Organizacja, zarządzanie i ekonomika i przedsiębiorstw żywnościowych

Style kierowania

Przywództwo – proces kierowania i inspirowania pracownika do wykonywania pracy zgodnie z celami organizacji. Ogol metod i środków przyjętych przez kierownika w celu motywowania podległych mu pracowników.

Klasyczna teoria stylów kierowania opracowana przez Lippita i White;a

Na podstawie badan na grupie młodzieży

Kierownik autokratyczny:

• Decyzje podejmuje jednoosobowo

• Sprawuje rządy silnej ręki

• Oddziałuje głownie przez kary i polecenia

• Nie lubi przejawów inicjatywy ze strony podwładnych

• Utrzymuje dystans w stosunku do podwładnych

Ocena stylu autokratycznego

Sprzyja uzyskiwania wyników:

• O niskiej jakości

• o niskiej orginalnosci

• O wysokiej ilości

Pracownicy najczęściej nie sa zadowoleni z tego typu zarządzania

Kierownik demokratyczny:

• Zasięga opinii swoich podwładnych przed podjęciem decyzji

• Daje podwładnym względnie duża swobodę działania, popiera inicjatywę i pomysłowość

• Interesuje się sprawami osobistymi personelu

• Uczestniczy w pracach swojego zespołu

Sprzyja uzyskiwaniu wyników:

• O wysokiej jakości

• O niskiej ilości

Pracownicy najczęściej akceptują ten styl

Kierownik bierny (nieingerujący)

• Pozostawia członkom grupy duża swobodę w planowaniu i organizowaniu działań

• Sam stara się nie podejmować żadnych decyzji

• Nie uczestniczy w pracach zespołu

Sprzyja uzyskiwaniu wyników

• O złej jakości

• O niewielkiej ilości

Pracownicy sa najczęściej sfrustrowani z powodu pozostawienia ich samych sobie

Często tworzy się nieformalna struktura i autokratyczny nieformalny przywódca przejmuje kontrole nad zespołem.

Wewnatrzorganizacyjne uwarunkowania stylu kierowania

• Osobowość i kwalifikacje kierownika

• Osobowość i kwalifikacje podwładnych

• Rodzaj pracy wykonywanej przez podwładnych

• „ciężar gatunkowy” realizowanych żądań

• Styl kierowania stosowany przez zwierzchnika

Metody doskonalenia kierowników

Metoda grupowa:

Umożliwia poznanie siebie i innych ludzi oraz mechanizmów funkcjonowania grup społecznych.

Prowadzi do zwiększenia wrażliwości interpersonalnej jednostek

Etapy:

1. Uświadomienie sobie własnej osobowości

2. Nauka zachowań w rożnych sytuacjach

3. Utrwalenie funkcjonalnych postaw i zachowań

Strefa niskiej efektywności

• Styl bierny (dezerter)

• Styl altruistyczny (misjonarz)

• Styl autokratywny

• Styl kompromisowy

Strefa wysokiej efektywności

• Biurokratyczny

• Autokrata

• Promocyjny

• realizacyjny