Przypowieści

2:1 - Synu mój, jeśli przyjmiesz mowy moje, przykazania moje skryjesz przy sobie,

2:2 - Aby słuchało mądrości ucho twoje: serca swego ku poznaniu roztropności.

2:3 - Bo jeśli wzowiesz mądrości, nakłonisz serce twe roztropności:

2:4 - Jeśli jej szukać będziesz jako pieniędzy, a jako skarbów dokopasz się jej:

2:5 - Tedy wyrozumiesz bojaźń Pańską i umiejętność Bożą najdziesz:

2:6 - Bo Pan dawa mądrość: a z ust jego roztropność i umiejętność.

2:7 - Strzedz będzie prawych zbawienia, i obroni chodzących w prostości,

2:8 - Zachowując ścieżki sprawiedliwości, i dróg świętych przestrzegając.

2:9 - Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.

2:10 - Jeśli wnidzie mądrość do serca twego, a umiejętność spodoba się duszy twojej:

2:11 - Rada strzedz cię będzie, a roztropność zachowa cię,

2:12 - Abyś był wyrwan z drogi złej, i od człowieka, który mówi przewrotność:

2:13 - Którzy opuszczają drogę prostą, a chodzą drogami ciemnemi:

2:14 - Którzy się weselą źle uczyniwszy, a radują się w rzeczach nagorszych:

2:15 - Których drogi przewrotne są, i postępki ich bezecne.

2:16 - Abyś był wyrwany od cudzej niewiasty, i od obcej, która gładzi mowy swoje,

2:17 - I opuszcza wodza młodości swojej, i zapomniała przymierza Boga swego.

2:18 - Abowiem dom jej nacylił się do śmierci, i ścieżki jej do piekła.

2:19 - Wszyscy, którzy wchodzą do niej nie wrócą się, i nie chwycą się ścieżki żywota.

2:20 - Abyś chodził drogą dobrą, i strzegł sprawiedliwych śmieszek.

2:21 - Bo którzy są prawi będą mieszkać na ziemi, a prości trwać będą na niej.

2:22 - Ale niezbożni będą z ziemie wytraceni: a którzy czynią niesprawiedliwie, będą z niej zniesieni.