1. Koagulacja - istota i urządzenia stosowane.

Celem koagulacji jest usunięcie koloidów i zawiesin, obniżenie barwy, mętności, zanieczyszczeń, bakterii, czasami organicznych związków rozpuszczonych. W procesie tym do wody dodaje się koagulanty, tj. sole glinu i żelaza.

Stosowane koagulanty.

Do koagulantów należą:

a) niezhydrolizowane wstępnie

- siarczan glinu Al2(SO4)3 18 H2O, - siarczan żelazowy Fe2(SO4)3 9 H2O, - glinian sodu Na2Al2O4

- chlorek żelazowy FeCl36 H2O,

b) zhydrolizowane wstępnie – grupa chlorków poliglinu

Koagulacja to proces zmniejszający dyspersję koloidów i zapewniający powstanie ich aglomeratów i usunięcie ich w procesie sedymentacji i filtracji. Koagulacja zachodzi w 2 fazach: I faza => destabilizacja, II faza => flokulacja. Destabilizacja => zmniejszenie potencjału elektromagnetycznego. W fazie flokulacji (aglomeracji) powstają aglomeraty (kłaczki).

Koagulacja zależy od: - pH,

- temperatury,

- rodzaju i dawki koagulantu,

- warunków hydraulicznych panujących w fazie destabilizacji oraz fazie flokulacji, - czasu trwania faz.

Wyróżniamy koagulację kontaktową (może być realizowana w osadnikach, w złożu filtracyjnym), powierzchniową oraz objętościową (realizowana w komorze szybkiego mieszania).

KOAGULACJA OBJĘTOŚCIOWA woda zawiera duża zmienność zanieczyszczeń
KM-KWM-osadnik-filtr pośpieszny

1
KOAGULACJA POWIERZCHNIOWA – woda przepływa z góry na doł, stężenie zawiesin w wodzie dopływającej na złoże filtracyjne nie przekracza 150g/m3 KSM- złoże filtracyjne
KOAGULACJA KONTAKTOWA – woda przepływa od dołu

Typy koagulacji:

• Koagulacja w warstwie osadu zawieszonego

• Koagulacja w warstwie filtru piaskowego

2. Różnica pomiędzy flotacją a flokulacją?

Flotacja, metoda rozdziału substancji stałych (odpowiednio rozdrobnionych - zwykle jest to minerał użytkowy i złoże płone) wykorzystująca różnicę zwilżalności tych substancji przez ciecz. 

Flokulacja- łączenie się ziarn ciała stałego, zdyspergowanego w ośrodku ciekłym, w większe agregaty, pod wpływem dodatku flokulanta.

10. Kiedy stosujemy flotację a kiedy sedymentację?

Flotacja - usuwanie cząstek o większym bądź mniejszym ciężarze niż woda.

Sedymentacja – usuwanie cząstek o większym ciężarze niż woda.

4. Na czym polega proces sedymentacji? Od czego zależy prędkość sedymentacji(wzór)?

Sedymentacja - jest jednym z podstawowych procesów wykorzystywanych w oczyszczaniu wody (do usuwania cząstek o gęstości większej od gęstości wody – cząstek opadających). Opadanie cząstek w wodzie jest zjawiskiem złożonym i zależy od:

- stężenia, - wymiaru, - kształtu,

- gęstości,

- temperatury,

- prędkości i kierunku przepływu wody. W sedymentacji wyróżniamy opadanie:

a) zakłócone (zawiesiny ziarniste – ziarna piasku)

b) skupione (tory cząstek się przecinają, przeszkadzają sobie) c) swobodne (cząstki opadają swoim torem)

5.FILTRACJA: podczas filtracji woda przepływa w określonym kierunku i z odpowiednia prędkością przez złoze filtracyjne, które stanowi materiał porowaty.

