WBMiI Data przeprowadzenia zajęć: 4.12.2013
Automatyka i Robotyka
2012/2013
semestr 3
ĆWICZENIE NR 76
Wyznaczenie ogniskowej soczewki i układu soczewek metodą Bessela
Nr grupy: 109
1)Goślicki Miłosz
2) Chrobak Szymon
3) Sowula Szczepan
Teoria
$${E = \ \frac{F}{q}\backslash n}{q - ladunek\ probny\backslash n}{F - sila\ dzialajaca\ w\ polu\ na\ ten\ ladunek}$$
$$V = \frac{\text{Ep}}{q}$$
U = V1 − V2
$$E = - \frac{V}{l}$$
1.2 Gęstość powierzchniowa ładunku
Jest to gęstość, z jaką ładunki elektryczne pokrywają powierzchnię danego przewodnika. Jest to stosunek elementarnego ładunku q znajdującego się na elementarnej powierzchni S.
$\sigma = \frac{q}{S}$
Ważny jest związek miedzy gęstością powierzchniowa ładunku i natężeniem pola
elektrycznego, który można zastosować np. do obliczenia wartości σ na podstawie
$${\sigma = \frac{\varepsilon 0\left( V1 - V2 \right)}{d} = \varepsilon 0E\backslash n}{Gdzie:\ \varepsilon 0 = 8,85*10^{- 12}F/m}$$
Przebieg ćwiczenia
Wykorzystane przyrządy:
- Układ zawierający dwie płytki kondensatora oraz sondę płomykową
- Zasilacz wysokiego napięcia WN
- Woltomierz
Przebieg
Sprawdzono, czy zasilacz WN jest odłączony od sieci. Wyjęto przednią szybę obudowy i ustawiono przednią płytkę kondensatora na d1=40mm od przymocowanej lewej płytki. Zapalono sondę płomykową przy użyciu zapałek i ustawiono płomień na jak najmniejszy, po czym zasunięto przednią szybę. Włączono woltomierz i zasilacz WN, na którym podano na napięcie o wartości 2,7kV. Przesunięto sondę do położenia, przy którym wskazanie woltomierza wyniosło około 600V. Następnie przesuwano sondę w kierunku prawej płytki i co 2mm dokonywano pomiaru potencjału. Czynności te powtórzono dla d2=80mm i d3=120mm, przy czym dla d3=120mm przyjęto napięcie na wejściu 3kV. Pomiarów dokonywano, dopóki woltomierz nie wskazywał napięcia na zasilaczu Wyniki zanotowano w tabeli pomiarowej.
Tabela pomiarów
Tab.1
L.p | d=40 [mm] |
d=80 [mm] |
d=120 [mm] |
---|---|---|---|
V [V] | L[mm] | V[V] | |
1 | 600 | 11 | 600 |
2 | 740 | 13 | 660 |
3 | 900 | 15 | 740 |
4 | 1090 | 17 | 800 |
5 | 1220 | 19 | 880 |
6 | 1390 | 21 | 950 |
7 | 1560 | 23 | 1020 |
8 | 1710 | 25 | 1100 |
9 | 1860 | 27 | 1180 |
10 | 2000 | 29 | 1250 |
11 | 2165 | 31 | 1330 |
12 | 2300 | 33 | 1410 |
13 | 2445 | 35 | 1500 |
14 | 2600 | 37 | 1580 |
15 | 2695 | 39 | 1680 |
16 | 1800 | 55 | |
17 | 1840 | 57 | |
18 | 1900 | 59 | |
19 | 2010 | 61 | |
20 | 2120 | 63 | |
21 | 2190 | 65 | |
22 | 2320 | 67 | |
23 | 2390 | 69 | |
24 | 2480 | 71 | |
25 | 2530 | 73 | |
26 | 2600 | 75 | |
27 | 2660 | 77 | |
28 | 2700 | 79 | |
29 | 2150 | ||
30 | 2240 | ||
31 | 2290 | ||
32 | 2380 | ||
33 | 2420 | ||
34 | 2520 | ||
35 | 2570 | ||
36 | 2650 | ||
37 | 2740 | ||
38 | 2780 | ||
39 | 2830 | ||
40 | 2920 | ||
41 | 2980 | ||
Po wprowadzeniu danych w specjalnie przygotowany do tego ćwiczenia program komputerowy, otrzymano następujące dane współczynników kierunkowych prostych, dla określonych pomiarów:
a ) d=40mm
a=76,348
b=-223,710Δa=0,728
Δb=19,250b ) d=80mm
a=40,90
b=-475,00Δa=0,37
Δb=20,00c ) d=120mm
a=32,90
b=-962,50Δa=0,41
Δb=38,00Na tej podstawie wykonano charakterystyki dołączone do sprawozdania na papierze milimetrowym.
Wyliczanie natężeń pola elektrycznego oraz wyznaczanie względnych odchyleń
Obliczenia zostały wykonane odręcznie i dołączone do sprawozdania.
Zestawienie Ed i Et
Uzyskano dwa różne parametry – natężenie pola elektrostatycznemu obliczone odpowiednim wzorem, oraz natężenie pola, które wynika ze współczynnika kierunkowego „a” każdego wykresu. Wyniki te zestawiono ze sobą w tabeli 2 wraz z względnymi odchyleniami.
Tab.2
d1 = 40mm | d2 = 80mm | d3 = 120mm |
---|---|---|
Ed [V/mm] |
Et [V/mm] |
δ [%] |
76.35 | 67.50 | 13.11 |
Obliczenie gęstości powierzchniowych ładunków na zewnętrznej powierzchni płytki
Wyniki obliczeń przedstawiono w tabeli 3.
d=40 mm | d=80 mm | d=120 mm |
---|---|---|
Ed [V/mm] |
σ
[ µC/mm2 ] |
Ed [V/mm] |
76.35 | 6,76 | 40.90 |
Wnioski
Współczynnik kierunkowy „a” każdego wykresu, równy jest natężeniu pola elektrostatycznemu Ed. Wartość Et obliczono przy pomocy odpowiednich wzorów. Występują delikatne różnice między Ed a Et, jednak wartości te są do siebie zbliżone. Wykonano charakterystyki F(U)=l. Przyrost napięcia w zależności od odległości wymagał od nas wyznaczenia prostej regresji. Obliczono błędy pomiaru oraz gęstości ładunków na jednej z płytek.