Konferencja paryska - finalizująca I wojnie światową. Rozpoczęła się 18 stycznia 1919. Wzięło w niej udział 27 zwycięskich państw sprzymierzonych i stowarzyszonych. Obrady odbywały się pod kierownictwem Rady Najwyższej-Radą dziesięciu w jej skład wchodzili szefowie rządów , ministrowie spraw zagranicznych pięciu mocarstw: Wielka Brytania, USA, Francja, Włoch i Japonii. Największa rolę odgrywali Thomas Woodrow Wilson (prezydent USA) David Lloyd George (brytyjski premier) oraz premier Francji Georges Clemenceau. Włosi nie interesowali się obradami gdyż wiedzieli ze nic nie zyskają. Na ich obradach przekazywano informacje o podjętych decyzjach. Do obrad państw ententy nie dopuszczano Rosji, uznano ze zdradziła ona koalicję , zawierając separatystyczny traktat pokojowy z państwami centralnymi. Po za tym kraje zachodnie chciały upadku bolszewików dlatego nie chciały nimi obradować. Wszystkie państwa musiały się liczyć z zdaniem Wilsona który miał znaczący wpływ na zwycięstwo ententy. USA żądało aby postawę obrad stanowiło 14 punktów Wilsona zawartym w orędziu styczniowym 1918. Wilson chciał wprowadzić system zapobiegający kolejnym wojnom. Według niego opiera się na wyznaczeniu granic państw według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów - międzynarodowej organizacji zapobiegającej konfliktom międzynarodowym. W konferencji udział brali : Francja, USA, Wielka Brytania, Włochy, Belgia, Boliwia, Brazylia, Chiny, Czechosłowacja, Ekwador, Grecja, Gwatemala, Haiti, Hidżaz, Honduras, Japonia, Królestwo SHS, Kuba, Liberia, Nikaragua, Panama, Peru, Polska, Portugalia, Rumunia, Syjam
Orędzie Wilsona - USA żądało aby podstawą obrad było 14 punktów Wilsona zawartych w orędziu styczniowym w 1918r. Prezydent USA (Wilson) zamierzał wprowadzić w Europie system który pozwoliłby uniknąć kolejnych wojen na arenie międzynarodowej . Zasadzał się on na idei wyznaczenia granic według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów-organizacji mających na celu zapobieganie międzynarodowych konfliktom. Wilson sądził że zdoła ustanowić zasady sprawiedliwości i moralności w stosunkach międzynarodowych.
Powstanie Śląskie - po zakończeniu Wojny powrócili zdemobilizowani żołnierze niemieccy i wówczas fabrykanci, w większości Niemcy, zaczęli przyjmować do pracy rodaków, a zwalniać polskich robotników. Doprowadziło to do wybuchu strajku generalnego który po interwencji wojska Niemieckiego w kopalni Mysłowice przekształcił się w 1919 w sierpniu w I powstanie śląskie. Zostało zgaszone przez Niemieckie sił wojskowo -polityczne po tygodniu. Sukcesem było wycofanie wojsk niemieckich z terenów plebiscytowych które zastąpiły wojska innych krajów w 1920r. Władzę na górnym Śląsku przejęła Międzysojusznicza Komisja Rządząca Plebiscytowa Górnego Śląska. Zostały utworzone tam dwa komisariaty plebiscytowe polski i niemiecki. Na czele polskiego stał działacz górnośląski Wojciech Korfanty. Niestety krwawe walki nadal były. W Sierpniu 1920 gdy bolszewicy podchodzili pod Warszawę, nasiliły się Niemieckie ataki i doszło do wybuchu II powstania Śląskiego i ono trwało tydzień. Międzysojusznicza komisja uznała większości polskich żądań m. in. Zamiast policji niemieckiej wprowadzono policję mieszaną podlegającą władzą alianckim. Plebiscyt został przeprowadzony 20 marca 1921. Polacy przegrali gdyż Niemcy mieli skuteczniejszą propagandę Niemiec. Mówili że Polacy nie są zdolni do rządów. Wykorzystali zasadę że w plebiscycie mogą brać udział osoby urodzone na Śląsku chociaż tam nie mieszkające. Niemcy przewieźli około 200 tys. Niemców a Polacy zaledwie 10 tys. Za przynależnością do Niemiec opowiedziało się 700 tys. a do Polski 500 tys.
