SUMA w excelu

Pokaż wszystko

Dodaje wszystkie liczby znajdujące się w zakresie komórek.

Składnia

SUMA(liczba1;liczba2;...)

Liczba1;liczba2,...     to od 1 do 30 argumentów, dla których należy obliczyć wartość ogólną, czyli sumę.

Spostrzeżenia

• Funkcja zlicza liczby, wartości logiczne i tekstowe reprezentacje liczb, które zostały wpisane bezpośrednio na listę argumentów. Zobacz pierwszy i drugi z poniższych przykładów.

• Jeśli argument jest tablicą lub odwołaniem, sumowane są tylko liczby umieszczone w tej tablicy lub odwołaniu. Puste komórki, wartości logiczne, tekst lub wartości błędów, zawarte w tablicy lub w odwołaniu, są pomijane. Zobacz trzeci z poniższych przykładów.

• Argumenty, które są wartościami błędów, albo tekst, którego nie można przekształcić, powodują występowanie błędów.

Przykład

Przykład będzie bardziej zrozumiały, jeśli zostanie skopiowany do pustego arkusza.

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Wybierz przykład w temacie Pomocy. Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Wybieranie przykładu z Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć się między wyświetlaniem wyników i wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo wskaż polecenie Inspekcja formuł w menu Narzędzia, a następnie kliknij polecenie Tryb inspekcji formuł.

1 2 3 4 5 6	A Dane -5 15 30 '5 PRAWDA Formuła =SUMA(3; 2) =SUMA("5"; 15; PRAWDA) =SUMA(A2:A4) =SUMA(A2:A4; 15) =SUMA(A5;A6;2)

Dodawanie liczb na podstawie wielu warunków

Aby wykonać to zadanie, można użyć funkcji JEŻELI i SUMA, tak jak w następującym przykładzie.

Przykład

Przykład będzie bardziej zrozumiały po skopiowaniu go do pustego arkusza.

Jak?

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Wybierz przykład w temacie Pomocy. Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Wybieranie przykładu z Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć się między wyświetlaniem wyników i wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo wskaż polecenie Inspekcja formuł w menu Narzędzia, a następnie kliknij polecenie Tryb inspekcji formuł.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

A B C D Region Sprzedawca Typ Sprzedaż Południe Borowik Napoje 3 571 Zachód Stępień Nabiał 3 338 Wschód Kocoń Napoje 5 122 Północ Kocoń Nabiał 6 239 Południe Zieliński Produkcja 8 677 Południe Stępień Mięso 450 Południe Stępień Mięso 7 673 Wschód Kocoń Produkcja 664 Północ Stępień Produkcja 1 500 Południe Zieliński Mięso 6 596 Formuła Opis (wynik) =SUMA(JEŻELI((A2:A11="Południe")*(C2:C11="Mięso");D2:D11)) Suma sprzedaży typu Mięso w regionie Południe (14 719). =SUMA(JEŻELI((A2:A11="Południe")+(A2:A11="Wschód");D2:D11)) Suma sprzedaży w regionie Południe lub Wschód (32 753).

Uwaga    Formuła w tym przykładzie musi być wprowadzona w postaci formuły tablicowej (formuła tablicowa: Formuła, która przeprowadza wiele obliczeń na jednym lub wielu zestawach wartości, a następnie zwraca jeden lub wiele wyników. Formuły tablicowe są ujęte w nawias klamrowy { }, a wprowadza się je przez naciśnięcie klawiszy CTRL+SHIFT+ENTER.). Po skopiowaniu przykładu do pustego arkusza należy zaznaczyć komórkę zawierającą formułę, nacisnąć klawisz F2, a następnie nacisnąć klawisze CTRL+SHIFT+ENTER. Jeżeli formuła nie będzie wprowadzona w postaci formuły tablicowej, to zostanie zwrócony błąd #ARG!

Aby wykonać to zadanie, można użyć funkcji BD.SUMA, tak jak w następującym przykładzie.

Przykład

Przykład będzie bardziej zrozumiały po skopiowaniu go do pustego arkusza.

