Podac defInicje i opisac relacje pomiedzy gestoscia objetosciowa i porowatością materialów, a ich wilgotnoscia, nasiakliwoscia i mrozoodpornoscia; zilustrowac przykladami; podac przyklady materialów o duzej porowatosci i jednoczesnie malej nasiakliwosci oraz przyklady materialów o nasiakliwosci 0% i przekraczajacej 100%.Gęstość objętościowa: ro, g/cm3, kg/dm3, kg/m3, ro = m/V. Stosunek masy materiału lub wyrobu do objętości jaką on zajmuje, uwzględniającej pory wewnątrz-materiałowe i w niektórych przypadkach otwory technologiczne.Porowatość materiałów: duża litera P, %, Zawartość porów powietrznych w materiale. P =(1-s)*100% = (1 – ro₀/ro)*100%. Wyjątki: metale, szkło, bitymy – porowatość = 0%. Wilgotność: jest to zawartość wilgoci w materiale w danych warunkach cieplno-wilgotnościwych, zewnętrznych lub cieplno-wilgotnościwych środowiska otaczającego dany materiał. Mała litera „w”. w = (mw – ms) / ms *100%. mw – masa mat zawilgoconego, ms- masa materiału suchego. Wilgotność jest cechą zmienną, zależy od środowiska w jakim przebywa. Wilgotność zależy od pory dnia (skraplanie się wilgoci np. rano i w nocy – efekt mniejszej zasobności pochłaniania wody przez powietrze zimne niż ciepłe). Materiał trzeba wysuszyć w suszarce w temp 105st, aby móc powiedzieć, że ten materiał jest suchy. Pewne granulaty ogrzewamy w mniejszych temperaturach aż do 30st. Nasiąkliwość: jest to maksymalna ilość wody, jaką materiał może wchłonąć i utrzymać w sobie. Mała literka „n”. n = (mn – ms)/ms *100%. Mn – masa próbki nasyconej wodą, ms – masa próbki suchej. Nasiąkliwość dla danego materiału i wyrobu jest wielkością stałą charakterystyczną. Dla cegły portlandzkiej n=20 : 26%. Mrozoodporność – miarą mrozoodpor. jest liczba cykli zamarzania w temp -20 stC i jego rozmrażania w wodzie w temp +18 stC, jaką ten materiał musi wytrzymać bez uszkodzeń zgodnie z odpowiednimi normami przedmiotowymi. Ilość cykli również określona jest w odpowiednich normatywach, np. dla cegieł dziurawek 15 cykli, klikn. 25 cykli, elem do nawierzchni schodów 125 cykli. Jeden cykl trwa 8h. W przypadku betonów po określonej liczbie cykli zamarzania i rozmrażania próbki uznaje się za dobre wtedy, kiedy masa różnych ubytków materiałowych w postaci odprysków powierzchniowych jest niewiększa niż 5% masy próbki wyjściowej oraz spadek wytrzymałości materiału jest nie większy niż 20%. Przewodność cieplna – Zdolność do przewodzenia ciepła przez materiał. Miarą przewodności cieplnej jest lambda; jest to ilość ciepła wyrażona w watach jaka przechodzi przez materiał o powierzchni 1m² na drodze o długości 1m i czasie 1h i przy różnicy temperatur na obu przeciwległych powierzchniach wynoszącej jeden stopień Celsjusza; [W/m*K]. Bada się je na próbkach 25x25x10cm. Przewodność cieplna zależy od: gęstości objętościowej, porowatości materiału. Im większa gęstość objętościowa i im mniejsza porowatość oraz ewentualnie im większe zawilgocenie materiału, tym współczynnik lambda przyjmuje wyższą wartość. Im współczynnik lambda jest niższy, tym materiał jest lepszym izolatorem. Przykłady: stal 58, cegła pełna 0,75, drewno w poprzek włókien 0,12, szkło okienne 0,70; wełna mineralna 0,04. Wytrzymałość na ściskanie – Rc = F/S [Mpa, N/mm²]. Cecha ta zależy od następujących czynników: - porowatości i charakteru porów powietrznych (im większa porowatość, tym materiał jest słabszy), ważny jest też kierunek i kształt porów, - od struktury wewnętrznej czyli tego czy materiał jest izotropowy bądź anizotropowy. Mat izotropowe mają strukturę wew. jednorodną, anizotropowe niejednorodną, np. włókniste (drewno, wełna mineralna) lub mają system drążeń technologicznych (cegły dziurawki). Na ogół im bardziej zawilgocony materiał, tym ma niższą wytrzymałość. Wytrzymałość zależy od kształtu, wielkości próbek oraz od szybkości przyrostu siły (im szybszy przyrost siły, tym pozornie większa wytrzymałość na ściskanie). Relacje pomiędzy gęstością objętościowa i porowatością materiałów, a ich wilgotnością, nasiąkliwością i mrozoodpornością.Zwykle, gdy materiał jest bardziej porowaty, tym bardziej podatny na nasiąkliwość, większą wilgotność. Materiały o dużej gęstości obj. nienasiąkliwe są bardziej mrozoodporne.Zwykle nasiąkliwość materiałów budowlanych jest mniejsza od porowatości. Wynika to z faktu, ze woda nie