Anna Jaszczuk
Wokół problematyki aborcji i pojęcia ,,osoby”
Aborcja to zjawisko, o którym w dzisiejszych czasach mówi się bardzo dużo. W okół nas jest niezmiernie dużo różnorodnych materiałów dotyczących aborcji. Internet jest naszpikowany różnorodnymi tematami związanym z tymże problemem. Zobaczyć można przerażające zdjęcia martwych dzieci, jak i przeczytać opinie kobiet, które poddały się temu zabiegowi.
Czym w ogóle jest aborcja? Aborcja to zamierzone i przedwczesne zakończenie ciąży w wyniku interwencji zewnętrznej np. działań lekarskich, przyjęcie pigułki wczesnoporonnej. W efekcie czego zarodek lub płód obumiera. Metoda farmakologiczna to spowodowanie skurczów macicy, następnie poronienia, bardzo zbliżonego do poronienia naturalnego.
Problem świadomego przerwania ciąży jest związany z ludzkością praktycznie od zawsze. Pierwotne plemienia dopuszczały się tego czynu, wierząc, że płód staje się człowiekiem dopiero w momencie nadania mu imienia, natomiast od połowy III wieku spór o aborcję skupiał się na rozważaniach nad tak zwaną animacją, czyli momentem, w którym embrion ludzki zostaje obdarzony w duszę. Teologowie chrześcijańscy przejęli niektóre teorie od Arystotelesa, np. podział na męskie i żeńskie płody. Uczony twierdził, że płód męski ,,ożywa” 40 dnia po zapłodnieniu, natomiast żeński 80. Teorie Arystotelesa przejął święty Tomasz z Akwinu, który troszkę ją tylko schrystianizował, głosząc iż 40 dnia w męski płód wchodzi dusza, a w żeński 80 Kościół głosi, że należy chronić życie od poczęcia, aż do naturalnej śmierci. Od kiedy zaczyna się życie? Z teologicznego punktu widzenia, każda komórka żyje własnym, niezależnym życiem, a za komórki nowej istoty można uznać te, które mają własny, odrębny od rodzicielskiego, skrzyżowany genotyp. Czyli życie powstaje w momencie zaistnienia nowego DNA. Z teologicznego punktu widzenia dusza wnika w żyjące istoty, ponieważ jest jednym z ich przymiotów.
Przysięga Hipokratesa obowiązuje lekarzy od bardzo dawna i nakazuje nie szkodzić, zatem czy lekarz ma prawo dokonać aborcji? Sam papież Jan Paweł II w swoim nauczaniu mówi o obronie życia poczętych dzieci, krytykując w encyklice ,,Evangelium viteae” wszelkie prawodawstwo zezwalające na aborcję. Z punktu widzenia Kościoła katolickiego, zamierzone przerwanie ciąży jest to zabójstwo bezbronnej osoby. W Piśmie Świętym można znaleźć nauczania, które ukazują pogląd Boga na problem aborcji. W Księdze Jeremiasza, możemy znaleźć fragment mówiący o tym, że Stwórca, zna nas przed tym, zanim jeszcze ukształtuje nas w łonie, natomiast Księga Wyjścia określa, że ktoś kto zabił dziecko w łonie matki zasługuje na taką samą karę, jak ktoś, kto popełnił morderstwo. Powyższe interpretacje jasno pokazują, iż Bóg uważa dziecko w łonie za taką samą istotę jak w pełni rozwiniętego, dorosłego człowieka. Aborcja jest to sprawa życie i śmierci dla małego człowieczka, który został stworzony na Boży obraz i podobieństwo.
W literaturze można znaleźć zarówno argumenty za jak i przeciw aborcji. Jako główne argumenty przeciwko aborcji przedstawię:
- prawo do życia, które przysługuje każdemu i jest prawem o mocy absolutnej. Nie istnieją rację, które mogłyby usprawiedliwić pozbawienie życia drugiego człowieka.
- życie ludzkie jest święte, należy mu się odpowiedni szacunek, nikt nie może niszczyć życia ludzkiego, które już zaistniało. Pozbawienie życia to nie wykroczenie, lecz łamanie bezwzględnego zakazu.
- płód od chwili poczęcia jest człowiekiem, gdyż na to wskazują jego geny, pomimo tego, że znajduję się na początku organogenezy, filogenetycznie należy do tego samego gatunku homo-sapiens, co człowiek rozwinięty. Ma w sobie wszystko co potrzebne jest do tego aby mógł stać się pełną osobą.
-zapłodnienie wyznacza niekwestionowaną granicę między stanem wcześniejszym i późniejszym. W zapłodnionej komórce zachodzą procesy przemiany materii, a także zmiany, do których ani jajeczko, ani plemnik nie są zdolne samodzielnie. Przemiana materii, procesy podziału komórek, ich różnicowania się i wzrostu są sterowane wewnętrznie, nie reguluje ich organizm matki, lecz od momentu poczęcia żyje własnym życiem.
- zabicie osobnika ludzkiego jest większym złem niż dopuszczenie do tego, by umarł. Doskonale ukazuje to piąte przykazanie, które mówi ,,nie zabijaj,, - jest to ewidentny zakaz, natomiast, kto nie ratuje człowieka przed śmiercią zaniedbuje obowiązek pomocy bliźniemu.