Jak?

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Wybierz przykład w temacie Pomocy. Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Wybieranie przykładu z Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć się między wyświetlaniem wyników i wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo wskaż polecenie Inspekcja formuł w menu Narzędzia, a następnie kliknij polecenie Tryb inspekcji formuł.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

A B C D Region Sprzedawca Typ Sprzedaż Południe Borowik Napoje 3 571 Zachód Stępień Nabiał 3 338 Wschód Kocoń Napoje 5 122 Północ Kocoń Nabiał 6 239 Południe Zieliński Produkcja 8 677 Południe Stępień Mięso 450 Południe Stępień Mięso 7 673 Wschód Kocoń Produkcja 664 Północ Stępień Produkcja 1 500 Południe Zieliński Mięso 6 596 Region Sprzedawca Typ Sprzedaż Południe Mięso Produkcja Formuła Opis (wynik) =BD.SUMA(A1:D11;"Sprzedaż";A12:D13) Suma sprzedaży typu Mięso w regionie Południe (14 719). =BD.SUMA(A1:D11;"Sprzedaż";A12:D14) Suma sprzedaży typu Mięso i Produkcja w regionie Południe (25 560).

Funkcja BD.SUMA używa następujących argumentów.

  Zakres, dla którego wykonywane są obliczenia: lista zawierająca liczby przeznaczone do zsumowania.

  Pole: etykieta kolumny przeznaczonej do zsumowania.

  Kryteria: zakres komórek zawierający warunki.

Chcąc podsumować wartości na liście (lista: Seria wierszy zawierających powiązane dane lub wyznaczonych do działania jako arkusz danych za pomocą polecenia Utwórz listę.) na podstawie określonych warunków, można użyć Kreatora sum warunkowych. Na przykład, jeżeli lista zawiera wartości sprzedaży uzyskane przez różnych sprzedawców, to dodatek (dodatek: Program uzupełniający, który dodaje niestandardowe polecenia lub funkcje do pakietu Microsoft Office.) Kreator sum warunkowych może pomóc utworzyć formułę służącą do obliczania całkowitej wartości sprzedaży uzyskanej przez jednego sprzedawcę.

1. Kliknij komórkę na liście.

2. W menu Narzędzia wskaż polecenie Kreator, a następnie kliknij polecenie Sum warunkowych.

Jeśli w podmenu Kreator menu Narzędzia brakuje polecenia Sum warunkowych, należy załadować dodatek Kreator sum warunkowych.

1. W menu Narzędzia kliknij polecenie Dodatki.

2. Jeśli żądany dodatek (dodatek: Program uzupełniający, który dodaje niestandardowe polecenia lub funkcje do pakietu Microsoft Office.) nie znajduje się na liście w polu Dostępne dodatki, kliknij przycisk Przeglądaj, a następnie zlokalizuj dodatek. 

3. W polu Dostępne dodatki zaznacz pole wyboru obok dodatku, który chcesz załadować, a następnie kliknij przycisk OK.

4. W razie potrzeby postępuj według instrukcji wyświetlanych przez program instalacyjny.

3. Postępuj według instrukcji wyświetlanych przez kreatora.

 Uwaga    Formuły utworzone przez Kreatora sum warunkowych są formułami tablicowymi (formuła tablicowa: Formuła, która przeprowadza wiele obliczeń na jednym lub wielu zestawach wartości, a następnie zwraca jeden lub wiele wyników. Formuły tablicowe są ujęte w nawias klamrowy { }, a wprowadza się je przez naciśnięcie klawiszy CTRL+SHIFT+ENTER.). Po edycji formuł tego typu należy nacisnąć klawisze CTRL+SHIFT+ENTER, aby je zablokować.

SUMA.JEŻELI

Pokaż wszystko

Ukryj wszystko

Dodaje komórki określone przez podane kryteria.

Składnia

SUMA.JEŻELI(zakres;kryteria;suma_zakres)

Zakres     to zakres komórek, które należy oszacować.

