Paulo Coelho odpowiada na najczęściej zadawane mu pytania

Zwierzenia

Największa zaleta: Jestem osobą odważną. “Ten kto ma śmiałość, zwycięża”.

Największa porażka: Brak cierpliwości .

Hobby: Spacery.

“Oczyszczające” doświadczenie: Byłem bliski obłędu.

Źródło inspiracji: Ludzie.

Największy strach: Publiczne wystąpienia.

Największa nadzieja: Kontynuowanie mojej twórczości pisarskiej.

Następna góra: Ta, która akurat pojawi się przede mną.

Przyjaciele: Największy skarb w życiu.

Kobiety: Od nich uczymy się miłości we wszystkich postaciach.

Mężczyźni: Od nich uczymy się dyscypliny.

Prawda: Zdradliwe słowo. Jedyną definicją prawdy są słowa Jezusa Chrystusa: “I poznacie prawdę, a prawda was oswobodzi”.

Czas: Obecna chwila.

Sława: Abstrakcyjne pojęcie dla pisarza.

Fortuna: Za tym zawsze kryje się tragedia.

Niemożliwe: I znów jest to mylące słowo. Ludzie dają się zniechęcić nie dlatego, że rzeczy są niemożliwe, ale ponieważ my sami właściwie chcemy, aby takimi były. Ale nic nie jest niemożliwe.

Szczęście: Najbardziej mierna rzecz na świecie. Raczej kierowałbym się pojęciem radości.

Praca: Praca to pasja.

Piękno: Uczciwość duszy.

Spokój: To nie brak ruchu, ale całkowite skupienie.

Książki

Co to jest Zakon RAM, który pojawia się w Pielgrzymie?

Regnus Agnus Mundi to stary katolicki zakon, założony w 1492 roku. Zajmuje się badaniem języka symbolicznego, przekazując swe nauki z ust do ust. Podział na mistrza i ucznia jest czysto umowny; są to tylko etykietki, potrzebne dla zorganizowania procesu nauczania, który oparty jest na wykonywaniu zadań. Rozwiązując je, każdy szuka własnej odpowiedzi. Zakon RAM nie posiada ani siedziby głównej, ani tajemnej wiedzy. Jego podstawowa zasada mówi, że każdy uczy się, stawiając samodzielnie krok naprzód.

Chciałbym wyruszyć na pielgrzymkę do Santiago de Compostela. Od czego mam zacząć?

Proponuję, abyś na początku zapoznał się ze stroną internetową Droga do Santiago. Pamiętaj, że odpowiedzialność za linki do stron, które można tam znaleźć, spoczywa na ich administratorach.

Czy można wykonać ćwiczenia, które opisałeś w książce?

To sprawa czysto indywidualna. Jest jeden wyjątek - w żadnym wypadku nie powinno się odprawiać rytuału posłańca, gdyż jego opis w książce jest niekompletny, nie przyniesie więc pozytywnych rezultatów.

Jak mogę zrozumieć język znaków?

Język znaków jest naszym indywidualnym sposobem kontaktu z Bogiem. Aby nauczyć się tego języka, trzeba rozwinąć swą intuicję. Aby zaś rozwinąć intuicję, nie należy obawiać się popełniania błędów.

Czy to prawda, że napisałeś Alchemika w dwa tygodnie?

Tak. Na ogół wszystkie moje książki piszę w dwa do czterech tygodni. Jednak “poczęcie” książki zajmuje co najmniej dwa lata, a poprawki około czterech miesięcy.

Czy przyjmujesz uczniów?

W żadnym wypadku.

Jak mogę dowiedzieć się czegoś więcej o Tradycji Księżyca?

W Internecie jest mnóstwo stron na ten temat. Jeśli chcesz coś znaleźć, musisz zacząć szukać. Bądź jednak czujny: w większości źródła, na które się natkniesz, nie są wiarygodne. Jednak możliwe jest odkrycie tradycji księżyca (Wicca) bez konieczności szukania mistrzów, przewodników itp. Wicca to niesamowicie bogaty system nauczania, który pozostawił ślady w czasie i przestrzeni.

