Skwierzyna, dnia 09.02.2016 r.

ZATWIERDZAM

dowódca … plutonu

………………………………………

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

I. ZAGADNIENIE: Przeznaczenie i rodzaje znaków do oznakowania rejonów skażonych, oraz zasady wskazania rejonów skażonych w dzień i w nocy.

II. CEL:

Uczyć:

• znaków ostrzegawczych do oznakowanie rejonów skażonych

• zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie,

biologicznie i promieniotwórczo.

• Oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie

i promieniotwórczo w dzień i w nocy.

III. CZAS: 50 min

IV. MIEJSCE: Plac ćwiczeń OPBMR

V. LITERATURA:

• Ogólnowojskowa odzież ochronna - Chem.301/81.

• Skażenia ochrona - rozpoznanie – likwidacja. – CSWLąd wewn. 51/2010

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

• ubiór polowy + pas główny - na stan;

• OP-1 - na stan;

• maska MP – 4 - na stan;

• broń etatowa - na stan.

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

• nie oddalać się samowolnie z rejonu zajęć.

• każdorazowo meldować o wszelkich urazach , kontuzjach oraz uszkodzeniach broni i sprzętu.

• nakazuję wykonywać tylko czynności nakazane przez instruktorów

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
1.	Podanie treści zagadnienia - Znaki ostrzegawcze do oznakowanie rejonów skażonych.	Stoją na zbiórce i słuchają
2.	Określenie celu zagadnienia: – uczyć znaków ostrzegawczych do oznakowania rejonów skażonych – zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo. – Oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo w dzień i w nocy.	Stoją na zbiórce i słuchają
3.	Wprowadzenie w sytuację taktyczną – nie dotyczy
4.	Podanie komendy na jaką wykonuje się tę czynność : Zgodnie z załącznikiem nr 1.	Stoją na zbiórce i słuchają.
5.	Wzorowy pokaz - wydaję komendy dla siebie i pokazuję sposób działania po ogłoszeniu alarmu.	Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają
6.	Pokaz z objaśnieniem - Pokazuję i omawiam sposób działania po ogłoszeniu alarmu.	Stoją na zbiórce, obserwują, słuchają
7.	Ćwiczenie na tempa- nie dotyczy
8.	Ćwiczenie etapami- nie dotyczy
9.	Ćwiczenie do pełnego opanowania - ćwiczę praktycznie zachowania się żołnierzy po ogłoszeniu alarmu.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie
10.	Reagowanie instruktora na popełniane błędy.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie
11.	Omówienie zrealizowanego zagadnienia ze wskazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności do pracy samodzielnej.	Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania

ZAŁĄCZNIKI:

1. Znaki ostrzegawcze do oznakowania rejonów skażonych.

2. Zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczego.

3. Oznakowanie rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo w dzień i w nocy.

OPRACOWAŁ:

dowódca drużyny

…………………………………

ZAŁĄCZNIK 1

Znaki ostrzegawcze do oznakowanie rejonów skażonych.

ZNAKI OSTRZEGAWCZE.

1. Barwy znaków ostrzegawczych.

Barwa podstawowa – barwa, która jest wykorzystywana do oznaczania przedniej (informacyjnej) powierzchni znaków (tło).

Barwa wtórna - barwa, która jest wykorzystywana do wyrażenia dodatkowych oznaczeń i/lub do wykonania napisów na informacyjnej powierzchni znaków.

Sposób wykorzystania barwy podstawowej i barwy wtórnej do opisu poszczególnych zagrożeń przedstawia poniższa tabela:

ZAGROŻENIE	BARWA PODSTAWOWA	BARWA WTÓRNA
		OZNACZENIE
Skażenie promieniotwórcze	BIAŁA	BRAK
Skażenie biologiczne	NIEBIESKA
Skażenie chemiczne	ŻÓŁTA
Pola lub zapory minowe wykonane przy użyciu min chemicznych	CZERWONA	ŻÓŁTA (PASEK)
Pola lub zapory minowe wykonane przy użyciu min innych niż chemiczne		BRAK
Rejony występowania min pułapkowych		BIAŁA (PASEK)
Rejony występowania amunicji która nie eksplodowała		BIAŁA (BOMBA)

Pola lub zapory wykonywane przy użyciu min chemicznych	Rejony występowania min pułapkowych
Rejony występowania amunicji, która nie eksplodowała	Skażenie promieniotwórcze
Skażenie biologiczne	Skażenie chemiczne

ZAŁĄCZNIK 2

Zasady oznakowania rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo.

Podczas oznakowywania rejonów skażonych substancjami promieniotwórczymi znaki ostrzegawcze powinny zostać umieszczone na wszystkich prawdopodobnych drogach prowadzących do tych rejonów, w miejscach gdzie moc dawki osiąga podczas wykonywania pomiaru wartość 1 rada na godzinę na wysokości nad powierzchnią ziemi. Znaki powinny być również ustawiane w miejscach składowania skażonego radiologicznie sprzętu i materiałów znajdujących się w tym rejonie. W takim przypadku znaki powinny być rozmieszczone na obwodzie takiego stanowiska, w odległości zapewniającej kontakt wzrokowy. Gdy moc dawki jest większa niż 1 centyrad na godzinę, wówczas znaki zawierające aktualną moc dawki powinny zostać umieszczone na wszystkich prawdopodobnych drogach prowadzących do rejonu skażonego oraz na jego granicy.

Stopień skażenia substancjami promieniotwórczymi musi być każdorazowo określony przez jednostki przybywające do takiego rejonu. Zastane oznakowania należy traktować jako ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem, a charakterystyki skażeń jako nieaktualne.