Na Górnym Śląsku 2 maja zorganizowali strajk generalny a w nocy wysadzili most na odrze odcinają połączenie Z Niemcami. Następnego dnia 3 maja wybuchło 3 powstanie Śląskie w 1921r. Jego przywódcą był Wojciech Korfanty . Ogłosił się dyktatorem i wezwał do walki polaków oddziały powstańcze liczyły 40-50tys osób w tym 10% ze śląska. Opanowali obszar plebiscytu z wyjątkiem dużych miast. Niemcy przystąpili do ataku przez 30 tys wojsko powoli odbierając powoli tereny utracone. Najcięższa walka odbyła się pod Górą św Anny 21-27 V 1921 lecz ją przegrali Polacy. W czerwcu 1921 zaprzestano walk. W październiku 192 Liga narodów podjął decyzję o podziale Górnego Śląska.
Sprawa polska
Na przełomie XIX i XX w. państwa zaborcze- Rosja, Niemcy i Austro- Węgry znalazły się we wrogich do siebie blokach polityczno- wojskowych. Konflikt między zaborcami stwarzał nowe perspektywy dla sprawy polskiej. W obliczu konfliktu narastającego między mocarstwami wśród polskich elit politycznych ukształtowały się dwie orientacje.
6 sierpnia 1914 r. z rozkazu Piłsudskiego niewielki oddział strzelców ( I Kompania Kadrowa ) wkroczył do Królestwa Polskiego, w celu wywołania antyrosyjskiego powstania. Jednak cała akcja zakończyła się niepowodzeniem. Polacy mieszkający w zaborze rosyjskim nieufnie odnieśli się do działań Piłsudskiego i nie zgłaszali się masowo pod jego komendę. Kompania Kadrowa musiała wycofać się do Galicji.
LEGIONY POLSKIE
Konferencja paryska - finalizująca I wojnie światową. Rozpoczęła się 18 stycznia 1919. Wzięło w niej udział 27 zwycięskich państw sprzymierzonych i stowarzyszonych. Obrady odbywały się pod kierownictwem Rady Najwyższej-Radą dziesięciu w jej skład wchodzili szefowie rządów , ministrowie spraw zagranicznych pięciu mocarstw: Wielka Brytania, USA, Francja, Włoch i Japonii. Największa rolę odgrywali Thomas Woodrow Wilson (prezydent USA) David Lloyd George (brytyjski premier) oraz premier Francji Georges Clemenceau. Włosi nie interesowali się obradami gdyż wiedzieli ze nic nie zyskają. Na ich obradach przekazywano informacje o podjętych decyzjach. Do obrad państw ententy nie dopuszczano Rosji, uznano ze zdradziła ona koalicję , zawierając separatystyczny traktat pokojowy z państwami centralnymi. Po za tym kraje zachodnie chciały upadku bolszewików dlatego nie chciały nimi obradować. Wszystkie państwa musiały się liczyć z zdaniem Wilsona który miał znaczący wpływ na zwycięstwo ententy. USA żądało aby postawę obrad stanowiło 14 punktów Wilsona zawartym w orędziu styczniowym 1918. Wilson chciał wprowadzić system zapobiegający kolejnym wojnom. Według niego opiera się na wyznaczeniu granic państw według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów - międzynarodowej organizacji zapobiegającej konfliktom międzynarodowym. W konferencji udział brali : Francja, USA, Wielka Brytania, Włochy, Belgia, Boliwia, Brazylia, Chiny, Czechosłowacja, Ekwador, Grecja, Gwatemala, Haiti, Hidżaz, Honduras, Japonia, Królestwo SHS, Kuba, Liberia, Nikaragua, Panama, Peru, Polska, Portugalia, Rumunia, Syjam
Orędzie Wilsona - USA żądało aby podstawą obrad było 14 punktów Wilsona zawartych w orędziu styczniowym w 1918r. Prezydent USA (Wilson) zamierzał wprowadzić w Europie system który pozwoliłby uniknąć kolejnych wojen na arenie międzynarodowej . Zasadzał się on na idei wyznaczenia granic według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów-organizacji mających na celu zapobieganie międzynarodowych konfliktom. Wilson sądził że zdoła ustanowić zasady sprawiedliwości i moralności w stosunkach międzynarodowych.
