenków jest większa od szybkości ich ścierania z powierzchni tarcia.
c) zużycie ścierne – jest to zjawisko niszczenia warstwy wierzchniej ciał współpracujących w procesie tarcia w wyniku skrawającego, bruzdującego, rysującego i ścinającego oddziaływania nierówności powierzchni, cząstek ciał obcych lub produktów zużycia. Warunkiem koniecznym wystąpienia zużycia ściernego w procesie tarcia jest większa twardość ciała powodującego zużycie od ciała zużywanego. Występuje głównie przy tarciu suchym.
d) zużycie przez łuszczenie – jest to zjawisko niszczenia warstwy wierzchniej, polegające na powstaniu miejscowych ubytków materiału w elementach o ruchu tocznym lub toczno-ślizgowym przy braku lub niedostatku smaru. Zużycie to objawia się głębokimi wyrwaniami, a spowodowane jest zmęczeniem materiału.
e) zużycie przez pitting – jest to zjawisko niszczenia warstwy wierzchniej, polegające na powstawaniu miejscowych ubytków materiału w elementach o ruchu tocznym lub toczno-ślizgowym w wyniku cyklicznego oddziaływania obciążeń. Pitting jest skutkiem cyklicznego oddziaływania naprężeń kontaktowych w obecności substancji smarującej. Cechą charakterystyczną zużycia przez pitting jest powstawanie ubytków materiału po przekroczeniu pewnej liczby cykli obciążenia.
f) zużycie przez fretting – jest to zjawisko niszczenia warstwy wierzchniej, polegające na powstaniu miejscowych ubytków materiału w elementach poddanych działaniu drgań lub niewielkich poślizgów przy ruchu postępowo-zwrotnym, w wyniku cyklicznego oddziaływania obciążeń oraz intensywnego korozyjnego oddziaływania środowiska. Bezpośrednia przyczyną występowania frettingu są odziaływania mechaniczne. Cechą charakterystyczną tych oddziaływań są silne wpływy korozyjne.
4.Rodzaje zużycia ściernego:
Zużycie ścierne jest rodzajem zużycia czysto mechanicznego. Występuje tylko w takim zakresie prędkości względnej współpracujących elementów, w którym wydzielające się ciepło tarcia nie ma znacznego wpływu na proces zużycia.
Rodzaje ścierania [2]:
a) ścieranie wskutek współpracy elementów z powierzchnia o dużej chropowatości,
b) ścieranie przez cząstki ścierniwa znajdującego się pomiędzy współpracującymi powierzchniami elementów maszyn,
c) ścieranie przez cząstki ścierne posiadające dużą energie kinetyczną,
d) ścieranie w masie ściernej.
5.Mechanizm ścierania:
W procesie ścierania mają miejsce następujące główne zjawiska elementarne [3]:
- mikroskrawanie – jest zjawiskiem wykrawania bruzd w ściernym materiale przez elementy ścierne; zjawisko to w sposób przybliżony opisują prawa skrawania metali, a jego specyfikę stanowią: wielkość, geometria i sposób mocowania elementów skrawających,
- rysowanie – jest zjawiskiem tworzenia w ściernym materiale rys przez przesuwające się elementy ścierne, częściowo wskutek wykrawania,
a częściowo przez odsuwanie materiału na boki,
- ścinanie nierówności – występuje, gdy wartość siły niezbędnej do ścięcia przekroju występu na granicy styku nierówności jest mniejsza od wartości oporu odkształcenia współdziałającego elementu,
-oderwanie nierówności – występuje najczęściej przy zahaczaniu się występów nierówności przynajmniej jednego elementu pary ciernej, którego warstwa wierzchnia cechuje się niejednorodnością materiału.
