PODSTAWY PIELĘGNIARSTWA

WYKŁAD 9 (01.12.2011)

Pielęgnowanie – działalność praktyczna pielęgniarki na rzecz podmiotu opieki.

Opieka profesjonalna:

• promowanie zdrowia

• profilaktyka

• leczenie

• rehabilitacja

• diagnozowanie stanu podopiecznego

• pielęgnowanie

Opiekun w opiece profesjonalnej:

• wykonuje zadania opierając się na wiedzy zdobytej w wyniku schematycznego kształcenia

• ma kwalifikacje niezbędne do świadczenia określonego zakresu opieki

• działa zgodnie z obowiązującymi schematami

Pielęgnowanie zawodowe – wymaga wykonywania zadań w ramach pielęgnowania, oprócz przestrzegania zasad, opiera się również na:

• procedurach postępowaniach

Zasady w pielęgnowaniu zawodowym.

Należy przestrzegać:

• obowiązujących zasad postępowania

• dbając aby oferowane i świadczone usługi były zgodne z ustalonymi normami wykonastwa opieki i praktyki zawodowej

• zasady formułowane są na podstawie wiedzy i wyników badań z różnych dziedzin nauki

Procedura postępowania ustalona jest na podstawie:

• zasad postępowania

• obowiązujących przepisów

• panujących zwyczajów i doświadczenia praktycznego osób wykonujących zadania

Cele pielęgnowania

Człowiek i działania na rzecz jego zdrowia.

Pielęgnowanie osób zdrowych, chorych, niepełnosprawnych. Opiekowanie się, niesienie ulgi w cierpieniu.

Organizowanie wsparcia i pomaganie w wymiarze emocjonalnym, informacyjnym i usługowo-rzeczowym.

Doprowadzenie podopiecznego do stanu:

• wzmocnienia zdrowia

• utrzymania zdrowia

• przywrócenia zdrowia

• ograniczenia skutków niepomyślnych następstw choroby/urazu.

Istota i cel pielęgnowania zawodowego:

• towarzyszenie człowiekowi w zdrowiu, chorobie, niepełnej sprawności

• pomagania

• kształtowanie umiejętności samoopiekuńczych w celu utrzymania komfortu życia codziennego

Klasyczna definicja pielęgnowania przyjęta przez ICN i WHO

Pielęgnowanie jest towarzyszenie człowiekowi – choremu lub zdrowemu – w wykonywaniu tych czynności związanych z utrzymaniem zdrowia, jego odzyskaniem lub godną śmiercią, które mógłby wykonywać bez pomocy, gdyby miał niezbędną siłę, wolę lub wiedzę. Robienie tego w taki sposób, aby możliwie najszybciej mu pomóc w uzyskaniu samodzielności.

Pielęgniarka powinna pomagać w taki sposób, aby człowiek mógł uzyskać niezależność tak szybko jak jest to możliwe.

Zadania:

• funkcja opiekuńcza:

• rozpoznanie stanu zapotrzebowania na opiekę (zakres i charakter), pojedynczych osób, rodzin, innych grup społecznych

• pomaganie w rozwiązywaniu problemów natury biologicznej, psychicznej i społecznej, które mogą powstawać w wyniku indywidualnej reakcji podopiecznego na zastosowanie metody diagnozowania, leczenia i rehabilitacji

• pomaganie w czynnościach życia codziennego, które podopiecznemu sprawiają trudności

• tworzenie warunków do godnego umierania i spokojnej śmierci

• tworzenie optymalnych warunków do podtrzymania biologicznych funkcji życiowych

• ułatwienie człowiekowi w wejściu w rolę pacjenta różnych instytucji opiekuńczych i ochrony zdrowia

• ułatwiania podopiecznemu wejście do grupy wsparcia, w którym stowarzyszone są osoby z podobnymi problemami zdrowotnymi lub opiekuńczymi

• funkcja wychowawcza:

• zamierzony wpływ wychowawczy na osobowość ludzi, których pielęgniarka pielęgnuje i którymi pracuje

• wywieranie wpływu na postaw i przekonań podopiecznych na aktywność i motywy ich postępowania, na system wartości, poczucie odpowiedzialności za zdrowie własne i zdrowie osób najbliższych

• przekazywanie wiedzy i kształtowanie umiejętności potrzebnych do inwestowania w zdrowie, utrzymanie zdrowia lub jego przywracania

Zadnia funkcji wychowawczej:

• przygotowanie ludzi do świadczenia opieki nieprofesjonalnej – kształtowane wartości:

• świadczenie opieki nieprofesjonalnej w warunkach opieki domowej

• przygotowanie podopiecznego do samopielęgnowania

• współpracy z pielęgniarką w procesie pielęgnowania pacjenta i jego rodziny