Fotosynteza kolokwium 1

Fotosynteza:

  1. Barwniki fotosyntetyczne= chloroplastów:

  1. Funkcje karotenoidów:

Udział karotenoidów w fotosyntezie jest pośredni; pochłaniają one promienie niebieskofioletowe i przekazuja energie chlorofilowi a, który jest głównym barwnikiem fotosyntezy. Ponadto karotenoidy pełnią role ochronna zapobiegając tzw. fotooksydacji chlorofilu, która następuje w przypadku nadmiernego oświetlenia. Biorą udział w zjawisku ruchu roślin, wywołanego jednostronnym oświetleniem- fototropizm.

  1. Cykl ksantofilowy:

Zachodzi w błonach tylakoidów, polega na odwracalnej przemianie wiolaksantyny przez anteraksantynę w zeaksantynę. Rośliny w ciemnych miejscach zawierają wiolaksantyne, natomiast nie mają wcale zeaksantyny lub zawierają bardzo małe jej ilości. Oświetlenie roślin silnym światłem, powoduje przyłączenie deepoksydazy wiolaksantyny do wew. powierzchni błony, co zapoczątkowuje przemianę wiolasantyny w zeaksantynę. Proces ten ulega nasileniu w miarę zwiększenia intensywności światła, zaś pełną aktywność osiąga, gdy natężenie światła przekracza wartość wysycającą fotosyntezę. Rośliny poddane działaniu światła , a nast. przeniesione do ciemności, wówczas następuje przemiana nagromadzonej zeaksantyny w wiola ksantynę, z udziałem epoksydazy zeaksantyny. Fizjologiczne znaczenie tego procesu polega na ochronie roślin przed nadmiarem światła.

  1. Przystosowanie liścia do fotosyntezy:

Liść jest organem przystosowanym specjalnie do fotosyntezy. Blaszka liściowa jest spłaszczona, dzięki czemu ma dużą powierzchnię w stosunku do swej objętości, zwiększając powierzchnie absorpcyjną dla CO2. Skórka liścia jest przezroczysta, a więc nie hamuje dostępu światła do porowatego mezofilu złożonego z 1ej lub kilku warstw miękiszu gąbczastego. Dzięki silnie rozwiniętym przetworom międzykomórkowym każda zielona komórka znajduje się w bezpośrednim kontakcie z wew. atmosferą liścia, a przez szparki też z atmosferą zew. Elementy przewodzące, rozmieszczone

w nerwach liścia, doprowadzają do komórek wodę i sole mineralne, odprowadzają zaś produkty wytworzone w procesie fotosyntezy. Wiązki przewodzące w liściu są bardzo silnie rozgałęzione.

  1. Co to jest LHC II, gdzie występuje i jaką pełni funkcje:

LHC jest to kompleks zbierający energię świetlną. Kompleks ten wykazuje sprzężenie energetyczne z fotoskładem II, ale w pewnych warunkach może też przekazywać energię wzbudzenia do fotoskładu I.

LHC II- kompleks chlorofilowo-białkowy, w którym mieści się ok. 50% chlorofilu całej rośliny. Polipetyd LHC II zawiera 232 aminokwasy i wiąże 12-15 cząsteczek chlorofilu a i b, dwie cząsteczki luteiny, fosfatydyloglierol oraz digalaktozylodiacylogilcerol. LHC II wyst jako trimer i zawiera około 67% całego chlorofilu antenowego w odrębie PSII. Na kolplesy CP43 i CP47 przypada ok. 14% chlorofilu z tej puli, zaś pozostały chlorofil znajduje się w kompleksach chlorofilowo-białkowych określanych jako CP24,26,29. Kompleksy te stanowią ogniwo łączące główny kompleks antenowy PSII, tj. LHC II z antenami CP43 i CP47 i pośredniczą w przekazywaniu energii wzbudzenia elektronowego w kierunku centrum reakcji fotochemicznej.

