Kombinacja wolna od jonosfery L3, wpływ jonosfery jest usuwany wirtualnie L3 = $\frac{1}{f_{1}^{2}f_{2}^{2}}\ (f_{1}^{2}L_{1} - \ f_{2}^{2}L_{2})$, P3 = $\frac{1}{f_{1}^{2}f_{2}^{2}}\ \left( f_{1}^{2}P_{1} - \ f_{2}^{2}P_{2} \right);$odchyłka jonosferyczna B_3kl^ij $= \frac{1}{f_{1}^{2}f_{2}^{2}}\ \left( f_{1}^{2}\lambda_{1}n_{1\text{kl}}^{\text{ij}} - \ f_{2}^{2}\lambda_{2}n_{2\text{kl}}^{\text{ij}} \right)\text{.\ }$Pojawia się problem nieoznaczoności λ₃n_3kl^ij - nie może być wyliczony gdyż n_3kl^ij to nieoznaczoność. Jeśli znamy różnicę n_5kl^ij = n_1kl^ij- n_2kl^ij, to można napisać B_3kl^ij $= c\frac{f_{2}}{f_{1}^{2}f_{2}^{2}}\ n_{5\text{kl}}^{\text{ij}} + \ \frac{c}{f1f2}n_{1\text{kl}}^{\text{ij}}$, f₁ + f₂ = λ₃ Kombinacja niezależna od błędu zegara i błędu geometrii L4, geometrię tworzy satelita i orbita, zawiera opóźnienie jonosferyczne, fazowe L4 = L1 – L2, kodowe P4 = P1 –P2. Kombinacja szerokiej ścieżki L5 L5 = $\frac{1}{f_{1} - f_{2}}\ (f1L1 - f2L2)$; L_kl5^ij = e_kl^ij $\frac{c}{f1 - f2}\ (n_{1\text{kl}}^{\text{ij}} - \ n_{1\text{kl}}^{\text{ij}})$, f1 – f2 = λ₅; długość fali dla L5 jest 4 razy dłuższa niż λ₁ lub λ₂. Wyznaczenie X,Y,Z stanowiska odbiornika wymaga dokonania obserwacji do przynajmniej 4 satelitów (4niewiadome: X,Y,Z poprawka zegara). Pomiar umożliwia synchronizacja czasowa, polegająca na generowaniu identycznego kodu przez nadajnik satelitarny i odbiornik GPS. Do określenia pozycji punktów naziemnych stosowane są dwie metody: bezwzględna i względna. Metoda bezwzględna – pojedynczy odbiornik GPS na punkcie, przestrzenne wcięcie liniowe do 4 satelitów, ustalenie pozycji z błędem rzędu kilkunastu metrów (nawigacja) Metoda względna – wykorzystanie co najmniej dwóch odbiorników ustawionych na różnych punkach (jeden o znanych współrzędnych). Prowadzone jednoczesne obserwacje do tych samych satelitów. Na podstawie opóźnienia sygnałów kodowych lub różnic faz fal, wyznaczane są różnice odległości od obydwu punktów, a następnie położenie jednego odbiornika względem drugiego. Zaleta metody: redukcja tych samych błędów: błąd wyznaczenie parametrów orbit, błąd zegara satelitów i odbiorników, wpływ jonosfery i troposfery.Określenie odległości miedzy odbiornikiem a satelitą może odbywać się sposobem kodowym albo fazowym. FAZOWY – czas przebiegu fali od S do O, na podstawie przesunięcia fazowego fal elektromagnetycznych. Dany sposób jest słuszny gdy S i O generują je dokładnie w tych samych momentach. Jednak zegary na pokładzie S i w odbiorniku nie emitują sygnałów w tej samej chwili, (pseudoodległość) d= λ(N+φ) Dokładniejszą niż kodowa, wada: konieczność wyznaczenia nieoznaczoności fazy N (zwane inicjalizacją odbiornika) N – nieoznaczoność fazy – liczba całkowitych cykli fazowych wyznaczania na początku pomiaru.12 obserwacji, 10 niewiadomych (4 satelity, 3 epoki) KODOWY – pomiar pseudoodległości na podstawie przesunięcia kodów fal zmodulowanych nałożonych na fale nośne. W O generowana jest replika kodu wysyłanego z S. Kod ten zostaje porównany z sygnałem odbieranym od S. Na podstawie tego zostaje wyznaczona różnica czasowa ∆t -pomiędzy momentem wysyłania i odbioru sygnału. d=v * ∆t. Kody C/A (na L1) i P (na L1,L2) -Współrzędne wyznaczane na każdą epokę niezależnie. -Rosnące możliwości procesów i rozwój gps umożliwiają wykorzystanie technik ustalania pozycji wcześniej zastrzeżonych dla pomiarów stacjonarnych (częstotliwości L5)