Pierwsze powstanie śląskie

Zgodnie z decyzją sprzymierzonych plebiscyt miał zdecydować także o losach Śląska. Zarówno Polacy, jaki i Niemcy byli niezadowoleni z takiego rozwiązania i przygotowywali się do walki zbrojnej. Niemcy mieli jednak znaczącą przewagę. W ich rękach znajdowały się: śląska władza administracyjna, wojsko i policja. Użyli więc wszystkich środków, aby zastraszyć Polaków. Skutek tych działań był jednak odwrotny do zamierzonego.

W nocy z 16 na 17 sierpnia 1919 r. powstanie przeciwko Niemcom wybuchło w powiecie pszczyńskim. Walki objęły także inne powiaty, a na całym Górnym Śląsku wybuchł strajk generalny. Gdy po tygodniu stało się jasne, że Polska nie udzieli pomocy powstańcom, działania wojenne przerwano. Na objęte powstaniem tereny powróciły siły niemieckie i przystąpiły do *pacyfikacji ludności polskiej.

*pacyfikacja – stłumienie powstania przy użyciu wojska i policji

Drugie powstanie śląskie

Po podpisaniu traktatu wersalskiego na Śląsk przybyły francuskie i włoskie oddziały wojskowe, które miały czuwać nad przebiegiem plebiscytu. Polskim komisarzem plebiscytowym mianowano Wojciecha Korfantego. W sierpniu 1920 r., gdy pod Warszawą trwały walki, Niemcy byli pewni, że Polska nie będzie w stanie skutecznie interweniować na Śląsku. Sytuacja więc dodatkowo się zaostrzyła, pomiędzy Niemcami i Polakami dochodziło do coraz częstszych zajść zbrojnych. W nocy z 19 na 20 sierpnia 1920 r. Polacy rozpoczęli drugie powstanie. Powstańcom w krótkim czasie udało się zająć większość spornych obszarów. Ustąpili jednak, gdy zrealizowano ich główny postulat, rozwiązawszy niemiecką policją bezpieczeństwa, odpowiedzialną za większość antypolskich wystąpień. W jej miejsce powołano policję plebiscytową, złożoną w połowie z Polaków i Niemców.

Wojciech Korfanty – przywódca powstań śląskich

Trzecie powstanie śląskie

Polacy, obawiając się że alianci przyznają cały Górny Śląsk Niemcom, rozpoczęli w nocy z 2 na 3 maja 1921 r. trzecie powstanie śląskie. Jego dyktatorem został sam Wojciech Korfanty. Podczas walk Polacy wsławili się m.in. bohaterską obroną Górny Świętej Anny. Dopiero po dwóch miesiącach walk komisji koalicyjnej udało się doprowadzić do rozejmu. Była to jednak najsilniej uprzemysłowiona część Śląska. Ostatecznie w maju 1922 r. polskie wojsko wkroczyło na ziemie przyznane Rzeczypospolitej, owacyjnie witane przez ludność Śląska. W ten sposób zakończył się proces ustalania granic państwa i nastał czas jego odbudowy.