Kryteria     to kryteria mające postać liczby, wyrażenia lub tekstu określającego, które komórki będą dodawane. Na przykład kryteria mogą być wyrażane jako 32, „32”, „>32”, „jabłka”.

Suma_zakres     to rzeczywiste komórki wyznaczone do zsumowania.

Spostrzeżenia

• Komórki znajdujące się w zakresie suma_zakres są sumowane tylko wtedy, jeśli odpowiadające im w tym zakresie komórki spełniają kryteria.

• Jeśli argument suma_zakres zostanie pominięty, to sumowane są komórki znajdujące się w zakresie.

• Program Microsoft Excel zawiera dodatkowe funkcje, których można używać do analizowania danych na podanych warunkach. Na przykład, używając funkcji LICZ.JEŻELI, można obliczyć, ile razy wewnątrz zakresu komórek występuje określony ciąg tekstowy lub określona liczba. Aby formuła zwracała jedną z dwóch wartości na podstawie podanego warunku, taką jak premię za wartość sprzedaży, opartą na wielkości sprzedaży, należy użyć funkcji JEŻELI.

Przykład

Przykład będzie bardziej zrozumiały, jeśli zostanie skopiowany do pustego arkusza.

Jak?

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Wybierz przykład w temacie Pomocy. Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Wybieranie przykładu z Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć się między wyświetlaniem wyników i wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo wskaż polecenie Inspekcja formuł w menu Narzędzia, a następnie kliknij polecenie Tryb inspekcji formuł.

1 2 3 4 5	A B Wartość nieruchomości Prowizja 100 000 7 000 200 000 14 000 300 000 21 000 400 000 28 000 Formuła Opis (wynik) =SUMA.JEŻELI(A2:A5;">160000";B2:B5) Suma prowizji dla wartości nieruchomości wartej powyżej 160 000 (63 000)

JEŻELI

Pokaż wszystko

Ukryj wszystko

Zwraca jedną wartość, jeśli podany argument zostanie oszacowany jako PRAWDA, albo inną wartość, jeśli argument zostanie oszacowany jako FAŁSZ.

Funkcję JEŻELI należy stosować do przeprowadzania testów logicznych na wartościach i formułach.

Składnia

JEŻELI(test_logiczny;wartość_jeżeli_prawda;wartość_jeżeli_fałsz)

Test_logiczny     to dowolna wartość lub wyrażenie, które można oszacować jako PRAWDA lub FAŁSZ. Na przykład A10=100 to wyrażenie logiczne; jeśli wartość umieszczona w komórce A10 jest równa 100, wyrażenie zostanie oszacowane jako PRAWDA. W przeciwnym przypadku wyrażenie zostanie oszacowane jako FAŁSZ. Argument ten może używać dowolnego operatora obliczeń porównawczych.

Wartość_jeżeli_prawda     to wartość, która jest zwracana wtedy, gdy argument test_logiczny ma wartość PRAWDA. Na przykład, jeśli ten argument jest ciągiem tekstowym „W ramach budżetu”, a argument test_logiczny ma wartość PRAWDA, użycie funkcji JEŻELI spowoduje wyświetlenie tekstu „W ramach budżetu”. Jeśli argument test_logiczny ma wartość PRAWDA i argument wartość_jeżeli_prawda jest pusty, argument ten zwraca 0 (zero). Aby wyświetlić wyraz PRAWDA, należy użyć dla tego argumentu wartości logicznej PRAWDA. Argument wartość_jeżeli_prawda może być inną formułą.

Wartość_jeżeli_fałsz     to wartość, która jest zwracana wtedy, gdy argument test_logiczny ma wartość FAŁSZ. Na przykład, jeśli argument ten jest ciągiem tekstowym „Budżet przekroczony” i argument test_logiczny zostanie oszacowany jako FAŁSZ, użycie funkcji JEŻELI spowoduje wyświetlenie tekstu „Budżet przekroczony”. Jeśli argument test_logiczny ma wartość FAŁSZ i argument wartość_jeżeli_fałsz jest pominięty (tj. po argumencie wartość_jeżeli_prawda nie ma średnika), zwracana jest wartość logiczna FAŁSZ. Jeśli argument test_logiczny ma wartość FAŁSZ i argument wartość_jeżeli_fałsz jest pusty (tj. po argumencie wartość_jeżeli_prawda znajduje się średnik, a za średnikiem — nawias zamykający), zwracana jest wartość 0 (zero). Argument wartość_jeżeli_fałsz może być inną formułą.