6.Przeciwdziałanie zużyciu ściernemu:
Problem zmniejszenia zużycia ściernego elementów maszyn należy rozwiązać na etapach konstruowania, wytwarzania i eksploatacji obiektów technicznych. Zasady przeciwdziałania zużycia ściernemu są następujące [3]:
- elementy maszyn narażone na intensywne zużycie wykonywać z materiałów
o dużej odporności na ścieranie,
- w elementach węzłów ślizgowych należy stosować materiały o odpowiedniej różnicy twardości,
- należy polepszać właściwości przeciwzużyciowe substancji smarujących,
- należy chronić węzły ślizgowe maszyn przed zanieczyszczeniami,
- należy racjonalnie eksploatować obiekty techniczne w okresie docierania
i normalnej pracy.
7.Opis stanowiska laboratoryjnego:
Na stanowisku znajdują się następujące urządzenia i przyrządy:
- urządzenie do ścierania próbek,
- waga analityczna z dokładnością ważenia 0,01 g,
- suwmiarka elektroniczna z dokładnością mierzenia 0,01 mm.
Rys 1. Urządzenie do ścierania próbek (opracowanie własne)
8. Wyniki pomiarów:
Pomiar 1 | Pomiar 2 | Pomiar 3 | Wartość srednia | |
---|---|---|---|---|
Długość ramienia krótszego | 17,3 cm | 17,3 cm | 17,2 cm | 17,27 cm |
Długość ramienia dłuższego | 59,6 cm | 59,5 cm | 59,6 cm | 59,57 cm |
Średnica tarczy | 114,23 mm | 114,25 mm | 114,26 mm | 114,25 mm |
Prędkość obrotowa | 1258 obr/min | 1257 obr/min | 1258 obr/min | 1257,67 obr/min |
Średnica próbki | 5,02 mm | 5,02 mm | 5,01 mm | 5,02 mm |
9.Opracowanie wyników:
Dane:
- tarcza: ST 45
- próbka: miedź : współczynnik tarcia : μ=0,22 [4]
: gęstość : 8,96 g/cm3 [5]
- czas pomiaru: t=176 s
- średnica tarczy: D=114,25 mm
- masa obciążnika: m=4 kg
- długość ramienia 1: l1=59,57 cm
- długość ramienia 2: l2=17,27 cm
- prędkość obrotowa: n=1257,67 obr/min
- średnica próbki: d=5,02 mm
- ubytek wysokościowy: Δh=1,8 mm
- przyspieszenie ziemskie: a=9,81 m/s2
Siła grawitacji:
G = m * a = 4 * 9, 81 = 39, 24 [N]
gdzie:
m-masa obciążnika [kg],
a-przyspieszenie ziemskie [m/s2].
Siła nacisku:
l2 * F = l1 * G
gdzie:
l2-długość ramienia krótszego [m],
l1-długość ramienia dłuższego [m],
F-siła nacisku [N],
G-siła grawitacji [N].
$F = \frac{l_{1}*G}{l_{2}} = \frac{5,957*39,24}{1,727}$=135,35 [N]
Siła tarcia:
T = μ * F = 0, 22 * 135, 35 = 29, 78 [N]
gdzie:
T-siła tarcia [N],
μ-współczynnik tarcia,
F-siła nacisku [N].
Droga tarcia:
St = n * t * π * D = 1257, 67 * 2, 93 * 3, 14 * 0, 11425 = 1321, 98 [m]
gdzie:
St-droga tarcia [m],
n-prędkość obrotowa [obr/min],
t-czas [min],
D-średnica tarczy [m].
Praca tarcia:
Wt = T * St = 29, 78*1321,9657=39368,14 [J]
gdzie:
Wt-praca tarcia [J],
T-siła tarcia [N],
St-droga tarcia [m].
Objętościowe zużycie ścierne:
tv = π * r2 * h = 3, 14 * 5, 02 * 1, 8 = 28, 37 [mm3]
gdzie:
r-promień próbki [mm],
h-ubytek wysokościowy [mm].
Masowe zużycie ścierne:
$$d = \frac{t_{m}}{t_{v}}$$
tm = d * tv = 0, 00896 * 28, 37 = 0, 25 [g]
gdzie:
d-gęstość miedzi [g/cm3],
V-objętościowe zużycie ścierne [cm3].
