9 marca 2013
ZASADY FUNKCJONOWANIA BIURA
Dokumenty określające organizację pracy:
Ustawy – dokumenty wyższego rzędu
Rozporządzenia i zarządzenia – wydawane przez ministrów
Statuty – wydaje je organ założycielski, nadają one konkretne prawa i obowiązki
Plany pracy krotko i długoterminowe
Regulaminy pracy – oparte na Kodeksie Pracy
Polecenia – pisemne i ustne.
Wewnętrzne dokumenty regulujące pracę firmy:
Statut jednostki administracyjnej.
Regulamin organizacyjny – jest podstawowym wewnętrznym dokumentem będącym własnością danej firmy lub jednostki organizacyjnej. Wprowadzany jest w życie samodzielnie przez jednostkę.
Struktura zarządzania – wynika z regulaminu organizacyjnego. Składają się na nią:
Piony – powołane są w większych administracjach zajmujących się różnymi sprawami (np. pion oświaty, ochrony zdrowia).
Wydziały – najczęściej mają uprawnienia do podejmowania decyzji. Na czele stoją dyrektorzy (naczelnicy).
Działy – wyodrębnione są z wydziałów, mają mniejszą strukturę, nie mają prawa do podejmowania decyzji, zajmują się przygotowaniem dokumentów.
Sekcje – są powoływane do rozwiązywania konkretnych spraw.
Samodzielne stanowiska – jeden pracownik wykonuje określone zadania.
Regulaminy wydziałowe – opracowywane na podstawie regulaminu organizacyjnego danej jednostki.
Biuro – jest miejscem w przedsiębiorstwie, w którym pracownicy instytucji lub firmy wykonują właściwe sobie prace. Do podstawowych zadań pracowników biurowych należą czynności:
Przyjmowanie petentów i udzielanie informacji,
Rejestracja pism wpływających do biura i ich wysyłka,
Gromadzenie i porządkowanie informacji oraz dokumentacji,
Przetwarzanie i dostarczanie informacji przełożonym,
Archiwizacja dokumentacji.
Decyzja – to rozstrzygnięcie, postanowienie, wybór rozwiązania problemu, takiego jak np. przyjęcie nowego pracownika, wybór strategii reklamowej danego produktu.
Polecenie – wydaje zwierzchnik po podjęciu decyzji. Musi ono precyzyjnie określać zadania dla wykonawcy.
Działanie – jest konsekwencją danego polecenia, powoduje oczekiwane rezultaty.
Kontrola – ma na celu porównywanie rezultatów wykonania zadania z przyjętymi założeniami.
Sekretariat – jest to jednostka organizacyjna, powołana do obsługi osoby pełniącej funkcję kierowniczą w zakresie realizacji jej poleceń i wykonywania wielu czynności techniczno-manipulacyjnych. Zadania sekretarki dzielimy na:
Zadania asystenckie – czynności biurowe lub administracyjne, których nie powinien wykonywać sam szef. Należą do nich: odbieranie i łączenie telefonów, rejestrowanie korespondencji, wyszukiwanie informacji i załatwianie spraw dotyczących podróży służbowych szefa, prowadzenie korespondencji, redagowanie pism prowadzonych przez sekretariat, itp.
Zadania recepcyjne – to przyjmowanie gości i klientów. Pierwszy bezpośredni kontakt klienta lub kontrahenta następuje w sekretariacie i pierwszą osobą, która go przyjmuje jest sekretarka. Zadania recepcyjne rzutują na postrzeganie firmy przez klienta lub kontrahenta, kształtują wizerunek firmy.
REDAGOWANIE PISM
Pismo w ścisłym tego słowa znaczeniu, to myśl ub zespół myśli wyrażonych za pomocą znaków pisarskich.
Podział pism za względu na
Treść:
Informacyjne – zawierają tylko informacje dotyczące stanu faktycznego.
Przekonujące – zawierają w swej treści czynnik nakłaniający adresata.
Formę (wygląd zewnętrzny):
Sporządzone na blankietach korespondencyjnych,
Sporządzone na blankietach specjalnych,
Sporządzone na formularzach,
Sporządzone na papierze bez nadruku.