  1. Przyłączenie CO2 u roślin typu CAM:

Do grupy tych roślin należą niektóre gatunki rosnące w klimacie półpustynnym i pustynnym. Rośliny te ze względu na warunki środowiska muszą prowadzić oszczędną gospodarkę wodną, aby zapobiec nadmiernej utracie wody, otwierają szparki tylko w nocy, kiedy temp otoczenia się obniża dość znacznie. Otwarcie szparek umożliwia dopływ CO2 do wnętrza rośliny, ale z braku światła nie przebiegają procesy świetlnej fazy fotosyntezy, dostarczające ATP i NADPH. CO2 jest wstępnie przyłączany przez znajdującą się w cytozolu komórek karboksylazę fosfoenolopirogronianową do fosfoenolopirogronianu z utworzeniem szczawiooctanu. Fosfoenolopirogronian jest dostarczany przez glikolizę i pochodzi z rozkładu skrobi lub innych cukrów. Szczawiooctan ulega redukcji do jabłczanu, który jest transportowany do wakuoli i tam gromadzony, powodując zakwaszenie. W czasie dnia kiedy szparki są zamknięte, jabłczan jest przenoszony na powrót do cytozolu i ulega dekarboksylacji przez enzym jabłczanowy, dostarczając CO2. W tym samym momencie zachodzi faza świetlna fotosyntezy i dostępne są produkty ATP i NADPH, uruchomia się cykl Calvina-Bensona, i zachodzi asymilacja uwolnionego CO2. W tym momencie następuje też regeneracja zapasów skrobi asymilacyjnej. Zamknięte szparki w ciągu dnia chronią przed transpiracją, ale i nie dopuszczają do utraty uwolnionego CO2 do atmosfery.

  1. Wpływ barwy światła na fotosyntezę:

Najbardziej aktywne w fotosyntezie jest światło czerwone i niebieskofioletowe, najmniej zaś światło zielone. Istnieje więc zależność pomiędzy widmem absorpcyjnym chlorofilu i widmem czynnym fotosyntezy. Stanowi to dowód, ze chlorofil jest głównym barwnikiem absorbującym światło w fotosyntezie.

  1. Chemoliotrofy+ przykłady:

Są to bakterie wykorzystujące jako źródło energii takie substraty nieorganiczne jak związki siarki( bakterie siarkowe), wodór( bakterie wodorowe), związki azotu(bakterie nitryfikacyjne) czy żelaza (bakterie żelaziste). Bakterie te, mogą rosnąć w warunkach zupełnego braku substancji organicznych w środowisku.

  1. Chemoorganotrofy+ przykłady:

Są to bakterie , które czerpią energię z utleniania prostych, jednowęglowych związków organicznych, tj metan, metanol, czy mrówczan, z użyciem tlenu atmosferycznego jako akceptora elektronów( metylotrofy)

  1. Przenośniki elektronów w fosforylacji cyklicznej:

Do związków przenoszących elektrony w procesie fotosyntezy należą miedzy innymi:

  1. Fotofosforylacja niecykliczna:

System barwników PS I pochłania fotony światła ciemnoczerwonego. Energia pochłoniętego fotonu, przekazana da aktywnego centrum, powoduje uwolnienie ("wybicie") elektronu o dużym zapasie energii. W miejscu "wybitego" elektronu powstaje tzw. "dziura", która może przyjąć elektron z zewnątrz. Uwalniany elektron zostaje skierowany przez nieznany przenośnik na ferredoksynę, a z niej na dwunukleotyd NADP. Wodór z fotolizy wody, również zostaje skierowany na cząsteczkę dwunukleotydu. W ten sposób powstaje NADPH2, czyli pierwszy składnik siły asymilacyjnej. Z jonów OH uwalnia się tlen, wydalany przez roślinę jako jeden końcowych produktów fotosyntezy, zaś oba elektorny(2e-) zostają skierowane na system barwników PSII, gdzie wypełniają dziury, a następnie są wybijane pod wpływem pochłoniętych fotonów światła jasnoczerwonego. W systemie PS I uwalnia się energia umożliwiająca przyłączenie fosforanu nieorganicznego do ADP. Powstaje adenozyno trójfosforan- ATP, który jest drugim zasadniczym składnikiem siły asymilacyjnej.

  1. Zakres długości światła fotosyntetycznie czynnego:

Mieści się miedzy 400 a 700 nm. Odpowiada on w przybliżeniu zakresowi świtała widzialnego dla człowieka.

  1. Tlen powstaje z CO2 czy z wody w procesie fotosyntezy:

Woda ulega rozkładowi; tlen uwalnia sie jako jeden z końcowych produktów fotosyntezy, natomiast wodór zostaje przeniesiony na dwutlenek węgla powodując jego redukcje.

  1. Narysuj i opisz budowę chloroplastu:

Otoczone są osłonką zbudowaną z dwu błon: zew i wew, róźniących się składem i funkcją. Osłonka otacza płynne wnętrze chloroplastu, określane jako stroma, i znajdujący się w Stromie układ błon tworzących system lamellarny. Jest on zbudowany z połączonych ze sobą pęcherzyków- tylakoidów. Zgrupowania te natomiast tworzą grana, które łączą sięze sobą za pośrednictwem tylakoidów stromy. W błonach systemy lamellarnego wyst barwniki fotosyntetyczne i tu ma miejsce tzw. Świetlna faza fotosyntezy.

