Miażdżyca
Miażdżycę stanowi przewlekły, postępujący proces chorobowy. Jest on najczęściej związany z wiekiem, u osób starszych nasila się, może doprowadzić do zawału, udaru mózgu, bądź otępienia starczego.
W zależności od miejsca występowania patologicznych zmian, wyróżnia się kilka typów tej choroby:
- miażdżyca tętnic, zmniejszone wówczas światło tętnic przyczynia się do gorszego ukrwienia narządów;
- miażdżyca mózgu powoduje początkowo drażliwość, łatwe męczenie się, wraz z rozwojem choroby zaś następują kłopoty z pamięcią, zmiana charakteru pacjenta, zaburzenia mowy, świadomości, może dojść do udaru;
- miażdżyca naczyń wieńcowych nierzadko prowadzi do zawału serca, przy czym osoby starsze przechodzą zawał znacznie ciężej niż ludzie młodzi;
- miażdżyca tętnic obwodowych odnosi się zazwyczaj do tętnicy brzusznej, która powodując ucisk tętnicy biodrowej skutkuje niedokrwieniem kończyn dolnych. Pacjent cierpi wówczas na ostry ból, który pojawia się w późniejszej fazie bez względu na wysiłek fizyczny, w różnych porach dnia i nocy. Przyczyny
Na pojawienie się choroby wpływają różne czynniki, jej rozwój bardzo przyspiesza m. in. palenie papierosów, dym tytoniowy dostaje się do płuc i dalszych elementów układu krążenia skutkując uszkodzeniem śródbłonka tętnic, negatywnie wpływa na lipoproteiny osocza, przyczynia się do zwiększonej gotowości zakrzepowej krwi. Podobnie wpływa na rozwój choroby palenie bierne. Ponadto miażdżyca nierzadko powodowana jest nieodpowiednim sposobem odżywiania się, otyłością, brakiem aktywności fizycznej, stresem. Schorzenie nasilają także inne dolegliwości- cukrzyca i nadciśnienie. Pozostałe przyczyny to uwarunkowania genetyczne, wiek, zanieczyszczenie środowiska, również płeć – mężczyźni częściej zapadają na miażdżycę.
Przebieg choroby
Jak napisano powyżej, choroba rozwija się pod wpływem rożnych czynników, najpierw dochodzi do uszkodzenia błony wewnętrznej naczyń tętniczych, następuje modyfikacja ścian tętnicy oraz tworzenie tkanki łącznej, powstaje płytka miażdżycowa, a rozrastając się zwęża światło tętnic. W dalszym etapie płytka ulega zwapnieniu, jej budulcem zaś zasadniczo są lipidy- cholesterol i jego estry. W pierwszej fazie uszkodzona wewnętrzna błona tętnicy powoduje drobne zakrzepy, później zakrzepy zwiększają się na skutek pękania płytki miażdżycowej, z czasem dochodzi do całkowitego zatoru w danej tętnicy i krążenie w niej zostaje przerwane. Konsekwencją tego procesu natomiast jest martwica danego obszaru organizmu, dochodzi do zawału.
Źródło: http://www.choroby.senior.pl/158,0,Miazdzyca-cholesterol,1957.html
Zawał
Zawał serca jest zwykle skutkiem pęknięcia blaszki miażdżycowej w naczyniu wieńcowym, czyli naczyniu doprowadzającym krew do serca. Gdy blaszka pęka, tworzy się wokół niej skrzeplina (złożona z płytek krwi i włóknika), która zamyka naczynie wieńcowe i całkowicie blokuje napływ krwi do mięśnia sercowego. Im dłużej tętnica jest zamknięta, tym większy obszar mięśnia sercowego umiera, dlatego im wcześniej rozpocznie się leczenie mające na celu otwarcie tętnicy wieńcowej, tym większa szansa na uratowanie mięśnia sercowego. Stąd wzięło się używane często przez kardiologów określenie „czas to mięsień”. Czasu tego jest niestety niewiele. Zwykle po 3–6 godzinach umiera cały obszar mięśnia sercowego zaopatrywany przez zamkniętą tętnicę wieńcową i wówczas zmiany te są nieodwracalne, mimo zastosowania nowoczesnych metod leczenia. Czasem do zawału serca dochodzi, choć blaszka miażdżycowa nie pęka, ale rosnąc przez długi czas, doprowadza do dużego zwężenia naczynia. Przyczyny zawału są takie same, jak przyczyny rozwoju choroby wieńcowej. Określane są one czynnikami ryzyka miażdżycy lub czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Rocznie w Polsce na zawał serca umiera blisko 200 000 osób. Według Głównego Urzędu Statystycznego z 2009 roku zawału serca doświadczyło kiedykolwiek w swoim życiu 3,3% Polaków, w tym 4,1% mężczyzn i 2,5% kobiet. Ryzyko wystąpienia zawału zwiększa się znacznie z wiekiem, np. zawał serca przebyło w przeszłości aż 14% osób w wieku 70–79 lat.