-FILTRACJA POWOLNA: prędkość przez złoże: 0,1-0,3 m/h (czasem 0,5), w gornej warstwie mineralizacja, uziarnienie drobniejsze niż w pospiesznym, proces bezchemiczny, nie stosuje się w wodzie bardzo mętnej lub zabarwionej, długi cykl filtracji, przebiegają procesy biologiczne, mała prędkość filtracji, czyszczenie mechaniczne, nizsza wysokość złoża do 1,5m
-FILTRACJA POŚPIESZNA prędkość przez złoże: 5-10 m/h (czasem 15), uziarnienie grubsze niż w powolnym, filtry płukane, duża prędkość filtracjirodzaje filtrow pospiesznych: grawitacyjne (otwarte i zamknięte), ciśnieniowe (zamknięte) – pionowe i poziome, jednowarstwowe, wielowarstwowe wyższa wysokość złoza do 2,5m

PORÓWNANIE:

prędkość filtracji,

- powolna 0,1 - 0,3 m/h - pospieszna 5 - 15 m/h

rodzaj złoża, uziarnienie

- w powolnej mniejsze,

wysokość złoża

- pospieszne filtry mają wyższe złoże (do 2,5 m), powolne do 1,5 m

oczyszczanie filtrów

- powolne => mechaniczne

- pospieszne => płukanie, mają większą armaturę

filtry powolne są zawsze otwarte ( w sensie hydraulicznym)

6

w filtrach powolnych dodatkowo przebiegają procesy biochemiczne ( w górnej warstwie są mikroorganizmy),

różnice w jakości wody

- w powolnych powstaje dwutlenek węgla,

- w pospiesznych zawartość dwutlenku węgla się zmienia, - po filtracji powolnej jest mniej tlenu w wodzie,

kierunek przepływu

- w powolnych zawsze z góry na dół, - w pospiesznych w obie strony

straty

- większe w pospiesznych do 3m ( w ciśnieniowych 5-10 m) - w powolnych do 0,5 m

drenaż

- w powolnych tylko do odbioru wody niskooporowej, - w pospiesznych w zależności od rozwiązania.

7. RODZAJE FILTRÓW- zer względu na warunki pracy oraz rodzaj złóż filtracyjnych, filtr dzielimy na:

• Grawitacyjne i ciśnieniowe

• Powolne i pospieszne

• Jedno i wielowarstwowe

• Otwarte i zamknięte

• Ze złożem niskim i wysokim

• Dwustopniowe ze złożem aktywnym biologicznie lub chemicznie

8. DLACZEGO NIE STOSUJEMY CHEMI W FILTRACH POWOLNYCH dawkowanie do wody przed filtrami powolnymi chemikaliów, mogło by prowadzić do zniszczenia mikroorganizmów tworzących błonę biologiczną. Cykl filtracji może wynosić od 1 do 6 miesięcy (w zależności od zanieczyszczenia). Przy tak długiej pracy filtrów powolnych na powierzchni jak i wewnątrz złoża filtracyjnego rozwijają się bakterie saprofityczne tworzące na powierzchni złoża błonę biologiczną. spełniają bardzo ważną rolę w procesie oczyszczania wody w czasie filtracji.

9. Adsorpcja - utlenianie chemiczne, najczęściej stosowany sorbent – węgiel aktywny lub pylisty węgiel aktywny (dodaje się go do wody w procesie koagulacji wraz z koagulantem – jest tańszy, nie można go odzyskiwać), gdy adsorpcja jest potrzebna ciągle to stosujemy ziarnisty materiał węgla inaczej zjawisko powierzchniowe, związki zatrzymywane są na powierzchni węgla (jego ziaren) ABSORPCJA – wnikanie w samo ziarno węgla (bo ziarno węgla ma w sobie kanaliki)
Opis procesu adsorpcji

Cząsteczki fazy gazowej lub ciekłej przylegają do powierzchni w sposób fizyczny. W tym przypadku do powierzchni węgla aktywnego. Proces adsorpcji zachodzi w trzech etapach:

• Makro-transport

• Mikro-transport

• Sorpcja

Adsorpcja:

- utlenianie chemiczne

- najczęściej stosowany sorbent – węgiel aktywny lub pylisty węgiel aktywny (dodaje się go do wody w procesie

koagulacji wraz z koagulantem – jest tańszy, nie można go odzyskiwać)

- gdy adsorpcja jest potrzebna ciągle to stosujemy ziarnisty materiał węgla. Występuje ona po procesie ozonowania, a przed dezynfekcją.

