PODATEK DOCHODOWY OD OSÓB FIZYCZNYCH
W skrócie PIT z angielskiego Personal Income Tax, czyli podatek od dochodów osobistych.
Jest to podatek bezpośredni obejmujący dochody uzyskiwane przez osoby fizyczne.
Opodatkowanie podatkiem dochodowym osób fizycznych regulują dwie ustawy:
- ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),
- ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.).
PRZEDMIOT OPODATKOWANIA
Przedmiotem opodatkowania tym podatkiem objęte są przychody lub dochody.
Wyłączenia w zakresie przedmiotowym opodatkowania dotyczą:
przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej,
przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach oraz ustawy o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia,
przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn,
przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy,
przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich,
przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (z zastrzeżeniem art. 24a ust. 1a),
świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.
DOCHÓD - nadwyżka sumy przychodów (P) nad kosztami ich uzyskania (KUP) osiągnięta w roku podatkowym.
DOCHÓD (D) = P – KUP
PRZYCHÓD – to otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Koszty uzyskania przychodów – są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych przez ustawodawcę w odrębnym katalogu (art.23).
KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU w 2010r |
---|
Z jednego stosunku pracy |
Z kilku stosunków pracy |
Z jednego stosunku pracy dla Dojeżdżających |
Z kilku stosunków pracy dla Dojeżdżających |
Do KUP nie zalicza się:
wydatków na:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w pkt.a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20 000 EURO.
STRATA – występuje, gdy KUP przekraczają sumę przychodów (P)
STRATA (S), gdy KUP > P
Podatnik może odliczyć stratę (z wyjątkiem straty powstałej z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych oraz przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego) od dochodu osiągniętego w następnych 5 latach podatkowych z tego samego źródła, które przyniosło stratę. Z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.
ZAKRES PODMIOTOWY OPODATKOWANIA
Nieograniczony obowiązek podatkowy – osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości uzyskanych dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.
Ograniczony obowiązek podatkowy – osoby fizyczne, niemające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Osoba mająca miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej to osoba fizyczna, która:
posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych
lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku
podatkowym.
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
ZASADY OPODATKOWANIA WSPÓLNEGO MAŁŻONKÓW
Przepisy ustawy przewidują możliwość skorzystania ze wspólnego opodatkowania małżonków. Ze wspólnego opodatkowania dochodów można skorzystać również wówczas, gdy jeden z małżonków:
- w ogóle nie uzyskał przychodów,
- osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.
Niezbędne warunki, po spełnieniu których małżonkowie mogą skorzystać ze wspólnego opodatkowania to:
- między małżonkami istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa,
- pozostają oni w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy,
- złożyli wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, (z zastrzeżeniem art. 6a), opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów.
W tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.
Powyższa zasada ma również zastosowanie do:
małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej
– jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
ZASADY OPODATKOWANIA MAŁOLETNICH DZIECI
(WŁASNYCH I PRZYSPOSOBIONYCH)
Dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów
z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.
Natomiast jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich
dzieci dolicza się po połowie do dochodu każdego z małżonków. Zasada ta nie ma zastosowania do małżonków, w stosunku do których orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów.
ZWOLNIENIA PRZEDMIOTOWE
W art. 21 ustawodawca zawarł rozbudowany katalog zwolnień, który można podzielić na następujące grupy:
o charakterze socjalnym
(np. dodatki rodzinne i pielęgnacyjne),
o charakterze odszkodowawczym i z tytułu ubezpieczeń gospodarczych
(np. renty przyznane na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin),
niektóre przychody związane z pracą
(np. wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych),
niektóre przychody związane ze sprzedażą
(np. przychody uzyskane z zamiany budynku mieszkalnego),
niektóre przychody rencistów i emerytów
(np. dodatek pieniężny dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny),
związane z dietami
(np. podróż służbowa pracownika),
niektóre przychody z kapitałów i praw majątkowych,
niektórych przejawy działalności gospodarczej,
zwolnienia niektórych dochodów osiąganych za granicą
(np. dochody pochodzące od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy).
