II kolos pytania i odpowiedzi 1. Co to są stale i jaki jest ich zasadniczy podział?
Stal – jest przerobionym plastycznie technicznym stopem żelaza z węglem zawierającym masowo więcej żelaza niż jakiegokolwiek innego pierwiastka, o zawartości węgla w zasadzie mniejszej niż 2% i zawierającym inne pierwiastki.
Stal [ze wzg na skład chemiczny] : stale niestopowe [jakościowe i specjalne] stale odporne na korozje, inne stale stopowe [jakościowe, specjalne].
2. Na czym polega a) azotowanie stali b) nawęglanie stali
A. Azotowanie – obróbka cieplno-chemiczna stopów żelaza polegająca na dyfuzyjnym nasyceniu powierzchni metalu azotem. W efekcie azotowania tworzy się warstwa wierzchnia, której struktura i skład fazowy zależy od temperatury, czasu, składu chemicznego przedmiotu i atmosfery. Azotowaniu poddaje się materiały o specjalnie dobranym składzie chemicznym. W przypadku stali, są to stale do azotowania. Azotowanie stosuję się w celu odporności na korozję.
B. Nawęglanie – zabieg cieplny polegający na dyfuzyjnym nasyceniu węglem warstwy powierzchniowej obrabianego materiału. Nawęglaniu poddaje się stale niskowęglowe by zmodyfikować własności warstwy wierzchniej materiału w dalszych fazach obróbki np. zwiększyć jej twardość, a co za tym idzie odporność na ścieranie, przy równoczesnym pozostawieniu miękkiego, elastycznego rdzenia stali niskowęglowej.
3. Czy austenit może być stabilną strukturą w temp pokojowej?
Stabilny austenit w temperaturze pokojowej można uzyskać przy odpowiednio dużej zawartości pierwiastków stopowych.
4. a. Czym różni się żeliwo białe od szarego?
Żeliwo szare – węgiel występuje w postaci grafitu. Uznawane za żeliwo wyższej jakości, jest bardziej ciągliwe, łatwiej obrabialne, charakteryzuje się dobrą lejnością i posiada mniejszy skurcz odlewniczy – (rzędu 1,0%), niż żeliwo białe. Wytwarza się z niego odlewy korpusów, obudów, bloków pomp, sprężarek i silników.
Żeliwo białe – węgiel występuje w postaci kruchego cementytu. Uznawane za żeliwo niższej jakości, jest mniej ciągliwe, gorzej obrabialne, charakteryzuje się nie najlepszą lejnością i posiada większy skurcz odlewniczy (do 2,0%) niż żeliwo szare. Jest to żeliwo kruche i nieobrabialne, nie nadaje się na części konstrukcyjne. Jest materiałem wyjściowym do otrzymywania żeliwa ciągliwego.
b. W jakiej formie może występować węgiel w żeliwie
Węgiel może występować w postaci węglików, grafitu lub w postaci cementytu i grafitu.
5. Co to za stopy
CuZn40 mosiądz dwuskładnikowy CuZn35Si2Su1 mosiądz CuSn10Pb5 braz CuPb7Zn3 ?
CuAl8 brąz cynowy CuZn30Mn5B1 mosiądz manganowy CuSn5P1 braz CuNi35Sn2 miedzionikle
6. Co to jest a. żaroodporność b. żarowytrzymałość
Żaroodporność - zdolność materiału do przeciwstawienia się korozji gazowej w podwyższonych temperaturach. W celu zwiększenia żaroodporności stali stosuje się dodatki stopowe takie jak: chrom, krzem i aluminium.
Żarowytrzymałość - odporność stopu na odkształcenia, zdolność metali i stopów do przenoszenia krótko- lub długotrwałych obciążeń (stałych lub zmiennych) w wysokiej temperaturze, połączona z odpornością na wielokrotne zmiany temperatury i niekiedy z żaroodpornością.
7. 3 przykłady a. ceramiki b. materiałów kompozytowych
A. Ceramika – skały i minerały, cement i beton wielofazowe przemiany ceramiczne, szkła na bazie SiO2
B. Materiały kompozytowe-metal, polimer, ceramika
8. Co to jest a. synergia b. polimeryzacja
A. Synergia?
B. Polimeryzacja - reakcja, w wyniku której związki chemiczne o małej masie cząsteczkowej zwane monomerami lub mieszanina kilku takich związków reagują same ze sobą, aż do wyczerpania wolnych grup funkcyjnych, w wyniku czego powstają cząsteczki o wielokrotnie większej masie cząsteczkowej od substratów, tworząc polimer.
9. Co oznacza temperatura a. zeszklenia polimeru b. płynięcia polimeru
A. Temperatura zeszklenia temperatura, w której następuje przejście ze stanu ciekłego lub plastycznego do szklistego na skutek nagłego wzrostu lepkości cieczy.
B. Płynięcie polimeru – temp w której materiał przestaje zachowywać stabilność wymiarową i zaczyna samorzutnie płynąć.
10. Wykres przebieg rozciągania kompozytu włóknistego równolegle do osi włókna.