Powstanie Śląskie - po zakończeniu Wojny powrócili zdemobilizowani żołnierze niemieccy i wówczas fabrykanci, w większości Niemcy, zaczęli przyjmować do pracy rodaków, a zwalniać polskich robotników. Doprowadziło to do wybuchu strajku generalnego który po interwencji wojska Niemieckiego w kopalni Mysłowice przekształcił się w 1919 w sierpniu w I powstanie śląskie. Zostało zgaszone przez Niemieckie sił wojskowo -polityczne po tygodniu. Sukcesem było wycofanie wojsk niemieckich z terenów plebiscytowych które zastąpiły wojska innych krajów w 1920r. Władzę na górnym Śląsku przejęła Międzysojusznicza Komisja Rządząca Plebiscytowa Górnego Śląska. Zostały utworzone tam dwa komisariaty plebiscytowe polski i niemiecki. Na czele polskiego stał działacz górnośląski Wojciech Korfanty. Niestety krwawe walki nadal były. W Sierpniu 1920 gdy bolszewicy podchodzili pod Warszawę, nasiliły się Niemieckie ataki i doszło do wybuchu II powstania Śląskiego i ono trwało tydzień. Międzysojusznicza komisja uznała większości polskich żądań m. in. Zamiast policji niemieckiej wprowadzono policję mieszaną podlegającą władzą alianckim. Plebiscyt został przeprowadzony 20 marca 1921. Polacy przegrali gdyż Niemcy mieli skuteczniejszą propagandę Niemiec. Mówili że Polacy nie są zdolni do rządów. Wykorzystali zasadę że w plebiscycie mogą brać udział osoby urodzone na Śląsku chociaż tam nie mieszkające. Niemcy przewieźli około 200 tys. Niemców a Polacy zaledwie 10 tys. Za przynależnością do Niemiec opowiedziało się 700 tys. a do Polski 500 tys.
Na Górnym Śląsku 2 maja zorganizowali strajk generalny a w nocy wysadzili most na odrze odcinają połączenie Z Niemcami. Następnego dnia 3 maja wybuchło 3 powstanie Śląskie w 1921r. Jego przywódcą był Wojciech Korfanty . Ogłosił się dyktatorem i wezwał do walki polaków oddziały powstańcze liczyły 40-50tys osób w tym 10% ze śląska. Opanowali obszar plebiscytu z wyjątkiem dużych miast. Niemcy przystąpili do ataku przez 30 tys wojsko powoli odbierając powoli tereny utracone. Najcięższa walka odbyła się pod Górą św Anny 21-27 V 1921 lecz ją przegrali Polacy. W czerwcu 1921 zaprzestano walk. W październiku 192 Liga narodów podjął decyzję o podziale Górnego Śląska.
Sprawa polska
Na przełomie XIX i XX w. państwa zaborcze- Rosja, Niemcy i Austro- Węgry znalazły się we wrogich do siebie blokach polityczno- wojskowych. Konflikt między zaborcami stwarzał nowe perspektywy dla sprawy polskiej. W obliczu konfliktu narastającego między mocarstwami wśród polskich elit politycznych ukształtowały się dwie orientacje.
6 sierpnia 1914 r. z rozkazu Piłsudskiego niewielki oddział strzelców ( I Kompania Kadrowa ) wkroczył do Królestwa Polskiego, w celu wywołania antyrosyjskiego powstania. Jednak cała akcja zakończyła się niepowodzeniem. Polacy mieszkający w zaborze rosyjskim nieufnie odnieśli się do działań Piłsudskiego i nie zgłaszali się masowo pod jego komendę. Kompania Kadrowa musiała wycofać się do Galicji.
