Analiza pojemności rynku

Pojemność rynku:

• Ilość dóbr i usług o odpowiedniej strukturze
  i jakości, które przy danych cenach
  i dochodach mogą zostać sprzedane
  w określonym czasie i przestrzeni.

• Podstawowy wyznacznik pojemności – potrzeby.

• może dotyczyć zarówno wszystkich potencjalnych nabywców – mieszkańców danego obszaru geograficznego (ogólna pojemność rynku), jak i wybranych segmentów rynku – pojemność cząstkowa.

• Stosowanie pojemności cząstkowych jest wskazane głównie, gdy poszczególne grupy klientów różnią się w istotny sposób pod względem wielkości konsumpcji danego dobra.

Wybrane metody określenia pojemności rynku:

• Przemnożenie liczby ludności zamieszkującej badany obszar (kraj, województwo, miasto itp..) przez wskaźnik spożycia danego produktu na mieszkańca tego obszaru:

Q = N x s

Q – pojemność rynku

N – liczba ludności zamieszkującej dany obszar

s – wskaźnik spożycia danego dobra na 1 mieszkańca.

• Metoda używana głównie przy obliczaniu pojemności rynku produktów spożywanych (używanych) powszechnie, np. mleko, chleb, a nie przez ściśle określone grupy nabywców.

Wybrane metody określenia pojemności rynku:

• Metoda dla produktów używanych (spożywanych) przez określone grupy konsumentów, np. kobiety – kosmetyki kolorowe:

Q = K x p x q

Q – pojemność rynku

K – liczba jednostek konsumujących, czyli liczba osób lub gospodarstw domowych należących do grupy potencjalnych konsumentów

p – proporcja (prawdopodobieństwo) zakupu, czyli % jednostek konsumujących, które używają (spożywają) dany produkt

q – liczba jednostek produktu, używana (spożywana) przez przeciętnego konsumenta.

Wybrane metody określenia pojemności rynku:

• Metoda, gdy konsumenci różnią się istotnie pod względem wielkości spożycia, a nie tylko ze względu na wiek, płeć, miejsce zamieszkania itp. – wtedy obliczane są sumy pojemności cząstkowych:

Q_i = K x w_i x p_i x q_i

Q – pojemność rynku i-tej grupy jednostek konsumujących

K – liczba jednostek konsumujących

w_i – wskaźnik udziału i-tej grupy jednostek konsumujących w ogólnej liczbie jednostek

p_i – proporcja (prawdopodobieństwo) zakupu w i-tej grupie jednostek

q_i – liczba jednostek produktu nabywanego przez i-tą grupę jednostek konsumujących

Pojemność rynku

Można ją też ująć wartościowo w dwojaki sposób:

1. W przypadku dóbr, dla których można obliczyć pojemność rynkową ilościowo, mnoży się pojemność ilościową przez średnie ceny produktów.

2. W przypadku dóbr, dla których nie można obliczyć ilościowej pojemności rynku, wykorzystuje się wzór:

Q = K x u x D

Q – wartościowa pojemność rynku

K – liczba jednostek konsumujących

U – udział wydatków na dane dobro (usługę)
w dochodzie jednostki konsumującej

D – dochód przypadający na jednostkę konsumującą

ANALIZA CHŁONNOŚCI RYNKU

Chłonność rynku

• Poziom natężenia potrzeb, intensywność zapotrzebowania na konkretne dobra
  w porównaniu z możliwościami bieżącego ich zaspokojenia na danym rynku, przy określonym poziomie cen i dochodów; czyli chłonność rynku wynika z różnicy między popytem a podażą.

Na chłonność rynku składają się:

• Braki towarowe w ujęciu wartościowym lub ilościowym (w jednostkach naturalnych).

• Popyt niezaspokojony określony przez liczbę lub procent konsumentów nie mogących nabyć danego dobra na rynku.

• Popyt kształtujący się.

Analiza braków towarowych popytu niezaspokojonego

• Wskaźnik zaspokojenia popytu – określa, w jakim stopniu zostały zaspokojone potrzeby klientów:

Podaż towaru w jednostkach naturalnych na jednostkę

konsumpcyjną

Wskaźnik zaspokojenia popytu = x100%

Popyt na towar w jednostkach

naturalnych na jednostkę

konsumpcyjną

Analiza braków towarowych popytu niezaspokojonego

• Wskaźnik zaspokojenia popytu (W_z)– obliczony na podstawie przeprowadzonych badań:

Wypowiedzi o zrealizowanym popycie

W_z = Ogólna liczba uzyskanych odpowiedzi

• Wskaźnik niezaspokojenia popytu – na podstawie badań:

Wypowiedzi o niezrealizowanym popycie

W_n = Ogólna liczba uzyskanych odpowiedzi

Analiza braków towarowych popytu niezaspokojonego

• Znając wartość wskaźników zaspokojenia bądź niezaspokojenia popytu można obliczyć wielkość braków korzystając m.in. z jednego ze wzorów:

lub

B – wielkość braków, S – wielkość sprzedaży

W_z – wskaźnik zaspokojenia popytu

W_n – wskaźnik niezaspokojenia popytu

Analiza popytu kształtującego się-

• Nie korzysta się tu z danych z okresów poprzednich, gdyż dotyczy ona produktów wprowadzanych na rynek lub
  w istotny sposób zmienionych.

• Uwzględnia się tu przede wszystkim ewidencję sprzedaży w sklepach patronackich, badanie opinii konsumentów na temat innowacji produktowych, a także produktów podobnych cieszących się dużą popularnością lub nie wśród potencjalnych nabywców.