Źródło: http://chorobawiencowa.mp.pl/informacje/definicje/show.html?id=62035
Nadciśnienie
Problemy z ciśnieniem krwi to jedne z najczęstszych dolegliwości układu krwionośnego. W przeciwieństwie do zbyt niskiego ciśnienia, które zazwyczaj nie sprawia większych problemów, z długotrwałym nadciśnieniem wiążą się poważne konsekwencje zdrowotne. Optymalne wartości to 120 mm/Hg dla ciśnienia skurczowego i 80 mm/Hg dla rozkurczowego. O nadciśnieniu mówi się, gdy pierwsza z wartości przekracza 140mm /Hg, a druga 90mm /Hg. Przyczyny:
Najbardziej rozpowszechnioną odmianą tej choroby jest nadciśnienie samoistne. W takim przypadku trudno mówić o konkretnej przyczynie, wynika ono z nadczynności mechanizmów kontrolnych organizmu. Z całą pewnością niehigieniczny tryb życia sprzyja pojawieniu się choroby. U ok. 5% chorych występuje nadciśnienie wtórne, czyli takie, którego bezpośrednią przyczynę można stwierdzić. U podłoża nadciśnienia wtórnego mogą leżeć choroby takie jak: miażdżyca, zapalenie kłębków nerkowych, nadczynność tarczycy.
Czynniki ryzyka:
Wśród czynników sprzyjających wystąpieniu nadciśnienia tętniczego znajdują się: • Otyłość • Palenie tytoniu • Wiek • Alkohol • Nadmierne spożycie sodu • Stresujący tryb życia • Przyjmowanie leków zawierających sterydy i niektórych pigułek antykoncepcyjnych
Symptomy: • Bóle głowy w okolicy potylicy • Krwawienie z nosa • Zawroty • Mroczki przed oczyma • Bezsenność • Obrzęki łydek Diagnoza Nadciśnienie jest chorobą, która bardzo często rozwija się bezobjawowo i stwierdzana jest podczas rutynowych badań. Niestety zdiagnozowana zbyt późno może spowodować poważne uszkodzenia organizmu. Nadciśnienie stwierdza się na podstawie kilkukrotnych pomiarów ciśnienia tętniczego. Pomiary powinny być dokonywane o różnych porach dnia, zawsze w stanie spoczynku. Poza tradycyjnymi pomiarami ciśnienia stosuje się też tzw. Holter ciśnieniowy. Jest to automatyczny, całodobowy pomiar pozwalający uniknąć błędów. Konieczne jest wykonanie EKG serca, zarówno spoczynkowego jak i wysiłkowego. Innym pomocnym w diagnostyce nadciśnienia badaniem jest fundoskopia- okulistyczne badanie pozwalające ocenić stan dna oka. Wykonywane są też badania pozwalające stwierdzić czy nadciśnienie ma charakter pierwotny, czy wtórny
Źródło: http://www.choroby.senior.pl/158,0,Nadcisnienie,1403.html
Wylew
jest to napłyniecie krwi do mózgu i jego mechaniczne uszkodzenie. Wylew jest następstwem wypadku.
Krew która napływa do mózgu powoduje jego pokaźne uszkodzenie, gdyż przestrzeń znajdująca się w naszej głowie jest ograniczona przez czaszkę, a napływająca krew tworzy w niej wtedy nadciśnienie, co w efekcie powoduje uszkodzenia mózgu. Wylewy dzielimy na trzy podstawowe rodzaje:
Zakrzepowy – ten występuje najczęściej i jest spowodowany przez skrzepy krwi, które nie potrafią przedostać się przez tętnice.
Zatorowy – ten powodowany jest przez skrzep, który utknął w naczyniu krwionośnym w mózgu, skrzepy takie przeważnie powstają w innej części ciała, a blokują się dopiero w małych naczynkach mózgowych.
