01. Metoda gramatyczno-tłumaczeniowa

Jest to metoda wypracowana w toku nauczania łaciny i od tego czasu w mniej lub bardziej zmiennej postaci stosowana do dnia dzisiejszego. Metoda ta za podstawowy cel nauki uznaje takie opanowanie systemu gramatycznego i słownictwa języka obcego, które umożliwia samodzielne czytanie i rozumienie tekstów. Drogą do osiągnięcia tego celu jest czytanie
i tłumaczenie tekstów z języka obcego na język ojczysty, a także objaśnienie, komentowanie
i analizowanie form gramatycznych, które w nich występują. Pomocą służą tu preparowane lub uproszczone dla celów dydaktycznych teksty napisane przez autora podręcznika lub też adaptowane teksty literackie. Kontrola i ocena wyników nauczania dokonuje się na podstawie tekstów gramatycznych lub nosi charakter pisemnego przekładu.

Metoda gramatyczno-tłumaczeniowa opiera się na przekonaniu o roli komentarzy gramatycznych i tekstu dydaktycznego jako podstawy nauczania oraz o wiodącej roli sprawności czytania i tłumaczenia w poznawaniu i utrwalaniu nowego materiału. Te właśnie cechy do dziś czynią ją popularną wśród wielu nauczycieli, choć wiadomo już, że jej postulaty okazują się niewystarczające dla sprawnego opanowania żywego języka.