Spostrzeżenia

• Na potrzeby bardziej zaawansowanych testów jako argumenty wartość_jeżeli_prawda i wartość_jeżeli_fałsz można zagnieździć nawet 64 funkcje JEŻELI. (Zobacz przykład 3, ilustrujący zagnieżdżone funkcje JEŻELI). Aby przetestować wiele warunków, warto również rozważyć użycie funkcji WYSZUKAJ, WYSZUKAJ.PIONOWO lub WYSZUKAJ.POZIOMO. (Zobacz przykład 4, ilustrujący zastosowanie funkcji WYSZUKAJ).

• Kiedy argumenty wartość_jeżeli_prawda i wartość_jeżeli_fałsz zostaną oszacowane, funkcja JEŻELI zwróci wartość zwróconą przez te instrukcje.

• Jeśli jakiś argument funkcji JEŻELI jest tablicą (tablica: Służy do konstruowania pojedynczych formuł, które dają wiele wyników lub operują na grupie argumentów uporządkowanych w wiersze i kolumny. Zakres tablicy współużytkuje wspólną formułę; stała tablicowa to grupa stałych używana jako argument.), w trakcie wykonywania instrukcji JEŻELI jest obliczany każdy element tablicy.

• Program Microsoft Excel udostępnia dodatkowe funkcje, których można używać do analizowania danych na podstawie określonych warunków. Na przykład, aby zliczyć liczbę wystąpień ciągu tekstowego lub liczby znajdującej się wewnątrz zakresu komórek, należy użyć funkcji arkusza LICZ.JEŻELI. Aby obliczyć sumę na podstawie ciągu tekstowego lub liczby znajdującej się wewnątrz zakresu, należy użyć funkcji arkusza LICZ.JEŻELI i LICZ.WARUNKI. Aby obliczyć sumę na podstawie ciągu tekstowego lub liczby wewnątrz zakresu, należy użyć funkcji arkusza SUMA.JEŻELI i SUMA.WARUNKÓW.

Przykład 1

Przykład będzie bardziej zrozumiały, gdy zostanie skopiowany do pustego arkusza.

Jak skopiować przykład

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Zaznacz przykład w temacie Pomocy.

 Uwaga   Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Zaznaczanie przykładu w temacie Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć między wyświetlaniem wyników a wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo na karcie Formuły w grupie Inspekcja formuł kliknij przycisk Pokaż formuły.

1 2	A Dane 50 Formuła =JEŻELI(A2<=100;"W ramach budżetu";"Budżet przekroczony") =JEŻELI(A2=100;SUMA(B5:B15);"")

Przykład 2

Przykład będzie bardziej zrozumiały, gdy zostanie skopiowany do pustego arkusza.

Jak skopiować przykład

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Zaznacz przykład w temacie Pomocy.

 Uwaga   Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Zaznaczanie przykładu w temacie Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć między wyświetlaniem wyników a wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo na karcie Formuły w grupie Inspekcja formuł kliknij przycisk Pokaż formuły.

1 2 3 4	A B Wydatki bieżące Wydatki przewidywane 1500 900 500 900 500 925 Formuła Opis (wynik) =JEŻELI(A2>B2;"Budżet przekroczony";"OK") Sprawdza, czy pierwszy wiersz ma wartość budżetu przekroczonego (Budżet przekroczony) =JEŻELI(A3>B3;"Budżet przekroczony";"OK") Sprawdza, czy drugi wiersz ma wartość budżetu przekroczonego (OK)

Przykład 3

Przykład będzie bardziej zrozumiały, gdy zostanie skopiowany do pustego arkusza.