jest w stanie dostać się do wnętrza porów zamkniętych, a w przypadku porów o średnicach dużych nie wypełnia ich, lecz tylko nawilża ścianki. Nasiąkliwość materiałów budowlanych waha się od 0 % masy (szkło, metale) do powyżej 200 % masy (drewno lub niektóre materiały porowate). Przykłady materiałów o dużej porowatości i jednocześnie malej nasiąkliwości: styropian Przykłady materiałów o nasiąkliwości (szkło, metale, styropian) 0% i przekraczającej 100% (drewno, wełna mineralna, filce).Relacje pomiędzy gęstością objętościowa, porowatością i wilgotnością materiałów, a ich przewodnością cieplna i wytrzymałością na ściskanie, zilustrować przykładami. patrz na definicje przewodności cieplnej i wytrz na ściskanie. Wymienić oraz podąć zwięzłą charakterystykę wyrobów z różnych grup materiałowych, stosowanych do budowy ścian działowych. Jakie mogą być ściany działowe: murowane – z cegieł, pustaków, bloczków lub płytek, szkieletowe – drewniane lub stalowe z poszyciem z płyt gipsowo - kartonowych albo drewnopochodnych, stolarskie – z drewna, sklejki lub płyt pilśniowych, szklane – z pustaków zwanych luksferami. Ściany z cegieł i pustaków ceramicznych: Zalety: dobra izolacyjność akustyczna, duża ognioodporność, duża wytrzymałość, duża odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wady: konieczność wykonywania prac mokrych przy wznoszeniu ścian, duży ciężar w porównaniu z innymi materiałami, pracochłonność wykończenia. Ściany z wyrobów wapienno-piaskowych (silikatów) Zalety: dobra izolacyjność akustyczna, dobra odporność ogniowa, duża wytrzymałość, dobra paro przepuszczalność, możliwość pozostawienia bez tynku, duży wybór kolorów, odporność na grzyby i pleśnie. Wady: duży ciężar, kruchość, przez co w transporcie materiały wymagają szczególnego zabezpieczenia. Ściany działowe z betonu komórkowego Zalety: stosunkowo duża wytrzymałość, łatwość obróbki elementów, odporność na działanie ognia, duża paroprzepuszczalność. Wady: duża nasiąkliwość związana z porowatością, kruchość. Z płyt gipsowych: Zalety: płyty łatwo się tnie i obrabia, szybko się z nich muruje, ściany z nich wykonane mają dużą paroprzepuszczalność, ściana nie wymaga tynkowania, masa ściany gipsowej jest prawie 40% mniejsza niż ściany z cegły dziurawki, są ognioodporne. Wady: są nasiąkliwe, mają stosunkowo małą wytrzymałość. Ściany działowe szkieletowe Zalety: mają dobrą izolacyjność akustyczną, łatwo się je kształtuje, można w nich ukryć instalacje, lekkie. Wady: wymagają specjalnych konstrukcji wsporczych do zawieszania cięższych elementów wyposażenia. Stolarskie: Zalety: ściany stolarskie są łatwe do mocowania i ustawiania oraz demontażu, lekkie. Wady: nie są odporne na ogień, często konieczność impregnacji. Szklane ściany działowe: Zalety: doświetlają wydzielone pomieszczenia bez okien, często nie trzeba wykonywać prac mokrych, dobrze izolują akustycznie i termicznie, są odporne na uszkodzenia mechaniczne. Wady: ograniczenie wielkości ściany, kruchość elementów, konieczność precyzyjnego. Zes. IB1) ZdefIniowac klase, wytrzymalosc gwarantowana i wytrzymalosc umowna betonu. Klasa betonu - wg Starej normy- symbol literowo liczbowy (np. B20, B25) gdzie lit. B oznacza beton zwykły a cyfra wytrzymałość gwarantowaną w MPa. wg nowej normy podstawie klasyfikacji stanowi wytrzymałość charakterystyczna na ściskanie określona po 28 dniach od twardnienia na próbkach walcowanych o średnicy 150mm i wysokości 300mm oznaczona symbolem (f_ck,cyl) i na próbkach sześciennych przy 150mm i oznaczeniu (f_ck,cube). Wytrzymałość gwarantowana-wyt. Jaką gwarantuje producent z prawdopodobieństwem do 95% (wg. n. normy B7.5, B10, B12.5, …, B50). Wyt. Charakterystyczna (umowna?) jest to wartość wytrzymałości na ściskanie w MPa, poniżej której może się znaleźć 5% populacji wszystkich możliwych oznaczeń dla danej partii betonu (C8/10, C12/15, …, C100/125) 2) Jaki warunek musi spelniac wytrzymalosc betonu okreslona na próbkach 15*15*15 cm, aby przy liczbie kontrolowanych próbek n < 15, mozna bylo partie betonu zakwalifIkowac do danej klasy? wg starej normy partia betonu może być zakwalifikowana do danej normy jeżeli jego wytrzymałość spełnia warunki: Jeżeli liczba kontrolnych próbek jest 3≤x≤15 wówczas wytrzymałość R_{i min}≥αR_b^G w serii zbadanych próbek. R_b^G- wytrz. gwarantowana, α- współczynnik