  1. Budowa i właściwości chlorofilu + jaką długość pochłania i w jaki sposób:

W skład cząsteczek chlorofilu wchodzą:

Chlorofile nadają roślinom zieloną barwę. Absorbują one światło w zakresie widzialnym a ich główne pasma pochłaniania znajdują się w niebieskiej i czerwonej części widma absorpcji.

  1. Czynniki wpływające na intensywność fotosyntezy:

  1. Wpływ światła na fotosyntezę:

Światło jest podstawowym czynnikiem warunkującym fotosyntezę. Wraz ze wzrostem jego natężenia intensywność fotosyntezy rośnie wprost proporcjonalnie, aż do tzw. pkt. wysycenia, po osiągnięciu którego utrzymuje się na stałym poziomie, aby gwałtownie spaść, co związane jest z fotoutlenianiem niektórych subst biorących udział w procesie. Dla każdej rośliny istnieje określona wartość natężenia światła, przy której intensywność fotosyntezy jest równa intensywności oddychania wewnątrzkom ( pkt. kompensacyjny).

Najbardziej aktywne w fotosyntezie jest światło czerwone i niebieskofioletowe, najmniej zaś światło zielone. Istnieje więc zależność pomiędzy widmem absorpcyjnym chlorofilu i widmem czynnym fotosyntezy. Stanowi to dowód, ze chlorofil jest głównym barwnikiem absorbującym światło w fotosyntezie

  1. Porównanie roślin światłolubnych i cieniolubnych:

Rośliny rosnące w pełnym świetle (światłolubne) różnią się budową liści, a także składem i strukturą aparatu fotosyntetycznego od roślin cieniolubnych, zajmujące siedliska zacienione. Liście roślin rosnących w cieniu są cieńsze, mają krótsze komórki miękiszu palisadowego, a także większą proporcję chlorofilu b do a niż liście roślin rosnących w pełnym świetle. Aparat fotosyntetyczny takich roślin cechuje się ponadto zwiększeniem proporcji fotoskładu II w stosunku do fotoskładu I i większymi antenami energetycznymi. Różnice dotyczą również świetlnego pkt. kompensacyjnego. ( światłolubne>cieniolubne). Na obniżenie tego pkt. u roślin cieniolubnych ma też wpływ mniejsze oddychanie mitochondrialne, niż u światłolubnych. R. cieniolubne osiagają stan wysycenia światłem w znacznie mniejszym jego natężeniu niż rośliny światłolubne.

  1. Ułożenie chloroplastów podczas silnego i słabego natężenia światła:

W świetle słabym chloroplasty gromadzą się przy ścianach zorientowanych prostopadle do kierunku padającego światła i ustawiają się płaską powierzchnią tak, aby zapewnić sobie max absorpcję światła. W świetle o dużej intensywności chloroplasty przemieszczają się do ścian równoległych do kierunku padania światła i przybierają położenie profilowe, zmniejszając w ten sposób ilość pochłanianego światła.

  1. Gdzie i jak powstaje tlen w fotosyntezie:

Powstaje w fazie świetlnej fotosyntezy, która polega na rozczepieniu wody pod wpływem energii świetlnej pochłoniętej i przetworzonej przez chlorofil. W wyniku rozczepienia wody wydziela się tlen, a ponadto uwalnia H+ oraz elektron, co prowadzi do powstania tzw. Siły asymilacyjnej.

  1. W jakiej porze zachodzi faza ciemna i faza jasna.

Faza jasna zachodzi w dzień, ponieważ złożona jest z reakcji fotochemicznych, tzn reakcji wymagających światła do swego przebiegu.

Faza ciemna zachodzi w nocy, złożona z reakcji biochemicznych, zachodzących bez udziału światła, chociaż przy wykorzystywaniu energii chemicznej, powstałej jego kosztem.

  1. Co to jest siła asymilacji:

Powstaje w fazie jasnej fotosyntezy. W skład tej siły wchodzą NADPH2- zawierający zapas wodoru pochodzącego z rozszczepienia wody oraz ATP- będący magazynem energii pochodzącej ze światła. Podczas fazy ciemnej siła asymilacyjna redukuje grupę karbosylową, wytworzoną po związaniu CO2 do grupy aldehydowej, czyli do poziomu cukrów.