Czy istnieje jakaś szczególna książka o Tradycji Księżyca, którą mógłbyś polecić?

Meditacoes sobre os 22 Arcanos do Tarot, Wydawnictwa Vozes

Czy historia opisana w książce Walkirie jest prawdziwa?

Główna idea powieści (spotkanie z aniołem) jest oparta na prawdzie, podróż przez pustynię Mojave także, ale wiele tam też fikcji literackiej. Najważniejsze zdarzenie “spotkanie z aniołem” naprawdę się odbyło; poświęciłem mu figurkę Aparecida w Kanionie Glorieta, niedaleko Borrego Springs w Kalifornii.

Czy myślisz, że kościół katolicki zaakceptuje ideę kobiecej strony Boga, przejawiającej się w osobie Maryi Dziewicy, tak jak to opisałeś w Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam?

Tak, myślę, że tak. Może to potrwać pięćdziesiąt albo dwieście lat, ale dojdzie do tego.

Czy Piąta Góra to komentarz do Biblii?

Nie. Książka zaczyna się, gdy Eliasz opuszcza świat Biblii i kończy się, gdy do niego powraca. W mojej powieści jest on po prostu człowiekiem, który sprzeciwia się woli Boga, co bywa czasem zdrowym odruchem.

Czy naprawdę trafiłeś do szpitala dla obłąkanych, takiego jak opisałeś w powieści Weronika postanawia umrzeć?

Niestety tak. Do dr Eiras w szpitalu Casa de Saude, trzy razy - w 1966, 1967 i 1968 roku. Czasami miłość rodziców objawia się w zły sposób. Jednak nigdy nie winiłem moich rodziców za te pobyty, bo były one spowodowane ich nadmierną troską o mnie.

Kto jest wojownikiem światła?

Każdy, kto “niezależnie od codziennych trosk” walczy o swoje marzenia.

W Demonie i pannie Prym stawiasz klasyczne pytanie: czy człowiek jest dobry?

Na to pytanie nie ma odpowiedzi. Anioły i demony zawsze są obok nas - ci, których słuchamy uważniej, zwyciężają. Lepiej więc zwracać uwagę na to, co mówi do nas anioł. Książka ukazuje ten pojedynek, a także sposób, w jaki społeczeństwo potrafi manipulować pojęciem “dobra”.

Gdzie mogę znaleźć O Manual Pratico do Vampirismo (Praktyczny Podręcznik Wampiryzmu)?

Wstrzymałem wznawianie tej książki. Nie udało mi się w niej właściwie wyjaśnić mitu wampira. Książka wyszła w 1986 roku, została wycofana w 1987 r. i nigdy nie będzie wznowiona.

A gdzie mogę znaleźć Arquivos do Inferno (Archiwa piekła)?

Z tej książki - w przeciwnieństwie do O Manual Pratico do Vampirismo - jestem dumny. Ukazała się w 1982 roku. Pierwsze i jedyne wydanie w nakładzie 2 000 egzemplarzy sprzedało się całkowicie. Jeśli los zechce, bym przygotował drugie wydanie, zrobię to i książka zostanie jeszcze raz opublikowana. Na razie nie mam takich planów.

Proces twórczy

Czym dla Ciebie jest pisanie?

Dokonałem wyboru drogi życiowej: zrozumieć siebie poprzez pracę, która w moim przypadku jest literaturą.

Kiedy zdecydowałeś, że będziesz pisarzem?

Na pomysł pisania wpadłem jako nastolatek. Byłem wtedy bardzo samotny i myślałem, że najlepszym sposobem wyrażania uczuć będzie poezja. Czas mijał, wyrwałem się z izolacji okresu dojrzewania, przyszła dość burzliwa młodość, ale słowa wciąż stanowiły najlepszą drogę do zrozumienia świata i samego siebie. Ale dopiero w 1986 roku zebrałem się na odwagę, by podążać za swoimi marzeniami i odbyłem pielgrzymkę do Santiago.

