Krew na mym mieczu nigdy już nie zaschnie

Jako mściciel tych ziem poprzysiągłem zemstę

Na tych co naszej pogańskiej ziemi nie uszanowali

Ją splugawili, śmiertelny cios Jej zadali

W imię poległych przodków

Śmierć wrogom niosę wiecznie

Odeszli wszyscy moi najbliżsi

Lecz w sercu mym pamięć pozostała

Za poległych mych przodków i tych, których kochałem

Śmierć zadaję wrogom, ciągle z nimi walczę

Nie ustanę w walce

Chyba, że me serce bić przestanie...

Nie mam już nikogo, jestem niczym cień

Lecz tak jak przodkowie mej pogańskiej ziemi

Wiary będę bronił zawsze, hołd składając Im

Aż serce w końcu przestanie bić...

Wtedy odejdę do mych śpiących braci,

Do mych sióstr i praojców żyjących już w Nawii

Połączę się z nimi wtedy już na zawsze

Zgaśnie dla mnie słońce, a serce nie będzie już więcej bić...