  1. Na jakiej podstawie zróżnicowano rośliny C3 i C4:

Na podstawie różnego przebiegu syntezy cukrów w fazie ciemnej fotosyntezy. U rośliny C3 pierwszym produktem asymilacji jest związek trój węglowy- kwas 3-fosfoglicerynowy. U roślin C4 pierwszym produktem przyłączania CO2 jest związek 4węglowy- szczawiooctan.

  1. Rodzaje plastydów + budowa i funkcje:

  1. Bezbarwne plastydy:

  1. Barwne plastydy:

  1. Co to są elajoplasty:

Elajoplast – bezbarwny leukoplast występujący w komórkach roślinnych. Gromadzi materiał zapasowy w postaci tłuszczów. Występują w organach przechowujących materiały zapasowe w postaci tłuszczy, między innymi w nasionach oleistych

  1. Skład chemiczny chloroplastu:

W błonach chloroplastów dominującym składnikiem są białka - ok. 60%. Lipidy stanowią ok.: 20 - 35% i są to przede wszystkim galaktolipidy - 85% wszystkich lipidów (ich obecność świadczy o pochodzeniu chloroplastów od bakterii, są to: monogalaktozylodiacyloglicerol i digalaktozylodiacyloglicerol, sulfolipid) , które posiadają w swych strukturach wiele kwasów nienasyconych (linolowy, linolenowy). W błonach chloroplastów niewielki procent stanowią fosfolipidy(ok.15% lipidów), a wśród nich głównie fosfatydyloglicerol, fosfatydylocholina.

  1. Biosynteza karotenoidów= chlorofile:

Brak pewnych czynników hamuje syntezę chlorofilu wywołując stan nazywany ogólnie chlorozą

U liści może ona przybierać różne formy:

Najważniejsze czynniki wpływające na syntezę chlorofilu są następujące:

  1. W jakich warunkach zachodzi przemiana protochlorofilidu w chlorofilid A:

W wyniku oświetlenia fotoaktywnego kompleksu zawierającego protochlorofilid a, oksydoreduktazę i NADPH następuje reakcja fotochemiczna, w wyniku której redukcji ulega jedno z wiązań podwójnych pierścienia IV protochlorofildu i powstaje chlorofilid a.

  1. Cykl C4, narysować + opis:

Niektóre gatunki roślin wywodzące się ze strefy zwrotnikowej, jak kukurydza lub trzcina cukrowa, wykształciły dodatkowy mechanizm wiązania CO2. Liście tych roślin maja charkt budowę anatomiczną, w której można wyróżnić komórki miękiszu-mezofil, liścia oraz specjalną grupę komórek otaczających wiązki przewodzące, tzw pochwą około wiązkową.W cytozolu komórek miękiszu wys enzym karboksylaza fosfoenolopirogranianowa, która katalizuje przyłączenie CO2 do wysokoenergetycznego związki- fosfoenolopirogronianu. Pierwszym produktem przyłączenia CO2 jest 4węglowy szczawiooctan, stąd nazwa procesu- fotosynteza C4. Utworzony szczawiooctan ulega przekształceniu w jabłczan, który jest transportowany do komórek pochwy około wiązkowej. W komórkach tych następuje dekarboksylacji jabłczanu z udziałem tzw enzymu jabłczanowego(dehydrogenaza jabłczanowa dekarboksylujaca), a uwalniany CO2 jest ponownie wiązany przez obecną w chloroplastach komórek pochwy około wiązkowej karboksylazę 1,5-bisfoforybulozy i następnie przekształcony zgodnie z reakcjami cyklu Calvina. Tworzący się w procesie dekarboksylacji pirogronian przemieszcza się z powrotem do komórek mezofilu, gdzie ulega fosforylacji do fosfoenolopirogronianu. Ta reakcja katalizowana jest przez di kinazę pirogronian-fosforan, która fosforyluje cząsteczkę fosforanu nieorganicznego; zużywane są zatem 2 wysokoenergetyczne wiązania ATP.

