charakterystyka bohaterów

Mowgli („Żaba”) - bohater główny, fikcyjny; syn drwala, wychowany przez wilki.

Wygląd: kiedy zjawił się w wilczej jaskini, był „małą kruszynką, z dołkami na pulchnej buzi”, był także całkiem nagi. Wyrósł na bardzo silnego, zwinnego chłopca.

Życiorys: Mowgli, czyli Żaba, w wieku ok. 2 lat został porwany przez tygrysa Sher Khana do dżungli. Dziecko uniknęło śmierci dzięki parze wilków, do których nory przypadkowo wszedł. Zauroczona nim Wilczyca Matka postanawia wykarmić małe razem ze swymi dziećmi. Nie może się nadziwić jego odwadze: „Jaki mały! Jaki naguśki, jaki odważny i śmiały!” - roztkliwiała się bez końca, kiedy malec przepychał się wśród swych szarych braci w stronę matki. Będąc kilkunastoletnim chłopcem wraca do ludzi, jednak szybko zmuszony jest ich opuścić. Jako kilkunastolatek jest bardzo zwinny i sprawny fizycznie.

Charakterystyka: Jest to chłopiec o bardzo żywym i wesołym usposobieniu. Uwielbia bawić się i psocić ze swymi wilczymi braćmi co czasami było powodem kar ze strony jego nauczyciela niedźwiedzia Baloo.

Dzięki bystrości umysłu bardzo szybko uczy się nowych rzeczy. Dzięki Baloo poznaje prawa rządzące dżunglą, rozumie mowę zwierząt, wie jak przeżyć wśród dzikich zwierząt. Nie traci przytomności umysłu. Umie w odpowiedniej chwili wykorzystać posiadaną wiedzę, co niejednokrotnie ratuje mu życie (np. podczas porwania przez małpy).

Mowgli ma dobre serce. Kocha swą wilczą rodzinę i swych przyjaciół, panterę i niedźwiedzia. Umie być wdzięcznym, pamięta, że to dzięki nim został przyjęty do gromady. „Zawsze będę pamiętał, iż kocham ciebie i wszystkich, którzy żyją w naszej jaskini”. Bardzo wiele zawdzięcza staremu przywódcy, Akeli. Gdy ten wymaga pomocy, udziela mu jej. Zmusza młode wilki do zostawienia go w spokoju. Jest niesamowicie odważny. Staje samotnie przeciw gromadzie wilków i tygrysowi. Dzięki swemu sprytowi pokonuje odwiecznego wroga, tygrysa, którego zamyka w wąwozie i tratuje kierując tam stada bydła. Mimo długoletniego pobytu wśród dzikich zwierząt, nie zatraca swej ludzkiej wrażliwości na krzywdę i zło na świecie. Zmuszony do odejścia z Gromady, płacze z żalu po tym, co minęło. Wie, że nie ma tu dla niego miejsca, ale wie też, że będzie się czuł obco wśród ludzi. Zanim odejdzie, czule żegna się ze starą wilczycą. Jest bardzo samotny. Nie znalazłszy swego miejsca ani wśród wilków, ani wśród ludzi, odchodzi sam w głąb dżungli.

Mowgli, mimo że wychowany wśród zwierząt, nie zatracił nic ze swego człowieczeństwa. Zadziwia nas swą odwagą, ale i wrażliwością oraz umiejętnością wybaczania krzywd. Nie mści się na ludziach „Nie uczynię nic złego mieszkańcom wioski, bo Messua była zawsze dobra dla mnie!” - mówi odchodząc ze wsi. Chłopiec ten bez wątpienia zasługuje na nasz podziw.

Rola w utworze: Mowgli to człowiek wychowany w dżungli, dziecko puszczy, żyje zgodnie z naturą.

Baloo - bohater drugoplanowy; zwierzęcy, wychowawca Mowgliego.

Jako jedyne obce zwierzę był dopuszczony do udziału w Wiecu Gromady (czyli zgromadzeniu Plemienia Wilków). Wykładał wilczętom Prawo Dżungli. Mógł chodzić tam, gdzie chciał, bo nie stanowił zagrożenia - żywił się tylko roślinami.

Stary, powolny, bardzo mądry i doświadczony. Kochał Mowgliego, był gotów poświęcić się dla niego. Bez wahania wyruszył wraz z Baagherą do siedziby Małpiego Plemienia.

