Pamiętnik z Powstania Warszawskiego, Plan Wydarzeń

1. Wybuch powstania warszawskiego podczas wizyty Mirona u Ireny R.

2. Zaangażowanie cywili w pomoc powstańcom w budowaniu barykad, rozwalaniu wach, unieruchamianiu czołgów niemieckich.

3. Niechętna pomoc Mirona przy pochówku Niemców w drodze powrotnej do domu na Chłodnej 40.

4. Spotkanie Babu Stefu w domu na Chłodnej.

5. Porównywanie życia przed wojną, z życiem pod okupacją i podczas powstania:

a) opisy organizowania jedzenia na kartki po zmarłych;

b) wspomnienie sosnowej choinki przyniesionej przez Ojca na Boże Narodzenie;

c) opis szkoły na Lesznie – dawniej żyjącej, radosnej, teraz zbombardowanej;

d) relacje z kolejnych ulic zajmowanych przez Niemców, z wysadzanych kamienic i wach;

6. Relacja z ostatecznego ataku Niemców na Wolę.

7. Przemieszczanie się ludności cywilnej coraz bliżej Starówki:

a) szukanie bezpiecznych piwnic i ukrywanie się w nich całych rodzin;

b) przygotowanie prowizorycznych kuchni przez kobiety;

c) zdobywanie jedzenia w opuszczonych mieszkaniach, na ulicach, także przez kradzież;

d) wspólne czytanie gazetek powstańczych;

e) śpiewanie modlitw i pieśni religijnych;

f) przekazywanie sobie informacji o frontach, działaniach powstańców i Niemców, o milczeniu reszty Polski i innych krajów Europy, o losach najbliższych i znajomych.

8. Obiady u sióstr sakramentek.

9. Zajęcie przez Niemców najważniejszych dla cywili obiektów: gazowni, wodociągów, elektrowni, spichlerzy.

10. Spalenie klasztoru sakramentek – połowa sierpnia.

11. Postanowienie przeniesienia się na Starówkę, na ul. Miodową, przez Mirona, Irenę i dwie znajome (Jadźkę i Henię).

12. Dotarcie do nowej kryjówki Swena i jego rodziny na Rybakach:

a) urządzanie konkursu literackiego;

b) odliczanie bomb;

c) modlitwy, rozmowy;

d) grupowe coraz uboższe posiłki

e) przyłączenie się rodziny kilku kobiet z krzyczącą z bólu ciotką.

13. Szukanie w sytuacji warszawiaków analogii do losu Narodu Wybranego, opisanego w Starym Testamencie.

14. Padanie kolejnych dzielnic Warszawy, coraz gorsza sytuacja na Starówce, coraz bardziej ażurowy schron bliskich Mirona.

15. Zgłoszenie się Mirona, Zbyszka i Swena do pomocy przy transporcie rannego kanałami w kierunku Śródmieścia.

16. Przejście kanałami z rannym na plecach:

a) podniecenie faktem przemierzania ukrytej w kanałach drogi;

b) zgłoszenie się po rannego do szpitala powstańców i instruktaż sanitariusza Heńka;

c) niebezpieczna droga z rannym ulicami Starówki i zejście do kanału na Miodowej pod barykadą;

d) wymiana rannego między idącymi kolegami Mirona;

e) ciche i ostrożne omijanie otwartych włazów

f) wyczerpujące czekanie na wyjście w Śródmieściu.

17. Udanie się narratora, Swena i Zbyszka do rodziny na Chmielnej.

18. Poznanie ogólnych zasad wojskowych, panujących w dzielnicy dzięki dowództwu AK.

19. Opis Warszawy – ostatnie akty patriotyzmu Polaków, pozostawianie na ulicach zmarłych, bomabardowania i ataki „bertami”, „krowami” (na Starówce nazywanymi „szafami”) i miotaczami ognia.

20. Przeniesienie się na Nowogrodzką.

21. Odnalezienie przez Swena Danki, łączniczki.

22. Zamieszkanie Mirona z rodziną u państwa Wojów na Wilczej.

23. Naloty Sowietów i Amerykanów na niemieckie dzielnice, zrzucanie jedzenia i broni powstańcom – początek września.

24. Kłótnia w rodzinie Białoszewskich.

25. Plaga wszawicy, obraz nędzy i zrujnowania miasta.

26. Upadek większości walczących dzielnic: Czerniakowa, Żoliborza, Mokotowa, Powiśla, części Śródmieścia – koniec września.

27. Kapitulacja Warszawy – 2 października 1944 r.

28. Otwarcie przez Niemców młynu z pszenicą.

29. Wychodzenie ludności cywilnej na ulice, przygotowania do wywózki jeńców – na roboty do Rzeszy lub do Guberni.

30. Zakopanie dokumentów i ważnych rzeczy przez Mirona i Ojca w piwnicy na Wilczej.

31. Ukrycie żydowskiego pochodzenia Stefy przy wsiadaniu do transportu w kierunku Pruszkowa.

32. Obóz przejściowy w Łambinowicach:

a) rozmowy z innymi jeńcami, także innych narodowości;

b) opis mycia i żywienia więźniów;

c) snucie planów na najbliższą przyszłość – decyzja wyjazdu do Opola przez Mirona i Ojca oraz do Wiednia przez Halinę.

33. Ucieczka Białoszewskich z Opola do Częstochowy i spotkanie ze Swenem i jego Matką.

35. Powrót Mirona do Warszawy w lutym 1945 r.