Definicja zarządzania przestrzenią turystyczną
proces polegający na podejmowaniu decyzji dotyczących przestrzeni turystycznej
poszukiwanie najlepszego z punktu widzenia kosztów i korzyści miejsca działalności gospodarczej
proces polegający na efektywnym wykorzystaniu przestrzeni
Dobro turystyczne to:
dobro lub zespół dóbr danych przez naturę, historię lub działalność ludzką, na które występuje popyt turystyczny
zbiór elementów środowiska naturalnego, a także elementów poza przyrodniczych, które stanowią przedmiot zainteresowania turysty i decydują o atrakcyjności turystycznej
to muzea i rezerwaty archeologiczne, muzea etnograficzne, skanseny, ośrodki twórczości ludowej, zabytki architektury i budownictwa, zbiory artystyczne itp.
wszystkie odpowiedzi są poprawne
Typ przestrzeni relacyjnie związanej z aktywnością turystyczną człowieka dotyczącą tej części przestrzeni geograficznej, która nie jest wykorzystywana na potrzeby turystyczne. Charakteryzuje ją brak ruchu turystycznego to:
ekumena turystyczna
subekumena turystyczna
anekumena turystyczna
Impuls, bodziec pobudzający podejmowanie aktywności turystycznej oraz działań na rzecz turystyki to:
stymulator
bariera
aktywator
inhibitor
Kategorie przestrzeni turystycznej
nieformalna przestrzeń turystyczna
elementy infrastruktury
percepcyjna przestrzeń turystyczna
zmienność w czasie
Determinanty psychologiczne obejmują
zwyczaje, obrzędy ludowe, elementy kultury mniejszości narodowych
tworzenie wizerunku przestrzeni, utrwalanie stereotypów postrzegania konkretnych obszarów przez turystów
zagospodarowanie turystyczne, dostępność komunikacyjna oraz walory recepcji
świadomość ekologiczna społeczności lokalnych
Funkcja wychowawcza przestrzeni turystycznej :
polega na jak najlepszym przekazie informacji o danym obszarze, nie tylko za pomocą przewodnika, ale także przy pomocy walorów krajoznawczych
jej rola sprowadza się do zmniejszenia negatywnych skutków współczesnej cywilizacji, odbijających się na stanie zdrowia człowieka
polega na tym, aby osoby odwiedzające dany teren, miały wiedzę o tym, że problem środowiska jest teraz najważniejszym zagadnieniem współczesnego życia
uprawianie turystyki to obcowanie z przyrodą, kontakt z kulturą, życiem społecznym i ludnością odwiedzanych miejscowości
Bariery rozwoju przestrzeni turystycznej dzielimy na:
wewnętrzne i zewnętrzne,
pierwotne i wtórne,
trwałe i cykliczne
Metoda badania przydatności przestrzeni na potrzeby rozwoju turystyki polegająca na doborze cech diagnostycznych i ich ocenie w określonej przestrzeni to:
inwentaryzacja
taksonomia numeryczna
bonitacja punktowa
metoda modelowa
Czynniki wpływające na jakość popytu turystycznego:
dostępność komunikacyjna,
dostępność bazy hotelowej i gastronomicznej,
wyposażenie w szlaki turystyczne i punkty informacji turystycznej,
wszystkie odpowiedzi są poprawne
Wskaźniki pomiaru wpływu ruchu turystycznego na środowisko:
chłonność turystyczna,
wskaźnik intensywności Schneidera,
wskaźnik lokalizacji ISARDA,
wszystkie odpowiedzi są poprawne
Koncepcja „festival market place”
nawiązuje do badań w obszarze przekształceń funkcjonalno – przestrzennych pod wpływem turystyki,
obszar, który charakteryzuje się atrakcyjnymi walorami turystycznymi, głównie naturalnymi oraz odpowiednim zagospodarowaniem, na którym koncentruje się ruch turystyczny,
koncepcja miejsca rozrywkowo – handlowego dotyczy głównie wielkich miast, w których w zdekapitalizowanych w sensie technicznym i zdegradowanych w sensie społecznym dzielnicach, śródmieścia zaczęto wznosić nowoczesne obiekty użyteczności publicznej itp.
przestrzeń ma swoją strukturę, wewnętrzną organizację, posiada elementy pierwotne stanowiące o jej pierwotnej wartości do celów turystycznych i elementy wtórne warunkujące lub ułatwiające realizację potrzeb turystycznych
Ekonomiczna teoria cyklu życia produktu obejmuje fazy
eksploracja, wprowadzenie, rozwój, konsolidacja, stagnacja, upadek, odrodzenie
wprowadzenie, penetracja, asymilacja, upadek
wprowadzenie, rozwój, dojrzałość, nasycenie, upadek
Ze względu na formę przestrzenną wyróżniamy regiony
region wielofunkcyjny
region peryferyjny
region wielkoprzestrzenny
region wyspecjalizowany
Koncepcje rozwoju przestrzeni przyjęte w turystyce
Teoria lokalizacji,
Teoria ośrodków centralnych,
Teoria klastrów,
wszystkie odpowiedzi są poprawne
Cechy zrównoważonego rozwoju:
zrównoważenie, dostępność, harmonia
zrównoważenie, trwałość, samo podtrzymywanie się,
zrównoważenie, wzmocnienie, racjonalność
Cele zrównoważonego rozwoju:
swobodny dostęp do zasobów środowiskowych
poprawę stanu zdrowotnego i poziomu wyżywienia
wzrostu realnego dochodu per capita
wszystkie odpowiedzi są poprawne
Podstawowe zasady zarządzania przestrzenią turystyczną to:
orientacja jakościowa
zasada integracji
zasada strategii
wszystkie odpowiedzi są poprawne
Rodzaj relacji oddziaływania na obiekt zarządzania dotyczący dobrowolnego lub wymuszonego ukierunkowania działań ludzi dla osiągnięcia powodzenia działania zbiorowego na rzecz realizacji celu systemu, dotyczy:
sterowania
rządzenia
kierowania
regulacji
Atrybuty przestrzeni turystycznej rozpatrywanej w kategorii systemu
funkcjonalność
konkurencyjność
koncentracja
wszystkie odpowiedzi są poprawne