LEGIONY POLSKIE
Konferencja paryska - finalizująca I wojnie światową. Rozpoczęła się 18 stycznia 1919. Wzięło w niej udział 27 zwycięskich państw sprzymierzonych i stowarzyszonych. Obrady odbywały się pod kierownictwem Rady Najwyższej-Radą dziesięciu w jej skład wchodzili szefowie rządów , ministrowie spraw zagranicznych pięciu mocarstw: Wielka Brytania, USA, Francja, Włoch i Japonii. Największa rolę odgrywali Thomas Woodrow Wilson (prezydent USA) David Lloyd George (brytyjski premier) oraz premier Francji Georges Clemenceau. Włosi nie interesowali się obradami gdyż wiedzieli ze nic nie zyskają. Na ich obradach przekazywano informacje o podjętych decyzjach. Do obrad państw ententy nie dopuszczano Rosji, uznano ze zdradziła ona koalicję , zawierając separatystyczny traktat pokojowy z państwami centralnymi. Po za tym kraje zachodnie chciały upadku bolszewików dlatego nie chciały nimi obradować. Wszystkie państwa musiały się liczyć z zdaniem Wilsona który miał znaczący wpływ na zwycięstwo ententy. USA żądało aby postawę obrad stanowiło 14 punktów Wilsona zawartym w orędziu styczniowym 1918. Wilson chciał wprowadzić system zapobiegający kolejnym wojnom. Według niego opiera się na wyznaczeniu granic państw według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów - międzynarodowej organizacji zapobiegającej konfliktom międzynarodowym. W konferencji udział brali : Francja, USA, Wielka Brytania, Włochy, Belgia, Boliwia, Brazylia, Chiny, Czechosłowacja, Ekwador, Grecja, Gwatemala, Haiti, Hidżaz, Honduras, Japonia, Królestwo SHS, Kuba, Liberia, Nikaragua, Panama, Peru, Polska, Portugalia, Rumunia, Syjam
Orędzie Wilsona - USA żądało aby podstawą obrad było 14 punktów Wilsona zawartych w orędziu styczniowym w 1918r. Prezydent USA (Wilson) zamierzał wprowadzić w Europie system który pozwoliłby uniknąć kolejnych wojen na arenie międzynarodowej . Zasadzał się on na idei wyznaczenia granic według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów-organizacji mających na celu zapobieganie międzynarodowych konfliktom. Wilson sądził że zdoła ustanowić zasady sprawiedliwości i moralności w stosunkach międzynarodowych.
Powstanie Śląskie - po zakończeniu Wojny powrócili zdemobilizowani żołnierze niemieccy i wówczas fabrykanci, w większości Niemcy, zaczęli przyjmować do pracy rodaków, a zwalniać polskich robotników. Doprowadziło to do wybuchu strajku generalnego który po interwencji wojska Niemieckiego w kopalni Mysłowice przekształcił się w 1919 w sierpniu w I powstanie śląskie. Zostało zgaszone przez Niemieckie sił wojskowo -polityczne po tygodniu. Sukcesem było wycofanie wojsk niemieckich z terenów plebiscytowych które zastąpiły wojska innych krajów w 1920r. Władzę na górnym Śląsku przejęła Międzysojusznicza Komisja Rządząca Plebiscytowa Górnego Śląska. Zostały utworzone tam dwa komisariaty plebiscytowe polski i niemiecki. Na czele polskiego stał działacz górnośląski Wojciech Korfanty. Niestety krwawe walki nadal były. W Sierpniu 1920 gdy bolszewicy podchodzili pod Warszawę, nasiliły się Niemieckie ataki i doszło do wybuchu II powstania Śląskiego i ono trwało tydzień. Międzysojusznicza komisja uznała większości polskich żądań m. in. Zamiast policji niemieckiej wprowadzono policję mieszaną podlegającą władzą alianckim. Plebiscyt został przeprowadzony 20 marca 1921. Polacy przegrali gdyż Niemcy mieli skuteczniejszą propagandę Niemiec. Mówili że Polacy nie są zdolni do rządów. Wykorzystali zasadę że w plebiscycie mogą brać udział osoby urodzone na Śląsku chociaż tam nie mieszkające. Niemcy przewieźli około 200 tys. Niemców a Polacy zaledwie 10 tys. Za przynależnością do Niemiec opowiedziało się 700 tys. a do Polski 500 tys.
Na Górnym Śląsku 2 maja zorganizowali strajk generalny a w nocy wysadzili most na odrze odcinają połączenie Z Niemcami. Następnego dnia 3 maja wybuchło 3 powstanie Śląskie w 1921r. Jego przywódcą był Wojciech Korfanty . Ogłosił się dyktatorem i wezwał do walki polaków oddziały powstańcze liczyły 40-50tys osób w tym 10% ze śląska. Opanowali obszar plebiscytu z wyjątkiem dużych miast. Niemcy przystąpili do ataku przez 30 tys wojsko powoli odbierając powoli tereny utracone. Najcięższa walka odbyła się pod Górą św Anny 21-27 V 1921 lecz ją przegrali Polacy. W czerwcu 1921 zaprzestano walk. W październiku 192 Liga narodów podjął decyzję o podziale Górnego Śląska.