Jak skopiować przykład

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Zaznacz przykład w temacie Pomocy.

 Uwaga   Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Zaznaczanie przykładu w temacie Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć między wyświetlaniem wyników a wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo na karcie Formuły w grupie Inspekcja formuł kliknij przycisk Pokaż formuły.

1 2 3 4	A Wynik 45 90 78 Formuła =JEŻELI(A2>89;"A";JEŻELI(A2>79;"B"; JEŻELI(A2>69;"C";JEŻELI(A2>59;"D";"F")))) =JEŻELI(A3>89;"A";JEŻELI(A3>79;"B"; JEŻELI(A3>69;"C";JEŻELI(A3>59;"D";"F")))) =JEŻELI(A4>89;"A";JEŻELI(A4>79;"B"; JEŻELI(A4>69;"C";JEŻELI(A4>59;"D";"F"))))

W powyższym przykładzie druga instrukcja JEŻELI jest jednocześnie argumentem wartość_jeżeli_fałsz dla pierwszej instrukcji JEŻELI. Analogicznie trzecia instrukcja JEŻELI jest argumentem wartość_jeżeli_fałsz dla drugiej instrukcji JEŻELI. Na przykład, jeśli pierwszy argument test_logiczny (Średnia>89) ma wartość PRAWDA, zwracane jest "A". Jeśli pierwszy argument test_logiczny ma wartość FAŁSZ, oszacowywana jest druga instrukcja JEŻELI itd.

Litery przypisywane są do liczb z wykorzystaniem następującego klucza.

Jeśli Wynik wynosi	Zwracane jest
Więcej niż 89	A
Od 80 do 89	B
Od 70 do 79	C
Od 60 do 69	D
Mniej niż 60	F

Przykład 4

Zamiast funkcji JEŻELI użyto funkcji WYSZUKAJ, ponieważ do przetestowania jest trzynaście warunków. Ułatwi to czytanie i obsługę przykładu.

Przykład będzie bardziej zrozumiały, gdy zostanie skopiowany do pustego arkusza.

Jak skopiować przykład

1. Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

2. Zaznacz przykład w temacie Pomocy.

 Uwaga   Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Zaznaczanie przykładu w temacie Pomocy

3. Naciśnij klawisze CTRL+C.

4. W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

5. Aby przełączyć między wyświetlaniem wyników a wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisze CTRL+` (akcent słaby) albo na karcie Formuły w grupie Inspekcja formuł kliknij przycisk Pokaż formuły.

1 2 3 4	A Wynik 45 90 78 Formuła =WYSZUKAJ(A2;{0;60;63;67;70;73;77;80;83;87;90;93;97};{"F";"D-";"D";"D+";"C-";"C";"C+";"B-";"B";"B+";"A-";"A";"A+"}) =WYSZUKAJ(A3;{0;60;63;67;70;73;77;80;83;87;90;93;97};{"F";"D-";"D";"D+";"C-";"C";"C+";"B-";"B";"B+";"A-";"A";"A+"}) =WYSZUKAJ(A4;{0;60;63;67;70;73;77;80;83;87;90;93;97};{"F";"D-";"D";"D+";"C-";"C";"C+";"B-";"B";"B+";"A-";"A";"A+"})

Operatory obliczeń — informacje

Pokaż wszystko

Ukryj wszystko

Operatory określają typ obliczenia, które ma być wykonane na elementach formuły. W programie Microsoft Excel są cztery różne typy operatorów obliczeń: arytmetyczne, porównań, tekstowe i odwołania.

Typy operatorów

Operatory arytmetyczne       Służą do wykonywania podstawowych operacji matematycznych, takich jak dodawanie, odejmowanie lub mnożenie; składanie liczb i obliczanie wyników liczbowych.

