Organizacja jako grupa społeczna
Rola jednostki i zespołu w funkcjonowaniu organizacji
Kryteria grupy społecznej:
kryterium obiektywne - między członkami zbioru występują interakcje, które przebiegają wedle ustalonych wzorów.
kryterium subiektywne
- osoby podejmujące ze sobą interakcje same określają się jako członkowie grupy, „uważają się za grupę"
Dlaczego ludzie łączą się w grupy?
Przyciąganie interpersonalne - jest ono większe, gdy ludzie mają podobne postawy, osobowości czy warunki materialne.
Działania grupowe - ludzie mogą być skłonni do przystąpienia do grupy, gdyż pociąga jej działalność.
Cele grupowe - członkowie grup mogą być osobiście przyciągani przez innych członków, powodem przystąpienia jest niejednokrotnie solidaryzacja z jej celami.
Zaspokojenie potrzeb - ludzie mogą przyłączyć się do grupy dla zaspokojenia potrzeb przynależności (afiliacji).
Korzyści instrumentalne - ludzie często przystępują do grup, ponieważ członkowstwo jest czasami uważane za środek zapewniający inne korzyści.
Jakim typem grupy społecznej jest organizacja?
Rodzaje definiowania organizacji:
organizacje są typem zbiorowości ludzi mającym charakter zrzeszenia, a nie wspólnoty.
definiowanie polega na wyliczeniu społecznych mechanizmów i środków, przy pomocy których organizacja utrzymuje wewnętrzną równowagę i jest zdolna do osiągania celów.
Różnice między wspólnotą a zrzeszeniem
wspólnota
Więzy pokrewieństwa, braterstwa
Łączy ze sobą ludzi jako osobowości
Czynnik kontroli – zwyczaj i tradycja
Gospodarczą podstawą jest własność zbiorowa
zrzeszenie
Więzy umowy
Role ze względu na wykonywaną funkcje
Czynnik kontroli – prawo
Gospodarczą podstawą jest pieniądz i własność prywatna
Organizacja
jest typem
wtórnej grupy społecznej
Definicja organizacji wg. J.Kulpińskiej
Socjologiczna definicja organizacji:
Organizacje są świadomy, przemyślanym i celowym typem współpracy między ludźmi
Podstawowe podsystemy organizacji
Pojęcie roli społecznej (organizacyjnej)
Rola organizacyjna
oczekiwany przez organizację sposób zachowania się uczestnika organizacji na zajmowanym stanowisku,
role są określone:
Proces realizowania roli zależy od czynników:
bio- i psychogennych jednostki (np. budowa anatomiczna, zdolności, inteligencja),
od wzoru osobowego, określającego zespół cech idealnych (np.. honor, godność),
od definicji roli przyjętej w grupie, w której, lub przed którą dana rola jest wykonywana.
Realizacja roli organizacyjnej zależy od:
Struktury i organizacji wewnętrznej grupy
Jej zawartości wewnętrznej
Systemu sankcji
Identyfikacji jednostki z grupą
Wzór osobowy „człowieka organizacji”
wyznaczony jest przez zespół norm i wyobrażeń związanych z pełnieniem określonych ról społecznych
Określają uznane w danej zbiorowości autorytety
Jednostka w organizacji
Jednostka jest najbardziej wartościowym aktywem organizacji.
Z jednostką utożsamiamy człowieka, który to właśnie pracując indywidualnie lub zbiorowo przyczynia się do realizacji celów jakie stawia organizacja.
Grupy potrzeb jednostki, mających największe znaczenie dla funkcjonowania człowieka w organizacji:
Potrzeby bezpieczeństwa - wyrażają tendencje jednostek do poszukiwania bezpiecznych i stabilnych warunków życia, znajomych i bliskich przedmiotów, do organizowania otaczającej rzeczywistości w sposób spójny i stały. Dzięki procesowi pracy potrzeba bezpieczeństwa może być zaspokojona głównie przez dostarczenie pracownikowi stałej pracy i zarobku.
Potrzeby afiliacji - dążenie do utrzymania przyjaznych kontaktów z innymi ludźmi, do uczestniczenia w życiu społecznym i grupowym, do nawiązywania osobistych więzi społecznych,do bycia akceptowanym.
Potrzeby władzy- uzyskanie wpływów, otrzymanie różnych gratyfikacji pieniężnych, społecznych, zajmowanie wysokich stanowisk w hierarchii organizacyjnej
Potrzeby osiągnięć - dążenie jednostki do uzyskania coraz lepszych wyników, dokonania czegoś nowego dzięki własnemu działaniu
Osobowość człowieka i jej wpływ na pracę…
Osobowość
to kombinacja cech psychicznych, jakimi posługujemy się w klasyfikacji jednostki
Człowiek ujawnia swoją osobowość w sposobie traktowania innych.