statystyczny zależny od ilości zbadanych próbek. (dla 3÷4próbek α=1.15, dla 5÷8 α=1.1, dla 9÷14próbek α=1.05) 3) Omówić kolejność czynności przy projektowaniu betonu metoda zaczynu (wlacznie z recepta robocza). Przygotowanie kruszywa, którego uziarnienie spełnia warunek j+w_k=minimum. Chociaż nie jest to konieczne, metoda ta przydatna do zaprojektowania betonu na każdym dowolnym kruszywie np: pospółce. Ustalenie danych wyjściowych: a. klasa (np. C16/20 czyliR=1,3*20=26MPa) –kruszywo naturalne–cement – A₁=21 b. przygotowujemy próbkę kruszywa do wykonania próbnego zarobu, w ilości 20kg. Ze wzoru Bolomeya należy wyznaczyć stosunek C/W (c/w wylicza się z dokładnością do 0,01) R=A₁(C/W-0,5) C/W=R/A₁ + 0,5 4) Scharakteryzować zasadę działania, uzyskanie efektu i zastosowanie domieszek uplastyczniających. potrafią zmniejszyć ilość wody zarobowej przy tej samej plastyczności (do 18%), a te które zmniejszają ilość wody zarobowej nawet do 40% w stosunku so ilości wody noszą nazwę super plastyfikatorów. efekt- obniżenie ilości zaczynu w celu zaoszczędzenia cementu przy zachowaniu wyjściowej konsystencji i wytrzymałości betonu –zwiększenie ciekłości mieszanki, obniżenie ilości wody z równoczesnym obniżeniem stosunku W/C w celu uzyskania większej wytrzymałości przy tej samej konsystencji. Zastosowanie– zaleca się do betonów transportowanych na duże odległości i betonów pompowanych, do wykonywania betonów samopoziomujących SSC i samopoziomujących się podłoży pod posadzki . Wymienić i naszkicować wyroby ceramiczne i inne o wymiarach 25*12*6,5 cm i scharakteryzować ceglę pełną klinkierowa. Cegła pełna zwykła. Cegła klinkierowa. Cegła dziurawka. Cegła kratówka. Cegła sitówka. Cegła silikatowa (wapienno-piaskowa). Cegła pełna klinkierowa: Wyroby klinkierowe otrzymuje się ze specjalnie wyselekcjonowanych glin w ten sposób, żeby zawartość SiO₂ była >= 60% wagowych, natomiast zawartość Al₂O₃ = 20% wag. Oba składniki charakteryzują się bardzo wysokimi temperaturami topnienia, przez co temperatura wypału wypału wyrobów klinkierowych jest bardzo wysoka i wynosi około 1350^oC ale wyroby charaktery. się ogromną wytrzymałością na ściskanie, doskonałą odpornością na działanie czynników atmosferycznych (mrozu) i chemicznych. ro = 2000kg/m², m_w < 6%. lambda = 0,8W/m*K. Cena: 3x więcej niż zwykła cegła, Klasy: 30, 35, 45, 60. Zastosowanie: 1. Do wznoszenia elementów konstrukcyjnych, np. ciany, filary. 2. W bud do użyteczności publicznej o charakterze monumentalnym. Cegły na kościołach są żółte, bo w cegielni było mało żelaza. 3. Do budowy kominków: zwłaszcza ponad dachem, przemysłowe. 4. Do urządzeń sanitarnych podziemnych. 5. Do celów elewacyjnych oraz celów małej architektury. Wymienić elementy budowlane z gipsu: Płyty gipsowo-kartonowe. Płyty typu Pro-Monta. Ozdobne detale architektoniczne, stiui i sztukaterie, posągi, posadzeki pod wykładziny podłogowe, formy do odlewów. Podać zwięzłą charakterystykę płyt gipsowo-kartonowych. ZALETY PŁYT GIPSOWO-KARTONOWYCH - małe obciążenie stropów zamontowanymi konstrukcja, - szybki montaż, - gładkie i równe ściany, - prosty demontaż, - pozwalają praktycznie na każdy rodzaj wykończenia, - możliwość umieszczania warstwy izolacyjn. WADY: - nieodporne na bezpośredni kontakt z wodą, - nieodporne na mocno zawilgocone powietrze, - nieodporne n uszkodzenia mechaniczne, Inaczej płyty rigipsowe, płyty g-k. Składają się z rdzenia gipsowego obustronnie obklejonego kartonem – od strony spodniej podsiada nadruk informujący o rodzaju płyty i nazwę producenta. W zależności od przeznaczenia oraz od zastosowanych dodatków płyty g-k dzielą się na następujące rodzaje: GKB – ogólnego przeznaczania. GKF – z dodatkiem włókna szklanego odporna na wys temp. GKBI – impregnowana środkami

