Zad1. A.

Zmniejszenie średnicy tętniczki doprowadzającej wpłynie na obniżenie ciśnienia hydrostatycznego naczyń włosowatych w ciałku nefronu. Powoduje to obniżenie efektywności filtracji kłębuszkowej, czyli zmniejsza się wspołczynnik GFR.

B.

Zmiejszenie średnicy tętniczki odprowadzającej powoduje zwiększenie ciśnienia hydrostatycznego w naczyniach włosowatych ciałka nefronu, co powoduje intensyfikację filtracji kłębuszkowej (rośnie GFR) , ponieważ ciśnienie hydrostatyczne w naczyniach włosowatych ciałka nefronu przewyższa wartość ciśnień, które przeciwdziałają filtracji.

Zad.2 C.

Zamknięcie zastawki między pęcherzem moczowym a kanalikiem zbiorczym powoduje wzrost ciśnienia przesączu w torebce Bowmana, ponieważ wydalanie moczu jest zablokowane przez zamkniętą zastawkę.

D.

Podwyższenie ciśnienia krwi przy zamkniętej zastawce nie powoduje zmiany ciśnienia hydrostatycznego w naczyniach włosowatych kłebuszka, ale zmniejsza GFR, poniewż ciśnienie hydrostayczne w torebce Bowmana zwiększa się i przeciwdziała ciśnieniu hydrostatycznemu w naczyniach włosowatych kłębuszka i powoduje osłabienie filtracji w kłębuszku.

Zad.3 E.

Bardziej efektywna w kompensacji obniżonego ciśnienia krwi jest zmiana średnicy tętniczki doprowadzającej.

F.

Ciśnienie w naczyniach włosowatych kłębuszka i GFR jest najwyższe spośród wszystkich wyników, poniewż zwiększenie średnicy tętniczki doprowadzającej powoduje zwiększenie ciśnienia hydrostatycznego w naczyniach włosowatych kłębuszka. Mechanizm ten można wyjaśnić na podstawie schematu działania kanalikowo-kłębuszkowego sprzężenia zwrotnego: Wzrost ciśnienia tętniczego powoduje spadek ciśnienia hydrostatycznego w naczyniach włosowatych kłębuszka, co powoduje zmniejszenie ilości NaCl dopływającego z moczem kanalikowycm do plamki gęstej, co zmniejsza pobudzenie jej chemoreceptorów co prowadzi do rozszerzenia tętniczki doprowadzającej. Prowadzi to do wydzielania reniny, która pobudza układ renina- angiotensyna, jest wydzielana Angiotensyna II- która jest substancją o działaniu silnie kurczącym, powoduje zmniejszenie tętniczki eferentnej, co prowadzi do wzrostu ciśnienia hydrostatycznego, co prowadzi do zwiększenia GFR.

Zad.4 G.

Wraz ze wzrostem stężenia moczu zmniejsza się jego objętość, ponieważ w ciałku nefronu panuje środowisko hipotoniczne a w przestrzeni śródmiąższowej panuje środowisko hipertoniczne. Zachodzi proces osmozy, polegający na przenikaniu rozpuszczalnika do środowiska hipertonicznego. Spowoduje to wydzielanie wazopresyny, która wbudowuje białka do błon komórkowych, które tworzą kanały wodne. Zachodzi resorpcja zwrotna wody w kanaliku dystalnym komórki do sieci naczyń włosowatych okołokanalikowcyh.

Zad.6 I.

1. wzrost ciśnienia osmotycznego osocza krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego

2. zmiejszenie objetosci krwi i ciśnienia tętniczego krwi

3. angiotensyna II

4. pobudzenie OUN przez czynniki stresowe

5. prostaglandyny

6. nikotyna

Wyżej wymienione czynniki powodują zmiane ciśnienia osmotycznego krwi, które jest sygnalizowane przez tzw. osmoreceptory podwzgórza, które pobudzają działalność przysadki. Zaczyna ona wydzielac hormon antydiuretyczny zwany wazopresyną.

J.

Większy wpływ na objętość wydalanego moczu ma wazopresyna (ADH), poniewż wpływa ona na objętość wydalanego moczu (wpływa na resorpcję zwrotną).

K.

Aldosteron zwiększa resorpcję zwrotną sodu w kanalikach dystalnych oraz jego wymianę na jony potasu. Skutkiem tego rośnie stężenie sodu we krwi i w tkankach, spada zaś jego wydalanie w moczu. Wzrost stężenia sodu w organiźmie wywołuje wzrost ciśnienia osmotycznego płynów ustrojowych, zwiększa się więc wydzielanie wazopresyny, która hamuje diurezę i wydalanie wody aż do ustalenia się normalnych stosunków osmotycznych.