Stefan Wyszyński
Model Wielkiej Piątki
- to pięcioskładnikowy model osobowości, do którego zaliczamy następujące składniki:
Ekstrawersję
Stabilność emocjonalną
Ugodowość
Sumienność
Otwartość na doświadczenia
Ekstrawersja - towarzyskość, rozmowność, asertywność
Stabilność emocjonalna - opanowanie, zapał, poczucie bezpieczeństwa
Sumienność- odpowiedzialność, niezawodność, wytrwałość, dążenie do celu.
Otwartość na doświadczenia - wyobraźnia zmysł artystyczny, intelekt.
Ugodowość - życzliwość, gotowość do współpracy, ufność.
Koncepcja osobowości zawodowej J.Hollanda
Zadowolenie z pracy i skłonność do zmiany zajęcia zależy od tego, w jakiej mierze osobowość jest zgodna z jej środowiskiem zawodowym.
Wyróżnia się sześć głównych typów osobowości:
Realistyczny
Badawczy
Społeczny
Konwencjonalny
Przedsiębiorczy
Artystyczny
Praca indywidualna
czy
praca zespołowa??
Zalety pracy indywidualnej:
brak konfliktów z członkami zespołu
możliwość przypisania sobie wszystkich zasług
praca we własnym tempie, brak zależności własnej pracy od zaangażowania innych
wolność w podejmowaniu decyzji
możliwość korzystania z wybranych przez siebie metod rozwiązania zadania
Zalety pracy zespołowej:
więcej pomysłów (co kila głów to nie jedna)
różnorodność talentów, umożliwiająca przydział zadań odpowiadający kompetencjom
możliwość dzielenia się pomysłami i wyłapywania najlepszych
wspólna odpowiedzialność za zadanie
możliwość zrobienia projektu większego wymagającego większego nakładu pracy, niż bylibyśmy w stanie zrobić samodzielnie
możliwość pracy w miłej atmosferze, w otoczeniu innych osób
bardziej wydajna i efektywna praca w przypadku prostych zadań (facylitacja społeczna)
Typy zachowań w zespole
zachowania zadaniowe - pomagają one zespołowi na ustalenie i realizację wspólnych celów
zachowania zespołowe - wzmacniają , budują harmonię i spójność zespołu
zachowania indywidualne - niepożądane działania powstające w wyniku nie zaspokojenia potrzeb indywidualnych pracownika i przeszkadzające zespołowi w osiągnięciu celu.
Cechy wspomagające efektywność zespołu to:
wewnętrzna automotywacja poszczególnych członków zespołu
zaufanie do innych osób – jeśli go brak, duża część energii zespołu poświęcana jest na niepotrzebną kontrolę.
wspólnie ustalone zasady postępowania – powinien być to kodeks wypracowany przez wszystkich członków zespołu,
budowanie na różnicach –odmienne opinie nie powodują konfliktu. Ich konsekwencją jest twórcza dyskusja,
elastyczność i otwartość na zmiany,
ciągłe doskonalenie się
Potencjalne wady pracy zespołowej:
Syndrom grupowego myślenia
Lenistwo społeczne
Polaryzacja grupowa
Syndrom ogłupienia grupowego
Konformizm grupowy
Problemy koordynacyjne
Pojęcie i środki kontroli społecznej
System kontroli społecznej
(J. Szczepański)
„…każda zbiorowość społeczna rozwija szereg miar, sugestii, sposobów przekonywania, nakazów i zakazów, system perswazji i nacisku, sankcji, system sposobów wyrażania uznania, nagród, dzięki któremu doprowadza zachowania jednostek i podgrup do zgodności z przyjętymi wzorami działania, do respektowania kryteriów wartości….
....przy pomocy którego kształtuje konformizm członków.”
Skład kontroli społecznej:
wzory zachowań (role),
proces ich przekazywania i uczenia się (socjalizacja, wychowanie),
wartości i normy.
Cechy i elementy organizacji formalnej i nieformalnej
Organizacja formalna jest zapisana w określonym zbiorze znaków np. w regulaminie, w schemacie organizacyjnym lub w mowie
Cechy:
sztuczność
racjonalność
modelowość
bezosobowość
Elementy organizacji formalnej :
Struktura organizacyjna
Hierarchia władzy
System łączności
System bodźców
Pojęcie, elementy i przyczyny rozwoju organizacji nieformalnej
Przykładem organizacji nieformalnej są kliki, kręgi koleżeńskie - tworzą one więzi nieformalne, własne wzory i normy, realizują silną kontrolę społeczną, nawet kosztem narażania się na sankcje ze strony organizacji oficjalnej.
Elementy organizacji nieformalnej:
Nieformalne grupy społeczne
Przywództwo nieformalne
Nieformalny system łączności
Nieformalne cele grupowe
Nieformalna kontrola społeczna
Jakie są pozytywne i negatywne konsekwencje istnienia struktur nieformalnych?
Pozytywne: wzajemna mobilizacja w pracy, bliskość i więź między uczestnikami, obrona własnych interesów, koleżeńskość, wzmacnianie więzi przez wspólne zamiłowania i zainteresowania.
Negatywne: powstanie klik, grup o charakterze pasożytniczym, mające na celu obronę egoistycznych interesów, działających wbrew organizacji, często hamując jej działania.