Zwrócę uwagę teraz na argumenty przemawiające za dokonaniem aborcji. Warto na początku zaznaczyć, że jest ich o wiele mniej niż tych, które postulują za ograniczeniem świadomego przerwania ciąży.
- kobieta ma prawo do decydowania swoim ciałem, które należy do niej, a dysponowanie ciążą to po części dysponowanie ciałem.
- każdy człowiek ma różne priorytety i co innego uważa za ważne, dlatego też ma wolną wolę i może dążyć do realizacji dobrego, we własnym pojęciu życia.
- decydowanie o ciąży ma wiele wspólnego z decydowaniem o własnym życiu, ciąża niesie za sobą różnorakie konsekwencje, na które narażona jest matka.
- narodziny niechcianego dziecka są nie dobre nawet dla niego, ponieważ istota ta nie ma dużych szans na pełnowartościowe życie.
Teza, iż płód od momentu poczęcia jest człowiekiem, kryje w sobie dwojaką treść. Po pierwsze człowiek oznaczać może członka wspólnoty moralnej, istotę, która przyjmuje za własne narzucane z zewnątrz podstawy, poglądy, normy i wartości oraz opanowuje język sama siebie czyni osobą moralną.
Po drugie ,,człowiek” oznacza istotę pochodzącą od człowieka, czyli należącą do tego samego gatunku jakim jest homo-sapiens, a także wyposażoną w genetyczne cechy danego gatunku. W życiu codziennym pojęć tych się nie precyzuję, co powoduje, że zaczęły się one ze sobą utożsamiać. Jeżeli płód nie ma zdolności do odczuwania, może być nazywany nazywamy człowiekiem, ale tylko w sensie genetycznym. Technika jak i medycyna ciągle idą na przód, dzięki czemu płód można wcześniej włączyć w życie społeczne, a także dowiedzieć się wielu rzeczy, o których kiedyś dowiadywano się po porodzie, mam na myśli np. płeć dziecka, dziedziczne wady. Możliwe są integrację w zdrowie płodu już w brzuchu matki, może sprawiać to, że płód jest w ów czas obecny bardziej w życiu społecznym, nie mniej jednak dopóki nie ma zdolności odczuwania, jest obecny inaczej niż noworodek, to tylko obiekt troski, a nie podmiot dwustronnego kontaktu.
Teoretycznie w Polsce aorcja jest niekaralna w trzech przypadkach, a mianowicie:
Kiedy ciąża zagraża zdrowiu lub życiu kobiety. W tym przypadku nie ma żadnych ograniczeń czasowych.
Kiedy badania prenatalne wykazały ciężkie i nieodwracalne upośledzenia płodu lub istnienie nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu. Przeprowadzenie aborcji jest możliwe do czasu gdy płód nie jest jeszcze zdolny do życia poza organizmem matki.
Kiedy zachodzi podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego, czyli współżycia z osobą nieletnią (dziewczyną lub chłopakiem poniżej piętnastego roku życia), kazirodztwo i gwałt. Ciążę można usunąć do 12 tygodnia.
Reasumując stwierdzam, że aborcja nie jest żadnym rozwiązaniem, poza pozbyciem się małej, niewinnej istoty. Każdy człowiek ma wolną wolę, czyni co uważa za słuszne, nie mniej jednak powinien ponosić konsekwencje swoich czynów. Dziecko nie pojawia się znikąd, jest to wynik, w większości przypadków świadomego i dobrowolnego współżycia kobiety i mężczyzny. Pomijając problem gwałtu, kazirodztwa i zagrożenia życia matki, nie znajduję ani jednego rozsądnego wytłumaczenia dla aborcji. Podstawowym rozwiązaniem jest chociażby oddanie noworodka do adopcji, gdzie będzie miał szansę na znalezienie kochającej rodziny i cieszenia się z daru życia.
Aborcja jest czynem wielce nieodpowiednim i niegodnym, w każdym wypadku nosi znamiona zabójstwa, często dokonana niealtruistycznymi ,,ideami”. Nie znajduję, żadnego racjonalnego wytłumaczenia tego czynu. Zawsze można znaleźć inne wyjście z sytuacji, nie prowadzące do śmierci niewinnego, bezbronnego człowieczka, jedynym wyjątkiem może być wybór pomiędzy życiem matki a niemowlęcia.
Bibliografia:
Kis Janos, ,,Aborcja”, Warszawa 1993, Wydawnictwo Naukowe PWN, ISBN 83-01-11262-X
Bratkowska Katarzyna, Sztuka Kazimiera, ,,Duża książka o aborcji”, Warszawa 2011, Wydawnictwo Czarna Owca, ISBN 978-83-7554-215-8
Wojtyła Karol, ,,Osoba i czyn” Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne, 1985, s. 367. ISBN 8300008993.
Korzystałam również ze stron internetowych :
http://pl.wikipedia.org/wiki/Internalizacja#Nauki_spo.C5.82eczne
http://www.apologetyka.katolik.pl/inne-polemiki/209/1320-aborcja-ttrzy-punkty-widzenia