Sprawa polska
Na przełomie XIX i XX w. państwa zaborcze- Rosja, Niemcy i Austro- Węgry znalazły się we wrogich do siebie blokach polityczno- wojskowych. Konflikt między zaborcami stwarzał nowe perspektywy dla sprawy polskiej. W obliczu konfliktu narastającego między mocarstwami wśród polskich elit politycznych ukształtowały się dwie orientacje.
6 sierpnia 1914 r. z rozkazu Piłsudskiego niewielki oddział strzelców ( I Kompania Kadrowa ) wkroczył do Królestwa Polskiego, w celu wywołania antyrosyjskiego powstania. Jednak cała akcja zakończyła się niepowodzeniem. Polacy mieszkający w zaborze rosyjskim nieufnie odnieśli się do działań Piłsudskiego i nie zgłaszali się masowo pod jego komendę. Kompania Kadrowa musiała wycofać się do Galicji.
LEGIONY POLSKIE
Konferencja paryska - finalizująca I wojnie światową. Rozpoczęła się 18 stycznia 1919. Wzięło w niej udział 27 zwycięskich państw sprzymierzonych i stowarzyszonych. Obrady odbywały się pod kierownictwem Rady Najwyższej-Radą dziesięciu w jej skład wchodzili szefowie rządów , ministrowie spraw zagranicznych pięciu mocarstw: Wielka Brytania, USA, Francja, Włoch i Japonii. Największa rolę odgrywali Thomas Woodrow Wilson (prezydent USA) David Lloyd George (brytyjski premier) oraz premier Francji Georges Clemenceau. Włosi nie interesowali się obradami gdyż wiedzieli ze nic nie zyskają. Na ich obradach przekazywano informacje o podjętych decyzjach. Do obrad państw ententy nie dopuszczano Rosji, uznano ze zdradziła ona koalicję , zawierając separatystyczny traktat pokojowy z państwami centralnymi. Po za tym kraje zachodnie chciały upadku bolszewików dlatego nie chciały nimi obradować. Wszystkie państwa musiały się liczyć z zdaniem Wilsona który miał znaczący wpływ na zwycięstwo ententy. USA żądało aby postawę obrad stanowiło 14 punktów Wilsona zawartym w orędziu styczniowym 1918. Wilson chciał wprowadzić system zapobiegający kolejnym wojnom. Według niego opiera się na wyznaczeniu granic państw według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów - międzynarodowej organizacji zapobiegającej konfliktom międzynarodowym. W konferencji udział brali : Francja, USA, Wielka Brytania, Włochy, Belgia, Boliwia, Brazylia, Chiny, Czechosłowacja, Ekwador, Grecja, Gwatemala, Haiti, Hidżaz, Honduras, Japonia, Królestwo SHS, Kuba, Liberia, Nikaragua, Panama, Peru, Polska, Portugalia, Rumunia, Syjam
Orędzie Wilsona - USA żądało aby podstawą obrad było 14 punktów Wilsona zawartych w orędziu styczniowym w 1918r. Prezydent USA (Wilson) zamierzał wprowadzić w Europie system który pozwoliłby uniknąć kolejnych wojen na arenie międzynarodowej . Zasadzał się on na idei wyznaczenia granic według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów-organizacji mających na celu zapobieganie międzynarodowych konfliktom. Wilson sądził że zdoła ustanowić zasady sprawiedliwości i moralności w stosunkach międzynarodowych.
Powstanie Śląskie - po zakończeniu Wojny powrócili zdemobilizowani żołnierze niemieccy i wówczas fabrykanci, w większości Niemcy, zaczęli przyjmować do pracy rodaków, a zwalniać polskich robotników. Doprowadziło to do wybuchu strajku generalnego który po interwencji wojska Niemieckiego w kopalni Mysłowice przekształcił się w 1919 w sierpniu w I powstanie śląskie. Zostało zgaszone przez Niemieckie sił wojskowo -polityczne po tygodniu. Sukcesem było wycofanie wojsk niemieckich z terenów plebiscytowych które zastąpiły wojska innych krajów w 1920r. Władzę na górnym Śląsku przejęła Międzysojusznicza Komisja Rządząca Plebiscytowa Górnego Śląska. Zostały utworzone tam dwa komisariaty plebiscytowe polski i niemiecki. Na czele polskiego stał działacz górnośląski Wojciech Korfanty. Niestety krwawe walki nadal były. W Sierpniu 1920 gdy bolszewicy podchodzili pod Warszawę, nasiliły się Niemieckie ataki i doszło do wybuchu II powstania Śląskiego i ono trwało tydzień. Międzysojusznicza komisja uznała większości polskich żądań m. in. Zamiast policji niemieckiej wprowadzono policję mieszaną podlegającą władzą alianckim. Plebiscyt został przeprowadzony 20 marca 1921. Polacy przegrali gdyż Niemcy mieli skuteczniejszą propagandę Niemiec. Mówili że Polacy nie są zdolni do rządów. Wykorzystali zasadę że w plebiscycie mogą brać udział osoby urodzone na Śląsku chociaż tam nie mieszkające. Niemcy przewieźli około 200 tys. Niemców a Polacy zaledwie 10 tys. Za przynależnością do Niemiec opowiedziało się 700 tys. a do Polski 500 tys.
