Budownictwo gr.5
Rok II sem IV
Temat: Zapoznanie się z zasadami bezpieczeństwa i przepisami BHP. Techniki spawalnictwa – ręczne spawanie łukowe
1) Cel ćwiczeń
Celem tych ćwiczeń było zapoznanie się z przepisami bezpieczeństwa obowiązującymi w pracowni spawalniczej oraz zapoznanie z praktycznymi metodami ręcznego spawania pod topnikiem(łukiem krytym).
2) Przebieg ćwiczenia
W pierwszej części grupa wysłuchała krótkiego wykładu na temat niebezpieczeństw związanych z zajęciami w pracowni oraz jak ich uniknąć. Następnie zostaliśmy zapoznani z elektryczną metodą spawania ręcznego, charakterystyką oraz rodzajami złączy otrzymywanych w tej metodzie łączenia metali.
W drugiej części laboratorium wykonaliśmy na uprzednio przygotowanych stanowiskach kilka próbnych spoin, każdy z uczestników laboratorium miał możliwość przeprowadzenia własnego procesu spawania. Do tego procesu została użyta elektroda rutylowa o średnicy 2,5mm, prąd spawania 80-90A oraz urządzenia spawalnicze SPF-250Toraz PSP-252. Po zapoznaniu się przez każdego członka grupy laboratoryjnej z praktyczną częścią spawania, mogliśmy przejść do kolejnego zagadnienia, mianowicie spawania dwóch elementów metalowych.
Na tych zajęciach zostaliśmy zaznajomieni z charakterystyką spoin, złączy i pozycji spawania.
Mamy następujące rodzaje złączy:
doczołowe
zakładkowe
przylgowe
kątowe
narożne
teowe
krzyżowe
Oraz różne spoiny:
I
V
U
X
Y
2U
Rozróżniamy następujące pozycje spawania:
przy złączach doczołowych:
*podolna (PA)
*naścienna (PC)
*pionowa (PF⇑, PG⇓)
*pułapowa (PE)
przy złączach teowych:
*podolna (PA)
*naboczna (PB)
*okapowa (PD)
*pionowa (PF⇑, PG⇓)
*pułapowa (PE)
W trakcie laboratoriów prowadzący przeprowadził również spawanie dwóch blach metalowych łukiem krytym, żeby wszyscy uczestnicy ćwiczeń mieli szansę zaobserwować proces spawania w praktyce. Ostatnią częścią zajęć było spawanie przez laborantów. Średnice elektrod wynosiły kolejno 2,5 mm( do wykonania wtopu i wypełnienia grani)oraz 3,25mm(do wypełnienia napoczętego spawu) i była przeznaczona do spawania prądem ok.120A.
3) Wnioski
Reasumując, spawanie łukiem elektrycznym jest bardzo popularną metodą łączenia metali, jest to metoda bardzo wydajna mająca bardzo wiele zalet. Zaletami prostowników spawalniczych są duża elastyczność luku, czuła regulacja natężenia prądu, możliwość spawania cienkich blach.
Spawanie łukiem elektrycznym nie należy jednak, moim zdaniem, do najłatwiejszych. Istnieje wiele zagrożeń i utrudnień jak np. oślepiające światło, słaba widoczność przez maskę spawalniczą, nieprzyjemne opary wydobywające się z jarzącej elektrody, czy parzące odpryski. Prowadzenie elektrody również jest dość trudną sztuką, gdyż należy pilnować, aby elektroda cały czas niemalże stykała się z powierzchnią spawaną, a ponadto należy umiejętnie dobrać natężenie prądu, aby elektroda nie „przyklejała się” do powierzchni stołu spawalniczego podczas iskrzenia, czy do powierzchni spawanego metalu. Ten rodzaj spawania wymaga dokładnego przygotowania stanowisk oraz odpowiedniej instalacji elektrycznej. Aby uniknąć zatrucia szkodliwymi gazami wydzielających się podczas spawania każde stanowisko spawalnicze powinno posiadać własny system wentylacji.