hydrofobowymi, wyższa odpor na wodę, wilg pow > 70%. GKFI – podwyższona odporn. na wodę i ogień, zawira włókno szklane i dod hydr. karton zielony. GKGF – większa wytrzymałość mechaniczna, na posadzki. Odmiany płyt g-k w zależności od kształtu krawędzi: KP – płyta o krawędzi porstej (rys. strona górna licowa, spodnia, rdzeń gipsowy, karton). KS – spłaszczona krawędź. KO – okrągła krawędź. KPO – półokrągła krawędź. KPOS – spłaszczona krawędź. Wymiary: grubość: 9,5 – 18mm; szerokość: 600 – 1250mm, długość od 2000 do 4000mm. Zastosowanie: - do budowy lekkich ścianek działowych, - do wykonywania sufitów podwieszanych, - adaptacja pomieszczeń nieużytkowych na cele użytkowe, np. poddasze, - do wykonywania suchych tynków w nowych budynkach i bud. remontowanych, - zabezpieczenie elementów nośnych budynku zwłaszcza użyteczności publicznej przed działaniem ognia. Zestaw IIB Podac przy uzyciu odpowiednich symboli pelne oznaczenie betonu zwyklego o Rb = 25 MPa, charakteryzujacego sie ponadto pelna odpornoscia na dzialanie mrozu po wykonaniu 75 cykli zamrazania i odmrazania, a takze którego wszystkie próbki poddane badaniu wodoszczelnosci przepuszczaja wode znajduja sie pod cisnieniem 0,6 MPa. Wytrzymałość gwarantowana - C20/25, mrozoodporność - F75, wodoszczelność - W6 Napisac i omówic wzór zwany warunkiem wytrzymalosci betonu (tzn. przekształcony wzór Bolomey'a). Jaka wytrzymalosc przyjmuje sie do projektowania betonu dla przemyslowych warunków wykonania mieszanki betonowej? $R = A_{i}*(\frac{C}{W}\frac{+}{-}05)$ R –wytrzymałość betonu [MPa] III A_i- stała zależna od klasy cementu oraz od rodzaju kruszywa (z tablic) III C- ilość cementu III W- ilość wody III wartość wytrzymałości betonu jaka chcemy uzyskać mnożymy przez 1,3 projektujemy z zapasemNapisac wzór na warunek konsystencji (cieklosci) mieszanki betonowej. Wymienic rodzaje konsystencji mieszanki i opisac jeden (wybrany) sposóbjej pomiaru. $R = A_{i}*(\frac{C}{W}\frac{+}{-}05)$ Rodzaje konsystęcji; - K-1 wilgotna- K-2 gęstoplastyczna- K-3 plastyczna- K-4 półciekła - K-5 ciekła • metoda Ve-Be - polega na pomiarze czasu potrzebnego do wypłynięcia zaczynu cementowego na powierzchnię mieszanki betonowej podczas wibrowania •  metoda stożka opadowego - polega na pomiarze różnicy wysokości formy stożkowej i wysokości stożka utworzonego przez mieszankę betonową po zdjęciu formy Na l m3 mieszanki betonoweJwyznaczono "Kr" kg kruszywa suchego i "Wr" dm3 wody. Napisac wyrazenie na prawidlowa ilosc kruszywa i wodywiedzac, ze wilgotnosc naturalna kruszywa wynosi "w"%. $K_{z} = K_{r}\left( 1 + \frac{w}{100} \right)$ $W_{z} = W_{r} - K_{r}*\left( \frac{w}{100} \right)$ Opisać 2 sposoby oznaczania konsystencji mieszanki betonowej. Oznaczenie konsystencji mieszanki betonowej metodą stolika rozpływowego. Formujemy stożek o wysokości 20 cm składający się z 2 warstw mieszanki betonowej – każdą z warstw zagęszczamy przy użyciu drewnianego drąga. Następnie umieszczamy uformowany stożek na stoliku i uderzamy 15 razy stolikiem ( w odstępach co sekundę), po czym mierzymy średnicę rozpływu mieszanki betonowej. F1,F2… Oznaczenie konsystencji mieszanki betonowej metodą stożka Abramsa (chyba źle ->) metoda badania konsystencji betonu i zapraw. Badanie polega na umieszczeniu mieszanki w formie w kształcie stożka, a następnie zdjęciu tej formy. Różnica wysokości formy i opadłej mieszanki jest miarą konsystencji. Scharakteryzować domieszki uplastyczniające. - są to związki organiczne o literowej budowie cząsteczki posiadające jeden koniec hydrofobowy, drugi hydrofilny. NNNarysować kroplę „stojącą” i „opadniętą” + kąt kropli czyli wariant, gdy woda nie posiada plastyfikatorów i wariant z domieszką uplastyczniającą. Domieszki uplastyczniające, inaczej plastyfikatory, pozwalają zmniejszyć ilość wody w mieszance o 5-12%. Dodaje się je do wody zarobowej w bardzo niewielkiej ilości (0,2-0,5% w stosunku do masy cementu). Nadmiar jest niekorzystny, gdyż może znacznie opóźnić wiązanie cementu i tym samym - twardnienie betonu. Przez zastosowanie domieszki można uzyskać bardzo wysoką plastyczność mieszanki, która - w tej postaci - łatwiej dociera do trudno dostępnych miejsc. Plastyczna mieszanka ułatwia więc dobre wypełnienie deskowań i należyte zagęszczenie świeżej mieszanki, dzięki czemu łatwiej jest uzyskać gładkie powierzchnie - bez pęcherzy i nierówności. Wykonać próbny zarób mieszanki betonowej ze sładników: cement 3,84 kg, piasek 8,90 kg, żwir 22,37 kg, woda 3,10 l otrzymano mieszankę o objętości 12,6 dm3. Należy obliczyć, podać: A) ile w mieszance jest zaprawy cementowej. B) Napisać receptę laboratoryjna tej mieszanki, tzn. receptę suchych składników na1m3 C) Jaki jest wskaźnik cementowo-wodny tej mieszanki. D) Obliczyć receptę dla tej mieszanki., lecz wykonanej wilgotnego piasku o w=2,1% i wilgotnego żwiru o w=0,6%.