Na Górnym Śląsku 2 maja zorganizowali strajk generalny a w nocy wysadzili most na odrze odcinają połączenie Z Niemcami. Następnego dnia 3 maja wybuchło 3 powstanie Śląskie w 1921r. Jego przywódcą był Wojciech Korfanty . Ogłosił się dyktatorem i wezwał do walki polaków oddziały powstańcze liczyły 40-50tys osób w tym 10% ze śląska. Opanowali obszar plebiscytu z wyjątkiem dużych miast. Niemcy przystąpili do ataku przez 30 tys wojsko powoli odbierając powoli tereny utracone. Najcięższa walka odbyła się pod Górą św Anny 21-27 V 1921 lecz ją przegrali Polacy. W czerwcu 1921 zaprzestano walk. W październiku 192 Liga narodów podjął decyzję o podziale Górnego Śląska.
Sprawa polska
Na przełomie XIX i XX w. państwa zaborcze- Rosja, Niemcy i Austro- Węgry znalazły się we wrogich do siebie blokach polityczno- wojskowych. Konflikt między zaborcami stwarzał nowe perspektywy dla sprawy polskiej. W obliczu konfliktu narastającego między mocarstwami wśród polskich elit politycznych ukształtowały się dwie orientacje.
6 sierpnia 1914 r. z rozkazu Piłsudskiego niewielki oddział strzelców ( I Kompania Kadrowa ) wkroczył do Królestwa Polskiego, w celu wywołania antyrosyjskiego powstania. Jednak cała akcja zakończyła się niepowodzeniem. Polacy mieszkający w zaborze rosyjskim nieufnie odnieśli się do działań Piłsudskiego i nie zgłaszali się masowo pod jego komendę. Kompania Kadrowa musiała wycofać się do Galicji.
LEGIONY POLSKIE
Konferencja paryska - finalizująca I wojnie światową. Rozpoczęła się 18 stycznia 1919. Wzięło w niej udział 27 zwycięskich państw sprzymierzonych i stowarzyszonych. Obrady odbywały się pod kierownictwem Rady Najwyższej-Radą dziesięciu w jej skład wchodzili szefowie rządów , ministrowie spraw zagranicznych pięciu mocarstw: Wielka Brytania, USA, Francja, Włoch i Japonii. Największa rolę odgrywali Thomas Woodrow Wilson (prezydent USA) David Lloyd George (brytyjski premier) oraz premier Francji Georges Clemenceau. Włosi nie interesowali się obradami gdyż wiedzieli ze nic nie zyskają. Na ich obradach przekazywano informacje o podjętych decyzjach. Do obrad państw ententy nie dopuszczano Rosji, uznano ze zdradziła ona koalicję , zawierając separatystyczny traktat pokojowy z państwami centralnymi. Po za tym kraje zachodnie chciały upadku bolszewików dlatego nie chciały nimi obradować. Wszystkie państwa musiały się liczyć z zdaniem Wilsona który miał znaczący wpływ na zwycięstwo ententy. USA żądało aby postawę obrad stanowiło 14 punktów Wilsona zawartym w orędziu styczniowym 1918. Wilson chciał wprowadzić system zapobiegający kolejnym wojnom. Według niego opiera się na wyznaczeniu granic państw według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów - międzynarodowej organizacji zapobiegającej konfliktom międzynarodowym. W konferencji udział brali : Francja, USA, Wielka Brytania, Włochy, Belgia, Boliwia, Brazylia, Chiny, Czechosłowacja, Ekwador, Grecja, Gwatemala, Haiti, Hidżaz, Honduras, Japonia, Królestwo SHS, Kuba, Liberia, Nikaragua, Panama, Peru, Polska, Portugalia, Rumunia, Syjam
Orędzie Wilsona - USA żądało aby podstawą obrad było 14 punktów Wilsona zawartych w orędziu styczniowym w 1918r. Prezydent USA (Wilson) zamierzał wprowadzić w Europie system który pozwoliłby uniknąć kolejnych wojen na arenie międzynarodowej . Zasadzał się on na idei wyznaczenia granic według kryteriów narodowych oraz utworzenia Ligi narodów-organizacji mających na celu zapobieganie międzynarodowych konfliktom. Wilson sądził że zdoła ustanowić zasady sprawiedliwości i moralności w stosunkach międzynarodowych.