Krwotoczny – może być spowodowany tętniakiem lub bezpośrednim urazem głowy.
Objawy
Wylew zawsze jest nagły, bez jakiejkolwiek zapowiedzi. Czasami jednak poprzedzony jest przez silny ból głowy, mający nagły początek. Potem w ciągu kilku sekund chory traci przytomność. Należy go przewieźć jak najszybciej do szpitala. Objawy wylewu zazwyczaj cofają się po kilku dniach, ale tylko wtedy, gdy ustał wylew. Jednak jeśli to nie nastąpi, to może dojść do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu lub nawet śmierci. Główne czynniki wpływające na ryzyko dostania wylew:
nadciśnienie,
choroba niedokrwienna i inne choroby serca,
cukrzyca,
niedokrwistość sierpowata,
migrenowe bóle głowy,
zespół antyfosfolipidowy,
przyjmowanie kokainy,
wysoki poziom cholesterolu,
palenie tytoniu.
Źródło: http://wylew.info.pl/
Arytmia Arytmia jest to zaburzenie pracy serca polegające na jej przyśpieszeniu, zwolnieniu lub nieregularności. Czasami arytmia serca jest banalnym problemem, jednak nierzadko związana z poważnymi konsekwencjami, nawet zagrażającymi życiu. Arytmia spowodowana jest najczęściej chorobą niedokrwienną serca, chorobą zastawek serca, przez nadciśnienie tętnicze, zwyrodnieniem serca, wadami wrodzonymi, zaburzeniami poziomu elektrolitów („soli mineralnych”) we krwi lub przedawkowaniem leków. Groźna arytmia powstaje także na podłożu genetycznym - tzw kanałopatie. Arytmia serca może być napadowa (pojawia się okresowo) lub długotrwała (utrzymująca się przez długi czas). Wraz z wiekiem zwiększa się ryzyko wystąpienia arytmii. Jest ono wielokrotnie większe u osób z tzw. czynnikami ryzyka, do których zaliczamy: palenie papierosów, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, podwyższony poziom cholesterolu, występowanie chorób serca u członków rodziny (rodzice, rodzeństwo). Prawidłowo, bez wykonywania wysiłku, serce pracuje miarowo (równo) z częstością od 60 do 100 uderzeń na minutę. U osób zdrowych będzie ono wykonywać około 60 uderzeń na minutę w spoczynku, przy niewielkich wysiłkach około 100 uderzeń na minutę, przy dużych wysiłkach (gimnastyka) około 130 uderzeń na minutę, a przy bardzo dużych wysiłkach (np. forsowne bieganie) nawet 180 uderzeń na minutę i więcej. Najgroźniejsza arytmia to migotanie komór. Prowadzi ona do zatrzymania krążenia („akcji serca”) i zgonu, jeśli w odpowiednim czasie nie zastosuje się defibrylacji elektrycznej. Arytmia serca - najczęstsze postacie:
1) dodatkowe skurcze komorowe i nadkomorowe.
2) tachykardia zatokowa.
3) bradykardia.
4) migotanie przedsionków.
5) częstoskurcz nadkomorowy i częstoskurcz komorowy. objawy: Zaburzenia rytmu serca (arytmia serca) mogą być odczuwane w różny sposób, a czasami mogą nie wywoływać żadnych dolegliwości. Najczęściej arytmia serca powoduje tzw. kołatania serca. Przez pacjentów określane są jako uczucie szybkiego bądź niemiarowego bicia serca. Często skarżą się oni też na zwolnione lub „mocne” bicie serca. Z kolei tzw. skurcze dodatkowe polegają na uczuciu „przeskakiwania” w klatce piersiowej, „zatrzymywania się” serca na chwilę lub kłucia w okolicy serca. Arytmia serca może spowodować osłabienie, duszność, ból w klatce piersiowej, uczucie gorąca, może tez obudzić ze snu. Groźna arytmia serca (bardzo szybka lub bardzo wolna) może być przyczyną zasłabnięć prowadzących do utraty przytomności. Może to doprowadzić do groźnego upadku, potłuczenia lub złamania, a także do zatrzymania pracy serca i w konsekwencji do śmierci.
Źródło: http://www.kardioserwis.pl/page.php/1/0/show/41/arytmia_bradykardia.html