Wskaźnik masowego zużycia ściernego:
a) prędkość kątowa przeciwpróbki:
$$\omega = \frac{2*\pi*n}{60} = \frac{2*3,14*1257,67}{60} = 131,64\ \lbrack\frac{\text{rad}}{s}\rbrack$$
gdzie:
n-prędkość obrotowa wału napędzającego [obr/min].
b) droga tarcia:
$$s = \omega*t*\frac{d}{2} = 131,64*176*\frac{5,02}{2} = 58153,27\ \lbrack mm\rbrack$$
gdzie:
ω-prędkość obrotowa przeciwpróbki [obr/min],
t-czas [s],
d-średnica próbki [mm].
c) wskaźnik masowego zużycia ściernego:
$$R_{m} = \frac{s}{t_{m}} = \frac{58153,27}{0,25} = 232613.08\ \lbrack\frac{\text{mm}}{g}\rbrack$$
gdzie:
s-droga tarcia [mm],
tm-masowe zużycie ścierne [g].
Wskaźnik liniowego zużycia ciernego:
$$R_{h} = \frac{s}{t_{h}} = \frac{58153,27}{1,8} = 32307,37\ $$
gdzie:
s-droga tarcia [mm],
th-liniowe zużycie cierne [mm].
Wskaźnik objętościowego zużycia ściernego:
$$R_{v} = \frac{s}{t_{v}} = \frac{58153,27}{28,37} = 2049,82\ \lbrack\frac{1}{\text{mm}^{2}}\rbrack$$
gdzie:
s-droga tarcia [mm],
tv-zużycie objętościowe [mm3].
Intensywność masowego zużycia ściernego:
$$I_{m} = \frac{t_{m}}{t} = \frac{0,25}{176} = 0,0014\ \lbrack\frac{g}{s}\rbrack$$
gdzie:
tm-masowe zużycie ścierne [g],
t-czas [s].
Intensywność liniowego zużycia ściernego:
$$I_{h} = \frac{t_{h}}{t} = \frac{1,8}{176} = 0,010\ \lbrack\frac{\text{mm}}{s}\rbrack$$
gdzie:
th-liniowe zużycie ścierne [mm],
t-czas [s].
Intensywność objętościowego zużycia ściernego:
$$I_{v} = \frac{t_{v}}{t} = \frac{28,37}{176} = 0,16\ \lbrack\frac{\text{mm}^{3}}{s}\rbrack$$
gdzie:
tv-objętościowe zużycie ścierne [mm3],
t-czas [s].
Względna odporność na masowe zużycie ścierne:
$$J_{m} = \frac{1}{I_{m}} = \frac{1}{0,0014} = 714,29\ \lbrack\frac{s}{g}\rbrack$$
gdzie:
Im-intensywność masowego zużycia ściernego [g/s].
Względna odporność na liniowe zużycie ścierne:
$$J_{h} = \frac{1}{I_{h}} = \frac{1}{0,010} = 100\ \lbrack\frac{s}{\text{mm}}\rbrack$$
gdzie:
Ih-intensywność liniowego zużycia ściernego [mm/s].
Względna odporność na objętościowe zużycie ścierne:
$J_{v} = \frac{1}{I_{v}} = \frac{1}{0,16} = 6,25\ \lbrack\frac{s}{\text{mm}^{3}}\rbrack$
gdzie:
Iv-intensywność objętościowego zużycia ściernego [mm3/s].
Literatura:
[1] Janecki J., Gołąbek S.: „Zużycie części i zespołów pojazdów samochodowych” WKŁ Warszawa, 1984,
[2] Praca zbiorowa pod redakcją Macieja Woropay’a: „Laboratorium z eksploatacji maszyn” ATR Bydgoszcz, 1994,
[3] Solski P.: „Zużycie cierne metali” WNT Warszawa, 1968
[4] http://fizyczny.net/viewtopic.php?t=32710 , dostęp (29.05.2014)
[5] http://pl.wikipedia.org/wiki/Miedź, dostęp (29.05.2014)