Powstanie Śląskie - po zakończeniu Wojny powrócili zdemobilizowani żołnierze niemieccy i wówczas fabrykanci, w większości Niemcy, zaczęli przyjmować do pracy rodaków, a zwalniać polskich robotników. Doprowadziło to do wybuchu strajku generalnego który po interwencji wojska Niemieckiego w kopalni Mysłowice przekształcił się w 1919 w sierpniu w I powstanie śląskie. Zostało zgaszone przez Niemieckie sił wojskowo -polityczne po tygodniu. Sukcesem było wycofanie wojsk niemieckich z terenów plebiscytowych które zastąpiły wojska innych krajów w 1920r. Władzę na górnym Śląsku przejęła Międzysojusznicza Komisja Rządząca Plebiscytowa Górnego Śląska. Zostały utworzone tam dwa komisariaty plebiscytowe polski i niemiecki. Na czele polskiego stał działacz górnośląski Wojciech Korfanty. Niestety krwawe walki nadal były. W Sierpniu 1920 gdy bolszewicy podchodzili pod Warszawę, nasiliły się Niemieckie ataki i doszło do wybuchu II powstania Śląskiego i ono trwało tydzień. Międzysojusznicza komisja uznała większości polskich żądań m. in. Zamiast policji niemieckiej wprowadzono policję mieszaną podlegającą władzą alianckim. Plebiscyt został przeprowadzony 20 marca 1921. Polacy przegrali gdyż Niemcy mieli skuteczniejszą propagandę Niemiec. Mówili że Polacy nie są zdolni do rządów. Wykorzystali zasadę że w plebiscycie mogą brać udział osoby urodzone na Śląsku chociaż tam nie mieszkające. Niemcy przewieźli około 200 tys. Niemców a Polacy zaledwie 10 tys. Za przynależnością do Niemiec opowiedziało się 700 tys. a do Polski 500 tys.
Na Górnym Śląsku 2 maja zorganizowali strajk generalny a w nocy wysadzili most na odrze odcinają połączenie Z Niemcami. Następnego dnia 3 maja wybuchło 3 powstanie Śląskie w 1921r. Jego przywódcą był Wojciech Korfanty . Ogłosił się dyktatorem i wezwał do walki polaków oddziały powstańcze liczyły 40-50tys osób w tym 10% ze śląska. Opanowali obszar plebiscytu z wyjątkiem dużych miast. Niemcy przystąpili do ataku przez 30 tys wojsko powoli odbierając powoli tereny utracone. Najcięższa walka odbyła się pod Górą św Anny 21-27 V 1921 lecz ją przegrali Polacy. W czerwcu 1921 zaprzestano walk. W październiku 192 Liga narodów podjął decyzję o podziale Górnego Śląska.
Sprawa polska
Na przełomie XIX i XX w. państwa zaborcze- Rosja, Niemcy i Austro- Węgry znalazły się we wrogich do siebie blokach polityczno- wojskowych. Konflikt między zaborcami stwarzał nowe perspektywy dla sprawy polskiej. W obliczu konfliktu narastającego między mocarstwami wśród polskich elit politycznych ukształtowały się dwie orientacje.
6 sierpnia 1914 r. z rozkazu Piłsudskiego niewielki oddział strzelców ( I Kompania Kadrowa ) wkroczył do Królestwa Polskiego, w celu wywołania antyrosyjskiego powstania. Jednak cała akcja zakończyła się niepowodzeniem. Polacy mieszkający w zaborze rosyjskim nieufnie odnieśli się do działań Piłsudskiego i nie zgłaszali się masowo pod jego komendę. Kompania Kadrowa musiała wycofać się do Galicji.
LEGIONY POLSKIE