  1. Narysować i opisać przebieg cyklu Q:

Drugi z elektronów plastochinonu najpierw jest przekazywany na żelazo hemowe niskopotencjałowej formy cytochromu b6, po czym przechodzi na wysokopotencjałową formę tego cytochromu. Następnie redukuje cząsteczkę plastochionu przyłączoną do specyficznego miejsca Qr w obrębie kompleksu b6f. Po przejściu tą drogą 2 elektronów plastochinon przyłącza 2 protony ze stromy i przechodzi jako plastochinol do puli chinonowej błony. Protony te uwalniane są do wnętrza pęcherzyka tylakoidy podczas ponownego oddawania elektronów przez plastochinol na kompleks cytochromowy b6f. Aktyność cyklu A zwiększa przenoszenie protonów ze stromy do wnętrza tylakoidy towarzyszącego przepływowi elektronów przez kompleks cytochromowy b6f.

  1. Fotoodychanie: gdzie zachodzi, jakie ma znaczenie i opisać przebiega:

Fotooddychanie polega na stymulowanym przez światło wydzielaniu CO2 związanym z pobieganiem O2. Proces ten nie generuje energii metabolicznej, lecz ja kosumuje. Fotooddychanie związane jest ze specyficzna właściwością karboksylazy 1,5-bisfosforybulozy, która może działać jako karboksylaza, wiązać CO2 do 1,5-bisfosforybulozy. Lub jako oksygenaza, dokonując rozbicia cząsteczki 1,5-bisfosforybuloza z udziałem tlenu cząsteczkowego. Zarówno tlenm jak i Co2 wiążą się do tego samego miejsca w centrum katalitycznym enzymu. Ze względu na możliwość przeprowadzenia nie tylko reakcji karboksylacji, lecz i utlenienia, enzym ten określa się jako karboksylaza/oksygenaza 1,5-bisfosforybylozy. Produktem oksygenacyjego rozczepienia 1,5-bisfosforybulozy są 2 czasteczki- fosfoglierynian i fosfoglikolan, który stanowi właściwy substrat fotooddychania. Dwie cząsteczki fosfoglikolanu ulegają przemianie poprzez glioksal an, glicynę, serynę do fosfoglicerynianu, czemu towarzyszy uwolenie CO2.Pierwszą z reakcji fotooddychania jest zachodząca w chloroplastach hydrolityczne odłączenie reszty fosforanowej od fosfoglikolanu przez fosfatazę. Uwalniany glikol an transportowany jest di peroksysomów, gdzie oksydaza glikolanowa przekształca go w glikoksala, a następnie w glicynę. Glicyna przemieszcza się do mitochondriów, pod wpływem 2óch enzymów(dekarboksylazy glicynowej i hydroksymetylotransferazy serynowej) prowadzi do utworzenia 1 cząsteczki seryny, czemu towarzyszy uwolenie Co2 i NH3. Uwolniony NH3 wiąże synteza glutaminianowa, a utworzony glutaminian jest transportowany do peroksysomów, gdzie może służyć jako donor grupy aminowej dla kolejnej cząsteczki glioksalanu. Do perosysomów przemieszcza się też seryna, której grupa aminowa zostaje przeniesiona na 2-oksoglutaran, zaś powstały hydroksypirogronian ulega redukcji do glicerynianu, który jest transportowany do chloroplastów i tam fosforyzowany do 3-fosfoglicerynianu. Jest procesem przynoszącym straty roślinie, marnotrawiąc energię.

Fotooddychanie prawdopodobnie jest procesem chroniącym aparat fotosyntetyczny przed uszkodzeniem, kiedy reakcje świetlne zachodzą z dużą wydajnością, zaś szybkość reakcji ciemnych maleje z powodu zmniejszenia się zawartości CO2 w powietrzu.

Fotooddychanie zachodzi głownie w roślinach typu C3, zaś w niewielkim stopniu u roślin C4. Wiąże się to z obecnością mechanizmu zagęszczającego CO2 w komórkach pochwy około wiązkowej, gdzie przebiega reakcja Calvina-Bensona.

  1. W której fosforylacji powstaje więcej ATP, cyklicznej czy niecyklicznej- wyjaśnij:

Powstaje więcej w fosforylacji cyklicznej. Elektrony wybite pod wpływem światła z systemu barwników PS I przepływają przez łańcuch przenośników z powrotem na system PS I z pominięciem NADP. Energia uwolniona podczas tego przepływu zostaje zmagazynowana w postaci ATP. W procesie tym nie następuje zatem fotoliza wody u powstaje tylko część siły asymilacyjnej, gdyż nie tworzy się NADP2.

