Warunki jednoznaczności – pozwalają z nieskończonej liczby zjawisk opisywanych przez ten sam model matematyczny, wydzielić ściśle określony problem - warunki geometryczne – określają kształt badanego układu lub części w której zachodzi badany proces cieplny. - warunki fizyczne – opisują właściwości termofizyczne wszystkich podobszarów układu - warunki początkowe – określają pole temperatury układu w momencie przyjętym jako początkowy, przy czym występują one tylko w procesach nieustalonego przepływu ciepła, w których występuje nieustalone pole temperatury. - warunki brzegowe – zadawane 4 sposobami: * WBIR – polega na zadaniu odpowiedniej zależności zmiany temperatury na powierzchni układu funkcji położenia danego punktu oraz czasu *WBIIR – polega na zadaniu funkcji rozkładu gęstości strumienia cieplnego na brzegu układu * WBIIIR – polega na zadaniu temperatury ośrodka otaczającego układ oraz na zadaniu prawa wymiany ciepła pomiędzy brzegiem układu a otoczeniem (uwzględnia wszystkie 3 wymiany ciepła) * WBIVR – w którym zakłada się ciągłość temperatury oraz gęstości strumienia cieplnego na brzegu obszarów . Lepkość – właściwość płynów i plastycznych ciał stałych charakteryzujących ich tarcie wewnętrzne wynikające z przesuwania się względem siebie warstw płynu podczas przepływu Zależność między lepkością dynamiczną a kinematyczną : v = μ/ρ Ściśliwość – miara względnej zmiany objętości cieczy lub ciała stałego w odpowiedzi na zmianę ciśnienia - adiabatyczna - izotermiczna Trzy sposoby wymiany ciepła:
- promieniowanie - polega na przenoszeniu energii przez promieniowanie elektromagnetyczne emitowane w wyniku cieplnego ruchu cząsteczek. Wymiana ciepła przez promieniowanie nie wymaga obecności ośrodka pomiędzy ciałami, między którymi ciepło jest wymieniane, czyli może zachodzić przez próżnię. - przewodzenie - polega na przekazywaniu energii przez bezładny ruch cząsteczek i ich zderzenia. |
Gęstość – stosunek masy pewnej ilości substancji do zajmowanej przez nią objętości. Ciepło właściwe – ciepło potrzebne do zwiększenia temperatury ciała o jednostkowej masie o jedną jednostkę Q – dostarczone ciepło; m – masa ciała; ΔT – przyrost temperatury. Jednostka Współczynnik przewodzenia ciepła - wielkość przepływu ciepła przez jednostkową powierzchnię z materiału o danej grubości, jeśli różnica temperatur między dwiema jego stronami wynosi 1 Kelwin. Im jego wartość jest niższa, tym dany materiał gorzej przewodzi ciepło, a zatem lepiej izoluje przed stratami ciepła. Jednostką jest wat na metr kelwin (W/mK). Metoda różnic skończonych - metoda polegająca na przybliżeniu pochodnej funkcji poprzez skończone różnice, w zdyskretyzowanej przestrzeni. Można ją wyprowadzić wprost z ilorazu różnicowego, bądź z rozwinięcia w szereg Taylora. |
---|