Operator arytmetyczny	Znaczenie (przykład)
+ (znak plus)	Dodawanie (3+3)
— (znak minus)	Odejmowanie (3—1) Negacja (—1)
* (gwiazdka)	Mnożenie (3*3)
/ (kreska ułamkowa)	Dzielenie (3/3)
% (znak procent)	Procent (20%)
^ (daszek)	Potęgowanie (3^2)

Operatory porównań       Za pomocą poniższych operatorów można przeprowadzać porównania dwóch wartości. Gdy dwie wartości są porównywane za pomocą tych operatorów, to wynik jest wartością logiczną — albo PRAWDA, albo FAŁSZ.

Operator porównania	Znaczenie (przykład)
= (znak równości)	Jest równe (A1=B1)
> (znak większości)	Jest większe niż (A1>B1)
< (znak mniejszości)	Jest mniejsze niż (A1<B1)
>= (znak większe lub równe)	Jest większe lub równe (A1>=B1)
<= (znak mniejsze lub równe)	Jest mniejsze lub równe (A1<=B1)
<> (znak nierówności)	Jest nierówne (A1<>B1)

Operator złączenia tekstu       Operator & (handlowe i) służy do łączenia lub składania jednego lub kilku ciągów tekstowych w celu utworzenia pojedynczego fragmentu tekstu.

Operator tekstowy	Znaczenie (przykład)
& (handlowe i)	Łączy, czyli złącza dwie wartości w celu utworzenia jednej ciągłej wartości tekstowej ("Północ"&"ny")

Operatory odwołania       Zakresy komórek do obliczeń można złączyć za pomocą następujących operatorów.

Operator odwołania	Znaczenie (przykład)
: (dwukropek)	Operator zakresu, tworzący jedno odwołanie do wszystkich komórek między dwoma odwołaniami włącznie (B5:B15)
; (średnik)	Operator składania, łączący wiele odwołań w jedno odwołanie (SUMA(B5:B15;D5:D15))
(spacja)	Operator przecięcia, tworzący odwołanie do komórek wspólnych dla dwóch odwołań (B7:D7 C6:C8)

Kolejność, w jakiej program Microsoft Excel wykonuje operacje w formułach

Formuły obliczają wartości w określonej kolejności. Formuła w programie Microsoft Excel zawsze rozpoczyna się od znaku równości (=). Znak równości instruuje program Microsoft Excel, że następne znaki stanowią formułę. Za znakiem równości następują elementy, które będą obliczane (argumenty), oddzielone operatorami obliczeń. Program Microsoft Excel oblicza formułę od lewej do prawej strony, zgodnie z konkretną kolejnością operatorów w formule.

Pierwszeństwo operatorów

Jeśli w jednej formule połączyć wiele operatorów, program Microsoft Excel wykona operacje w kolejności przedstawionej w poniższej tabeli. Jeśli formuła zawiera operatory o tym samym pierwszeństwie — na przykład gdy formuła zawiera zarówno operator mnożenia, jak i dzielenia — program Microsoft Excel będzie obliczać operatory od lewej do prawej strony.

Operator	Opis
: (dwukropek)   (pojedyncza spacja) ; (średnik)	Operatory odwołania
—	Negacja (tak jak w -1)
%	Procent
^	Potęgowanie
* i /	Mnożenie i dzielenie
+ i —	Dodawanie i odejmowanie
&	Łączy dwa ciągi tekstu (złączanie)
= < > <= >= <>	Porównanie

Korzystanie z nawiasów

Aby zmienić kolejność obliczania, część formuły, która ma być obliczona w pierwszej kolejności, należy ująć w nawiasy. Na przykład następująca formuła daje w wyniku 11, ponieważ program Microsoft Excel wykonuje mnożenie przed dodawaniem. Formuła mnoży liczby 2 i 3, a następnie dodaje do wyniku liczbę 5.

=5+2*3

Jeśli zostanie użyty nawias w celu zmiany składni, program Microsoft Excel wykona dodawanie liczb 5 i 2, a następnie pomnoży wynik przez 3, co da wynik 21.