Matka Wilczyca - bohaterka drugoplanowa; wilcza matka Mowgliego, nazywano ją Diablicą.

Przygarnęła „ludzkie szczenię”, wykarmiła Mowgliego, nadała mu imię „żaba”. To ona wprowadziła Mowgliego na Gromadzki Wiec Wilków.

Wilczyca była wzorową matką. Dla przybranego syna zaryzykowała dla niego własnym życiem, była gotowa bronić ludzkiego dziecka do śmierci.

Ojciec Wilk - bohater drugoplanowy; wilczy ojciec Mowgliego; bronił bohatera przed tygrysem Shere Khanem.

Nag - bohater epizodyczny; jadowity wąż: „czarny kobra-okularnik, mierzący od pyska do ogona pięć stóp długości. Podniósłszy jedną trzecią część ciała ponad ziemię, zaczął kołysać łbem w prawo i w lewo, jak kołysze się puch mleczu wiatrem niesiony, i wpatrywał się w mangusta złowrogimi, wężowymi oczyma, które nigdy nie zmieniają wyrazu, jakiekolwiek by były zamiary gadziny”.

Nagaina - bohaterka epizodyczna; jadowita kobra - żona Naga.

Shere Khan - bohater drugoplanowy; tygrys, nosił przydomek Lungri - Kuternoga; zaciekły wróg Mowgliego, został przez niego zabity. O historii tygrysa mówi Matka Wilczyca: „Jego matka nie bez powodu nazwała go Lungri (Kuternogą) (...) Od urodzenia kulał na jedną nogę. Z tego powodu zabijał jedynie bydło. Teraz wieśniacy znad Waingungi są źli na niego, więc on tu nadciągnął, żeby rozeźlić n a s z y c h wieśniaków. Będą przeszukiwali dżunglę, by go wytropić, gdy jego już dawno w niej nie będzie, a my i nasze dzieci musimy uciekać, gdy trawy staną w ogniu.”. Shere-Khan prześladował Mowgliego, bo chciał go zjeść, kiedy chłopiec był niemowlęciem, a uratowali go Wilczyna Diablica i jej mąż. Dlatego tygrys poprzysiągł zemstę chłopcu. W końcu poległ z jego ręki.

Małpie Plemię - bohaterowie trzecioplanowi, fikcyjni; plemię nazywało się w języku dżungli Bandar-log; Baloo mówił o nich „wyrzutki społeczeństwa”.

Opinia w dżungli: „Plemię to nie podlega żadnym prawom. To wyrzutki społeczeństwa! Nie mają nawet własnej mowy, ale posługują się kradzionymi wyrazami, jakie uda się tu i owdzie podchwycić, gdy nasłuchują, podpatrują i czatują na wierzchołkach drzew. Ich obyczaje nie mają nic wspólnego z naszymi... Te małpy nie mają nad sobą żadnego zwierzchnictwa, a daremnie byś u nich szukał śladu jakiejkolwiek pamięci. Lubią dużo gadać, przechwalać się i udawać, że są plemieniem znamienitym, powołanym do wielkich spraw w dżungli, ale niech no spadnie jaki orzech z drzewa - już im się plącze wątek myśli, zapominają o wszystkim, co mówiły, i pokładają się od śmiechu. Nas, obywateli dżungli, z tymi małpiszonami nic nie łączy! Nie chodzimy tam, gdzie one chodzą, nie pijemy tam, gdzie one piją, i nie polujemy tam, gdzie one polują, a nawet nie umieramy pospołu z nimi.”

Szary Brat - bohater epizodyczny, fikcyjny; przybrany brat Mowgliego, syn Diablicy i ojca - wilka. Bardzo kochał Mowgliego, pomógł mu walczyć z Shere-Khanem.

Tabaqui - bohater epizodyczny, fikcyjny; podstępny i fałszywy szakal, towarzysz Shere Khana. „...pieczeniarz i lizus. Wilki, żyjące w Indiach, czują do Tabaquiego odrazę za to, że ten włóczy się wszędzie, płatając psoty, znosząc plotki i zjadając łachmany oraz strzępy skóry ze śmietników wiejskich. Poza tym jednak boją się go, gdyż Tabaqui w większym stopniu niż ktokolwiek w dżungli jest skłonny do ulegania szaleństwu; wówczas zapomina, że bał się kogoś kiedykolwiek, i biegnie przez las, kąsając każdego, kogo napotka. Nawet tygrys ucieka i kryje się, ilekroć Tabaqui oszaleje, gdyż szaleństwo jest największym nieszczęściem, jakie spaść może na dzikie stworzenie. My chorobę tę zwiemy wścieklizną, ale zwierzęta dżungli nadają jej nazwę dewanee - szaleństwo - i uciekają przed nią.”

