Szkodliwe znaczenie owadów w środowisku

Wiele gatunków owadów to szkodniki roślin - zarówno uprawianych przez człowieka, jak i dziko rosnących. Należą do nich m.in. larwy motyli np. brudnicy nieparki - szkodnika różnych drzew liściastych, mszyce i ich larwy - żerujące na różnych gatunkach roślin (m.in. warzywach), chrząszcze i ich larwy - szkodniki upraw (np. stonka ziemniaczana zjadająca liście i pędy ziemniaków) a także lasów, (np.kornik - szkodnik świerków).

      Duże szkody wyrządzają owady żyjące w magazynach różnych produktów spożywczych (np. wołek zbożowy - chrząszcz odżywiający się ziarnami zbóż) i odzieży (np. mól odzieżowy, którego larwy odżywiają się m.in. odzieżą wełnianą).

Ponadto owady mogą przenosić choroby. Muchy żerujące na odchodach przenoszą dur brzuszny, pchły dżumę, a komary żółtą febrę i malarię. Ugryzienia owadów powodują przykre swędzenie, czasem opuchliznę, a ugryzienie przez muchę tse-tse może spowodować groźną śpiączkę. Termity i korniki mogą naruszyć konstrukcje drewnianych budynków.

Owady przyczyniają się również do przenoszenia chorób roślinnych, obecnie znanych jest około czterysta różnych wirusów porażających więcej niż tysiąc gatunków roślin. Z tej liczby około dziewięćdziesiąt przenoszą mszyce przy okazji odżywiania się sokami roślinnymi. Najgroźniejszym owadem w ciepłych strefach ziemi jest szarańcza. W Polsce występuje szarańcza wędrowna. Są to owady duże sięgające do sześćdziesięciu milimetrów ciała. Smutną sławę uzyskał sobie u nas szkodnik borów sosnowych zwany strzygonią chojnówką, czy między innymi stonka ziemniaczana zawleczona z Ameryki Północnej, czerwiec biały szkodnik drzew cytrusowych.

SzkodnikI atakują zarówno rośliny młode, jak i stare. Wiek zazwyczaj nie ma znaczenia, jednakże najniebezpieczniejsze są dla młodników i tam też powodują największe spustoszenie w uprawach. Zdarza się, że miejsca takie zostają całkowicie ogołocone.