Zasady og贸lne prawa administracyjnego
1. Zasada demokratycznego pa艅stwa prawnego (praworz膮dno艣ci) ustanawia wiele standard贸w dotycz膮cych podzia艂u w艂adzy, statusu jednostki; prymat konstytucji, zasada sprawiedliwo艣ci proceduralnej, zasada legalno艣ci (art.7) ? zwi膮zanie administracyjne obowi膮zuj膮cym prawem; dzia艂anie organ贸w ma by膰 podj臋te na podstawie i w granicach prawa. Wysuwane postulaty wobec prawa: przewidywalno艣膰, stabilne, pewne, dost臋pne, nie mo偶e dzia艂a膰 wstecz, vacatio legis. Zasada ta opiera si臋 na dw贸ch zasadach: prymacie prawa oraz poszanowania praw i wolno艣ci obywateli.
Na podstawie prawa
- na podstawie obowi膮zuj膮cej normy prawnej
- prawid艂owe ustalenie znaczenia normy prawnej
- niewadliwie dokonana subsumpcja
- prawid艂owe ustalenie nast臋pstw prawnych.
2. Zasada r贸wno艣ci (niedyskryminacji) dotyczy statusu jednostki w pa艅stwie i ma dwa aspekty: wobec prawa i w prawie. Zasada ta wi膮偶e si臋 z zasad膮 sprawiedliwo艣ci spo艂ecznej prawo powinno indywidualizowa膰 pozycj臋 jednostki w prawie (art. 7 KPA).
3. Zasada proporcjonalno艣ci (najmniejszego b贸lu) -uzasadniona ingerencja pa艅stwa w prawa jednostki (jako klauzula generalna okre艣la granice dzia艂alno艣ci) i wi膮偶膮 si臋 z ni膮 trzy nakazy:
- nakaz odpowiedzialno艣ci (przydatno艣ci) ? wymagaj膮cy by dany 艣rodek by艂 przydatny do realizacji danego celu
- nakaz konieczno艣ci ? indywidualizowanie ingerencji
- nakaz proporcjonalno艣ci ? zgodnie, z kt贸rym cel powinien by膰 proporcjonalny do podejmowanych 艣rodk贸w
4. Zasada jawno艣ci administracyjnej (art. 61 Konstytucji).
Jawno艣膰 ? stan swobodnego dost臋pu obywateli do informacji b臋d膮cych w dyspozycji organ贸w w艂adzy publicznej oraz innych podmiot贸w, kt贸re wykonuj膮 funkcje w艂adzy publicznej.
Informacja ? forma dzia艂ania organ贸w administracji dotycz膮ca okre艣lonego stanu faktycznego, prawnego.
5. Zasada prawa do s膮du (art.45)
- prawo powszechne (przys艂uguje ka偶demu)
- prawo generalne (dotyczy wszystkich s膮d贸w) umo偶liwia realizacj臋 innych praw konstytucyjnych
- kontrola administracji przez niezawis艂y s膮d
6. Zasada sprawiedliwo艣ci proceduralnej:
- dopuszcza obywatela do udzia艂u w post臋powaniu
- jawno艣膰 post臋powania
- r贸wno艣膰 stron w post臋powaniu
- bezstronno艣膰
- obowi膮zek wyja艣nienia decyzji
- zagwarantowanie zgodno艣ci decyzji z prawem
7. Zasad rozdzia艂u kompetencji
- jak rozdzieli膰 kompetencje, by na siebie nie nachodzi艂y
- tak, by do za艂atwienia danej sprawy by艂 kompetentny organ
8. Zasada adekwatno艣ci dzia艂a艅
9. Zasada interesu spo艂ecznego i s艂usznego ingerowania w 偶ycie obywateli
Realizacja interesu spo艂ecznego i indywidualnego
Realizuj膮c interes indywidualny to pozostaje on spo艂ecznie oboj臋tny
10. Zasada subsydiarno艣ci (pomocniczo艣ci)
Daje woln膮 r臋k臋 jednostce dop贸ki sama sobie poradzi膰.
Aktywno艣膰 na wy偶szych szczeblach administracyjnych powinna by膰 podejmowana jedynie w贸wczas gdy zapewnia wi臋ksz膮 efektywno艣膰 i skuteczno艣膰 w odr贸偶nieniu od efekt贸w jakie przynios艂yby te dzia艂ania, gdyby podj臋te zosta艂y przez szczebel ni偶szy.
11. Zasada pog艂臋biania zaufania obywateli do organ贸w pa艅stwa
12. Zasada udzia艂u stron w post臋powaniu
艢wiadek ma ograniczone prawa procesowe 鈥 tylko te, kt贸re s膮 zwi膮zane z etapem post臋powania, w kt贸rym musi si臋 stawi膰 na wezwanie (ma taki obowi膮zek).