Bagheera - bohaterka drugoplanowa, fikcyjna; czarna pantera; piękna i szlachetna, opiekunka Mowgliego.

„Miała na całym ciele skórę czarną jak atrament jednakże w pewnym oświetleniu można było dostrzec na niej cętki podobne do wzorców na adamaszku.”

Opowiada o swoim losie Mowgliemu: „W całej dżungli nikt nie wie, że ja, Bagheera, noszę to piętno... ten ślad obroży. A przecie, Mały Bracie, jam urodziła się pomiędzy ludźmi i matka moja zmarła pomiędzy ludźmi... w królewskim zwierzyńcu w Udajpurze. To było powodem, że zapłaciłam okup za ciebie na Wiecu Wilczej Gromady, gdy byłeś małym, goluśkim szczeniątkiem. Tak jest, ja także urodziłam się pomiędzy ludźmi. Wówczas to ani razu nie widziałam dżungli; poprzez kraty podawano mi jadło na żelaznej misie. Pewnej nocy poczułam, że jestem panterą - Bagheerą - a nie zabawką ludzką. Jednym ciosem łapy skruszyłam słabą kratę i uciekłam... a ponieważ nauczyłam się ludzkich fortelów, stałam się większym postrachem dżungli niźli Shere Khan.”

„Każdy znał Bagheerę i nikt nie miał ochoty włazić jej w drogę: była bowiem przebiegła jak Tabaqui, odważna jak dziki bawół, a bezwzględna jak słoń zraniony. Głos jednak miała słodki jak miód dzikich pszczół sączący się z dziupli, a skórę miększą od puchu.” Bardzo kochała Mowgliego i była dumna z jego postępów w naukach pobieranych u Baloo. Ponieważ znała ludzi, gdyż przez jakiś czas była u nich w niewoli, wiedziała w jaki sposób pomóc chłopcu w rywalizacji z Shere Khanem. Poradziła mu, by wykradł ludziom ogień, którego dzikie zwierzęta bardzo się boją. Dzięki temu Mowgli pokonał Shere Khana. Jest przebiegła, doświadczona i rozsądna.

Buldeo - bohater epizodyczny, fikcyjny; stary strzelec, właściciel staroświeckiego muszkietu, opowiadał chłopom niestworzone dziwy o zwyczajach dzikich zwierząt. Chciał odebrać Mowgliemu skórę Shere Khana, a gdy chłopiec go powstrzymał, naopowiadał we wsi o czarach, duchach itp., co spowodowało atak mieszkańców wsi na chłopca i wygnanie go.

Chil - bohater epizodyczny, fikcyjny; myszołów, zawiadomił Baloo i Bagheerę, gdzie małpy uniosły porwanego Mowgliego.

Chuchundra - bohater epizodyczny, fikcyjny; szczur piżmowy, mały, bojaźliwy, płaczliwy.

Darzee - bohater epizodyczny, fikcyjny; ptak krawczyk, budujący gniazdko z dwóch zszytych listków. Płakał, bo stracił pisklę, które pożarł Nag, gdy wypadło z gniazda. Poinformował Rikiego, gdzie znajdują się kobrze jaja.

Hathi - bohater epizodyczny, fikcyjny; zwierzęcy dziki słoń, bardzo stary i szanowany przez wszystkich mieszkańców dżungli.

Kaa - bohater epizodyczny, fikcyjny; wąż pyton, ogromny, przez co trochę ociężały, ale wciąż groźny. Jest on stary i doświadczony, przebiegły, dumny i pewny siebie. Choć jest trochę głuchy i niedowidzi, budzi postrach wśród małp. Pomógł Baloo i Bagheerze w walce z Plemieniem Małp i w uwolnieniu Mowgliego.

Ikki - bohater epizodyczny, fikcyjny; jeżozwierz, nic sobie z nikogo nie robi, ufny w swe kolce. Roznosi plotki, źle usłyszane i jeszcze gorzej opowiedziane.

