Dobrać antykorozyjną powłokę malarską dla konstrukcji stalowej pracującej w środowisku następującej charakterystyce :
Makroklimat TH – strefa o klimacie tropikalnym wilgotnym na lądzie
Mikroklimat 3 – pomieszczenie zamknięte
Dodatkowe czynniki korozyjne AG – występowanie gazów i par agresywnych działających korozyjnie, np. dwutlenek siarki, kwasu octowego, aldehydu mrówkowego itp., zanieczyszczających atmosferę, pomieszczenia lub opakowania wg.6.1.
STOPIEŃ AGRESYWNOŚCI WG tab.6.3. w odniesieniu do wyrobów metalowych pokrytych powłokami lakierowymi:
TH – 3 – AG = U (nowe oznaczenie C3) środowisko o umiarkowanym działaniu korozyjnym, odpowiadające średnim warunkom użytkowania.
Narażenie mechaniczne M2 – ścieranie wynikające z częstego dotyku ręki lub czyszczenia wyrobu za pomocą środków czyszczących, proszków ściernych oraz szczotek i szmat wg.6.5.
Narażenie fizyko-chemiczne F0 – brak substancji działających destrukcyjnie na powłokę wg.6.6.
Narażenie biologiczne B2 – Narażenie mikrobiologiczne wywołane przez wegetujące makroorganizmy zwierzęce i roślinne przywarte do powłoki malarskiej, takie jak ślimaki, glony itp. wg.6.7.
Narażenia termiczne T2 – maksymalna temperatura powłoki do 95oC
STOPIEŃ OCZYSZCZENIA POWIERZCHNI wg tab. ZESTAWU MALARSKIEGO ZESTAW EP 501-54/120 → Sa 2 ½ WG PN-ISO 8501 – 1 (stopień czystości drugi)
NAZWA WARSWTY wg tab.6.11. nr.10. POLIURETANOWA (zalecane z ograniczeniami wg stopnia agresywności korozyjnej wg.tab.6.4. PN-71)
wg tab.6.11. nr.11 EPOKSYDOWA (zalecane z ograniczeniami wg stopnia agresywności korozyjnej wg.tab.6.4. PN-71)
wg tab.6.11. nr.3 ALKIDOWA (zalecane z ograniczeniami wg stopnia agresywności korozyjnej wg.tab.6.4. PN-71)
Ostatecznie wybrano warstwę EPOKSYDOWĄ
ŚREDNIA GRUBOŚĆ POWŁOKI(wg tab.6.8)90 – 120 µm przyjmuję grubość 120 µm
LICZBA WARSTWA wg tab.6.8. gruntujących – 2; nawierzchniowych – 2.
UWAGA : Zaleca się wstępną ochronę w postaci warstw gruntujących i ostateczną ochronę w postaci warstw nawierzchniowych.
ZESTAWY MALARSKIE : ZESTAW EP 501-54/120 (załącznik nr 1)
Dobrać antykorozyjną powłokę metalową nakładaną metodą cynkowania ogniowego, dla konstrukcji stalowej wg załączonego rysunku. Wskazać niewłaściwe rozwiązania konstrukcyjne z uwagi na technologię cynkowania.
Ze względu na zbyt duży wymiar podłużny elementu kratownicy (18000 mm), koniecznie należy podzielić go na mniejsze elementy mieszczące się w wannie cynkowej mierzącej długości typowe 6 [mb], także 12 [mb]. Zakładamy, że wanna cynkowa z której korzystamy ma 12 [mb], element podłużny dzielimy na dwa elementy po 9000 [mm];
W konstrukcji przewidzieć otwory technologiczne we wszystkich narożach, do odpowietrzenia, swobodnego przepływu cynku z zewnątrz i wewnątrz elementu oraz do podwieszenia (mogą być przyspawane uchwyty z blachy z otworami), nie wskazane są zamknięte przekroje skrzynkowe i powierzchnie a rozpatrywana konstrukcja jest wykonana z kształtowników L;
Każdy element konstrukcyjny powinien składać się z jednego gatunku stali,
konstrukcje nie powinny posiadać małych szczelin lub wnęk;
Wszystkie węzły wykonać jako śrubowane;
Spoiny pachwinowe zastąpić spoinami czołowymi;
Spoiny powinny być wykonane metodą półautomatyczną w osłonie gazów ochronnych. Nie zaleca się spawania elektrodą otuloną, ze względu na złą jakość powłoki cynkowej na spoinach;
Spoiny powinny być szczelne i zamknięte wokół elementu, ponieważ w przeciwnym przypadku mogą po cynkowaniu wylewać się z nich resztki topnika i kwasu pogarszając jakość powłoki (tzw. 'krwawe wycieki');
Powierzchnia konstrukcji powinna być wolna od: zawalcowań, zgorzelin, odprysków po spawaniu, ostrych krawędzi, zanieczyszczeń farbami, olejami, emulsjami oraz innymi materiałami stosowanymi przy trasowaniu, znakowaniu, spawaniu;
W połączeniach spawanych unikać nakładek, w konstrukcji kratownicowej takie nakładki występują;
W narożach płyt czołowych, środnika wykonać otwory technologiczne.