PODSTAWA OPODATKOWANIA I ODLICZENIA OD PODSTAWY OPODATKOWANIA
Podstawę obliczenia podatku stanowi DOCHÓD ustalony po odliczeniu m.in. kwot:
zapłaconych przez podatnika lub potrąconych przez płatnika składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli nie zostały zaliczone do KUP,
wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, których dochód (tj. osób będących na utrzymaniu) nie przekracza 9120zł w 2009r,
wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet w lokalu (budynku) będącym miejscem zamieszkania podatnika w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł,
darowizn przekazanych na cele:
określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele,
kultu religijnego,
krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi, w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew określonego przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy - w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.
wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowych technologii,
darowizny przeznaczone na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą – bez limitu,
w ramach tzw. praw nabytych – wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji, mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.
SKALA, STAWKI PODATKOWE I ODLICZENIA OD PODATKU
Podatek dochodowy pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali:
Podstawa obliczenia podatku w złotych |
Podatek wynosi |
---|---|
ponad | do |
85 528 zł | |
85 528 zł |
Podstawa prawna: art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Kwota zmniejszająca podatek | Miesięczna | 46 zł 33 gr |
---|---|---|
Roczna | 556 zł 02 gr | |
Roczny dochód niepowodujący obowiązku zapłaty Podatku |
3.091 zł |
W przypadku opodatkowania działalności gospodarczej może znaleźć zastosowanie stawka liniowa w wysokości 19%.
Następnie podatek dochodowy – obliczony przy zastosowaniu wskazanej progresywnej skali podatkowej lub stawki liniowej – można obniżyć m.in. o:
składki na ubezpieczenie zdrowotne, przy czym nie może ona przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki
zryczałtowaną kwotę wydatkowaną w związku z utrzymaniem każdego małoletniego dziecka, w stosunku do którego w roku podatkowym podatnik:
- wykonywał władzę rodzicielską,
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie
orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
W 2010r ulga na dzieci wynosi 92,67zł miesięcznie, zaś przez cały rok rodzice będą mogli odliczyć 1112,04zł.
ulgę na oszczędzanie w kasie mieszkaniowej, jak w latach poprzednich, wynosi ona 30% poniesionych wydatków – nie więcej niż 11340zł. Ulga ta dotyczy tylko osób, które nabyły do niej prawo przed 1.01.2002 – na zasadzie praw nabytych.
„ulga na powrót” – odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę miedzy podatkiem obliczonym przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego a kwotą podatku obliczonego za ten rok podatkowy, przy zastosowaniu do dochodów wymienionych w art. 27g ust.1 pdof – dotyczących podatników podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i uzyskującym poza terytorium Polski – metody wyłączenia z progresją.
w ramach tzw. praw nabytych – wydatki poniesione przez osobę prowadzącą gospodarstwo domowe z tytułu opłacenia z własnych środków składek na ubezpieczenia społeczne osoby zatrudnionej w ramach umowy aktywizacyjnej. Wysokość ulgi – uzależniona jest od faktycznie poniesionych wydatków w wysokości udokumentowanej dowodami stwierdzającymi ich poniesienie.
STOSOWANIE ZRYCZAŁTOWANYCH STAWEK PODATKOWYCH
W pewnych przypadkach należy stosować stawki zryczałtowane – różnej wysokości – gdzie podstawę opodatkowania stanowi PRZYCHÓD.
Są to m.in. przychody:
z działalności wykonywanej osobiście oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym równie ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu,
z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu,
z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych –
pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów,
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów,
z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze -
pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego –
w wysokości 10% wygranej lub nagrody.
z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy - w wysokości 10% należności.
od jednorazowych odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia, wypłacanych żołnierzom zwalnianym z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001-2006 -
w wysokości 20% przychodu.
POBÓR ZALICZEK I ROZLICZENIE PODATKU PRZEZ PŁATNIKÓW
Ustawa ustanawia płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych przede wszystkim zakłady pracy (w tym i indywidualnych pracodawców), rolnicze spółdzielnie produkcyjne, organy rentowe, banki wypłacające renty zagraniczne, organy zatrudnienia od wypłacanych przez nie zasiłków, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, jednostki organizacyjne wypłacające stypendia, centra integracji społecznej. Organy te są obowiązane jako płatnicy w ciągu całego roku do obliczania, potrącania podatnikom z wypłacanych sum należnych zaliczek na poczet podatku dochodowego oraz odprowadzania tych kwot na konto urzędu skarbowego.