  1. Czy cykl Calvina może zachodzić w nocy:

  2. Akceptory CO2 w C3,C4,CAM- gdzie wys. te reakcje i co powstaje:

  1. Co to jest efekt Emersona:

Efekt Emersona – gwałtowny wzrost efektywności fotosyntezy na skutek naświetlania komórek zdolnych do prowadzenia tego procesu na raz dwoma źródłami światła monochromatycznego o długości fali 700 i 671 nanometra, w stosunku do efektywności tego procesu, gdy prowadzi się naświetlanie tylko jednym z tych źródeł. Z badań Emersona wysnuto wniosek, że dla efektywnego zachodzenia fotosyntezy konieczne jest współdziałanie dwóch układów barwników. Te układy barwników okazały się fotoskładami biorącymi udział w fotosyntetycznym transporcie elektronów.

  1. Budowa ATPazy i jak ona funkcjonuje:

Syntaza ATP, syntetaza ATP –enzym katalizujący reakcję wytwarzania związku wysokoenergetycznego –ATP z ADP i fosforanu nieorganicznego Pi. Energia niezbędna do syntezy pochodzi z gradientu elektrochemicznego i przekształcana jest w energię wiązań chemicznych podczas transportu protonów przez syntazę ATP. Syntaza ATP znajduje się w wewnętrznej błonie mitochondriów, w błonach tylakoidów wewnątrz chloroplastów oraz w błonach komórkowych organizmów prokariotycznych. Enzym bierze udział w kluczowych procesach uzyskiwania energii przez organizmy żywe fosforylacji oksydacyjnej będącej głównym źródłem ATP wytwarzanego podczas oddychania komórkowego oraz fosforylacji fotosyntetycznej będącej źródłem ATP powstającego w fazie jasnej fotosyntezy.

  1. Metoda ilościowego pomiaru intensywności fotosyntezy:???

  2. Pochodzenie ewolucyjne chloroplastów:

W komórkach roślin rosnących w ciemności występują jedynie tioplasty, które oprócz podwójnej otoczki mają jedno lub więcej ciał prolamelarnych, niewielkie ilości protochlorofilidu oraz niski poziom aktywności jednego z głównych enzymów chloroplastów- karboksylazy rybulozo-1,5-bisfosforanowej. Pierwszego kontaktowi rośliny z pulsacyjnym lub ciągłym światłem towarzyszy synteza chlorofilu, różnicowanie się chloroplastów i podjęcie przez nie aktywności fotosyntetycznej( deetiolacjia). Powstaje białko wiązące chlorofil a/b-LHCP. Białko to jest kodowane przez geny jadrowe- cab, a jego synteza w formie pe kursorowej zachodzi w obrębie cytoplazmy. Dojrzały produkt transportowany jest do wew. Chloroplastów, gdzie tworzy się antena fotosystemu II. Następuje wzmożona synteza enzymów uczestniczących w asymilacji CO2. Prekursorowe białka małej podjednostki SSU po okresie dojrzewania jest transportowane z cytoplazmy do wnętrza chloroplastów, w której łączy się z duża podjednostką LSU, tworząc funkcjonalny enzym. Procesy te są kontrolowane przez system fitochromowy- główny fotoreceptor regulujący fotomorgenezę roślin.

  1. Jakie cukry pełnią rolę zapasową, a jakie transportową.

  1. Gdzie dokładnie występuje Rubisco i karboksylaza fosfoenolopirogronianowa oraz podać substraty i produkty jakie tworzą.

 Enzym występujący w komórkach roślin. Jest to niezwykle rozpowszechniony enzym katalizujący reakcję przyłączenia cząsteczki dwutlenku węgla do rybulozo-1,5-bisfosforanu (RuBP) w tak zwanej fazie ciemnej procesu fotosyntezy. In vivo enzym jest aktywny w obecności światła. Działanie enzymu związane jest też z fotooddychaniem gdzie RuBisCO funkcjonuje jako oksygenaza, katalizująca rozbicie cząsteczki r-1,5-bisfosforanu z udziałem O2 cząsteczkowego na fosfoglicerynian i fosfoglikolan. Reakcja jest w książce.

  1. W jakich warunkach Rubisco jest oksygenezą, a kiedy karboksylazą:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kolokwium Fotosynteza Opracowan Nieznany
do kolokwium interna
WODA PITNA kolokwium
KOLOKWIUM 2 zadanie wg Adamczewskiego na porownawczą 97
kolokwium 1
Materiały do kolokwium III
Fizjologia krążenia zagadnienia (II kolokwium)
Algebra liniowa i geometria kolokwia AGH 2012 13
analiza funkcjonalna kolokwium
kolokwiumzTMIC
kolokwium probne boleslawiec id Nieznany
Kolokwium (2)

więcej podobnych podstron