Konduktancja – simens (S), czyli 1/Ω
Ładunek – kulomb (C), czyli A*s
Moc – wat (W), czyli V*A
Napięcie, potencjał – wolt (V)
Pojemność- farad (F= (C/V) lub simens* sekunda (Ss)
Praca – dżul (J)
Prąd (natężenie) – amper (A)
Rezystancja (opór elektryczny) – om (Ω)
Biota-Savarta-Laplacea prawo (Jaka zależności określa )?: Natężenie pola pochodzące od przewodu z prądem jest równe sumie natężeń pochodzących od odcinków tego przewodu. Wkład (przyczynek) dH – elementarnego odcinka przewodu dl z prądem i – do natężenia pola magnetycznego H w punkcie położonym w odległości r od dl , zapisuje się w postaci wektorowej albo skalarnej: dH=$\frac{i}{4pi\ r\hat{}3}$(dlxr)=$\frac{\text{idl}}{4pi\ r\hat{}2}$(ldlxlr); dH=$\frac{\text{idl}}{4pi\ r\hat{}2}$sinα
Kiedy powstaje: Pole: - elektryczne to pole oddziaływań sił elektrycznych; -elektrostatyczne wytwarzają wokół siebie ładunki nieruchome i niezmienne w czasie; -magnetyczne wytwarzają wokół siebie ładunki przemieszczające się ze stałą prędkością; -elektromagnetyczne wytwarzają wokół siebie ładunki przemieszczające się ruchem przyspieszonym
Kirchoff napięcia zasada fizyczna: Wynika ono ze zrozumienia faktu, że napięcia w obwodzie nie biorą się znikąd. Jeżeli gdzieś na oporniku jest jakieś napięcie, to znaczy, że musi też gdzieś istnieć źródło które wywołało prąd przepływający przez opornik. I wszystkie napięcia pochodzące od źródeł muszą sumować się z napięciami odkładającymi się na opornikach.
metody oczkowej (Jakie są ograniczenia stosowalności) musi być obwód liniowy z nie idealnymi źródłami prądów
Opór el przewodnika od czego zależy : -Rodzaju materiału, z którego przewodnik jest wykonany; -Długości przewodnika (dłuższy przewodnik = większy opór); -Pola przekroju poprzecznego (większe pole = mniejszy opór); -Temperatury (większa temperatura = większy opór)
pole magnetyczne (W jakich warunkach powstaje) Powstaje gdy: ładunki poruszają się z określoną prędkością; -odcinki przewodów z prądem elektrycznym; -płaskie pętle, w których płynie prąd;
Pole magnetyczne i elektr. Niezależne: Kiedy pole elektromagnetyczne jest wolnozmiennie w czasie (quasistacjonarne)
rezystancja statyczna od dynamicznej?( Czym różni się) Rezystancja statyczna rezystorów (fizycznych, rzeczywistych) ma wartości dodatnie, natomiast rezystancja dynamiczna może przyjmować również wartości ujemne.
Rezystancja zast szer/równ: $R = \sum_{k = 1}^{n}\text{Rk}$ ; 1/R=$\sum_{k = 1}^{n}{1/Rk}$
Różnica rezystancja liniowa i niel.: Jeśli prąd lub napięcie elementu nie powodują zmiany jego rezystancji, to zależności i(u) oraz u(i), są liniowe – rezystancja określana jest mianem liniowej;W razie występowania zmian rezystancji, uzależnionych od prądu lub napięcia (np. przez zmiany temperatury), charakterystyki i(u) i u(i) elementów rezystancyjnych są nieliniowe – rezystancja określana jest mianem nieliniowej
superpozycji zasada (W jakich warunkach spełniona jest)W układzie fizycznym spełniona jest zasada superpozycji, jeśli skutek działania sumy przyczyn(źródeł, wymuszeń) jest taki sam jak suma skutków wywołaną przez każdą z przyczyn oddzielnie
wzór funkcji i(t) reprezentowaną przez wartość skuteczną zespo
loną I : Izesp=Iej(ωt+ϕ
wzór na wartość skuteczną zespolona reprezentującą funkcję: i(t) : i(t)=Im sin(ωt+ϕ)
źródeł napięcia na źródła prądu? (Jakie są warunki zamiany )Równość 2 z 3 wielkości: napięcia w stanie jałowym U prądu zwarcia I oraz rezystancji R wewnętrznej. Warunki zamiany źródeł-muszą mieć identyczne prądy i napięcia na zaciskach
źródła energii elektrycznej w obwodzie(Jak opisuje się)? W obwodzie rozróżniamy dwa rodzaje idealnych źródeł prądu stałego: źródła napięciowe (o stałej wartości napięcia) i prądowe (o stałej wartości prądu). Opisuje się je za pomocą relacji wartości napięcia U i prądu I tych elementów. Możliwy jest opis, który nazywa się charakterystyką statyczną prądowo-napięciową U(I) elementu, lub opis charakterystyką statyczną napięciowo-prądową I(U). Przydomek „statyczna” oznacza, że chodzi o wielkości stałe w czasie.
źródła energii w warunkach zamiany (Jak zmienia się sprawność elektryczna ) -Charakterystyki zewnętrzne źródeł równoważnych są identyczne (nie licząc zamiany ról zmiennych). Trzeba zaznaczyć, że na ogół źródła równoważne nie są równoważne ze względu na straty mocy wewnątrz źródeł.; W napięciowym źródle napięciowym straty te wynoszą ΔPu=Rw*I2;ΔPi=Gw*U2=$\frac{R^{2}*I\hat{}2}{\text{Rw}}$ ich stosunek: $\frac{\text{ΔPu}}{\text{ΔPi}}$=($\frac{\text{Rw}}{R}$)^2 a więc równoważność źródeł ze względu na straty mocy zachodzi tylko wtedy, gdy R=Rw, czyli w stanie dopasowania odbiornika do źródła.
\