Przebieg klasycznego cyklu koniunkturalnego
Fazy cyklu
I Kryzys
-spadek produkcji
-spadek inwestycji
-spadek zatrudnienia
-spadek kursów papierów wartościowych
-ograniczenie kredytów inwestycyjnych
-ograniczanie ilości zamówień na urządzenia wytwórcze i rezygnowanie z kontraktów budowlanych
-zahamowanie wzrostu cen (a nawet spadek)
-wzrost stopy procentowej
II Depresja
-spadek płac
-spadek cen
-spadek odsetek
-realny PNB przestaje spadać i stabilizuje się na najniższym poziomie
-małe i słabsze przedsiębiorstwa bankrutują
-marża z zysków gwałtownie spada (trudności sprzedaży)
-maksymalne ograniczenie przez banki komercyjne kredytów
-inwestycje i konsumpcja osiągają swoje minimum (nigdy zero)
-powolny wzrost globalnego popytu
III Ożywienie gospodarcze
-przedsiębiorcy, którzy przetrwali, dokonują renowacji swojego kapitału wycofanie starych maszyn i urządzeń zakupując nowocześniejsze, bardziej ekonomiczne
-wzrost produkcji
-wzrost inwestycji
-wzrost zatrudnienia
-wzrost zysków
-banki komercyjne nagromadziły środki pieniężne, a szukając klientów obniżają stopę procentową
IV Szczyt koniunktury
-wysoki poziom wydatków inwestycyjnych - wzrost zdolności produkcyjnych gospodarki
-inwestycje osiągają swój najwyższy poziom (przestają rosnąć)
-papiery wartościowe – osiągają najwyższa cenę
-koszty produkcji rosną
-naciski płacowe
-wzrost skłonności do oszczędzania
-stopniowy wzrost kosztów produkcji w stosunku do wzrostu cen
-ograniczanie kredytów przez banki
-wygasanie optymistycznych nastrojów wśród przedsiębiorców
-nadpodaż
-gospodarka wchodzi w fazę kryzysu