Okres (T) to czas, w jakim cząstka ośrodka, w którym rozchodzi się fala wykonuje jedno pełne drganie (przebywa drogę równą czterem amplitudom). Odwrotność okresu to częstotliwość fali (f); Amplituda (A) to maksymalne wychylenie cząstki ośrodka z położenia równowagi w czasie, gry przez ośrodek przechodzi fala; Długość fali (λ ) to droga jaką przebywa fala w czasie jednego okresu; jest to odległość między dwoma cząstkami zachowującymi się identycznie (mającymi tę samą fazę drgań); Prędkość fali ( v) to prędkość rozchodzenia się zaburzenia (prędkość przekazywania energii); Promień fali to kierunek rozchodzenia się fali; Powierzchnia falowa to zbiór punktów (cząstek) ośrodka, zachowujących się identycznie i jednakowo odległych od źródła fali; Najbardziej odległą od źródła powierzchnię falową stanowi tzw. czoło fali czyli zbiór punktów, do których w danej chwili dociera fala.

Równanie fali:

$\frac{\partial^{2}u}{\partial x^{2}} + \frac{\partial^{2}u}{\partial y^{2}} + \frac{\partial^{2}u}{\partial z^{2}} - \frac{1}{V^{2}}*\frac{\partial^{2}u}{\partial t^{2}} = 0$  u(x,y,z) = ⌀(x, y, z) $\ \frac{\partial u}{\partial t}\left( x,y,z,0 \right) = \psi(x,y,z)$; $\frac{\partial^{2}u}{\partial x^{2}} + \frac{\partial^{2}u}{\partial t^{2}} = 0$ ; u(x,0) = ⌀(x) ; $\frac{\partial u}{\partial t}\left( x,0 \right) = \psi\left( x \right)\ ;\ u = u(x,y,z,t)$ - odchylenie od stanu równowagi w punkcie (x,y,z) w chwili t; ⌀ = ⌀(x, y, z) - wychylenie w chwili początkowej; ψ = ψ(x, y, z) - prędkość początkowa; V – prędkość fali, tj. prędkość, z którą unoszona jest pewna faza, np. grzbiet.

Ogól.rozw.rów.fal.dla drgającej nici jest rów.fali harm: $y = A\ \sin(\frac{2\text{πt}}{T} - \frac{2\text{πx}}{\lambda} + \varphi)$ ; y = A sin(ωt − kx + φ).

Podział fal: poprzeczna-są to ruchy cząstek materii przenoszącej falę prostopadle do kier.rozchodzenia się tej fali; podłużna-są to cząstki przenoszące fale mech.poruszają się do przodu i do tyłu wzdłuż kier.rozchodzenia się fali(fale dźwięk.w ośrodkach gaz); niektóre fale fale nie są j.w.tylko zakreślają tzw.tory eliptyczne; są również fale jedno-,dwu- i trójwymiarowe, zależy to od liczby wymiarów niezbędnych do opisu kierunku rozchodzenia się energii. Fala biegnąca (fala bieżąca) jest to fala, która porusza się – nie jest falą stojącą. Fala stojąca natomiast to fala, której pozycja w przestrzeni pozostaje niezmienna. Fala stojąca może zostać wytworzona w ośrodku poruszającym się względem obserwatora lub w przypadku interferencji dwóch fal poruszających się w takim samym kierunku, ale mających przeciwne zwroty. Częstotliwości fal stojących nie są dowolne, lecz precyzyjnie określone przez właściwości ośrodka. Noszą one nazwę drgań własnych.( węzły – punkty w fali stojącej o zerowej amplitudzie drgań; strzałki – miejsce w fali stojącej o maksymalnej amplitudzie). $v = \sqrt{\frac{\text{KRT}}{\mu}}$ Stąd wynika, że v fali podłużnej zależy od $\sqrt{T}$ mierzonej w skali Kelwina (k-współ.adiabaty, u-masa drobinowa, r-st.gaz).

$v = v_{0}\sqrt{1 + t \propto}$ wzór określa zależność prędkości fali od temperatury w skali Celsjusza(alfa- WSP.temperaturowy). Natężenie dźwięku to miara energii fali akustycznej, której jednostką jest $\frac{W}{m^{2}}$. Jest ona równa średniej wartości strumienia energii akustycznej przepływającego w czasie 1 s przez jednostkowe pole powierzchni (1m² ) zorientowanej prostopadle do kierunku rozchodzenia się fali.

Ruch jednostajny jest to ruch, w którym w takich samych przedziałach czasowych ciało pokonuje takie same odcinki drogi. V=s/t; Jest to ruch jed.prostol.odbywający się wzdłuż prostej ze stałą prędkością. Zgodnie z I zasadą dynamiki Newtona dla ruchu postępowego ciało porusza się ruchem jednostajnie prostoliniowym, jeżeli na ciało nie działają żadne siły zewnętrzne lub ich wypadkowa wynosi zero. W ruchu jednostajnie prostoliniowym wektor prędkości jest stały w związku z czym szybkość (wartość wektora prędkości) jest również stała. Oznacza to, że przyspieszenie jest równe zeru, a prędkość średnia równa jest prędkości chwilowej.an=Ast=0, s=vt. Jest to ruchjed.krzyw. po okregu po torze o kształcie okręgu z prędkością o stałej wartości. Ruch punktu materialnego określa funkcja φ_(t), gdzie φ nazywa się też drogą kątową (mierzoną w radianach).s=teta*r(teta-droga Katowa) $\frac{\text{dS}}{\text{dt}} = \frac{\text{dφ}}{\text{dt}}*r$ $\text{\ v} = \frac{\text{dφ}}{\text{dt}}*r = \omega*r$ Ruch zmienny niejedn to ruch, w którym prędkość zmienia się. Zmiana prędkości może dotyczyć zarówno jej wartości jak i kierunku. Prost. zmienny – wektor prędkości ma stały kierunek, ale jego wartość zmienia się. a_n = 0,  ale a_st ≠ 0. ruch krzywoliniowy – ruch, w którym zmienia się kierunek ruchu, a nie zmienia się wartość prędkości. Zasada Zach.Energi mech. może być przekształcana z jednej formy w inną, ale nie może być wytwarzana, ani niszczona; energia całkowita jest stała. Innymi słowy suma energii kinetycznej, potencjalnej, wewnętrznej i wszystkich innych rodzajów energii nie zmienia się. Energia kinetyczna i potencjalna jest zachowana tylko w przypadku działania sił zachowawczych. Energia całkowita jest zachowana zawsze.