=(5+2)*3

W poniższym przykładzie nawiasy otaczające pierwszą część formuły wymuszają, aby program Microsoft Excel najpierw obliczył wyrażenie B4+25, a następnie podzielił wynik przez sumę wartości w komórkach D5, E5 i F5.

=(B4+25)/SUMA(D5:F5)

CZĘSTOŚĆ, funkcja

Pokaż wszystko

Ukryj wszystko

Oblicza, jak często wartości występują w określonym zakresie wartości, a następnie zwraca tablicę liczb w układzie pionowym. Funkcja CZĘSTOŚĆ umożliwia na przykład sprawdzenie liczby wyników testów mieszczących się w pewnym zakresie. Ponieważ funkcja CZĘSTOŚĆ zwraca tablicę, musi być wprowadzona jako formuła tablicowa.

Składnia

CZĘSTOŚĆ(tablica_dane;tablica_przedziały)

Tablica_dane     to tablica lub odwołanie do zbioru wartości, dla których mają być liczone częstości. Jeśli argument tablica_dane nie ma żadnych wartości, funkcja CZĘSTOŚĆ zwraca tablicę zer.

Tablica_przedziały     to tablica lub odwołanie do interwałów, w których mają być grupowane wartości argumentu tablica_dane. Jeśli argument tablica_przedziały nie zawiera żadnych wartości, funkcja CZĘSTOŚĆ zwraca liczbę elementów w argumencie tablica_dane.

Spostrzeżenia

• Funkcja CZĘSTOŚĆ wprowadzana jest jako formuła tablicowa po wybraniu zakresu sąsiadujących komórek, w których ma być zrealizowana funkcja rozkładu.

• Liczba elementów w zwróconej tablicy jest o jeden większa niż liczba elementów w argumencie tablica_przedziały. Ten dodatkowy element zwraca liczbę wszystkich wartości istniejących poza najwyższym interwałem. Na przykład podczas zliczania trzech zakresów wartości (interwałów) wprowadzonych do trzech komórek należy umieścić funkcję CZĘSTOŚĆ w czterech komórkach tablicy wyników. W dodatkowej komórce zostanie zwrócona liczba wartości argumentu tablica_dane większych niż górna wartość trzeciego przedziału.

• Funkcja CZĘSTOŚĆ ignoruje puste komórki i tekst.

• Formuły zwracające tablice muszą być wprowadzone jako formuły tablicowe.

Przykład

W przykładzie tym założono, że wszystkie wyniki testów są liczbami całkowitymi.

Przykład będzie bardziej zrozumiały po skopiowaniu go do pustego arkusza.

Jak skopiować przykład

• Utwórz pusty skoroszyt lub arkusz.

• Zaznacz przykład w tym temacie Pomocy.

 Uwaga   Nie zaznaczaj nagłówków wierszy ani kolumn.

Zaznaczanie przykładu w Pomocy

• Naciśnij klawisze CTRL+C.

• W arkuszu zaznacz komórkę A1 i naciśnij klawisze CTRL+V.

• Aby przełączać się między wyświetlaniem wyników i wyświetlaniem formuł zwracających te wyniki, naciśnij klawisz CTRL+` (akcent słaby) albo na karcie Formuły w grupie Inspekcja formuł kliknij przycisk Pokaż formuły.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10	A B Wyniki Przedziały 79 70 85 79 78 89 85 50 81 95 88 97 Formuła Opis (wynik) =CZĘSTOŚĆ(A2:A10;B2:B4) Liczba wyników mniejszych lub równych 70 (1) Liczba wyników w przedziale 71-79 (2) Liczba wyników w przedziale 80-89 (4) Liczba wyników większych lub równych 90 (2)

 Uwaga   Formuła w tym przykładzie musi być wprowadzona jako formuła tablicowa. Po skopiowaniu przykładu do pustego arkusza należy zaznaczyć zakres komórek A12:A15, nacisnąć klawisz F2, a następnie nacisnąć klawisze CTRL+SHIFT+ENTER. Jeżeli formuła nie jest wprowadzana jako formuła tablicowa, to będzie tylko jeden wynik w komórce A12 (1).