FUNKCJONOWANIE WOJSKOWYCH SŁUŻB MEDYCZNYCH PODCZAS KRYZYSU MILITARNEGO
I Konferencja genewska Czerwonego Krzyża 22.08.1864 r.
w sprawie polepszenia losu rannych i chorych wojskowych w armiach w polu będących.
Wojskowe służby medyczne na polu walki będą szanowane i chronione;
Znakiem wyróżniającym wojskowe służby medyczne będzie czerwony krzyż na białym tle;
Wojskowe służby medyczne na polu walki pozostaną neutralne;
Ranni i chorzy będą zabierani i leczeni bez względu na kraj z którego pochodzą.
ROZWÓJ PRAWA GENEWSKIEGO PO 1945 R.
Status kombatanta a status wojskowego personelu medycznego
Status kombatanta
posiada stały i wyróżniający go znak albo symbol;
jawnie nosi broń podczas operacji wojskowej;
podlega odpowiedzialnemu za niego dowódcy;
przestrzega praw i zwyczajów wojennych.
Status kombatanta nie przysługuje personelowi medycznemu i personelowi duchownemu sił zbrojnych!!!
Zadania wojskowego personelu medycznego:
Zbieranie rannych i chorych,
transportowanie rannych i chorych,
leczenie rannych i chorych,
zapobieganie chorobom.
PODZIAŁ WOJSKOWEGO PERSONELU MEDYCZNEGO (PD I)
Personel stały – personel do wyznaczonych celów medycznych na czas nieokreślony (Art. 8. pkt.k.)
Personel czasowy – personel przeznaczony do celów medycznych przez czas ograniczony (Art. 8. pkt.k.)
Obowiązki wojskowego personelu medycznego
Służba na rzecz rannych i chorych jest tylko obowiązkiem nie i … personelu medycznego.
Personel medyczny nie może………………… prawem międzynarodowym.
Uprawnienia wojskowego personelu medycznego
Personel medyczny w każdej sytuacji powinien być szanowany i chroniony;
Personelu medycznego nie wolno atakować środkami wojskowymi, zawsze należy udzielać mu pomocy przy wykonywaniu powierzonych zadań;
Personel medyczny nie może być niepokojony ani karany za działalność medyczna wykonywaną zgodnie z zasadami sztuki lekarskiej niezależnie od tego na czyją korzyść i w jakich okolicznościach działa.
Znaki rozpoznawcze – ochronne wojskowej służby medycznej
Oznaczenia i różnicowanie wojskowego personelu medycznego
Oznaczenie wojskowych urządzeń medycznych
Okoliczności upoważniające personel medyczny do użycia broni
obrona osobista (obrona konieczna),
obrona rannych i chorych,
utrzymanie lub przywrócenie porządku lub dyscypliny w razie jej zagrożenia,
czynne przeciwstawienie się groźnym przestępstwom stanowiącym zbrodnie wojenne np.:
zatruwanie żywności lub źródeł wody,
dobijanie rannych,
grabienie zwłok,
niszczenie mienia ludności cywilnej,
rabunek na szkodę ludności cywilnej.
Wojskowy personel medyczny we władzy nieprzyjaciela:
nie staje się formalnie jeńcami wojennymi,
powinien zostać poddany repatriacji,
może zostać zatrzymany przez nieprzyjaciela jeżeli istnieje potrzeba sprawowania opieki nad jeńcami,
ze swoich uprawnień może korzystać jedynie stały personel medyczny,
warunki pomocy powinny być podobne jak personelu medycznego państwa zatrzymującego.
Poziomy pomocy medycznej na polu walki
Self Aid-Baddy Aid –pomoc koleżeńska obejmująca podstawowe zadania w zakresie pierszej omocy na polu walki
CLS (Combat Lifeserver) – przeszkolony ratownik stanowiący pośrednictwo pomiedzy rannym a służbami medycznymi
Medkyac (Medlical evacuation) ewakuacja medyczna rannych z pola walki i katastrof przez personel medyczny.