SPRAWOZDANIE Z BIOFIZYKI NR 5 – ćw. 3.
Wyznaczanie entalpii swobodnej reakcji dysocjacji p-nitrofenolu.
Wykreślić krzywą wzorcową zależności absorbancji roztworu p-nitrofenolu od jego stężenia w warunkach całkowitej dysocjacji dla długości fali 455 nm. Z wykresu krzywej wzorcowej odczytać stężenie p-nitrofenolu w poszczególnych buforach i obliczyć stopień dysocjacji dla różnych pH.
Dane do krzywej wzorcowej:
Stężenie p-nitrofenolu (mM) |
Pomiar 1 (nm) | Pomiar 2 (nm) | Pomiar 3 (nm) | Średnia(nm) |
---|---|---|---|---|
0,05 | 0,126 | 0,122 | 0,130 | 0,126 |
0,1 | 0,179 | 0,228 | 0,174 | 0,194 |
0,2 | 0,269 | 0,252 | 0,272 | 0,264 |
0,3 | 0,362 | 0,351 | 0,350 | 0,354 |
0,4 | 0,412 | 0,446 | 0,454 | 0,437 |
0,5 | 0,558 | 0,518 | 0,567 | 0,548 |
Absorbancja p-nitrofenolu w buforach fosforanowych w różnym pH:
pH buforu | Pomiar 1 (nm) | Pomiar 2 (nm) | Pomiar 3 (nm) | Średnia (nm) |
---|---|---|---|---|
6,0 | 0,024 | 0,016 | 0,026 | 0,022 |
6,5 | 0,049 | 0,044 | 0,043 | 0,045 |
7,0 | 0,104 | 0,074 | 0,078 | 0,085 |
7,5 | 0,108 | 0,136 | 0,128 | 0,124 |
8,0 | 0,141 | 0,148 | 0,136 | 0,142 |
Za pomocą średniej odczytujemy z krzywej wzorcowej wartość stężenia p-nitrofenolu w buforach i wyliczamy stopień dysocjacji.
pH=6.0 [A-]: 0,015 mM
pH=6.5 [A-]: 0,040 mM
pH=7.0 [A-]: 0,075 mM
pH=7.5 [A-]: 0,110 mM
pH=8.0 [A-]: 0,125 mM
Obliczanie
stopnia dysocjacji:
α = $\frac{\left\lbrack A - \right\rbrack}{C}$
C = 0,5 mM (w instrukcji):
Dla pH=6.0 α = 0,015/0,5 α = 0,03
Dla pH=6.5 α = 0,040/0,5 α = 0,08
Dla pH=7.0 α = 0,075/0,5 α = 0,15
Dla pH=7.5 α = 0,110/0,5 α = 0,22
Dla pH=8.0α = 0,125/0,5 α = 0,25
Obliczyć stężenie jonów wodorowych w roztworach o różnym pH.
Cn= 0,5 mM roztwór p-nitrofenolu
Vn= 1 ml
pHI= 6.0
pHII = 6,5 pH = -log [H+]
pHIII = 7,0 [H+] = 10 –pH
pHIV = 7,5
pHV = 8,0
[H+] = 10-6$\frac{\text{mmol}}{\text{ml}}$
[H+] = 10-6,5$\frac{\text{mmol}}{\text{ml}}$ = 3,16 * 10-7$\frac{\text{mmol}}{\text{ml}}$
[H+] = 10-7$\frac{\text{mmol}}{\text{ml}}$
[H+] = 10-7,5$\frac{\text{mmol}}{\text{ml}}$ = 3,16 * 10-8$\frac{\text{mmol}}{\text{ml}}$
[H+] = 10-8$\frac{\text{mmol}}{\text{ml}}$
Obliczyć wartość K i ΔG0 dla roztworów o danym pH.
T[K]= t[˚C] + 273,15
t= 25ºC = 298,15K
R = 8,314 $\frac{J}{mol*K}$
K = $\ \frac{\ \lbrack H + \rbrack\alpha}{1 - \alpha}$
K6,0 = 10-6*0,03/1-0,03 = 3,093*10-8
K6,5 = = 3,16 * 10-7 * 0.08/1-0.08 = 2,748 * 10-8
K7,0 = 10-7 * 0.15/1-0.15 = 1,765 * 10-8
K7,5 = 3,16 * 10-8 * 0,22/1-0.22 = 8,913 * 10-9
K8,0 = 10-8 * 0,25/1-0,25 = 3,333 * 10-9
ΔG0= -RTlnK
ΔG06,0 = -8,314 $\frac{J}{mol*K}$ * 298,15K *ln(3,093*10-8) = 42862,598
ΔG06,5 = = -8,314 $\frac{J}{mol*K}$ * 298,15K *ln(2,748*10-8 ) = 43155, 763
ΔG07,0 = = -8,314 $\frac{J}{mol*K}$ * 298,15K *ln(1,765*10-8 ) = 44253,192
ΔG07,5 = = -8,314 $\frac{J}{mol*K}$ * 298,15K *ln(8,913*10-9 ) = 45941,257
ΔG08,0 = = -8,314 $\frac{J}{mol*K}$ * 298,15K *ln(3,333*10-9 ) = 48385,044
pH | [H+] (mM) | [A-] (mM) | Α | K | ΔG0 |
---|---|---|---|---|---|
6,0 | 10-6 | 0,015 | 0,03 | 3,093*10-8 | 42862,598 |
6,5 | 10-6,5= 3,16 * 10-7 |
|
0,08 | 2,748 * 10-8 | 43155, 763 |
7,0 | 10-7 | 0,075 | 0,15 | 1,765 * 10-8 | 44253,192 |
7,5 | 10-7,5= 3,16*10-8 | 0,110 | 0,22 | 8,913 * 10-9 | 45941,257 |
8,0 | 10-8 | 0,125 | 0,25 | 3,333 * 10-9 | 48385,044 |
Określić zależność α i ∆G0 od pH.
Z powyższej tabeli wyraźnie widać zależność pomiędzy α i ∆G0 a pH polegającą na tym, że wraz ze wzrostem wartości pH (im pH bardziej zasadowe), α także wzrasta. Jest to skutkiem tego, że p-nitrofenol dysocjuje całkowicie w środowisku zasadowym, toteż im wyższa wartość pH, tym stopień dysocjacji trównież jest wyższy. Wzrost zasadowości środowiska wpływa na tej samej zasadzie na ∆G0 – im środowisko bardziej alkaliczne, tym wyższa wartość standardowej entalpii swobodnej.
Wnioski.
Na podstawie otrzymanych wyników ćwiczenia można wysnuć następujące wnioski:
Roztwory przygotowane do wyznaczenia krzywej wzorcowej stosują się do prawa Lamberta-Beera, gdyż ów krzywa jest linią prostą.
Stopień dysocjacji p-nitrofenolu przyjmuje większą wartość, im wyższa jest wartość pH środowiska (środowisko jest bardziej alkaliczne).
Nie istnieje zależność między wartością pH a ∆G0 - wzrost zasadowości środowiska nie powoduje wzrostu wartości entalpii swobodnej.
Wszystkie wartości ∆G0 są ujemne, co oznacza, że proces tworzenia produktów przebiega samorzutnie.
Nie istnieje zależność między wartością pH a K - wzrost zasadowości środowiska nie powoduje wzrostu wartości stałej równowagi reakcji dysocjacji.