ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY W SZCZECINIE
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I ARCHITEKTURY
SPRAWOZDANIE Z HYDRAULIKI
Temat ćwiczenia: Wyznaczenie granicznej liczby Reynoldsa.
Budownictwo, semestr II
Grupa 9
Wykonali ćwiczenie:
Karolina Paradowska
Hubert Rogala
Bartosz Rudziński
1. Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest wyznaczanie granicznej liczby Reynoldsa.
2. Przebieg ćwiczenia.
Otworzyć dopływ wody do stanowiska i odczekać do momentu ustalenia się poziomu wody na przelewie w zbiorniku zasilającym.
Pomierzyć temperaturę wody w zbiorniku.
Otworzyć minimalnie odpływ wody i równocześnie dopływ barwnika.
Zwiększyć płynnie prędkość wody w przewodzie do momentu uzyskania ruchu burzliwego.
Pomierzyć natężenie przepływu dwukrotnie.
Ruch burzliwy wywołać pięciokrotnie dla każdego przewodu.
3. Część teoretyczna.
Liczba Reynolds’a - oznacza stosunek sił bezwładności do sił lepkości działających w płynie, jest to również kryterium do wyznaczania charakterystyki przepływu płynów nieściśliwych.
Re = $\frac{v*d}{\mathcal{V}}$ = $\frac{v*d*\ \rho}{\mu}$
gdzie:
d – średnica rury
v - prędkość charakterystyczna płynu
ρ - gęstość płynu
μ - lepkość dynamiczna
ν - lepkość kinematyczna
Podstawowa klasyfikacja przepływów płynów zawdzięczamy Osbornowi Reynolds’owi. Niespełna 100 lat temu Reynolds dokonał podziału przepływów na laminarne i turbulentne. Wykonał on następujące doświadczenia. Do gładkich, prosto osiowych przewodów o przekroju kołowym w którym przepływa woda wprowadzał cienką strugę zabarwionej cieczy o tej samej gęstości i obserwował zjawiska przepływów. Przy dostatecznie małych średnich prędkościach przepływu wody cienka struga zabarwionej cieczy płynęła jedna prosta strużką , nie mieszając się z woda . oznaczało to ze linie prądu były liniami prostymi równoległymi do osi przewodu a ruch był uwarstwiony, zwany laminarnym(uwarstwionym) - czyli jest to ruch występujący przy małych prędkościach i charakteryzujący się regularnością i równoległością ruchu cząstek. Cecha przepływów laminarnych jest duży gradient prędkości w kierunku normalnym do kierunku przepływu co wynika z istnienia znacznych sił stycznych.
Zwiększając prędkość przepływu Reynolds zauważył, ze przy pewnej jej wartości zmieniał się c charakter przepływu . wpuszczona do przewodu barwna ciecz doznawał gwałtownych wahań, rozmazywała się w całej objętości przewodu, mieszała z woda i w rezultacie cala woda w przewodzie była zabarwiona . cząstki wody nie poruszały się już po liniach prostych ale po pewnych złożonych torach . Ruch cieczy w całym przekroju przewodu przeszedł w ruch burzliwy(turbulentny) – czyli ruch powstający przy większych prędkościach, towarzysza mu pulsacje prędkości i poprzeczne chaotyczne ruchy cząstek. Zjawisko turbulencji powstaje wówczas gdy na główny przepływ nakładają się pulsacje o dowolnym nierównomiernym charakterze.
Krytyczna liczba Reynolds’a
Wartość ilorazu Re= $\frac{d\ *\ v}{\mathcal{V}}$ odpowiadająca przejściu przepływu laminarnego w turbulentny nazywa się krytyczna wartością liczby Reynolds’a oznaczona jest przez Rekr.
Doświadczenia wykazały, że krytyczna wartość liczby Re nie jest wielkością absolutną. Poza średnicą przewodu (d), prędkością przepływu (c) i kinematycznym współczynnikiem lepkości (𝒱) mają na nie wpływ inne uboczne czynniki takie jak ukształtowanie wlotu do przewodu, wstępne zaburzenia doprowadzające do przewodu, większe nierówności powierzchni rury, drgania rury, ostre krawędzie – mogą spowodować, że przejście od ruchu laminarnego do burzliwego może nastąpić przy bardzo różnych liczbach Reynolds’a.
To też przyjęło się pojęcie granicznych (krytycznych) wartości Rekr. Dolną wartością krytyczna liczby Re nazywa się tę, poniżej której nie udaje się zaobserwować ruchu burzliwego jako zjawiska trwałego. Chwilowo wywołane zaburzenia zanikają na pewnej długości rury i przepływ jest stateczny.