Kala Nag - bohater epizodyczny, fikcyjny; Czarny Wąż, słoń w służbie rządu indyjskiego. Ma siedemdziesiąt lat, jest odważny, dlatego cieszy się szacunkiem i powszechną sympatią. Brał udział w wojnie abisyńskiej, dźwigając wielkie ciężary. Potem układał na stosy kłody drewna tekowego, a także uczestniczył w obławach na dzikie słonie. Umiał powalić i udusić tygrysa. Używano go do poskramiania dzikich słoni i do nauki młodych. Pewnej nocy wyrwał pal, do którego go przywiązano i poszedł do dżungli, by wziąć udział w tańcu słoni. Rano wrócił do obozu.

Karait - bohater epizodyczny, fikcyjny; mały, jadowity wężyk piaskowej barwy pokonany przez ichneumona.

Kiryła Buterin - bohater epizodyczny, fikcyjny; łowca fok.

Pantelejmon - bohater epizodyczny, fikcyjny; łowcy fok.

Koń Morski - bohater epizodyczny, fikcyjny; wielkie, potworne morsisko o długich kłach.

Kotik - bohater epizodyczny, fikcyjny; synek Łowcy Morskiego i Matki foki, foczątko o białym futerku. Bardzo szybko uczył się pływać, łowić ryby i wyczuwać nadciągającą burzę. Jako roczniak poznał smutną prawdę o losie fok zaganianych do rzeźni i obdzieranych ze skóry. Najbardziej przeraziło go to, że nikt z foczego rodu nie przejął się tym faktem, traktując go jako coś naturalnego. Spędził pięć lat, szukając pustego wybrzeża, gdzie nie dotarł człowiek. Nie ożenił się i wciąż wędrował. Piękne wybrzeże wskazały mu Krowy Morskie. Kotik wrócił do swojego plemienia, stoczył zwycięską walkę z wieloma samcami, wykazując się siłą i zręcznością. Potem powiódł swe plemię do nowej siedziby.

Kotlarczyk - bohater epizodyczny, fikcyjny; ptak czyniący taki hałas, jakby ktoś walił o miedziany kocioł.

Łowca Morski - bohater epizodyczny, fikcyjny; piętnastoletnia, ogromna, szara foka o długich kłach. Był to bardzo wojowniczy samiec. Rokrocznie zdobywał w walce dla siebie najlepsze siedlisko.

Mang - bohater epizodyczny, fikcyjny; nietoperz, zaniósł do dżungli wieść o bitwie z Plemieniem Małp.

Rama - bohater epizodyczny, fikcyjny; bawół, przywódca stada, które stratowało tygrysa Shere Khana.

Rikki-Tikki-Tavi - bohater epizodyczny, fikcyjny; ichneumon, z sierści i ogona podobny do kota, a z głowy i obyczajów do łasicy. Jest ciekawy i odważny, łatwo przyzwyczaja się do nowego otoczenia. Biega cały dzień po domu i ogrodzie. Ma bystry wzrok, oczy jak rozżarzone węgielki i zwinne nogi. Szybko stał się ulubieńcem całej rodziny, tym bardziej że był czujny i wierny. Zabił Naga i Nagainę.

Teodor - bohater epizodyczny, fikcyjny; mały chłopczyk, synek państwa, w których domu mieszkał Rikki. Lubił zwierzątko tak bardzo, że pozwalał mu z sobą sypiać.

Duży Tomai - bohater epizodyczny, fikcyjny; poganiacz słoni, syn i wnuk poganiacza. Nie lubi pracy w dżungli, wolał spokojne życie w koszarach. Był właścicielem Kala. Wędrował z całą rodziną, szukając pracy dla słonia.

Mały Toomai - bohater epizodyczny; fikcyjny, dziewięcioletni syn dużego Tomai. Ma śniadą skórę i kędzierzawą główkę. Jest to rozbrykany młokos, lubiący polowanie na dzikie słonie i wędrówki po dżungli. Traktował Naga jak przyjaciela, zwierzał mu się ze swych zmartwień podczas mycia słonia. W wolnych chwilach grał na tam-tamie, a potem spał u boku słonia. Pewnej nocy Kala Nag zawiózł go na swym grzbiecie w dżunglę, gdzie chłopiec był świadkiem tańca ponad setki słoni.