Niektóre grupy podatników są obowiązane do samodzielnego obliczania zaliczek na poczet podatku, składania deklaracji o miesięcznych dochodach i terminowej zapłaty owych zaliczek. Do takiego samodzielnego, bez udziału płatnika, obliczania zaliczek na podatek dochodowy zobowiązane są m.in.: osoby prowadzące działalność gospodarczą, w tym i w zakresie wolnych zawodów; osoby otrzymujące wynagrodzenie z tytułu najmu lub dzierżawy; osoby prowadzące działy specjalne produkcji rolnej; osoby otrzymujące wynagrodzenia z zagranicy; osoby otrzymujące renty i emerytury z zagranicy bez pośrednictwa płatników.
Zaliczki za miesiące od stycznia do grudnia wynoszą:
za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali - 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę pierwszego przedziału - 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu, chyba że podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem za dany rok podatkowy, a przewidywane, określone w oświadczeniu:
dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej;
dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali, zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
Zasady korzystania z ulgi przy obliczaniu zaliczek
Zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:
nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;
nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
nie osiąga dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej;
nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.
Następnie - w każdym okresie rozliczeniowym - zaliczkę na podatek zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Termin przekazania pobranych zaliczek
Płatnicy przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek:
a) w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki;
na rachunek urzędu skarbowego, właściwego według siedziby płatnika;
przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru, która zawiera łączną sumę wypłat dokonanych w danym miesiącu.
Zasady dokonywania rocznego obliczenia podatku przez płatników
Zgodnie z regulacjami zawartymi w pdof:
płatnicy dokonują rocznego obliczenia podatku w terminie do końca lutego po upływie roku podatkowego, po uprzednim otrzymaniu oświadczenia od podatnika w terminie do 10 stycznia;
jeden egzemplarz rocznego obliczenia płatnik doręcza podatnikowi, a drugi przekazuje urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika.
Termin przekazania informacji przez płatników
Płatnicy są obowiązani w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym sporządzić co najmniej w dwóch egzemplarzach według ustalonego wzoru informację dla podatników, którym nie dokonano rocznego obliczenia podatku wskazującą wysokość uzyskanych przez nich dochodów oraz potrąconych przez płatnika w roku podatkowym składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe składki na ubezpieczenie zdrowotne pobrane w roku podatkowym przez płatnika i składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej, a także należnego i pobranego podatku; jeden egzemplarz informacji płatnik doręcza podatnikowi, drugi przekazuje organowi podatkowemu.
ROZLICZENIE MIESIĘCZNE (KWARTALNE) ORAZ ROCZNE
PRZEZ PODATNIKÓW
ROZLICZENIE MIESIĘCZNE (KWARTALNE)
Podstawowym obowiązkiem podatników opłacających podatek według skali jest opłacanie bez wezwania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy. Od 2007 r. pojawiła się możliwość opłacania ich nie tylko miesięcznie, ale również za okresy kwartalne.
Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani:
wpłacać zaliczki konkretny okres rozliczeniowy (miesięczny lub kwartalny);
wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego ustala się w stępujący sposób:
obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od okresu rozliczeniowego, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek płacenia podatku,
zaliczkę za ten okres rozliczeniowy stanowi podatek obliczony od dochodu,
zaliczkę za dalsze okres rozliczeniowy ustala się w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za poprzedzające okresy rozliczeniowe.
ROZLICZENIE ROCZNE PODATNIKÓW
Podatnicy - poza tymi którzy zostali definitywnie rozliczeni przez płatników - obowiązani składać urzędom skarbowym zeznania o wysokości dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym według ustalonego wzoru w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku. Zeznaniem swoim nie obejmują dochodów wynikających z likwidacji działalności, z wyjątkiem dochodu z likwidacji działalności gospodarczej, dokonanej w grudniu roku podatkowego.
Podatnicy, na których ciąży obowiązek złożenia zeznania, są obowiązani w terminie do dnia 30 kwietnia wpłacić różnicę pomiędzy podatkiem należnym od dochodu wynikającego z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.
Natomiast podatnicy prowadzący księgi rachunkowe (handlowe) dołączają do zeznania sprawozdanie finansowe.
Należy dodać, iż naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia zeznania podatkowego, na wniosek podatnika umieszczony w rocznym zeznaniu, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego, wybranej przez podatnika z wykazu, kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1 % podatku należnego.