Według doświadczeń dolna wartość krytyczna liczby Re wynosi: Rekr1=2300÷2400.
Górną wartością liczby Reynolds’a nazywamy taką wartość, powyżej której przy zachowaniu największych ostrożności nie dało się dotychczas zaobserwować przepływu laminarnego. Górna krytyczna wartość Re wynosi: Rekr2=50 000.
Zastosowanie
Do przepływów turbulentych występujących w otaczającej nas przyrodzie i technice m.in. nalezą do nich:
Przepływy w warstwach przyściennych,
Wodociągi,
Kanały otwarte,
Przepływy przez filtry,
Niektóre przepływy gruntowe wody,
Przepływy prze kapilary:
- krwioobiegi w organizmach ludzkich i zwierzęcych,
- kapilarne podciąganie wody z gleby przez rośliny za pomocą naczyń włoskowatych,
4.Tabela wyników.
L.p. | Średnica przewodu d [mm] | Objętość V [cm3] | Temperatura T [°C] | Czas t [s] | Wydatek [cm3/s] | Liczba Reynoldsa Re |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 10 | 410 | 15 | 16,3 | 25,15 | 2804 |
2 | 10 | 435 | 15 | 18,0 | 24,16 | 2629 |
3 | 10 | 372 | 15 | 13,2 | 28,18 | 3067 |
4 | 10 | 390 | 15 | 13,2 | 29,54 | 3242 |
5 | 10 | 385 | 15 | 14,0 | 27,50 | 3067 |
5. Podstawowe wzory.
Re = $\frac{v*d}{\mathcal{V}}$
Q = $\frac{V}{t}\ \lbrack\frac{m^{3}}{s}$]
A = $\frac{\pi*\ d^{2}}{4}$ [m2]
v = $\frac{Q}{A}\ \lbrack\frac{m}{s}\rbrack$
6. Obliczenia.
𝒱 = 1,1414 * 10-6 [$\frac{m^{2}}{s}$]
Q = $\frac{0,00041}{16,3} = 2,515*10^{- 5}\lbrack\frac{m^{3}}{s}\rbrack$
A = $\frac{\pi*0,0001}{4} = 7,85*\ 10^{- 5}\left\lbrack m^{2} \right\rbrack$
v = $\frac{2,515*\ 10^{- 5}\ }{{7,85*\ 10}^{- 5}} = 0,32\ \lbrack\frac{m}{s}\rbrack$
Re1 = $\frac{0,32*0,01}{1,1414*\ 10^{- 6}} = 2804$
7. Niepewności pomiarowe.
Na podstawie danych tablicowych liczba Reynoldsa jest równa 2320, dlatego niepewność procentowa pomiarów wynosi:
$$\frac{\Delta V}{V}*100\%$$
$$\frac{\Delta t}{t}*100\%$$
$$\frac{\Delta T}{T}*100\%$$
$$\frac{1\text{cm}^{3}}{372\text{cm}^{3}}*100\% = 0.26\%$$
$$\frac{0.1s}{13.2s}*100\% = 0.75\%$$
$$\frac{0.1C}{15} = 0.007\%$$
8. Wnioski.
W trakcie ruchu laminarnego struga barwnika płynie równomiernie i praktycznie równolegle do ścian przewodu nie powodując zabarwienia wody w jej otoczeniu. Jednak wraz z przejściem początkowo z ruchu wolnego do szybszego strużka ta ulega rozproszeniu tuż za wylotem, gdyż przechodzi z ruchu laminarnego w turbulentny wypełniając cały przekrój przewodu i zabarwiając wodę na dany kolor. Moment tego przejścia nazywamy właśnie krytyczną liczbą Reynolds’a. Z obliczeń wykonanych na podstawie naszych pomiarów liczba ta wahała się pomiędzy 2629 a 3242, wskazuje to na niedokładny pomiar czasu oraz obserwacji momentu zmiany stanu przepływu, błąd wynika także z braku doświadczenia osób wykonujących ćwiczenie oraz innych zewnętrznych czynników.
9. Literatura:
Kazimierz Pieńkowski ,,Hydromechanika’’ , PWN 1975
Stanisław Masiuk ,,Mechanika płynów’’ , PWN 1988
T.Bohdal, H.Charun, Z.Ewertowska-Madej, K.Majka, J.Sławecki ,,Ćwiczenia laboratoryjne z mechaniki płynów’’ PWN 1989
Zdzisław Orzechowski ,,Mechanika płynów’’ PWN 1972
Andrzej Szuster, Bohdan Utrysko ,,Hydraulika’’ PWN 1981
Barbara Jaworowska, Andrzej Szuster, Bohdan Utrysko „Hydraulika i hydrologia” PWN1998