ODPOWIEDŹ: A. zaprawa cementowa: C-cement 3,84kg + Kp-piasek 8,9kg + W-woda 3,10l = 15,84 kg

B. wyliczenie rzeczywistej ilości cementu, kruszywa i wody przy uwzględnieniu rzeczywistej objętości próbnego zarobu (Kz-żwir, C-cement, Kp-piasek, W-woda):

Cr=C*(1000/V1) 3,84*(1000/12,6)=304,8 kg Krp=Kp*(1000/V1) 8,9*(1000/12,6)=706,35 kg Krz=Kz*(1000/V1) 22,37*(1000/12,6)=1775,4 kg Wr=W*(1000/V1) 3,10*(1000/12,6)=246,0 dm3 C. stosunek ilości cementu do ilości wody C/W 3,84/3,10=1,33	D.Cr- bez zmian 3,84*(1000/12,6)=304,8 kg Kzp=Krp*(1+(wp/100)) 706,35 (1+(2,1/100))=721,18 kg Kzz=Krz*(1+(wz/100)) 1775,4 (1+(0,6/100))=1786.0 kg Wz=Wr-[Krp* (wp/100)+ Krz* (wz/100)] 246,0-[706,35*(2,1/100)+ 1786.0*(0,6/100)=220.45 dm3

Narysować przekrój przez szybę zespolona i podać jej charakterystykę. 1. Szkło float 2. Powłoka niskoemisyjna 3. Przestrzeń między szybowa 4. Uszczelnienie butylem 5. Gięta ramka dystansowa 6. Sito molekularne pochłaniające wilgoć 7. Uszczelnienie tiokolem lub silikonem. Charakterystyka szyby zespolonej: Szyba zespolona to trwały, hermetyczny układ dwu lub więcej tafli szkła oddzielonych ramką dystansową. W przestrzeni międzyszybowej zamknięte jest osuszone powietrze lub gaz. III Gwarancję, że powietrze zamknięte pomiędzy szybami jest wolne od wilgoci, daje nam wypełnienie ramki dystansowej sitem molekularnym - silnym środkiem higroskopijnym w postaci granulatu. Szyby połączone są z ramką dystansową na całej długości obrzeża materiałami klejąco-uszczelniającymi, co zapewnia szczelność układu, minimalizując dopływ pary wodnej do jego wnętrza. III Ozdobą szyb zespolonych mogą być szprosy wewnątrz szybowe w różnych kolorach tworzące proste formy geometryczne lub złożone konstrukcje siatek. Szyby można wykonywać w dowolnych nietypowych kształtach - koła, owale trapezy itp. III Rodzaje: Szyby zespolone ze szkłem niskoemisyjnym - ograniczają wypływ energii cieplnej z pomieszczeń na zewnątrz. Cienka, niewidoczna dla oka warstwa (B) napylona na szkło float (A) przepuszcza światło i energię słoneczną do wnętrza, zapobiegając przenikaniu ciepła na zewnątrz. Szyby zespolone ze szkłem warstwowym mają za zadanie chronić użytkowników przed poranieniem odłamkami w przypadku pęknięcia, stłuczenia lub próby włamania. Cechą charakterystyczną szkła warstwowego jest połączenie składowych tafli szkła folią PVB na całej ich powierzchni. Zależnie od budowy wyróżniamy różne rodzaje szkieł warstwowych i w związku z tym różne klasy odporności na przebicie. Szyby o zmniejszonej przejrzystości wynikającej z rozproszenia promieni świetlnych na jego wzorzystej powierzchni. Posiadają walory dekoracyjne i użytkowe, stanowią przegrodę wzrokową w ściankach działowych i drzwiach. Występując w szerokiej gamie wzorów i kolorów. Opisać kruszywo glinoporyt. Otrzymuje się przez spiekanie niepęczniejących kawakowych lecz z dodatkiem środków wypalających się np. miał węgla brunatnego, drobne trocinki drewniane, ługi posulfitowe. Substancje organiczne ulegają wypaleniu, powodując powstanie porowatego spieku, który następnie kruszony jest mechanicznie na różne frakcje ziarnowe. Klasy TABELA: (Cecha), (Gęstość nasypowa kg.m3), (Rcmin, Mpa). (300)(do 400)(0,5) III (500)(401 do 600)(0,7) III (700)(601 do 800)(1,0) III (900)(801 do 1000)(1,5) III (1100)(1001 do 1200)(2,0). Porównać deskę z balem drewnianym. Deska – drewniany element w kształcie płaskiego i silnie wydłużonego prostopadłościanu, wykorzystywany głównie jako materiał budowlany, półprodukt stolarski do wykonywania mebli lub materiał wykończeniowy w architekturze wnętrz, wykorzystywany na przykład do układania boazerii. Deska jest jednym z sortymentów tarcicy, wyróżniającym się grubością w przedziale 19-45 mm, szerokością 75-250 mm i długością od 0,9-6,3 m. Bale - Polska norma "bale" określa jako deski w granicach grubości od 50 do 100 mm. Są zwykle okrągłe w przeciwieństwie do prostokątnego przekroju desek. Częściej niż deski bale służą jako drewno konstrukcyjne, w którym niedopuszczalne są sęki skrzydlate, sęki duże zgniłe i nadgniłe, duże (liczne) skupienia sęków na małej powierzchni, ukośny układ włókien, pęknięcia drewna głębokie itp. Zdefiniować nasiąkliwość dowolnego materiału. Nasiąkliwość cegły pełnej wynosi w granicach: 20 do 26 %. Scharakteryzować wapno hydratyzowane i palone. Wapno hydratyzowane (suchogaszone) – wapno hydratyzowane to suchy proszek, gotowy do użycia przy przygotowywaniu zapraw wapiennych i cementowo-wapiennych. Zaleca się gaszenie wapna hydratyzowanego na 24 godziny przed użyciem do murowania i tynkowania. Wapno palone (niegaszone) – CaO, czyli tlenek wapnia. Otrzymywane przez wypalanie (prażenie) kamienia wapiennego