13. Zasada udzielania informacji o aktualnym stanie prawnym
organ ma obowi膮zek udziela膰 informacji o stanie faktycznym i prawnym, ma zna膰 i przestrzega膰 przepisy鈥 strona nie musi, ale ma by膰 wtedy poinformowana
14. Zasada przekonywania
Zwi膮zana z elementem w艂adztwa administracyjnego, w niekt贸rych przypadkach przymusu pa艅stwowego. Organ na obowi膮zek PRZEKONYWA膯 (a nie przekona膰), by strona zachowa艂a si臋 w odpowiedni spos贸b bez konieczno艣ci u偶ycia 艣rodk贸w przymusu.
15. Zasada dwuinstancyjno艣ci (art. 78 Konstytucji)
Dotyczy wy艂膮cznie post臋powania s膮dowego stanowi膮c, i偶 post臋powanie to jest co najmniej dwuinstancyjne. Nie dotyczy to jednak post臋powania przed innymi ni偶 s膮dowe organami. Podstawowym celem powy偶szej regu艂y jest zapewnienie nale偶ytego i rzetelnego rozpatrywania spraw s膮dowych. W niekt贸rych bowiem sytuacjach zdarza si臋, 偶e organy pierwszej instancji pope艂niaj膮 w swych orzeczeniach niema艂e pomy艂ki.
Normy prawa administracyjnego
prawo administracyjne ustrojowe, kt贸re okre艣la struktur臋 oraz zasady funkcjonowania administracji publicznej.
prawo administracyjne materialne, kt贸re reguluje prawa i obowi膮zki organ贸w administracji publicznej i obywateli.
prawo administracyjne procesowe, okre艣la post臋powanie administracyjne.
Dodatkowo wyr贸偶nia si臋 prawo urz臋dnicze, dotycz膮ce statusu urz臋dnik贸w (funkcjonariuszy publicznych).
NORMY W聽PRAWIE ADMIISTRACYJNYM
1. normy ustrojowe - s膮聽to normy, kt贸re okre艣laj膮 w艂a艣ciwo艣膰 oraz ustanawiaj膮 zadania, a聽tak偶e reguluj膮 prawne formy dzia艂ania i聽organizacje administracji, a聽tak偶e okre艣laj膮 kompetencje.
- normy okre艣laj膮ce w艂a艣ciwo艣膰 s膮聽to normy, kt贸re umo偶liwiaj膮 przypisanie okre艣lonego obowi膮zku lub聽uprawnienia danemu organowi lub聽innej jednostce organizacyjnej. Przewidywane jest tak偶e przypisanie takiego prawa lub聽obowi膮zku osobie fizycznej. Dzia艂anie tych norm opiera si臋聽na przepisach prawa, kt贸re okre艣laj膮 rodzaj spraw, czas i聽miejsce dzia艂ania, status prawny podmiotu, jego struktur臋 organizacyjn膮, obsad臋 personaln膮, czas i聽miejsce dzia艂ania.
- normy ustanawiaj膮ce zadania to聽te normy, dzi臋ki kt贸rym mo偶na okre艣li膰 kierunki dzia艂ania administracji oraz wskaza膰 warto艣ci i聽zasady jakie powinny ja聽obowi膮zywa膰.
- normy reguluj膮ce spos贸b dzia艂ania okre艣laj膮 form臋 prawn膮 jak膮 organ administracji powinien w聽trakcie danej czynno艣ci zastosowa膰, a聽tak偶e zezwalaj膮 na聽podjecie dzia艂a艅 w聽okre艣lony prawem spos贸b, przy pe艂nej informacji o聽konsekwencjach takiego dzia艂ania.
- normy wykazuj膮ce na聽kompetencje organ贸w zezwalaj膮 na聽realizacj臋 norm materialnych, ustrojowych lub聽proceduralnych.
- normy reguluj膮ce organizacj臋 administracji okre艣laj膮 zale偶no艣膰 zale偶no艣ci (nadrz臋dno艣ci i聽podporz膮dkowania) pomi臋dzy organami oraz organami i聽innymi jednostkami organizacyjnymi
2. normy materialne prawa administracyjnego mo偶na z聽podzieli膰 nast臋puj膮co:
- normy merytoryczne kt贸re nakazuj膮 lub聽zakazuj膮 okre艣lonym podmiotom konkretne zachowanie w聽okre艣lonych okoliczno艣ciach. W聽przypadku norm merytorycznych zastosowanych wobec organ贸w administracji publicznej s膮聽one nimi obligatoryjnie zwi膮zane.