20. Sorpcja - jak usuwamy rozpuszczone związki organiczne?

SORPCJA = ADSORPCJA + ABSORPCJA Adsorpcja:

- utlenianie chemiczne

- najczęściej stosowany sorbent – węgiel aktywny lub pylisty węgiel aktywny (dodaje się go do wody w procesie koagulacji wraz z koagulantem – jest tańszy, nie można go odzyskiwać)

- gdy adsorpcja jest potrzebna ciągle to stosujemy ziarnisty materiał węgla

ADSORPCJA – zjawisko powierzchniowe, związki zatrzymywane są na powierzchni węgla (jego ziaren) ABSORPCJA – wnikanie w samo ziarno węgla (bo ziarno węgla ma w sobie kanaliki)

21. Miejsce adsorpcji w układzie oczyszczania wody powierzchniowej.

Występuje ona po procesie ozonowania, a przed dezynfekcją

2. PARAMETRY WÓD POWIERZCHNIOWYCH: barwa, mętność, pH, zasadowość, wskaźnik zanieczyszczenia organicznego BZT5, utlenialność, zapach, temperatura, OWO(RWO ZWO)( i KWO)

1. Różnice miedzy wodą powierzchniową a podziemną.

Różnice:

W. powierzchniowa:

- zanieczyszczona zawiesinami, koloidami i substancjami rozpuszczonymi. - duża barwa, mętność

- obecność związków organicznych -

W. podziemna:

- lepsza od powierzchniowej (woda oczyszczona w wyniku infiltracji) - zasolona (wskutek kontaktu ze skałami)

- stały skład fizyko-chemiczny

- rzadko występują zawiesiny i koloidy

- zawiera nadmierna ilości związków manganu i żelaza - zawiera agresywny CO2, powoduje korozję

- zwykle nie ma tlenu rozpuszczonego - rzadko zawiera związki organiczne

22. Czy i dlaczego po oczyszczaniu wody na węglu aktywnym niezbędny jest proces dezynfekcji?

Tak, aby nie doszło do wtórego zanieczyszczenia mikrobiologicznego (mikroorganizmów wypłukanych ze złoża)

9. Narysować i omówić układ technologiczny oczyszczania wody powierzchniowej.

Standardowy układ:

2

K-koagulacja

S-Sedymentacja (w klarownikach,osadnikach:

• Pionowe-są lepsze ale musimy pamiętać o czynnikach takich jak średnica

• Poziome- dla dużych ilości wody )

Fi-filtracja (mamy filtry: powolne, pośpieszne, grawitacyjne)

A-adsorpcja (w złożu Adsorpcyjnym tworzymy warunki tlenowe i powstaje proces samoistnej regeneracji złoża)

O-ozonowanie

De- dezynfekcja (może być chemiczna i fizyczna-> promieniowanie UV-woda po UV jest czysta ale nie zabezpieczona)

D-destabilizacja

F-flotacja (tam gdzie są glony)

Flok- flokulacja

U-utlenianie (możliwość zintensyfikowania procesów technologicznych; stosowanie utleniaczy-uboczne produkty utleniania czyli NMO+Cl=TAM)

9. Narysować i omówić układ technologiczny oczyszczania wody podziemnej.

Konwencjonalny układ: 3

N-napowietrzanie (odkwaszanie metodą fizyczną)

F-filtracja pospieszna przez złoże filtracyjne wpracowane do usuwania manganu

D-dezynfekcja

1.ROLA WAPNA W TECHNOLOGII OCZYSZCZANIA WODY: stosowanie wapna jest chemiczna metoda korekcji odczynu wody (odkwaszania) i związania agresywnego dwutlenku węgla, najczęściej stosuje się wapno hydratyzowane. Wyzsze pH zmniejsza korozyjność wód.

