TOK. KŁOWE: Najbardziej liczna i szeroko stos. podgrupa tokarek. Główne odmiany: -tok. kł. Uniwersalne, -tok. kł. produkcyjne. Budowane są jako: -stołowe – do obr. małych przedm., -precyzyjne – do dokł. obróbki przedm., - ciężkie – obr. przedm. o dużych wym., -wielonożowe – do obr. jednoczesnej za pom. kilku narzędzi. Typowe zabiegi obr.: -obr. pow. walcowych zewn. z zast. posuwu wzdłużnego, -obr. pow. czołowych z zast. posuwu poprz., obr. pow. zewn. o złożonych kształ. z zast. narzędzi kształtowych, -obr. pow. stożkowych, -obr. gwintów, -obr. pow. walcowych wewn. Sposoby mocowania przedm.: -w kłach wrzeciona i konika np. Cushmana, -w uchwytach samocentrujących lub w uchw. z niezależnie nastawionymi szczękami np. Forkarda. TOK. KŁ. UNIWERSALNE: przezn. do obr. elem. w prod. jednostkowej i małoseryjnej. Są wyp. w rozbudowany napęd ruchu gł. oraz skrzynkę posuwów gwintowych i śrubę pociągową. Umożliwia to wyk. na nich gwintów. Wrzeciono tokarki otrzymuje napęd od silnika umieszczonego w nodze tokarki za pośredn. skrzynki pr. i przekładni pasowej. Posuwy mech. zapewnia skrzynka posuwów za pom. wała pociągowego i przekładni w skrzynce suportowej, która rozgałęzia napęd na przekładnię zębatkową oraz na śrubową. Za pośrednictwem przekładni gitarowej skrzynka posuwów jest powiązana z wrzecionem. Noże są mocowane w imaku czteronożowym, który znajduje się na suporcie narzędziowym. Jest on skrętny, dzięki temu można wykonać pow. stożkowe. W tulei konika mocowane są narz. do obr. otworów (wiertła, rozwiertaki). Podczas obr. długich przedm. w tulei konika mocuje się kieł pod-pierający przedm. TOK. KŁ. PRODUKCYJNE: stos. się je w prod. srednio- i wielkoseryjnej. Mają one silniki napędowe o zwiększonej mocy i uproszczony układ kinem. Nie można wykonać na nich gwintów. Łańcuch pr. ruchu. obr. wrzeciona: E – WR: nE[obr/min]*i0*iv=nWR[Obr/min] =1000v/pi*d; iv-przeł. skrzynki pr.,
i0-przeł. przekładni pasowej, v-pr. skrawania [m/min], d-śr. obrab. przedm. [mm]; Łańcuch posuwów roboczych: WR – SUP.W: 1[Obr]*i1*ig*ip1*i2*i3*i4*i5* pi.mz[mm/Obr]=fw[mm] – p. wzdłużne; WR – SUP.P 1[Obr]*i1*ig*ip1*i2*i3*i4**i6*hp2[mm/Obr]=fp[mm] – p. poprzeczne. i1-i6 – przełożenia stałe, Ig – przeł. przekł. gitarowej, ip1 – przeł. skrz. posuwów. rob. Łańcuch posuwów gwintowych: WR – SUP.W 1[Obr]*i1*Ig*ip2*hp1[mm/obr]=h[mm] ip2 – przeł. skrz. posuwów gwintowych, h – skok wyk. gwintu. TOKARKI WIELONOŻOWE: są przystosowane do jednoczesnej obr. wieloma nożami w cyklu autom. Stos. się je w prod. wielkoseryjnej i masowej do obr. wałków stopniowych (o różnych średnicach). Tok. te maja dwa suporty: wzdłużny i poprzeczy. Cykl pracy: dosuw suportów, przesuw roboczy, wycofanie narzędzi i powrót suportów do pozycji wyjściowej. Jest ster. za pom. krzywek i zderzaków. Napęd ruchu gł. jest przek. z silnika przez wymienne koła pasowe. Wał z bębnem krzywkowym, krzywką tarczową napędu Sup.p oraz tarczą zderzakową napędzany jest za pom. przekł. pasowej napędu przysp. lub przekł. pasowej od wrzeciona napędu rob. Przełączanie napędów umożliwiają sprzęgła. Przesuwem suportów kieruje się za pom. krzywek. Cykl obr. jest uruchamiany ręcznie sprzęgłem.

TOK. KOPIARKI: stanowią zróżnicowaną pod względem kontr. gr. obrabiarek. Często maja pochyloną płaszczyznę przesuwu suportu kopiującego. Ułatwia to spływ wiórów i dost. do przestrz. rob. Przeznaczone do wyk. pow. obrot. o złożonych kształtach, które są odwzorowane z zarysu kopiału. Kier. przesuwu suportu kopiującego jest nachylony do osi wrzeciona pod kątem 60, co umożliwia wyk. na wale prostop. odsadzeń z zach. ciągłego przesuwu wzdłużnego. W przyp. wałów stopniowanych dwustronnie stosuje się tok. z 2 suportami kopiującymi. Tok. ta ma suport wzdłużny wyposażony w suport kopiujący oraz dolny suport poprzeczny. Suport wzdłużny jest napędzany hydraulicznie przez ruchomy cylinder siłownika, zasilanego z układu hydraulicznego. Suportem kopiującym steruje ukł. hydr. kopiujący. Palec wodzący układu kopiującego ślizga się po wzorniku zamoc. na górnej belce. Dobór pr. obrot. wrzeciona umożliwia przekładnia gitarowa za i zb oraz 2-ka sprzęgłowa S1 i S2. TOK. UCHWYTOWE: stos. w prod. wielkoseryjnej i masowej. Przezn. do obr. krótkich przedm. Nie wymagających podparcia kłem konika. Przedm. obrab. jest mocowany tylko w uchwycie konika. Obrabia się: tarcze, krążki, pierścienie, krótkie tuleje. Tok. te pracują w automat. cyklu pracy sterowane numerycznie lub programowo. Mają zwykle 2 suporty krzyżowe z narzędziami osadzonymi w wielopozycyjnych imakach nożowych. TOK. TARCZOWE: stosowane do Obr. przedm. O dużej średnicy i małej wysokości (tarcze, obręcze, koła pasowe lub zamachowe) Przedm. Obrab. mocowany jest za pom.