- normy blankietowe- pozwalaj膮 na聽samodzielne podejmowanie decyzji przez organ w聽kwestii zachowania si臋聽w konkretnej sytuacji. Normy te聽pozwalaj膮 na聽dostosowanie zachowania si臋聽ograny do聽konkretnej sytuacji co聽pozwala zachowa膰 elastyczno艣膰 dzia艂a艅 w聽przypadkach niezdefiniowanych w聽przepisach prawnych.
- normy generalne -聽normy og贸lne, kt贸rym nie聽jest przypisany 偶aden konkretny adresat,
- normy abstrakcyjne -聽normy, kt贸re nie聽okre艣laj膮 w聽spos贸b konkretny i聽sprecyzowany okoliczno艣ci, od聽kt贸rych zale偶y uprawnienie b膮d藕 obowi膮zek adresata.
3. Normy proceduralne -聽do norm proceduralnych zaliczamy: normy post臋powania administracyjnego, normy post臋powania s膮dowo -聽administracyjnego, normy post臋powania skargowo -聽wnioskowego, oraz normy post臋powania kontrolnego.
- Normy post臋powania administracyjnego s膮聽normami zawartymi w聽przepisach reguluj膮cych post臋powanie administracyjne. Dotycz膮 one聽uczestnik贸w post臋powania administracyjnego to聽znaczy organu administracyjnego oraz innych uczestnik贸w tego post臋powania (strony, 艣wiadk贸w, skrz膮cych itd.). Normy, na聽podstawie kt贸rych rozstrzygni臋te ma聽zosta膰 post臋powanie w聽sprawie indywidualnej, czyli tzw. normy post臋powania og贸lnego wi膮偶膮 si臋聽z przepisami prawa ustrojowego oraz materialnego. Ta聽zale偶no艣膰 spowodowana jest miedzy innymi celem wszcz臋cia post臋powania administracyjnego tzn. konieczno艣ci膮 wykonania norm materialnoprawnych. Konsekwencja przeprowadzenia post臋powania jest zazwyczaj zmiana lub聽potwierdzenie sytuacji prawnej stron. Po聽osi膮gni臋ciu celu post臋powanie uwa偶a si臋聽za zako艅czone.
- Normy post臋powania s膮dowo -聽administracyjnego okre艣laj膮 przepisy prawa dotycz膮ce post臋powania s膮dowo-administracyjnego. S膮聽to normy o聽szerokim zakresie zastosowania, uzale偶nionym od聽funkcji post臋powania oraz od聽jego struktury. Powy偶sze normy pozwalaj膮 na聽weryfikacje zachowania si臋聽organu administracyjnego, oraz weryfikacje zaskar偶onych akt贸w i聽czynno艣ci. W聽post臋powaniu s膮dowoadministracyjnym sad聽ani nie聽nak艂ada na聽strony obowi膮zk贸w ani聽tez nie聽przyznaje im聽偶adnych praw.
- wprowadzenie do聽przepis贸w prawnych norm post臋powania skargowo -聽wnioskowego ma聽na celu dokonanie urz臋dowej oceny stanu faktycznego wskazanego w聽skardze lub聽wniosku. Tre艣膰 skargi lub聽wniosku por贸wnywana jest z聽aktualnym stanem prawnym, co聽pozwala na聽jasne okre艣lenie zasadno艣ci skargi lub聽wniosku. Normy post臋powania skargowo-wnioskowego nie聽maja bezpo艣redniego powi膮zania z聽normami materialnymi
- Normy post臋powania kontrolnego maja na聽celu okre艣lenie zachowania danego podmiotu, kt贸ry jest uprawniony do聽kontroli oraz okre艣lenie praw i聽obowi膮zk贸w podmiot贸w kontrolowanych. Powy偶sze normy 艂膮cza si臋聽jedynie po艣rednio z聽prawem materialnym i聽ustrojowym. Ma聽to miejsce jedynie wtedy, sytuacja materialnoprawna kontrolowanego zmieni si臋聽na skutek wniosku pokontrolnego.
Norma prawna zbudowana jest z trzech cz臋艣ci.
W jej sk艂ad wchodz膮:
1) hipoteza, (ka偶da norma prawna znajduje zastosowanie tylko w pewnej sytuacji).
2) dyspozycja, (dyspozycja jest to cz臋艣膰 normy prawnej, kt贸ra wskazuje obowi膮zuj膮cy - w danej sytuacji - spos贸b zachowania. Co nale偶y zrobi膰, a co jest zabronione - o tym informuje w艂a艣nie dyspozycja. Jest ona kluczow膮 cz臋艣ci膮 normy).
3) sankcja, (sankcja jest to ta cz臋艣膰 normy prawnej, kt贸ra m贸wi, jakie ujemne skutki poci膮gnie za sob膮 niezastosowanie si臋 do dyspozycji).