Wykres równowagi węglanowo wapniowej : 4

2.MECHANIZM ODŻELAZIANIA I ODMANGANIANIA:

Usuwanie Fe z wody

Polega na utlenieniu jonów FeII do FeIII i usuwaniu wytrąconych zw. Fe(OH)₃ z oczyszczonej wody w procesie sedymentacji i filtracji. Proces hydrolizy nieorganicznych zw. Fe i utlenieniu z II do III przebiega łatwiej niż hydroliza zw. Manganu. Jeżeli Fe występuje jako Fe(HCO₃)₂ to stosuje się układ uzdatniania wody: napowietrzanie sedymentacja (przy znanych ilościach Fe(OH)₃ odżelazienie (filtracja pośpieszna)dezynfekcja. Jeżeli Fe obecne jest również w postaci Fe SO₄ do układu powinien być włączony alkalizacji zapewniający neutralizację H₂SO₄ powstającego podczas hydrolizyFeSO_4­ ilość alkaliów jest odwrotnie proporcjonalna do zasadowości uzdatnionej wody W przypadku kiedy nie występuje w wodzie w połączeniu z zw. organicznymi  napowietrzanie bądź chemiczne utlenianie, sedymentacja i filtracja są nie skuteczne. Do usuwania takich form Fe wymagany jest najczęściej proces koagulacji.

Usuwanie manganu z wody

Problem rozpuszczalności związku manganu ni jest do końca poznany jednak wiadomo że zw. trudno rozpuszczalnym jest MnO₂  H₂O Istota odmanganowania polega na utlenieniu jonów MnII do MnIV i wytrąceniu ich w postaci MnO₂  H₂O Zw. manganu obecne w wodach podziemnych są bardziej trwale i nie ulegają tak łatwo hydrolizie jak sole Fe nawet przy zawartości  10g Mn/m³ Hydroliza przebiega wolno a Mn przy tlenie i stężeniu 10^-5 mola Mn/dm³ utlenia się przy ph >9,5 Utlenieniu towarzyszy zmieszenie ph. Stosowanie napowietrzenia wody przy ph < 9,5 nie zapewnia utlenienia manganu pozwala na odkwaszenie wody i wprowadzenie O₂ niezbędnego do utlenienia Mn III Mn IV. W celu zmniejszenia zawartości ph wymaganej do skutecznego utleniania MnII do MnIV zamiast tlenu można stosować silniejsze utleniacze np. chlor i ozon. Skuteczną metodą odmanganiania wody jest jej filtracja  przez wpracowane złoże filtracyjne (umożliwia usuwanie Mn z wody bez wcześniejszej alkalizacji)którego ziarna pokryte sę dwutlenkiem Mn lub przez złoże z braunsztynu – rudy manganowej.

2. WR-współczynnik równomierności, WR=d₆₀ /d₁₀

d₁₀- średnica która wraz z mniejszymi stanowi 10% wagowych

2. Cele dezynfekcji i jaki dezynfektant zaleciłabyś?

Dezynfekcja to proces niezbędny, gdy sieć wodociągowa jest rozległa. Jest to proces dotyczący wody powierzchniowej jak i podziemnej. Wyróżniamy dezynfekcję fizyczną (gotowanie, pasteryzacja, naświetlanie promieniami UV, stosowanie ultradźwięków) i chemiczną. Chemiczna polega na dawkowaniu do wody utleniaczy chemicznych, które nazywamy dezynfektantami, które charakteryzują się dużymi zdolnościami utleniającymi i muszą mieć dużą siłę biobójczą oraz powinny być trwałe = nie ulegać rozkładowi => bez czynnika dezynfekującego może nastąpić namnażanie mikroorganizmów. Przed dezynfekcją trzeba usunąć zanieczyszczenia, woda nie może mieć zawiesin, bo one utrudniają dostęp czynników dezynfekujących. Bardzo ważne jest pH wody, szczególnie gdy stosuje się chlor. Temperatura to także ważny czynnik, bo w wyższej temperaturze procesy chemiczne zachodzą szybciej. Istotne jest także stężenie i ilość czynnika dezynfekującego.

2 cele dezynfekcji:

- zniszczenie mikroorganizmów patogennych i form przetrwalnikowych obecnych w wodzi

- zapobieganie wtórnemu rozwojowi mikroorganizmów w sieci wodociągowej.

