Czas teraźniejszy
Czasu teraźniejszego używamy (tak jak w języku polskim) mówiąc o czynnościach, które mają miejsce w chwili obecnej.
Czasowniki francuskie podlegają odmianie przez osoby oraz liczby. Istnieje kilka ogólnych zasad dotyczących odmiany czasowników w czasie teraźniejszym.
► Czasowniki I grupy, zakończone w bezokoliczniku na -er, na przykład aimer, przybierają następujące końcówki:
aimer (kochać, lubić)
j’aim-e
tu aim-es
il /elle aim-e
nous aim-ons
vous aim-ez
ils /ells aim-ent
!!! Uwaga !!!
Czasowniki zakończone na -eter lub -eler podwajają spółgłoskę oprócz następujących czasowników, które nabywają akcent -èle/ -ète w 1,2,3os l.poj i 3 os l.mn.:np. acheter, geler, dégeler, congeler, surgeler, modeler, peler, racheter.
appeler / jeter acheter / geler
j’appelle - je jette
tu appelles - tu jettes
il appelle - il jette
nous appelons - nous jetons
vous appelez - vous jetez
ils appellent - ils jettent
j’achète - je gèle
tu achètes - tu gèles
il achète - il gèle
nous achetons - nous gelons
vous achetez - vous gelez
ils achètent - ils gèlent
Do czasowników zakończonych na -ger dodajemy samogłoskę „e” przed samogłoskami „a” i „o” (w końcówkach) :
manger
je mange
tu manges
il/elle on mange
nous mangeons
vous mangez
ils/elles mangent
Czasowniki zakończone na –oyer i –uyer zamieniają „y” na samogłoske „i” w 1,2.\,3 os l.poj oraz 3 os l.mn.
aboyer
j’aboie
tu aboies
il aboie
nous aboyons
vous aboyez
ils aboient
► Czasowniki II grupy, zakończone w bezokoliczniku na -ir, na przykład finir , przybierają następujące końcówki:
finir (kończyć)
je fin-is
tu fin-is
il/elle fin-it
nous fin-issons
vous fin-issez
ils/elles fin-issent
► Czasowniki zwrotne
Są to czasowniki poprzedzone zaimkiem zwrotnym „się”. W przeciwieństwie do języka polskiego, w którym zaimek „się” jest identyczny dla wszystkich osób i liczb, w języku francuskim zmienia on formę zależnie od osoby i liczby:
se laver (myć się)
je me lave
tu te laves
il/elle se lave
nous nous lavons
vous vous lavez
ils/elles se lavent
!!!Uwaga!!!
Jeśli czasownik zaczyna się na samogłoskę lub na literę h, wtedy zaimek me, te, se (się) kończący się na samogłoskę e, gubi ją i zostaje ona zastąpiona przez apostrof:
s’habiller (ubierać się)
je m’habille
tu t’habilles
il s’habille
nous nous habillons
vous vous habillez
ils s’habillent