W zależności od uznania dowódcy, obszar skażony substancjami promieniotwórczymi nie musi być oznakowany jeśli brak oznakowania przyczyni się do uzyskania powodzenia militarnego. Jednak w takim przypadku muszą być podjęte działania mające na celu powiadomienie wojsk własnych (sojuszniczych) o istnieniu takich obszarów.

Oznakowanie rejonów skażonych substancjami promieniotwórczymi powinno być okresowo uaktualniane, a znaki ostrzegawcze przestawiane w miarę obniżania się stopnia skażenia terenu. Dowódcy jednostek opuszczających zajmowany obszar, na którym występują rejony niebezpieczne lub odpowiedzialni za dane rejony, mają obowiązek pozostawić wszystkie oznakowania rejonów niebezpiecznych na miejscu ich ustawienia lub je usunąć gdy ich obecność okaże się niepotrzebna.

Postanowienia niniejszej instrukcji nie wykluczają dodatkowego oznaczania ustawiania znaków o szerszej informacji niż znaki ustanowione tą normą, o ile dowódca odpowiedzialny za dany rejon uzna to za konieczne.

Obiekty, które mogą być źródłem skażenia o charakterze nie militarnym (latryny, wysypiska śmieci, studnie lub doły chłonne oraz składowiska odpadów), powinny być oznaczone znakami prostokątnymi o dowolnie dobranych kolorach i rozmiarach. Po zakończeniu użytkowania tego typu obiektów powinny one zostać pokryte kopcami ziemi. Na szczycie kopca powinien być umieszczony znak o kształcie prostokąta z informacją zawierającą: rodzaj składowiska, datę jego zamknięcia, obszar nie nadający się do wykorzystania oraz oznaczenie jednostki.

1. Granica rejonu niebezpiecznego, granica bezpieczeństwa lub zagrożenie punktowe, w przypadku długotrwałego oznakowania, powinna być wyznaczona ogrodzeniem (płotem) i umocowanymi na nim znakami ostrzegawczymi. Może to być ogrodzenie występujące naturalnie (żywopłot, inne stałe ogrodzenie), albo ogrodzenie specjalnie zbudowane przy użyciu palików (słupków), połączonych przynajmniej jednym splotem drutu (w tym kolczastego) umocowanym na wysokości pasa.

2. Znaki ostrzegawcze umieszcza się na ogrodzeniach (płotach) powyżej gruntu na wysokości pasa. W przypadku ogrodzeń z drutu zawiesza się je na nim w odstępach co 10 - , w zależności od ukształtowania terenu. Natomiast w przypadku zastosowania ogrodzenia typu np. walec kolczasty, znaki umieszcza się na słupkach (palikach) ogrodzeniowych, również w odstępach co 10 - , w zależności od ukształtowania terenu.

3. W przypadku, gdy ogrodzenia jeszcze nie ustawiono, znaki ostrzegawcze umieszcza się na palach, drzewach, skałach lub bezpośrednio na ziemi, przy czym jest to metoda tymczasowa.

4. Znak ostrzegawczy powinien być umieszczony tak aby czołowa (informacyjna) strona znaku zwrócona była tyłem do oznakowanego rejonu.

W przypadku skażeń promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych może okazać się, że ogrodzenie całej strefy jest niemożliwe ze względu na jej znaczne rozmiary. W takich przypadkach mogą być oznakowane wyłącznie granice rejonów niebezpiecznych przylegające do rejonów działań jednostek wojskowych.

ZAŁĄCZNIK 3

Oznakowanie rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo w dzień.

Znak ostrzegawczy zapór minowych z min chemicznych wykonany jest z blachy aluminiowej pokrytej folią odblaskową koloru czerwonego z naklejonym paskiem koloru żółtego oraz umieszczonym nad paskiem napisem koloru żółtego „ GAS MINES”. Sposób mocowania (ustawiania) znaku analogiczny, jak w sytuacji oznakowywania zapór minowych z min klasycznych.

1. Znak ostrzegawczy skażenia biologicznego.

Znak ostrzegawczy skażenia biologicznego wykonany jest z blachy aluminiowej pokrytej folią odblaskową koloru niebieskiego z naniesionym czerwonym napisem „ BIO”. Sposób mocowania ( ustawiania) znaku analogiczny do wcześniejszych rozwiązań.

1. Znak ostrzegawczy skażenia chemicznego.

Znak ostrzegawczy skażenia chemicznego wykonany jest z blachy aluminiowej pokrytej folią odblaskową koloru żółtego z naniesionym czerwonym napisem „ GAS”. Sposób mocowania (ustawiania ) znaku analogiczny do wcześniejszych rozwiązań.

1. Znak ostrzegawczy skażenia promieniotwórczego.

Znak ostrzegawczy skażenia promieniotwórczego wykonany jest z blachy aluminiowej pokrytej folią odblaskową koloru białego z naniesionym czarnym napisem „ATOM”. Sposób mocowania (ustawiania) znaku analogiczny do wcześniejszych rozwiązań.

W celu precyzyjnego przedstawienia dodatkowych informacji znak ostrzegawczy może posiadać dodatkowe napisy:

• Dla skażenia promieniotwórczego:

- moc dawki;

- datę i godzinę odczytu;

- datę i godzinę wybuchu ( skażenia)

• Dla skażeń chemicznych:

- nazwę środka skażenia;

- datę i godzinę wykrycia.

Oznakowanie rejonów skażonych chemicznie, biologicznie i promieniotwórczo w nocy.

SKAŻENIE:

białe tło niebieskie tło żółte tło

promieniotwórcze biologiczne chemiczne

POLA LUB ZAPORY WYKONANE PRZY UŻYCIU:

min chemicznych min innych niż chemiczne