Dezynfektanty:

- wg zdolności (potencjału) utleniających

O3 > ClO2 > Cl2 > chloraminy

- wg zdolności(potencjału) dezynfekujących

O3 > ClO2 > chlor wolny > chloraminy Chlor wolny = Σ Cl2 + HOCl+ OCl-

- wg stabilności i efektywnego działania dezynfekcji (wg trwałości)

chloraminy > ClO2 > chlor wolny > O3

Zaproponowałabym dezynfekcję ClO2, gdyż nie przyłącza się do związków, stara się utleniać, a więc nie powoduje powstawania chlorowanych związków organicznych. W przypadku chloru, chloramin i kanonu mogą powstać produkty uboczne dezynfekcji, które często są rakotwórcze. Dezynfektant ten jest drogi, ale za to ma dużą siłę utleniającą i biobójczą. Nie powoduje powstawania chlorofenoli ani chloramin.

2.IDEE PROCESU:

• Koagulacja - usunięcie koloidów i zawiesin, obniżenie barwy, mętności, zanieczyszczeń, bakterii, czasami organicznych związków rozpuszczonych

• Sedymentacja- jeden z podstawowych procesów służący do usuwania z wody cząstek o gęstości większej niż gęstość wody, a więc cząstek opadających

• Flotacja- może być stosowana zamiast sedymentacji gdy usuwane cząstki stałe mają gęstośc mniejszą niż woda, stosuje się do wody zanieczyszczonej glonami

• Filtracja- proces zapewniający usuwanie z oczyszczonej wody cząsteczek o śdenicy większej od 0,1 mikrometra

• Adsorpcja- w złożu Adsorpcyjnym tworzymy warunki tlenowe i powstaje proces samoistnej regeneracji złoża

• Dezynfekcja- jej celem jest zniszczenie żywych i przetrwalnikowych form organizmów patogennych a także zabezpieczenie przed ich wtórnym rozwojem w systemie dystrybucji wody

• Odżelazianie- pozbycie się nadmiaru Fe

• Od manganianie- pozbycie się nadmiaru Mn

• Napowietrzanie/odkwaszanie-celem jest usunięcie z wody agresywnego Co2 nadającego jej charakter agresywny, zwykle stosuje się w układach wód podziemnych i infiltracyjnych

3.SIŁA UTLENIAJĄCA: jest związana z potencjałem REDOX. Im silniejszy utleniacz tym ma większą zdolność do utleniania związków. (najsilniejszym utleniaczem jest ozon ->chlor itd.)

ŹRÓDŁA WODY- wody słodkie, wodonośne źródła podziemne, wody powierzchniowe, wody morskie,
STREFY UJĘĆ WODY pośrednie i bezpośrednie
BADANIA TECHNOLOGII OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW: metody fizyczne( np. proces sedymentacji, filtracji, membranowy, absorpcja) metody chemiczne ( utlenianie w tym dezynfekcja, koagulacja, chemiczne strącanie, wymiana jonowa, netody biologiczne( filtracja powolna, namnażanie organizmów na związkach z węglem)
OCZYSZCZANIE WODY POWIERZCHNIOWEJ [ujęcie-sita]- wstępne utlenianie[koagulacja]-[flokulacja]-[sedymentacja]-resztki zawięzin[filtracja]-pośrednie

FORMY JONOWE ZANIECZYSZCZEŃ WÓD- anionowe, kationowe
OBJĘTOŚĆ LEJA OSADOWEGO zależy odczasu przetrzymywania osadu oraz ilości osadu
MAJĄC STĘZENIE wyliczymy uwodnienie, następnie objętość i gęstość osadu.

NATLENIANIE w celu utlenienia form rozpuszczonych do utlenialnych
ODKWASZENIA(napowietrzanie) – Odkwaszanie realizuje się w procesie napowietrzania (otwarte lub ciśnieniowe). Intensywność odkwaszania wody zależy od jej zasadowości. Zasadowość wody decyduje o stosowanym sposobie jej napowietrzenia w celu odkwaszania, a więc rodzaju urządzeń do napowietrzania.

MIEJSCE PROCESU FILTRACJI W UKŁADACH OCZYSZCZANIA WODY POWIERZCHNIOWEJ I PODZIEMNEJ.

