1.Spawanie gazowe polega na nadtopieniu elementów łącznych w obrębie spoiny za pomocą palnika gazowego do którego płomienia wprowadza się materiał dodatkowy w postaci drutu spawalniczego. Najczęściej stosowany gaz palny: acetylen.; spawanie w lewo do materiałów o grubości poniżej 3mm, spawanie w prawo do materiałów powyżej 3 mm, spawanie w górę do materiałów wszystkich grubości;2. Funkcje otuliny: umożliwić zajarzenie łuku przez zjonizowanie przestrzeni łukowej; prawidłowe i spokojne przenoszenie kropli z elektrody do jeziorka ciekłego metalu, ochrona kropli oraz jeziorka ciekłego metalu przed wpływami atmosferycznymi, gwarantować prawidłowy skład chemiczny spoiny, wytworzyć żużel którego zadaniem jest kształtowanie lica spoiny oraz spowolnienie stygnięcia spoiny i ochrona(cienko otulone ,średnio, grubo); 3.Pozycje spawalnicze- podolna, naścienna, okopowa, naboczna, pionowa, pułapowa. Przygotowanie materiału-rowki spawalnicze: przed przystąpieniem do spawania materiał musi być przygotowany tzn.odpuszczony, oczyszczony i zukosowany. Muszą być usunięte zabrudzenia mechaniczne i wykonany rowek spawalniczy; 4.1)Strefa metalu rodzimego; 2)Strefa wpływu ciepła; 3)strefa wtopienia;4) strefa spoiny; 5. Zalety: względnie niski koszt urządzeń i samego procesu spawania, krótki czas wykonania połączenia, łatwość wprowadzenia zmian konstrukcyjnych, stosunkowo duża szczelność połączeń spawanych, możliwość łączenia elementów o różnych rozmiarach; Wady: zależność jakości połączenia od umiejętności i staranności spawacza, możliwość wystąpienia odkształceń cieplnych(mogą powodować pęknięcia),trudność lub niemożliwość łączenia części wykonanych z różnych materiałów; 6.Pękanie na gorąco, pękanie na zimno, pękanie lamenarne, pękanie kruche, zmęczeniowe;

7. AR-łatwe zajarzenie łuku i duża czystość spoiny, HE-duże prędkości spawania, możliwość spawania bez podgrzewania wstępnego (stal węglowa);Gaz ochronny-decyduje o sprawności osłony obszaru spawania ale i o sposobie przenoszenia metalu w łuku, prędkości spawania i kształcie spoiny.; 8.TIG-stosowana nietopliwa elektroda wolframowa. Elektroda, łuk i obszar przyległy do jeziorka ciekłego metalu są chronione przed atmosferą przez obojętny gaz osłonowy; możliwość użycia spoiwa(dodatkowy materiał wprowadza się przy czołowej krawędzi jeziorka ciekłego metalu);MAG-łuk elektryczny jarzy się między metalową elektrodą mająca postać ciągłego trudu a spawanym materiałem. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są chronione strumieniem gazu obojętnego lub aktywnego; 9.Spawalność-współczesna technologia budowy konstrukcji stalowych. Spawalność określa się za pomocą odpowiednich prób technologicznych; 1.Etapy wykonania odlewu: rysunek gotowego wyrobu, rysunek odlewu, model, rdzennica, złożona forma odlewnicza, wybity odlew; 2.Materiały formierskie: piaski formierskie-wysoka ognioodporność, posiadają mniejszą rozszerzalność cieplną; gliny formierskie-(powyżej 50% lepiszcza).Pomocniczym materiałem formierskim zazwyczaj są różnego rodzaju spoiwa pochodzenia organicznego i nieorganicznego, służące do spajania ze sobą luźnych ziaren piasku, jak oleje roślinne, kalafonia, melasa. Chroniące masę przed przypaleniem się jej do powierzchni odlewu-grafit, pył węglowy, węgiel drzewny; materiały zwiększające przepuszczalność-torf, trociny; pudry formierskie;

3.Metody formowania ręcznego: formowanie w gruncie otwarte,w gruncie pod skrzynką, w dwóch skrzynkach, z obieraniem, w rdzeniach;4.Precyzyjne odlewanie-odlewanie pod ciśnieniem, odlewanie precyzyjne metodą wytapianych modeli, odlewanie ciągłe i półciągłe, odlewanie odśrodkowe, odlewanie kokilowe grawitacyjne, kok pod niskim ciśnieniem; 5.Układ wlewowy-system kanałów wykonanych w formie odlewniczej, który powinien spełniać zadania: doprowadzenie ciekłego metalu do ustalonych miejsc wnęki formy z wymaganą prędkością, zatrzymanie płynących z metalem zanieczyszczeń i żużla, uzyskanie odpowiedniego rozkładu temperatur metalu wypełniającego formę, zasilanie krzepnącego odlewu ciekłym stopem; 6.Wady odlewnicze: niedolew, guz, zalewka, przestawienie, wypaczenia oraz pęknięcia, pęcherze zewnętrzne i wewnętrzne, strup, zapruszenie. Wady kształtu, powierzchni, przerwy ciągłości, wady wewnętrzne; materiału; 7.Skurcz liniowy-procentowe zmniejszenie wymiaru odlewu od temperatury krzepnięcia do temperatury otoczenia. Skurcz objętościowy-powstaje w trakcie krzepnięcia, ubytek metalu uzupełniany jest z nadlewów wywołujących jamy skurczowe; 8.Ochładzalniki-jeżeli występują trudności w umiejscowieniu odlewu dla uniknięcia powstawania jam skurczowych w węzłach cieplnych stosuje się tzw.ochładzalniki zew.lub wew.; przyspieszają krzepnięcie i stygnięcie węzłów cieplnych, wyrównują prędkość krzepnięcia poszczególnych części odlewu, przeciwdziałają powstawaniu jam;