w temperaturze 900 – 1300°C, w wapienniku. Po wypaleniu, ma formę brył, których barwa zależy od domieszek. Do niektórych zastosowań wapno palone bywa mielone. Im mniej jest domieszek, tym bardziej białe jest wapno. Wapno palone łatwo chłonie wilgoć z powietrza i wchodzi w reakcję chemiczną, w wyniku której powstaje wodorotlenek wapnia. III Wapno palone w bryłach jest używane: w przemyśle hutniczym jako topnik, do produkcji karbidu, jako półprodukt do zapraw murarskich, tynkarskich i sztukatorskich, do neutralizacji odpadów. III Wapno palone mielone jest używane do: do produkcji betonów komórkowych i cegły wapienno-piaskowej, w hutnictwie (głownie do odsiarczania), w przemyśle chemicznym, w przemyśle energetycznym jako sorbent do odsiarczania spalin, w ochronie środowiska, było używane jako dodatek do trocin przy wypełnianiu ścian drewnianych szkieletowych (także suchogaszone), obecnie jest używane głównie w ochronie środowiska (neutralizacja i higienizacja odpadów stałych). Rodzaj pap zgrzewalnych: pap termozgrzewalnych polimerowo – asfaltowych. Papy termozgrzewalne polimerowo - asfaltowe na włókninie poliestrowej o gramaturze 180g i 250g na 1m2 są papami podkładowymi (PF) i wierzchniego krycia (WF). za pomocą rozgrzanego powietrza generowanego z palnika lub ze specjalnych urządzeń wytwarzających strumień ciepłego powietrza; powoduje ono nadtapianie warstwy asfaltu na spodniej stronie papy i na zakładzie; Porównać własności i zastosowanie cementu portlandzkiego i cementu hutniczego otej samej marce. Cement hutniczy różni się od cementu portlandzkiego: -wolniejszym twardnieniem w przeciągu pierwszych 3 tygodni, - opóźnieniem przyrostu wytrzymałości w niskich temperaturach poniżej +10^oC, - posiada większą wrażliwość na przedwczesne wysychanie, - posiada większą odporność na działanie wysokiej temperatury, - posiada większą odporność na działanie środowisk kwaśnych (zakwaszenie wody gruntowej), - grunty, woda morska, ścieki przemysłowe i komunalne, a także betony wykonane na cemencie hutniczym w porównaniu z betonami

wykonanymi na CEM I charakteryzują się wyższą szczelnością, większą mrozoodpornością oraz większą odpornością na działanie chlorków i karbonizację. Zastosowanie cementu portlandzkiego CEM I - zwłaszcza odmiany szybkowiążące używamy przede wszystkim do przygotowania betonów wykorzystywanych przy konstrukcjach zbrojonych stropów, nadproży, słupów. Wykazuje wysokie ciepło hydratyzacji, dzięki czemu może być wykorzystywany w niskich temperaturach otoczenia. Wymaga jednak starannej pielęgnacji zapewniającej utrzymanie właściwej wilgotności w okresie dojrzewania. Zastosowanie cementu hutniczego: tam gdzie cement portlandzki z następującymi zastrzeżeniami: - nie należy go stosować w temp poniżej 5^oC bez specjalnych ociepleń, -nie wolno stosować zimą do konstrukcji cienkościennych, deskowania oraz powierzchnię betonu należy zwilżać wodą nie dopuszczając do powierzchniowego przesychania, -terminy rozdeskowania wyrobów muszą być o kilkanaście ni dłuższe niż to ma miejsce w przypadku CEM I. Dobrze wykonany cement hutniczy ma niebieską barwę. Zdefiniować piasek, pospółkę, żwir, mieszankę kruszywa naturalnego. Piasek – skała osadowa, luźna, złożona z niezwiązanych spoiwem ziaren mineralnych. Wielkość ziaren od 0,00 (na wikipedii 0,0625 ) do 2 mm, gęstośc piasku kwarcowego ok. ok. 2,62 g/cm3. Typy piasku: Pod względem składu mineralnego wyróżnia się piaski: kwarcowe, wulkaniczne ,wapienne lub węglanowe ,polimineralne. W zależności od rodzaju czynnika transportującego i obrabiającego materiał skalny rozróżnia się piaski: morskie, rzeczne, polodowcowe, tworzone przez wiatry. Pospółka – to materiał sypki lub kawałkowy niesortowany (np. węgiel, kruszywo budowlane). Pospółka to jednocześnie grunt rodzimy mineralny zbliżony do piasku i żwiru. Uziarnienie graniczne pospółki od 0,075 mm do 63 mm. Charakteryzuje się zawartością sumy frakcji żwirowej i kamienistej pomiędzy 10 a 50%. W przypadku występowania frakcji iłowej w ilości ponad 2% (fi > 2 %), określa się taki materiał jako pospółkę gliniastą. Żwir – okruchowa skała osadowa o luźnej postaci, złożona z otoczaków o średnicy większej niż 2 mm – nawet do kilku cm. W budownictwie żwirem nazywamy kruszywem naturalnym o frakcji do 80 mm. mieszanka kruszywa naturalnego – pochodzenia lodowcowego lub rzecznego o uziarnieniu 0-8 mm. Scharakteryzować domieszki napowietrzające. Domieszki te poprzez redukcję napięcia powierzchniowego wody zarobowej wprowadzają do mieszanki pory powietrzne w kształcie kuleczek o średnicy 0-0,3 mm, co powoduje przerwanie istniejącego systemu kapilarnego betonu. Zastosowanie tych domieszek w