POWIERZCHNIOWA: po procesie sedymentacji, po ozonowaniu – gdy stosujemy filtrację przez węgiel aktywny (sorpcję)., Po filtracji następuje dezynfekcja wody.
PODZIEMNA: po procesie sedymentacji (gdy zawartość żelaza > 10g/m3) – gdy Fe w połączeniach nieorganicznych., po wiązaniu CO2 agresywnego i koagulacji – gdy Fe w połączeniach z substancjami organicznymi. W obu przypadkach po filtracji następuje dezynfekcja wody
CZYM SIĘ ROŻNIĄ OSADY OD POPŁUCZYN Osad jest wytwarzany w osadnikach podczas sedymentacji (zawiera większe cząstki zanieczyszczeń), popłuczyny natomiast są wytwarzane podczas filtracji pospiesznej podczas płukania (zawierają one resztki koloidow, a więc cząstk dużo mniejsze niż osady).

PROCES KATALITYCZNEGO ODMANGANIANIA Odmanganianie wody w złożu wpracowanym przebiega w wyniku sorpcji katalitycznej. Mangan jest sorbowany na powierzchni ziarn złoża w postaci wodorotlenków. Zdolność sorpcyjna MnO₂ w stosunku do jonów Mn(II) w środowisku słabo alkaicznym wynosi powyżej 0,5 mola Mn(II)/mol MnO₂. Reakcja katalityczna utleniania manganu przebiega następująco: Mn₃O₄(OH)₂+2H₂O+¹/₂O₂ => 3MnO(OH)₂
PROCESY TECHNOLOGICZNE DOBIERAMY do jakości wody a urządzenia do ilości wody. Ochrona ujęcia musi być taka żebyśmy wiedzieli że ta woda będzie miała podobny skład. Woda chemicznie czysta w przyrodzie nie występuje, pod pojęciem woda rozumie się mieszaninę wody i obecnych w niej domieszek i zanieczyszczeń org i nieorg. A usuwane z niej sub traktowane są jako zanieczyszczenia
PROCESY WPŁYWAJĄCE NA JAKOŚĆ WODY: procesy utleniania i redukcji procesy biochemiczn
migracja zanieczyszczeń rozpuszczanie i strącanie hydratacja i hydroliza wietrzenie sorpcja, desorpcja wymiana jonowa procesy membranowe
LICZBA KRAMPA– wyliczamy gradient mieszania, funkcja szybkości mieszania, zapotrzebowanie mocy. Zawiesina po koagulacyjna + zawiesina z wody surowej – zaprojektować ilość mieszaniny przyjmując odpowiednie obciążenie hydrauliczne, -przepływ + obciążenie = powierzchnia. Czas sedymentacji, retencji możemy wyliczy głębokość, ilość zawiesiny 20g/m3 sprawność sedymentacji 80-85%
PRZY WODACH PODZEMNYCH sporządzenie wiarygodnej prognozy jakości wody z uwzglednieniem aktualnych i ewentualnych czynników determinujących jej skłąd jak i również prognozy ilościowej z uwzględnieniem tendencji w zapotrzebowaniu na wode przy określonej pojemności warstwy wodonośnej i określonych źródłach jej zasilania jest bardzo ważnym etapem działań przed przystąpieniem do prac projektowych ujęcia i stacji uzdatniania wody. Ocenę czasu wyczerpania się zasobów wod podziemnych można wykonać przy iżyciu modelu stanu nieustalonego. Przyrost szybkości konsumpcji wody podziemnej zmazany będzie też z przyrostem populacji zaopatrywanej z tych zasobów. Prognoza jakości wód podziemnych wymaga określenia źródła zanieczyszczenia.
OBLICZENIA TECHNOLOGICZNE POWIERZCHNIOWE – wyznaczanie dawki koagulantu, dawki substancji wspomagających koagulacje, dawki wapna, dawek substancji do chlorowania
OBLICZENIA TECHNOLOGICZNE PODZIEMNE – wyznaczanie dawki wapna i chloru
PARAMETRY PROJEKTOWE SORPCJI – czas osiągnięcia stanu równowagi, dawka pylistego węgla aktywnego. Parametry te ustala się podczas badań.

