Ćwiczenie 4. Temat : Spektrofotometryczne oznaczanie rutyny w preparacie farmaceutycznym.
Cel ćwiczenia:
Spektrofotometryczne oznaczanie rutyny w preparacie farmaceutycznym - Rutinoscorbin oraz porównywanie wyników z deklarowaną przez producenta ilością rutyny w drażetce (25mg).
Aparatura i sprzęt laboratoryjny:
Spektrofotometr
Kuwety szklane 1cm 2szt
Kolby miarowe poj. 10cm3 9szt
Kolby stożkowe poj. 25cm3 3szt
Kolby miarowe poj. 25cm3 3szt
Lejki 3szt
Sączki 3szt
Zlewki poj. 150 ml 2szt
Zlewki poj. 300 ml 1szt
Automatyczna pipeta 1szt
Moździerz 1szt
Odczynniki:
Roztwór rutyny w acetonie o stężeniu 0,2 mg/cm3
Bufor octanowy o pH= 5.0
Roztwór acetonu o stężeniu 50%
Preparat farmaceutyczny zawierający rutynę
Wykonanie ćwiczenia:
a) Przygotowanie krzywej wzorcowej
Aby sporządzić krzywą wzorcową potrzebny był nam roztwór rutyny o stężeniu 0,2 mg/cm3, bufor octanowy o pH = 5,0, roztwór acetonu o stężeniu 50% oraz 4 kolby miarowe o pojemności 10cm3. 3 kolby wypełniłyśmy zgodnie z tabelą nr 1, a później dopełniłyśmy kolby do kreski roztworem acetonu. Następnie w pozostałej kolbie sporządziłyśmy próbę ślepą. Przy pomocy spektrofotometru zbadałyśmy absorbancję poszczególnych roztworów wzorcowych porównując je ze ślepą próbą przy analitycznej długości fali promieniowania wynoszącej 358nm.
b) Oznaczanie rutyny w drażetkach
Zważyłyśmy 1 tabletkę Rutinoscorbinu. Następnie rozcierałyśmy je w moździerzu i odważyłyśmy dwie próbki po 0,1g z dokładnością do 1mg. Rozpuściłyśmy próbki w 10cm3 acetonu . Otrzymany roztwór przesączyłyśmy do kolby miarowej o pojemności 25cm3 i uzupełniłyśmy roztworem acetonu do kreski.
Pobrałyśmy po 1cm3 z każdego roztworu i przeniosłyśmy do dwóch kolb miarowych o pojemności 10cm3. Do kolb dodaliśmy 3cm3 buforu i uzupełniliśmy do kreski roztworem acetonu. Zmierzyliśmy absorbancję tych roztworów przy długości fali wynoszącej 358nm w porównaniu do ślepej próby.
Wyniki :
Nr wzorca | Objętość roztworu rutyny [cm3] | Objętość buforu [cm3] | Stężenie rutyny [mg/cm3] |
---|---|---|---|
1 | 0,2 | 2,0 | 0,004 |
3 | 0,8 | 2,0 | 0,016 |
6 | 2,0 | 2,0 | 0,04 |
Nr wzorca | Stężenie rutyny [mg/cm3] | Absorbancja przy λ= 358nm |
---|---|---|
1 | 0,004 | 0,102 |
3 | 0,016 | 0,422 |
6 | 0,04 | 1,152 |
Opracowanie wyników:
Obliczenie funkcji f(p) = A
0,102 = 0,004a + b
1,152 = 0,04a + b
0,102 = 0,004a + b
- 1,152 = - 0,04a – b
-1,05 = - 0,036a
a = 29,16
0,102 = 0,004 * 29,16 + b
0,102 = 0,11664 + b
b = - 0,01464
y = 29,16x – 0,01464
Obliczanie stężenia rutyny na podstawie krzywej wzorcowej (w roztworach z próby właściwej):
Roztwór 1:
1,038 = 29,16x – 0,01464
29,16x = 1,05264
x = 0,0361
Roztwór 2:
1,032 = 29,16x – 0,01464
29,16x = 1,04664
x= 0,0359
Obliczanie ilości rutyny w jednej tabletce:
Jedna tabletka waży 219mg
Próbka 1:
0,0361 * 10 * 25 = 9,025 mg
(9,025 * 219) / 100 = 19,76 mg
Próbka 2:
0,0359 * 10 * 25 = 8,975 mg
(8,975 * 219) / 100 = 19,66 mg
Wnioski:
Na podstawie wykonanego ćwiczenia oraz dokonanych pomiarów, doszłyśmy do wniosku, że absorbancja zależy w dużej mierze od substancji wykorzystywanej w wytworzeniu roztworu. Z pomiarów oraz obliczeń wynika, iż im mniejsze stężenie substancji w roztworze, tym większa wartość absorbancji tego roztworu. Wartości obliczone ze wzoru, bądź odczytane z krzywej nieznacznie różnią się od bezpośredniego odczytu co może być spowodowane niedokładnością wykonania roztworów.