Gdzie powstają Twoje książki?

Co dwa lata piszę nową książkę, zwykle w Copacabanie, w Rio de Janeiro. Artykuły do gazet piszę wszędzie, gdzie to możliwe, w samolotach czy hotelach. Laptop jest moim nieodłącznym towarzyszem.

Jak wygląda Twoje miejsce pracy w Rio de Janeiro?

Biały pokój, bez żadnych obrazów ani innych bodźców wizualnych oprócz ekranu komputerowego. Wyobraźnia potrzebuje przestrzeni, w której może się rozwijać. Miałem kiedyś wiele przedmiotów, ale stwierdziłem, że przywiązuję się nadmiernie do wspomnień, które we mnie budziły.

Czy praktykujesz jakiś szczególny rytuał przed lub w trakcie pisania?

Przyznam, że tak. Aby zacząć pracę nad nową książką, muszę znaleźć białe pióro ptaka - to taki znak. Oprócz tego nie mam żadnych rytuałów. Ale kiedy zaczynam pracę nad książką, muszę doprowadzić ją do końca. Znam wielu pisarzy, którzy przerywają pisanie na kilka miesięcy, ja nie potrafiłbym tak tworzyć.

Jak powstaje powieść? Jak rodzą się historie?

Każda książka powstaje inaczej. Czasem zaczyna się od pytania, kiedy indziej od odpowiedzi, ale aby przekazać jakąś ideę potrzebna mi jest przede wszystkim dobra historia.

Jak nauczyłeś się pisać?

Czytając. Czytając, i jeszcze raz czytając. A poza tym moja przygoda z tekstami piosenek oraz dziennikarstwem pozwoliła mi zrozumieć, że wcale nie trzeba skomplikowanych elaboratów, żeby pisać o sprawach głębokich, że czasem można w paru prostych słowach zawrzeć coś bardzo ważnego. Wierzę w pojęcie Anima Mundi (Dusza Świata), gdzie człowiek przez swoje całkowite poświęcenie temu, co robi, nawiązuje kontakt z inspiracją płynącą ze wszechświata - postacie w moich książkach biorą się z mojej miłości do życia i spraw, które doświadczam.

Czy piszesz ręcznie?

Nigdy. Dawniej pisałem na elektrycznej maszynie do pisania, teraz na komputerze. Moim myślom nie odpowiada tempo pisania ręcznego.

Czy robisz wiele notatek?

W ogóle nie robię notatek. Każdego dnia przychodzi mi do głowy wiele pomysłów. Te, które są istotne, zawsze zostają w mojej pamięci, o innych po prostu zapominam.

Pytania ogólne

Kiedy się urodziłeś?

24 sierpnia 1947 roku, pięć minut po północy, w Rio de Janeiro, w Brazylii.

Jakiego jesteś wyznania?

Jestem katolikiem. Jednak uważam, że w każdej religii szczera wiara prowadzi do tego samego Boga. Nie przerzucam na moją religię odpowiedzialności za swoje poszukiwania duchowe.

Czy Instytut Paula Coelho finansuje projekty kulturalne?

Nie. Aby zapoznać się lepiej z działalnością Instytutu, odwiedź stronę internetową Instytutu Paula Coelho.

Czy mógłbyś napisać przedmowę do mojej książki, przeczytać rękopis lub polecić go wydawcy?

Moi prawnicy poradzili mi, abym nigdy nie czytał książek przed ich opublikowaniem, dlatego nie mogę pisać przedmów. Oczywiście bywają wyjątki, ale pojawiają się, kiedy książkę proponuje mi wydawca, a nie autor. Co się tyczy czytania rękopisów i polecania ich wydawcom, uważam, że każdy pisarz sam powinien pokonać trudności, aby spełniło się jego marzenie.

Czy jesteś w stanie prowadzić normalne życie, czy też wpływa na nie Twój sukces?

Prowadzę normalne życie, a poza tym - dzięki Bogu - zmienia się ono każdego dnia, więc nigdy nie popadam w rutynę.