5. Czy w układzie urządzeń do oczyszczania wody met. koagulacji zawsze niezbędna jest wydzielona osobno komora wolnego mieszania?

Nie. Można ją połączyć z osadnikiem tworząc osadnik kontaktowy (w niej występuje flokulacja).

6. Dlaczego w koagulacji potrzebna jest korekta pH i na czym polega?

Polega ona na związaniu CO2 wolnego z wapnem i powstaniu wodorowęglanu wapnia: 2CO2 Ca(OH)2 Ca(HCO3)2

- nie można dać za dużo wapna, bo zacznie się wydzielać osad i woda stanie się mętna

Stosuje się ją aby zmniejszyć zakwaszenie wody, a dzięki temu nie powstaje dużo CO2 agresywnego i woda nie jets korozyjna.

11. Rodzaje osadników i główne parametry decydujące o skuteczności sedymentacji w nich.

Osadnik - urządzenie które służy do usuwania zawiesin ziarnistych. Często usytuowane na początku procesu bo usuwają największe cząstki.

Osadniki dzielimy w zależności od kierunku przepływu wody:

a) o przepływie poziomym - składa się z:

- części przepływowej (cząstki opadają podczas sedymentacji) - leja osadowego (cząstki osadzają się na dnie)

Mają one szerokość od 4 do 8 m, są bardzo długie, ponieważ cząstka musi zdążyć opaść jeszcze w osadniku, a nie w rurze tuż za nim. Na jeden metr długości nie może przepływać więcej niż 20m3/h.

Osadniki poziome podłużne są najczęściej stosowane mają kształt prostopadłościennego zbiornika, wykonane z żelbetu

b) o przepływie pionowym (średnica < 10m).

Są one stosowane przy mniejszych wydajnościach ZOW, na jeden metr długości nie może przepływać więcej niż 5m3/h.

12. Procesy w osadnikach kontaktowych i zespolonych – dlaczego?

Proces flokulacji, ponieważ w układzie oczyszczania wody nie ma osobno wydzielonej komory wolnego mieszania. Występuje oczywiście jeszcze sedymentacja..

16. Dlaczego przed procesem filtracji przez biologicznie aktywne złoże filtracyjne do wody dodajemy ozon?

Aby przetransformować niebiodegradowalne substancje w biodegradowalne

18. Miejsce procesu filtracji w układach oczyszczania wody powierzchniowej i podziemnej.

Powierzchniowa:

a) po procesie sedymentacji

b) po ozonowaniu – gdy stosujemy filtrację przez węgiel aktywny (sorpcję). Po filtracji następuje dezynfekcja wody.

Podziemna:

a) po procesie sedymentacji (gdy zawartość żelaza > 10g/m3) – gdy Fe w połączeniach nieorganicznych. b) po wiązaniu CO2 agresywnego i koagulacji – gdy Fe w połączeniach z substancjami organicznymi.

W obu przypadkach po filtracji następuje dezynfekcja wody

23. Na czym polega technika regeneracji węgla aktywnego?

Stosuje się ją, ponieważ po pewnym czasie zmniejsza się pojemność adsorpcyjna węgla, jest to proces drogi i uciążliwy. Regeneracja:

- filtr jest wyjmowany co 2-3 lata i zawożony do punktu regeneracji (obecność mikroorganizmów wydłuża czas pomiędzy kolejnymi regeneracjami)

- w punkcie regeneracji węgiel poddawany jest:

SUSZENIU (usunięcie lotnych związków organicznych) PIROLIZIE

WYDMUCHIWANIU PRODUKTÓW AKTYWACJI

- po regeneracji węgiel uzyskuje swoją zdolność sorpcyjną pierwotną lub nawet lepszą. - przy regeneracji występuje strata masy – należy uzupełnić braki węgla

- taniej jest regenerować niż kupować nowy!

24. Produkty uboczne ozonowania.

Związki karbonylowe – głównie aldehydy. Niskocząsteczkowe kwasy karboksylowe. Związki te łatwo biodegradują.