betonach pozwala wykonywać elementy trwałe i odporne na działanie czynników atmosferycznych oraz agresywnego środowiska. Do grupy takich elementów zalicza się np. płyty chodnikowe, kanały odwadniające, podjazdy garażowe, stopnie schodów, mury betonowe, zbiorniki w oczyszczalniach ścieków. III Stosowane są najczęściej jako domieszki poprawiające mrozoodporność, podwyższające trwałość betonu i zmniejszające jego nasiąkliwość.. Opisać keramzyt. (gliniec) – otrzymuje się w wyniku pirolistycznego pęcznienia glinów niskotopliwych. Ił taki poddaje się granulacji (wielkość gran. od kilku do kilkudziesięciu mm). Granule te poddaje się obróbce termineczej w piecach obrotowych o dł. około 20m w tempuetarurze 1000 do 1200^oC. W glinach niskotopliwych w temp > 900^oC pojawia się faza ciekła, powodując uplastycznienie tych granul. Równocześnie w tym zakresie temperaturowym niektóre substancje mineralne zawarte w iłach ulegają dysocjacji termicznej (rozkładowi) z wydzieleniem się substancji gazowych (CO_2­). Następuje rozkład takich substancji jak chryzotyl, amfibole, gips. Lepkość nadtopionej masy jest tak duża, że wydzielając się w tych warunkach gazy powodują spęcznienie granuli, które nazywamy pęcznieniem pizolitycznym. III W przypadku keramzytu ogólna porowatość ziaren dochodzi do 80%, z czego od 70% do 90% to pory zamknięte. Średnica potów powinna wynosić około 1mm. III KLASY: (Cecha)(Gęstość nasypowa kg/m³)(Rcmin, Mpa) III (300)(do 400)(0,8) III (500)(401 do 600)(1,8) III (700)(601 do 800)(3,5). Zastosowanie keramzytu: do wznoszenia ścian konstrukcyjnych – klasa wyłącznie 700, - do płyt betonowych izolacyjnych. Wyroby silikatowe: ogólna nazwa handlowa: SILKA. Wyroby te otrzymuje się z mieszaniny piasku kwarcowego, wapna palonego i wody w następujących proporcjach wagowych 90:7:3 (od 120 lat ta sama recepta). Z mieszaniny w/w i dobrze ujednorodnionych surowców otrzymuje się kształtki w formie cegieł pełnych i bloczków drążonych poprzez ich sprasowanie w maszynach o bardzo dużym nacisku. Elementy te poddaje się następnie procesowi autoklawizacji, polegającym na działaniu przegrzanej pary wodnej o temp 200^oC i ciśnieniu 16 atmosfer przez 6h. W trakcie tego procesu piasek kruszony wapnem bardzo silnie wiąże chemicznie, stąd wysoka wytrzymałość tych wyrobów. Parametru użytkowe silikatów: -wytrzymałość na ściskanie do 30MPa, co pozwala na wznoszenie budynków o wysokości do 10 kondygnacji, - duża mrozoodporność, -ro = 1700 do 2000 kg/m3. lambda = 0,7 W/m*K. Barwa na ogół biała. Może być barwiona. Zastosowanie: Do wznoszenia ścian konstrukcyjnych wew. jak i zew., do ścian działowych, ścianki ogniowe, kominy i elementy małej architektury w tym oblodzenia oraz elementy wystroju wew. budynku, a także jako materiał do licowania ścian zewnętrznych, nie wymagających później tynkowania. III jest to najbardziej ekologiczny i najzdrowszy materiał budowlany (czysty piasek kwarcowy i wapń, żadnej promieniotwórczości i związków). Przykłady: cegła pełna 1NF 250*120*65. bloczek ZNFD 250*120*138. Krzywa uziarnienia: (inaczej krzywa przesiewu) - graficzny obraz uziarnienia kruszywa. Jest to wykres, który może być opracowany w dwóch wersjach jako krzywa proporcjonalna i krzywa logarytmiczna. Zasady konstruowania krzywych uziarnienia. Krzywa proporcjonalna: zawsze na osi rzędnych zaznacza się wartości przesiewu, natomiast na osi odciętych numer sita. Ostatnim punktem na osi odciętych jest numer tego sita, przez które przesiew wynosi 100%. Oś odciętych dzielimy od strony prawej na lewo na odcinki malejące proporcjonalnie tj. maleją oczka w zestawie sit normowych. W przypadku krzywej logarytmicznej oś odciętej dzielimy na odcinki równe. Wszystkie punkty nanoszone na wykres łączymy odcinkami prostymi (od pkt do pkt otrzymując krzywą łamaną). Krzywa logarytmiczna: służy do oceny przydatności dowolnego kruszywa do produkcji betonów przemysłowych (w technologii betonu, do wykonania mieszanek betonowych przyjmuje się 3 rodzaje warunków ich produkcji: przemysłowe, przeciętne, prymitywne. III Jeżeli krzywa uziarnienia z badanego kruszywa mieści się całkowicie w tzw. polu dobrego uziarnienia mieszczącym się między dwiema normowymi krzywymi granicznymi, to kruszywa takie bez zastrzeżeń i bez dodatkowych modyfikacji można zastosować do produkcji betonów przemysłowych. Podział tarcicy. Tarcica – jest to asortyment drzewny powstały w wyniku przetarcia drewna okrągłego w sposób indywidualny bądź grupowy (decyduje liczba równocześnie pracujących pił) na pilarkach: ramowych (trakach), taśmowych bądź tarczowych. Ze względu na stopień obróbki tarcicę dzielą się na: tarcicę nieobrzynaną – o obrobionych dwóch powierzchniach