Obieg (nadawca i adresat):
pisma zewnętrzne
otrzymane z zewnątrz (przychodzące)
wysłane na zewnątrz (wychodzące)
pisma wewnętrzne.
Stopień pilności sprawy:
Pisma zwykłe,
Pisma pilne i bardzo pilne
Pisma terminowe.
Stopień zabezpieczenia tajemnicy:
Pisma poufne – chroniące tajemnicę służbową
Pisma tajne – chroniące tajemnicę państwową
Pisma jawne – niezawierające żadnej tajemnicy
Zasady redagowania pism:
Pismo powinno być sporządzone w stylu urzędowym
Przejrzystość
Kompletność
Sugestywność
Jedna sprawa
Wyróżnianie fragmentów
Fachowość
Do typowych pism urzędowych zaliczamy:
Protokoły
Pisma przewodnie
Zaproszenia
Zaświadczenia
Wiadomości telefaksowe
Akty ogólne
Notatki
Protokół: nazwa protokołu, miejsce i data. Zakończenia: „Na tym protokół zakończono.”, „Na tym protokół zakończono i podpisano.”, „Na tym protokół zakończono i po przeczytaniu podpisano.”, „Na tym protokół zakończono i po zapoznaniu się z jego treścią podpisano.”.
Protokół zdawczo-odbiorczy – sporządzony jest przy przekazywaniu rzeczy, wartości lub spraw. Wymienione są w nim zawsze dwie strony. W protokole takim zawarte są:
Nazwa – Protokół zdawczo-odbiorczy,
Miejsce i data sporządzenia,
Dokładne określenie strony zdającej i odbierającej,
Informacje o przekazywanych rzeczach, wartościach lub sprawach,
Formuła o zakończeniu – zalecana jest formuła rozwinięta,
Podpisy obu stron, zdający po lewej, odbierający po prawej (nieobowiązkowo – również protokolant).
Protokół kontroli – sporządzany jest z przeprowadzonej kontroli, rewizji, lustracji czy inspekcji. Powinien zawierać:
Nazwę,
Miejsce i datę sporządzenia,
Przedmiot kontroli,
Informacje o sposobie lub komisji przeprowadzającej kontrolę,
Opis czynności kontrolnych,
Stwierdzony stan faktyczny,
Wskazanie nieprawidłowości i niedociągnięć,
Zalecenia pokontrolne,
Formułę o zakończeniu protokołu j.w.,
Podpisy kontrolującego, kontrolowanego i ewentualnie protokolanta.
Protokół zebrania lub innego zdarzenia – ma na celu odtworzenie przebiegu zebrania i powinien być sporządzony w następującym układzie:
Nazwa i numer protokołu, data i miejsce zebrania. Jeśli wpisujemy godzinę, to w formie: „Początek zebrania o godzinie 13:00”.
Wyszczególnienie osób uczestniczących lub nieobecnych.
Imię i nazwisko przewodniczącego oraz protokolanta.
Porządek zebrania w punktach.
Opis przebiegu zebrania.
Podjęte uchwały i wnioski (podjęte uchwały i wnioski należy podać w dosłownym brzmieniu).
Informacja o godzinie i dacie zakończenia zebrania.
Formuła o zakończeniu.
Podpis przewodniczącego zebrania i protokolanta.
Zaproszenie powinno zawierać: informacje o nazwie imprezy, jej dacie, miejscu oraz godzinie rozpoczęcia; przebieg imprezy, prośbę o przybycie. (Na początku – podkreślenie faktu zaproszenia, na zakończenie – ponowienie prośby o przybycie).
Zaświadczenie – nie ma pola nadawcy. Odbiorca umieszczony jest na końcu w treści.
Upoważnienie – kto kogo upoważnia (imię, nazwisko, adres, numer dowodu osobistego obu stron lub tylko strony upoważnionej), do czego i na jaki okres upoważniamy taką osobę (termin ważności danego upoważnienia).
Notatka służbowa – zwiera np. opis jakiegoś zajścia, osobę która ją sporządziła oraz podpis tej osoby.