równoległych, krawędzie boczne są obłe (bez obróbki). Otrzymywana jest przez przetarcie jednokrotne na trakach (piłach tartacznych). tarcicę obrzynaną – o obrobionych czterech płaszczyznach i krawędziach czoła. W zależności od wymiarów otrzymanych elementów tarcicę dzielą się na sortymenty o nazwach: deski – elementy o grubości 19–45 mm, bale – elementy o grubości 50–100 mm, listwy – elementy o przekroju poprzecznym od 12/24 do 29/70 mm, łaty – elementy o przekroju poprzecznym od 32/50 do 75/140 mm, krawędziaki – elementy o przekroju od 100/100 do 180/180 mm, belki – elementy o przekroju od 120/200 do 220/280 mm, Powyższe wymiary dotyczą gatunków iglastych. Wymiary gatunków liściastych niewiele się różnią. Podział ten regulowany jest przepisami zawartymi w Polskich Normach technicznych. Zdefiniować klasę cementu, rodzaje próbek oraz wytrzymałość cementu. Klasy wytrzymałościowe cementu: 32,5N; 42,5N, 52,5N (cement normalnie twardniejący), 32,5R, 42,5R, 52,5R (cement o przyspieszonej wczesnej wytrzymałości). Rodzaje próbek: próbka walcowa o wymiarach: średnica 15 cm, wysokość 30 cm, próbka sześcienna 15 cm × 15 cm × 15 cm. Pustaki ceramiczno-stropowe - wymienić. pustak stropowy ackermana. Materiały anizotropowe i jak poprawić warunki techniczne anizotropów. drewno, Dachówki ceramiczne- wymienić. karpiówka (dachówki te układa się podwójnie w tzw. koronkę lub rybią łuskę. – zakładkowa, - esówka, - zielbruk (nazwa własna od firmy), - marsylka (ma kaponos), - rzymska, frankurcka, -mnich-mniszka. Typy izolacji zewnętrznej termicznej, co to jest. styropian i czym sie charakteryzuje. Styropian (nazwa handlowa dla spienionego polistyrenu) – to porowate tworzywo sztuczne otrzymane poprzez spienienie granulek polistyrenu zawierających porofor (np. eter naftowy). Spienienie uzyskuje się przez podgrzanie granulek zazwyczaj parą wodną. Składa się z zamkniętych komórek o obłych kształtach (to były te granulki), wewnątrz których znajduje się pianka polistyrenowa. Komórki są ze sobą połączone i występują między nimi niewielkie pustki powietrzne (ich ilość i wielkość zależy od gęstości materiału), co uwidacznia się na przełomie styropianu. Jest to materiał nieodporny na działanie wielu rozpuszczalników organicznych (np. aceton czy rozpuszczalniki aromatyczne), olejów, smarów.Przy produkcji styropianu często dodaje się do niego środki obniżające jego palność. Wytworzona w ten sposób odmiana określana jest jako samogasnąca. S – zwykłe, FS – samogasnące. Styropian stosowany jest często w budownictwie (można stosować tylko odmianę FS), jako lekki (od ok. 10 – do ponad 40 kg/m3), materiał termoizolacyjny do temperatury + 80°C oraz jako rdzeń izolacyjno-konstrukcyjny przy produkcji budowlanych płyt warstwowych. Bywa stosowany jako materiał do wykonywania izolacji akustycznej, chociaż jego skuteczność jest niska. Metody wykonania betonu- wymienić: warunki przemysłowe, warunki przeciętne, warunki prymitywne. Rodzaje wilgotności, przedziały wilgotności. Wilgotność: bezwzględna, -względna, - właściwa. Sposoby zagęszczania betonu. Metodą walcowania (wałowania) zagęszcza się mieszanki o konsystencji wilgotnej, stosowane na podbudowy nawierzchni, gdzie nie jest wymagane uzyskanie pełnej szczelności betonu. Ubijanie mieszanki prowadzi się przy pomocy ubijaków mechanicznych, aż do pojawienia się mleczka cementowego. Stosuje się je do konsystencji gęstoplastycznych i wilgotnych. Im mieszanka bardziej sucha, tym cięższy powinien być ubijak. Metodą ubijania można zagęszczać warstwy o grubości 10 do 20 cm. Metodą wibroprasowania produkuje się betonową kostkę brukową oraz inne drobnowymiarowe elementy prefabrykowane. Jest to połączenie prasowania mieszanki o konsystencji wilgotnej w formach z wibracja stempla. Metodą wirowania zagęszcza się rury betonowe oraz słupy elektroenergety-czne (puste w środku). Do zagęszczania mieszanki wykorzystuje się siłę odśrodkową powstającą przy wirowaniu formy wypełnionej mieszanką. Siła odśrodkowa powoduje dociśnięcie mieszanki do ścian formy i wyciśnięcie z niej wody do środka, dzięki czemu rośnie stosunek c/w i wytrzymałość betonu. Zagęszczanie przez próżniowanie polega na odciągnięciu części wody oraz powietrza z mieszanki pod wpływem podciśnienia wytworzonego pod deskowaniem aktywnym. Na powierzchniach poziomych (drogi, mosty, stropy) układa się elastyczne deskowanie aktywne (matę), składające się z następujących warstw: - tkaniny filtracyjnej zapobiegającej odsysaniu cementu; - gąbczastego tworzywa tworzącego komorę próżniową; - szczelnej warstwy zewnętrznej umożliwiającej wytworzenie w komorze próżni. Inna nazwa wapna palonego: wapno niegaszone, tlenek wapnia.